Μυστικό Δείπνο και drag queens στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024

[AlienWay]

Προσπαθώ να θυμηθώ ποιός είναι ο Στάθης

Τον λέω έτσι γιατί το νικ του ξεκινάει από ST και μετά ακολουθεί ένα νούμερο που ούτε ο Αινστάιν μπορεί να το συγκρατήσει.

[Saturn]

μάλιστα
αλλά και πάλι, μη νομίζεις, δεν θυμάμαι πάντα τί ακριβώς πρεσβεύει ο κάθε χρήστης, its a bug στο λογισμικό μάλλον

[Antares]

Όχι με τα λεφτά μας! Να βρούν πελάτες να πουλήσουν. Σιχαθηκαμε την κακογουστια και την ανωμαλία τους. Ξέρουμε εκ των προτέρων τι θα δούμε και θα ακούσουμε. Έλεος!

[GoBzi]

https://x.com/BGatesIsaPyscho/status/18 ... chreoys%2F
.

Δεν ξέρω εάν γράφτηκε πιο μετά η σε άλλο νήμα, ο τέρμα δεξιά έχει το αρχιδι του απέξω.

Εντελως τυχαια φυσικα και οχι με σκηνοθετικη εντολη.

.

[Saturn]

ρε σεις, ο Βάκχος-παπαστρουμφ, δεν φέρνει λίγο στον Μπισμπίκη;

[tanipteros]

Το πρόσωπο σου όνειρο
και το κορμί σου φίδι
μα από το στριγκάκι σου
κρέμεται ένα αρχίδι ...

[tanipteros]

ρε σεις, ο Βάκχος-παπαστρουμφ, δεν φέρνει λίγο στον Μπισμπίκη;

ναι είναι το μπλε όνειρο της Βανδής

[The Rebel]

Το πρόσωπο σου όνειρο
και το κορμί σου φίδι
μα από το στριγκάκι σου
κρέμεται ένα αρχίδι ...

https://www.pronews.gr/kosmos/adianoiti ... iki-omada/

[Golden Age]

ας κρατήσουμε κάτι που αξίζει

Αισχρό. Πάλι καλά που δεν εγκωμίασαν την τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου.

Αυτός ο Μακρόν είναι τόσο ηλίθιος με τον προοδευτισμό που με τις ιδεοληψίες του είναι ικανός να προκαλέσει διπλωμματικό επεισόδιο με ευρωπαϊκή και συμμαχική χώρα

Tilemachos Chormovitis

Η αντίδραση της ισπανικής βασιλικής οικογένειας βλέποντας το κομμένο κεφάλι της Μαρίας Αντουανέτας στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Ισπανοί βασιλείς ανήκουν και αυτοί στον Οίκο των Βουρβόνων όπως και οι Γάλλοι βασιλείς και τελικά αναρωτιέμαι αν έμεινε κανένας που να μην τον έχει προσβάλει αυτό το woke τσογλανάκι που σκηνοθέτησε αυτόν τον χυδαίο και κακόγουστο καρνάβαλο. Αλλά όταν σε αφήνουν να μετατρέψεις μια σημαντική τελετή που εκπροσωπεί το ολυμπιακό πνεύμα αλλά και την εικόνα της χώρας σου σε ένα προχώ τουρλουμπούκι αριστερίστικης θεατρικής κοπερατίβας, συμβαίνουν και αυτά.

https://www.facebook.com/tilemachos.cho ... PjEUJ2pPFl

[Saturn]

τελικά αναρωτιέμαι αν έμεινε κανένας που να μην τον έχει προσβάλει αυτό το woke τσογλανάκι

[BILLO]

Διαχρονική γαλλική κουλτούρα

Οι συναδελφοι του καπου ειχα διαβασει οτι οταν πεθανε, τις επομενες μερες ειχαν γραψει στο περιοδικο πως "η κατασταση του βελτιωνεται, καταφερε και πηγε με τα ποδια μονος του στο νεκροταφειο" η καπως ετσι. Σουπερ μαυρο χιουμορ.

