Μορφές κοινωνικής συνείδησης Ι: ⲏⲑⲓⲕⲏ

[ΓΑΛΗ]

Γιατί όχι; Μια κομμουνιστική ή σοσιαλιστική κοινωνία γιατί να μην θεσμοθετήσει την ευθανασία;

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Η πλήρης συνείδηση είναι το μόνο ζητούμενο.

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

[Maspoli]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

[ΓΑΛΗ]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

[Maspoli]

Εκτός αν εννοείς ότι ένα άτομο με πλήρη αδυναμία κίνησης δεν μπορεί να αυτοκτονήσει.

Αν θέλεις, μπορείς να το διευκρινίσεις.

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

Δεν σε καταλαβαίνω. Την ευθύνη για την αυτοκτονία ποιος μπορεί/πρέπει να την έχει, αν όχι αυτός που θέλει να μη ζει πια; Η ευθύνη της κοινωνίας είναι στο να προσπαθεί να μην κάνει κάποιον να νιώσει ότι η ύπαρξή του θεωρείται βάρος απο αυτήν.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό εννοώ

Άρα επιχειρείς μεταφορά της ευθύνης και τίποτα περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, ρίξε πάλι μια ματιά στην άποψη που ανέβασες και αν θέλεις να την αναλύσουμε πρόταση-πρόταση, θα το κάνουμε.

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

Γιατί άλλο οι μορφές και άλλο τα πλασέμπο της κοινωνικής συνείδησης.

Δεν σε καταλαβαίνω. Την ευθύνη για την αυτοκτονία ποιος μπορεί/πρέπει να την έχει, αν όχι αυτός που θέλει να μη ζει πια; Η ευθύνη της κοινωνίας είναι στο να προσπαθεί να μην κάνει κάποιον να νιώσει ότι η ύπαρξή του θεωρείται βάρος απο αυτήν.

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

[Maspoli]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

[ΓΑΛΗ]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

Οκ, θα επιχειρήσω μια πιο απλή προσέγγιση.

Πότε ένας άνθρωπος σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική κοινωνία θεωρείται άσκοπο για την κοινωνία βάρος; Σε ηθικό και πρακτικό πλαίσιο.

[ΓΑΛΗ]

Με λίγα λόγια, είναι ηθικό ή πρακτικό το πρόβλημα;

[Maspoli]

Αν είναι έτσι, γιατί οι "σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές κοινωνίες" θεωρούν ως κοινωνικά θεσμικά απόβλητα ακόμη και τα υγιή άτομα;

Απάντησε πρώτα σ' αυτό και πάμε και στις ατομικές προσεγγίσεις.

Δεν σε καταλαβαίνω και πάλι

Οκ, θα επιχειρήσω μια πιο απλή προσέγγιση.

Πότε ένας άνθρωπος σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική κοινωνία θεωρείται άσκοπο για την κοινωνία βάρος; Σε ηθικό και πρακτικό πλαίσιο.

Ως φυσική παρουσία προσωπικά δε νομίζω να θεωρείται κάποιος βάρος εκτός κι αν μιλάμε για κάποιον εγκληματία που η περίπτωση του δεν παρουσιάζει δυνατότητα αναμόρφωσης. Ως κοινωνικός ρόλοι θα υπάρχουν αρκετοί, στα πρώιμα τουλάχιστον στάδια αλλά αυτό δεν εχει απαραίτητα να κάνει με τη φυσική παρουσία. Για παράδειγμα: ο κοινωνικός ρόλος ενός Μπάφετ είναι βάρος και θα καταργηθεί, ο ίδιος ο Μπάφετ όμως ως άτομο δεν θα ήταν βάρος, θα γίνονταν προσπάθεια να αξιοποιηθεί με παραγωγικό τρόπο για την κοινωνία.

[Ληστοσυμμορίτης]

Δεν το χωράει ανθρώπινος νους… Για 10 λεπτά προσπερνούσαν τη 17χρονη που είχε παρασυρθεί από ΙΧ

https://www.zarpanews.gr/den-to-choraei ... i-apo-ich/

[Ληστοσυμμορίτης]

Η αποτρόπαια εικόνα των οδηγών που κάνουν μανουβρες για να αποφύγουν - δίχως ίχνος ενσυναισθησης - ενα αιμόφυρτο 17χρονο κορίτσι που ειναι τραυματισμενο στο οδόστρωμα, έχει και μια αισιοδοξη πλευρά, αν σκεφθείς ότι τουλάχιστον δεν τη φωτογραφιζαν απο τα παράθυρα του αυτοκινήτου τους για να την ποσταρουν με ενα θλιμμένο emoji στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι ωραίο να ξέρεις ότι δεν έχεις φτάσει ακόμα στον αποπατο της καπιταληστικης αποκτηνωσης.