Οι Γαλλοι μεσα απο αυτη την κουλτουρα που δοκιμαζει τα ορια, πραγματι περιφρουρουν την ελευθερια του λογου και γι αυτο αυτα τα περιοδικα (Charlie Hebdo, Hara-Kiri ) αποκτουν εναν ατυπο αλλα αναγνωρισιμο απο την κοινωνια ρολο σε αυτη την υποθεση. Εμεις ειχαμε για χρονια τη ΒΑΒΕΛ και το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Η συγκεκριμενη δουλεια του ακραιου χιουμοριστα πιστευω πως δεν διδασκεται αλλα προκυπτει απο το ταμπεραμέντο του καθε ανθρωπου με φυσικο τροπο. Τα ορια ειναι πολυ λεπτα, η σχεση του με το κοινο πολυ ζωντανη, οι γραμμες που περναει ειναι δυσκολες και η σταση του καλλιτεχνη πρεπει να γενναει συμπαθεια μεσα απο το προσωπικο του αδειασμα πολλες φορες.
Σαν αντιθετο παραδειγμα στεκονται απεναντι απο αυτο οι wokατζηκες.
Οι wokaτζηδες υπερασπιζονται το διαχωρισμο του λογου σε καλο και κακο. Σε αυτο που επιτρεπεται και σε αυτο που δεν επιτρεπεται. Δεν εχουν σχεση με αυτη την καλλιτεχνικη ακροβασια και ευαισθησια. Ειναι απολυτα χοντροκομμενοι. Δεν αυτοαναιρουνται. Η σταση του συνηθως ειναι εριστικη, ανταγωνιστικη και διεκδικητικη. Προαγουν τα taboo, την απαγορευση και την κουλτουρα της ακυρωσης. Απαιτουν και περνουν. Στην προκειμενη περιπτωση απαιτησαν απο τη Γαλλια να γινουν το κυριως θεμα για σαραντα λεπτα, μιας τελετης που αφορουσε κατα τ αλλα μια τεραστια γκαμα απο στοιχεια που χαρακτηριζουν αυτη τη χωρα. Οι drag queens θα μπορουσαν να περασουν για ενα λεπτο απο καποιο σημειο της τελετης οπως περασε το datsun με τα καρπουζια σε εμας στη ληξη και να μην ειναι κιτς. Ειναι και τα δυο μικρες πραγματικοτητες που ναι, παρουσιαζονται στις χωρες μας και τις αντιπροσωπευουν σε καποιο βαθμο. Αλλα εμεις δε λιβανισαμε το datsun για σαραντα λεπτα τηλεοπτικου χρονου. Αυτη ειναι η διαφορα.

[Beria]

Διαχρονική γαλλική κουλτούρα

Οι συναδελφοι του καπου ειχα διαβασει οτι οταν πεθανε, τις επομενες μερες ειχαν γραψει στο περιοδικο πως "η κατασταση του βελτιωνεται, καταφερε και πηγε με τα ποδια μονος του στο νεκροταφειο" η καπως ετσι. Σουπερ μαυρο χιουμορ.

Οι Γαλλοι μεσα απο αυτη την κουλτουρα που δοκιμαζει τα ορια, πραγματι περιφρουρουν την ελευθερια του λογου και γι αυτο αυτα τα περιοδικα (Charlie Hebdo, Hara-Kiri ) αποκτουν εναν ατυπο αλλα αναγνωρισιμο απο την κοινωνια ρολο σε αυτη την υποθεση. Εμεις ειχαμε για χρονια τη ΒΑΒΕΛ και το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Η συγκεκριμενη δουλεια του ακραιου χιουμοριστα πιστευω πως δεν διδασκεται αλλα προκυπτει απο το ταμπεραμέντο του καθε ανθρωπου με φυσικο τροπο. Τα ορια ειναι πολυ λεπτα, η σχεση του με το κοινο πολυ ζωντανη, οι γραμμες που περναει ειναι δυσκολες και η σταση του καλλιτεχνη πρεπει να γενναει συμπαθεια μεσα απο το προσωπικο του αδειασμα πολλες φορες.
Σαν αντιθετο παραδειγμα στεκονται απεναντι απο αυτο οι wokατζηκες.
Οι wokaτζηδες υπερασπιζονται το διαχωρισμο του λογου σε καλο και κακο. Σε αυτο που επιτρεπεται και σε αυτο που δεν επιτρεπεται. Δεν εχουν σχεση με αυτη την καλλιτεχνικη ακροβασια και ευαισθησια. Ειναι απολυτα χοντροκομμενοι. Δεν αυτοαναιρουνται. Η σταση του συνηθως ειναι εριστικη, ανταγωνιστικη και διεκδικητικη. Προαγουν τα taboo, την απαγορευση και την κουλτουρα της ακυρωσης. Απαιτουν και περνουν. Στην προκειμενη περιπτωση απαιτησαν απο τη Γαλλια να γινουν το κυριως θεμα για σαραντα λεπτα, μιας τελετης που αφορουσε κατα τ αλλα μια τεραστια γκαμα απο στοιχεια που χαρακτηριζουν αυτη τη χωρα. Οι drag queens θα μπορουσαν να περασουν για ενα λεπτο απο καποιο σημειο της τελετης οπως περασε το datsun με τα καρπουζια σε εμας στη ληξη και να μην ειναι κιτς. Ειναι και τα δυο μικρες πραγματικοτητες που ναι, παρουσιαζονται στις χωρες μας και τις αντιπροσωπευουν σε καποιο βαθμο. Αλλα εμεις δε λιβανισαμε το datsun για σαραντα λεπτα τηλεοπτικου χρονου. Αυτη ειναι η διαφορα.