Ο απόπατος είναι εδώ και χωρίς την φωτογραφία. Νομίζω ήρθε η ώρα να γίνει αποδεκτή η πραγματική φύση των homo sapiens, που δεν ειναι αυτο το ροζ συννεφακι της εμφυτης αλληλεγγυης που κατατροπωσε ο καπιταλισμός. Υπάρχουν και άλλες πτυχές που θέλουν δουλειά για να ισορροπήσουν.

Μέσα σε ένα σύστημα της ατομικής ευθύνης διαχέεται πως οι συνάνθρωποι μας δεν είναι συνκοινωνοί αλλά αντικείμενα που απένταντι στο άτομο μας και είναι ανταγωνιστές-εμπόδια για το άτομο μας, στην καλύτερη περίπτωση για την αστική ιδεολογία και ηθική οι συνανθρωποι μας είναι εργαλεία ή με κάποιους που ερχόμαστε σε συναλλαγή.

Ε η κοπέλα αυτή για την αστική ηθική ήταν εμπόδιο στην πορεία του ατόμου-οδηγού.

[decadent]

Η αποτρόπαια εικόνα των οδηγών που κάνουν μανουβρες για να αποφύγουν - δίχως ίχνος ενσυναισθησης - ενα αιμόφυρτο 17χρονο κορίτσι που ειναι τραυματισμενο στο οδόστρωμα, έχει και μια αισιοδοξη πλευρά, αν σκεφθείς ότι τουλάχιστον δεν τη φωτογραφιζαν απο τα παράθυρα του αυτοκινήτου τους για να την ποσταρουν με ενα θλιμμένο emoji στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι ωραίο να ξέρεις ότι δεν έχεις φτάσει ακόμα στον αποπατο της καπιταληστικης αποκτηνωσης.

Ο απόπατος είναι εδώ και χωρίς την φωτογραφία. Νομίζω ήρθε η ώρα να γίνει αποδεκτή η πραγματική φύση των homo sapiens, που δεν ειναι αυτο το ροζ συννεφακι της εμφυτης αλληλεγγυης που κατατροπωσε ο καπιταλισμός. Υπάρχουν και άλλες πτυχές που θέλουν δουλειά για να ισορροπήσουν.

Μέσα σε ένα σύστημα της ατομικής ευθύνης διαχέεται πως οι συνάνθρωποι μας δεν είναι συνκοινωνοί αλλά αντικείμενα που απένταντι στο άτομο μας και είναι ανταγωνιστές-εμπόδια για το άτομο μας, στην καλύτερη περίπτωση για την αστική ιδεολογία και ηθική οι συνανθρωποι μας είναι εργαλεία ή με κάποιους που ερχόμαστε σε συναλλαγή.

Ε η κοπέλα αυτή για την αστική ηθική ήταν εμπόδιο στην πορεία του ατόμου-οδηγού.

σταματήστε την παπαγαλία και αποκτήστε δική σας προσέγγιση της πραγματικότητας, η ατομική ευθύνη ΔΕΝ αναιρεί τις ευθύνες του οργανωμένου(λέμε τώρα) κράτους, η καραμέλα αυτή για την κακιά ατομική ευθύνη έχει λιώσει, όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις που έχει ως ενήλικας ας το κοιταξει γιατί κάτι κάνει λάθος
τι ακριβώς ονειρεύεσαι στην φανταστική σου κοινωνία; πως για όλα θα φταίνε πάντα οι άλλοι; ξέρεις αν συμβαίνει αυτό τότε είναι προσβλητικό γιατί δεν θεωρείς τους homo sapiens ικανους για συνθετη σκεψη
δεν βλέπω σαν ανταγωνιστή κανέναν που έχει κάνει switch off τον διακόπτη και μετράει τα λαικ για να παρει αξία η υπαρξη του ή το μόνο που έχει να επιδειξει είναι το καλύτερο κινητό του
όσο για την ηθική έχει να κάνει με αξιακά συστήματα κι όχι με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, όποτε ας το ξανασκεφτεί όποιος της δίνει αρνητικό πρόσημο

Γιατί όχι; Μια κομμουνιστική ή σοσιαλιστική κοινωνία γιατί να μην θεσμοθετήσει την ευθανασία;

Μια σοσιαλιστική κοινωνία (πόσο μάλλον μια κομμουνιστική) δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να περάσει εξαιτίας της στη συνείδηση ενός μέλους της ότι η ζωή του αποτελεί βάρος γι' αυτήν. Δεν μπορεί επομένως να του προσφέρει την ευθανασία. Η αυτοκτονία προφανώς και δεν θα απαγορεύεται (ούτε σήμερα απαγορεύεται) αλλά αυτή ειναι μια πράξη που αφορά μόνο το άτομο που θα την εκτελέσει. Μόνο σε μια περίπτωση θα μπορούσε θεωρώ να εξεταστεί η ευθανασία. Να έχει το άτομο πλήρη συνείδηση μεν, πλήρη αδυναμία κίνησης δε.

ε ναι θα ρωτήσει το άτομο τον κομμουνισμο αν θα προχωρήσει σε assisted suicide, επιτέλους σταματήστε να μιλάτε για πραγματα που ΔΕΝ γνωριζετε(γιατι φυσικα ο άλλος επιλέγει την ευθανασια γιατι αισθανεται βάρος στην κοινωνία κι οχι γιατι δεν αντεχει αλλλο να ζει με τα δεδομενα που υφιστανται σε προσωπικο επιπεδο[/s]) και να θεωρείτε οτι εχετε λογο σε πραγματα που ΔΕΝ σας αφορουν
όσο για το δεύτερο μπολτ, κλαίει γοερά η βιοηθική

[Ληστοσυμμορίτης]

Ο απόπατος είναι εδώ και χωρίς την φωτογραφία. Νομίζω ήρθε η ώρα να γίνει αποδεκτή η πραγματική φύση των homo sapiens, που δεν ειναι αυτο το ροζ συννεφακι της εμφυτης αλληλεγγυης που κατατροπωσε ο καπιταλισμός. Υπάρχουν και άλλες πτυχές που θέλουν δουλειά για να ισορροπήσουν.

Μέσα σε ένα σύστημα της ατομικής ευθύνης διαχέεται πως οι συνάνθρωποι μας δεν είναι συνκοινωνοί αλλά αντικείμενα που απένταντι στο άτομο μας και είναι ανταγωνιστές-εμπόδια για το άτομο μας, στην καλύτερη περίπτωση για την αστική ιδεολογία και ηθική οι συνανθρωποι μας είναι εργαλεία ή με κάποιους που ερχόμαστε σε συναλλαγή.

Ε η κοπέλα αυτή για την αστική ηθική ήταν εμπόδιο στην πορεία του ατόμου-οδηγού.

σταματήστε την παπαγαλία και αποκτήστε δική σας προσέγγιση της πραγματικότητας, η ατομική ευθύνη ΔΕΝ αναιρεί τις ευθύνες του οργανωμένου(λέμε τώρα) κράτους, η καραμέλα αυτή για την κακιά ατομική ευθύνη έχει λιώσει, όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις που έχει ως ενήλικας ας το κοιταξει γιατί κάτι κάνει λάθος
τι ακριβώς ονειρεύεσαι στην φανταστική σου κοινωνία; πως για όλα θα φταίνε πάντα οι άλλοι; ξέρεις αν συμβαίνει αυτό τότε είναι προσβλητικό γιατί δεν θεωρείς τους homo sapiens ικανους για συνθετη σκεψη
δεν βλέπω σαν ανταγωνιστή κανέναν που έχει κάνει switch off τον διακόπτη και μετράει τα λαικ για να παρει αξία η υπαρξη του ή το μόνο που έχει να επιδειξει είναι το καλύτερο κινητό του
όσο για την ηθική έχει να κάνει με αξιακά συστήματα κι όχι με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, όποτε ας το ξανασκεφτεί όποιος της δίνει αρνητικό πρόσημο

το είδος μας, ο χομο σαπιενς είναι βιοκοινωνικό ον, εντάσσεται μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, δημιουργεί την ιστορία του αλλά όχι σε συνθήκες που διαλέγει ο ίδιος.