Συμφωνώ μέχρι και στα σημεία στίξης

[Καπετάν Μιχάλης]

Ρε ανώμαλοι, ποιος έκατσε τέσσερις ώρες να δει όλη την τελετή έναρξης; Μάλλον γι αυτό είχε όλες αυτές τις παπαριές, γιατί σου λέει κάτσε να δούμε πόσοι το βλέπουν τελικά. Μακάρι να βλέπαμε και τα αγωνίσματα με τον ίδιο ζήλο πάντως.

[micmic]

Οι drag queens θα μπορουσαν να περασουν για ενα λεπτο απο καποιο σημειο της τελετης οπως περασε το datsun με τα καρπουζια σε εμας στη ληξη και να μην ειναι κιτς. Ειναι και τα δυο μικρες πραγματικοτητες που ναι, παρουσιαζονται στις χωρες μας και τις αντιπροσωπευουν σε καποιο βαθμο. Αλλα εμεις δε λιβανισαμε το datsun για σαραντα λεπτα τηλεοπτικου χρονου. Αυτη ειναι η διαφορα.

Και γιατί οι drag queens αντιπροσωπεύουν την Γαλλία σε κάποιο βαθμό; Δεν είναι χαρακτηριστικό κομμάτι της κουλτούρας τους. Πολύ περισσότερο θα ταίριαζαν σε Ολυμπιακούς στις ΗΠΑ, ας πούμε.

[AlienWay]

Διαχρονική γαλλική κουλτούρα

Οι συναδελφοι του καπου ειχα διαβασει οτι οταν πεθανε, τις επομενες μερες ειχαν γραψει στο περιοδικο πως "η κατασταση του βελτιωνεται, καταφερε και πηγε με τα ποδια μονος του στο νεκροταφειο" η καπως ετσι. Σουπερ μαυρο χιουμορ.

Οι Γαλλοι μεσα απο αυτη την κουλτουρα που δοκιμαζει τα ορια, πραγματι περιφρουρουν την ελευθερια του λογου και γι αυτο αυτα τα περιοδικα (Charlie Hebdo, Hara-Kiri ) αποκτουν εναν ατυπο αλλα αναγνωρισιμο απο την κοινωνια ρολο σε αυτη την υποθεση. Εμεις ειχαμε για χρονια τη ΒΑΒΕΛ και το ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Η συγκεκριμενη δουλεια του ακραιου χιουμοριστα πιστευω πως δεν διδασκεται αλλα προκυπτει απο το ταμπεραμέντο του καθε ανθρωπου με φυσικο τροπο. Τα ορια ειναι πολυ λεπτα, η σχεση του με το κοινο πολυ ζωντανη, οι γραμμες που περναει ειναι δυσκολες και η σταση του καλλιτεχνη πρεπει να γενναει συμπαθεια μεσα απο το προσωπικο του αδειασμα πολλες φορες.
Σαν αντιθετο παραδειγμα στεκονται απεναντι απο αυτο οι wokατζηκες.
Οι wokaτζηδες υπερασπιζονται το διαχωρισμο του λογου σε καλο και κακο. Σε αυτο που επιτρεπεται και σε αυτο που δεν επιτρεπεται. Δεν εχουν σχεση με αυτη την καλλιτεχνικη ακροβασια και ευαισθησια. Ειναι απολυτα χοντροκομμενοι. Δεν αυτοαναιρουνται. Η σταση του συνηθως ειναι εριστικη, ανταγωνιστικη και διεκδικητικη. Προαγουν τα taboo, την απαγορευση και την κουλτουρα της ακυρωσης. Απαιτουν και περνουν. Στην προκειμενη περιπτωση απαιτησαν απο τη Γαλλια να γινουν το κυριως θεμα για σαραντα λεπτα, μιας τελετης που αφορουσε κατα τ αλλα μια τεραστια γκαμα απο στοιχεια που χαρακτηριζουν αυτη τη χωρα. Οι drag queens θα μπορουσαν να περασουν για ενα λεπτο απο καποιο σημειο της τελετης οπως περασε το datsun με τα καρπουζια σε εμας στη ληξη και να μην ειναι κιτς. Ειναι και τα δυο μικρες πραγματικοτητες που ναι, παρουσιαζονται στις χωρες μας και τις αντιπροσωπευουν σε καποιο βαθμο. Αλλα εμεις δε λιβανισαμε το datsun για σαραντα λεπτα τηλεοπτικου χρονου. Αυτη ειναι η διαφορα.