Η ηθική, οι ιδέες, ο πολιτισμός, η πολιτική, η αισθητική, το δίκαιο δεν δημιουργούνται από το άτομο αλλά σε κοινωνία που δεν είναι απλά ένα άθροισμα ατόμων αλλά δημιουργούν σχέσεις, π.χ. ο εργοδότης με τον εργαζόμενο είναι σχέση δεν είναι απλά 2 άτομα. Οι υλικοί όροι, δηλαδή εκεί όπου οι άνθρωποι βιοπορίζονται παράγουν και συνειδήσεις αλλά και οι μορφές της συνείδησης αλληλοεπιρεάζονται. Π.χ. στην εποχή που οι κυρίαρχες σχέσεις που οι άνθρωποι παρήγαγαν ήταν δουλοκτητικές, έβγαινε ο αριστοτέλης ως ιδεολόγος του συστήματος που ζούσε και έλεγε πως οι άνθρωποι από την φύση τους είναι ελευθεροι και δούλοι, σήμερα που η δουλεία δεν χρειάζεται για την παραγωγή αυτή η ηθική και ιδεολογική αντίληψη έχει περάσει, σήμερα δεν πιστεύουμε ότι η φύση μας κάνει ελευθερους ή δούλους. Το ίδιο επίσης και ο απόστολος παύλος ως θρησκευτικός ιδεολόγος έλεγε πως την θέση του δούλου την είχε κάποιος ελεω θεού, και αντίστοιχα την ελευθερία του επίσης του την έθεσε ο θεός. Το ίδιο και εδώ, δεν σε κάνει ελευθερο ή δουλο ο θεός σήμερα.

Επομένως εδώ δεν κρίνουμε 1 άτομο ξεχωριστά αλλά μια κοινωνική συμπεριφορά, του ατομικισμού που αποκρυσταλώνεται στο ρητό «και τι με νοιάζει εμένα», μια τάση δηλαδή.

[decadent]

Μέσα σε ένα σύστημα της ατομικής ευθύνης διαχέεται πως οι συνάνθρωποι μας δεν είναι συνκοινωνοί αλλά αντικείμενα που απένταντι στο άτομο μας και είναι ανταγωνιστές-εμπόδια για το άτομο μας, στην καλύτερη περίπτωση για την αστική ιδεολογία και ηθική οι συνανθρωποι μας είναι εργαλεία ή με κάποιους που ερχόμαστε σε συναλλαγή.

Ε η κοπέλα αυτή για την αστική ηθική ήταν εμπόδιο στην πορεία του ατόμου-οδηγού.

σταματήστε την παπαγαλία και αποκτήστε δική σας προσέγγιση της πραγματικότητας, η ατομική ευθύνη ΔΕΝ αναιρεί τις ευθύνες του οργανωμένου(λέμε τώρα) κράτους, η καραμέλα αυτή για την κακιά ατομική ευθύνη έχει λιώσει, όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις που έχει ως ενήλικας ας το κοιταξει γιατί κάτι κάνει λάθος
τι ακριβώς ονειρεύεσαι στην φανταστική σου κοινωνία; πως για όλα θα φταίνε πάντα οι άλλοι; ξέρεις αν συμβαίνει αυτό τότε είναι προσβλητικό γιατί δεν θεωρείς τους homo sapiens ικανους για συνθετη σκεψη
δεν βλέπω σαν ανταγωνιστή κανέναν που έχει κάνει switch off τον διακόπτη και μετράει τα λαικ για να παρει αξία η υπαρξη του ή το μόνο που έχει να επιδειξει είναι το καλύτερο κινητό του
όσο για την ηθική έχει να κάνει με αξιακά συστήματα κι όχι με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, όποτε ας το ξανασκεφτεί όποιος της δίνει αρνητικό πρόσημο

το είδος μας, ο χομο σαπιενς είναι βιοκοινωνικό ον, εντάσσεται μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, δημιουργεί την ιστορία του αλλά όχι σε συνθήκες που διαλέγει ο ίδιος.

Η ηθική, οι ιδέες, ο πολιτισμός, η πολιτική, η αισθητική, το δίκαιο δεν δημιουργούνται από το άτομο αλλά σε κοινωνία που δεν είναι απλά ένα άθροισμα ατόμων αλλά δημιουργούν σχέσεις, π.χ. ο εργοδότης με τον εργαζόμενο είναι σχέση δεν είναι απλά 2 άτομα. Οι υλικοί όροι, δηλαδή εκεί όπου οι άνθρωποι βιοπορίζονται παράγουν και συνειδήσεις αλλά και οι μορφές της συνείδησης αλληλοεπιρεάζονται. Π.χ. στην εποχή που οι κυρίαρχες σχέσεις που οι άνθρωποι παρήγαγαν ήταν δουλοκτητικές, έβγαινε ο αριστοτέλης ως ιδεολόγος του συστήματος που ζούσε και έλεγε πως οι άνθρωποι από την φύση τους είναι ελευθεροι και δούλοι, σήμερα που η δουλεία δεν χρειάζεται για την παραγωγή αυτή η ηθική και ιδεολογική αντίληψη έχει περάσει, σήμερα δεν πιστεύουμε ότι η φύση μας κάνει ελευθερους ή δούλους. Το ίδιο επίσης και ο απόστολος παύλος ως θρησκευτικός ιδεολόγος έλεγε πως την θέση του δούλου την είχε κάποιος ελεω θεού, και αντίστοιχα την ελευθερία του επίσης του την έθεσε ο θεός. Το ίδιο και εδώ, δεν σε κάνει ελευθερο ή δουλο ο θεός σήμερα.

Επομένως εδώ δεν κρίνουμε 1 άτομο ξεχωριστά αλλά μια κοινωνική συμπεριφορά, του ατομικισμού που αποκρυσταλώνεται στο ρητό «και τι με νοιάζει εμένα», μια τάση δηλαδή.

κοινωνικό ον δεν σημαίνει ροζ συννεφάκια και αλληλεγγύη/ενσυναίσθηση a priori και όλοι ζούμε αγαπημένοι και με δίκαιες κατανομές

δεν ζούμε στο 1930 για να επηρεάζουν μόνο οι υλικοί όροι, δεν ζούμε χωρίς πρόσβαση στην πληροφορία και στα βιβλία για να παραχθεί η συνείδηση μας μέσα από αυτά, δεν είναι ίδιες οι συνθήκες για να αιτιολογήσω την τεμπελιά για ότι απαιτεί κόπο να αποκτηθεί(όπως πχ η συγκροτημένη σκέψη και όχι η παπαγαλία) και τον πολυεπίπεδο παρτακισμό, δεν φταίει ΜΟΝΟ ο καπιταλισμός για την κατάντια και την σαπίλα της κοινωνίας

προφανώς έχουν ευθύνες όσοι έχουν θεσμική θέση όμως ΔΕΝ συζητάμε αυτό και κάπως έχω βαρεθεί τις αιτιολογήσεις "μα το κράτος μπλα μπλα μπλα"
γιατί μάντεψε από ποιον αποτελείται το κράτος

μην αρχίσουμε τώρα με ποιος έχει τα μέσα παραγωγής και με υπεραξίες που θα καταλήξουν στην δικτατορία της εργατικής τάξης, ας μιλήσουμε για την κυρίαρχη τάξη που στους κόλπους της συμμετέχουν οι πιο σημαντικοί άνθρωποι των καταπιεζόμενων τάξεων και πως αυτό ενισχύει την κυριαρχία της και αυτό έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση του homo sapiens που αν δεν έχει αξίες έχουμε τα σημερινα αποτελέσματα

[Ληστοσυμμορίτης]

σταματήστε την παπαγαλία και αποκτήστε δική σας προσέγγιση της πραγματικότητας, η ατομική ευθύνη ΔΕΝ αναιρεί τις ευθύνες του οργανωμένου(λέμε τώρα) κράτους, η καραμέλα αυτή για την κακιά ατομική ευθύνη έχει λιώσει, όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις που έχει ως ενήλικας ας το κοιταξει γιατί κάτι κάνει λάθος
τι ακριβώς ονειρεύεσαι στην φανταστική σου κοινωνία; πως για όλα θα φταίνε πάντα οι άλλοι; ξέρεις αν συμβαίνει αυτό τότε είναι προσβλητικό γιατί δεν θεωρείς τους homo sapiens ικανους για συνθετη σκεψη
δεν βλέπω σαν ανταγωνιστή κανέναν που έχει κάνει switch off τον διακόπτη και μετράει τα λαικ για να παρει αξία η υπαρξη του ή το μόνο που έχει να επιδειξει είναι το καλύτερο κινητό του
όσο για την ηθική έχει να κάνει με αξιακά συστήματα κι όχι με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, όποτε ας το ξανασκεφτεί όποιος της δίνει αρνητικό πρόσημο

το είδος μας, ο χομο σαπιενς είναι βιοκοινωνικό ον, εντάσσεται μέσα σε κοινωνικά πλαίσια, δημιουργεί την ιστορία του αλλά όχι σε συνθήκες που διαλέγει ο ίδιος.

Η ηθική, οι ιδέες, ο πολιτισμός, η πολιτική, η αισθητική, το δίκαιο δεν δημιουργούνται από το άτομο αλλά σε κοινωνία που δεν είναι απλά ένα άθροισμα ατόμων αλλά δημιουργούν σχέσεις, π.χ. ο εργοδότης με τον εργαζόμενο είναι σχέση δεν είναι απλά 2 άτομα. Οι υλικοί όροι, δηλαδή εκεί όπου οι άνθρωποι βιοπορίζονται παράγουν και συνειδήσεις αλλά και οι μορφές της συνείδησης αλληλοεπιρεάζονται. Π.χ. στην εποχή που οι κυρίαρχες σχέσεις που οι άνθρωποι παρήγαγαν ήταν δουλοκτητικές, έβγαινε ο αριστοτέλης ως ιδεολόγος του συστήματος που ζούσε και έλεγε πως οι άνθρωποι από την φύση τους είναι ελευθεροι και δούλοι, σήμερα που η δουλεία δεν χρειάζεται για την παραγωγή αυτή η ηθική και ιδεολογική αντίληψη έχει περάσει, σήμερα δεν πιστεύουμε ότι η φύση μας κάνει ελευθερους ή δούλους. Το ίδιο επίσης και ο απόστολος παύλος ως θρησκευτικός ιδεολόγος έλεγε πως την θέση του δούλου την είχε κάποιος ελεω θεού, και αντίστοιχα την ελευθερία του επίσης του την έθεσε ο θεός. Το ίδιο και εδώ, δεν σε κάνει ελευθερο ή δουλο ο θεός σήμερα.

Επομένως εδώ δεν κρίνουμε 1 άτομο ξεχωριστά αλλά μια κοινωνική συμπεριφορά, του ατομικισμού που αποκρυσταλώνεται στο ρητό «και τι με νοιάζει εμένα», μια τάση δηλαδή.

κοινωνικό ον δεν σημαίνει ροζ συννεφάκια και αλληλεγγύη/ενσυναίσθηση a priori και όλοι ζούμε αγαπημένοι και με δίκαιες κατανομές

δεν ζούμε στο 1930 για να επηρεάζουν μόνο οι υλικοί όροι, δεν ζούμε χωρίς πρόσβαση στην πληροφορία και στα βιβλία για να παραχθεί η συνείδηση μας μέσα από αυτά, δεν είναι ίδιες οι συνθήκες για να αιτιολογήσω την τεμπελιά για ότι απαιτεί κόπο να αποκτηθεί(όπως πχ η συγκροτημένη σκέψη και όχι η παπαγαλία) και τον πολυεπίπεδο παρτακισμό, δεν φταίει ΜΟΝΟ ο καπιταλισμός για την κατάντια και την σαπίλα της κοινωνίας

προφανώς έχουν ευθύνες όσοι έχουν θεσμική θέση όμως ΔΕΝ συζητάμε αυτό και κάπως έχω βαρεθεί τις αιτιολογήσεις "μα το κράτος μπλα μπλα μπλα"
γιατί μάντεψε από ποιον αποτελείται το κράτος

μην αρχίσουμε τώρα με ποιος έχει τα μέσα παραγωγής και με υπεραξίες που θα καταλήξουν στην δικτατορία της εργατικής τάξης, ας μιλήσουμε για την κυρίαρχη τάξη που στους κόλπους της συμμετέχουν οι πιο σημαντικοί άνθρωποι των καταπιεζόμενων τάξεων και πως αυτό ενισχύει την κυριαρχία της και αυτό έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση του homo sapiens που αν δεν έχει αξίες έχουμε τα σημερινα αποτελέσματα

Η ηθική διαμορφώνεται από αυτούς που ελέγχουν και την υλική και την πνευματική παραγωγή. Εδώ, σε αυτό το νήμα, βγάζουμε γενικά συμπεράσματα γιατί γενικεύεται ο παρτακισμός, γιατί και πως δημιουργείται και αναπαράγεται αυτή η τάση ατομικισμού. Αν δεν δεις τα αίτια του φαινομένου απλά θα κάνουμε παρατήρηση προσπαθόντας να βάλουμε π.χ. κάποια τιμωρία στα επιφαινόμενα και όχι να παρέμβουμε στις αιτίες που γεννουν τέτοιες σάπιες αξίες.