Και οι Λύκιοι είχαν δούλους, πίστευαν στη μεταθανάτια ζωή, καθόριζαν το γένος τους από το σόι της μητέρας κλπtaxalata xalasa έγραψε: ↑11 Αύγ 2024, 08:541. το πολύ φως τυφλώνει...tanipteros έγραψε: ↑11 Αύγ 2024, 07:35Για να δείτε πώς έχουν τα πράματα... ο Εωσφόρος ταυτίστηκε με τον Σατανά πολύ αργότερα από τότε που γράφτηκε η Π.Δ.
Οι ίδιοι οι Εβραίοι ΔΕΝ τον ταυτίζουν... Η αλλαγή έγινε μ.Χ.
Η ταύτιση του Εωσφόρου με τον Σατανά δεν ήταν από την αρχή της χριστιανικής θεολογίας δεδομένη. Ορισμένοι θεολόγοι και εκκλησιαστικοί πατέρες ανέπτυξαν και εδραίωσαν αυτήν τη σύνδεση κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Ωριγένης (3ος αιώνας μ.Χ.): Ο Ωριγένης ήταν από τους πρώτους χριστιανούς θεολόγους που ανέπτυξε την ιδέα ότι ο Εωσφόρος, που αναφέρεται στον Ησαΐα 14:12, ήταν ο Σατανάς. Ο Ωριγένης ερμήνευσε την πτώση του βασιλιά της Βαβυλώνας ως αναλογία με την πτώση του Σατανά.
Ιερώνυμος (4ος-5ος αιώνας μ.Χ.): Ο Άγιος Ιερώνυμος, ο οποίος μετέφρασε την Αγία Γραφή στα λατινικά (Vulgata), ενίσχυσε την ταύτιση του Εωσφόρου με τον Σατανά. Χρησιμοποίησε τη λατινική λέξη "Lucifer" (που σημαίνει "φωσφόρος" ή "φέρων φως") στην μετάφρασή του του Ησαΐα 14:12. Στην ερμηνεία του, ο Ιερώνυμος θεωρεί ότι αυτή η φράση δεν αναφέρεται απλώς σε έναν ανθρώπινο βασιλιά αλλά σε μια πνευματική οντότητα, δηλαδή τον Σατανά.
Γρηγόριος ο Μέγας (6ος αιώνας μ.Χ.): Ο Γρηγόριος, πάπας και θεολόγος, συνέβαλε επίσης στη σύνδεση του Εωσφόρου με τον Σατανά μέσα από τα συγγράμματά του, όπου ονομάζει τον Σατανά ως τον «Πρωινό Αστέρα» (Εωσφόρο).
Με την πάροδο των αιώνων, αυτή η ταύτιση έγινε αποδεκτή και ευρέως αναγνωρισμένη στη χριστιανική παράδοση, και συνετέλεσε στην ευρύτερη αντίληψη του Σατανά ως πτώση από το φως στη σκοτεινιά, η οποία αποτυπώνεται και στην ίδια την έννοια του Εωσφόρου ως φέροντος φωτός που απορρίφθηκε.
2. Ο αρχαίος Λύκιος - Lucius είναι η «διαφώτιση εκ μάθησης» που οδηγεί σε ελευθερία νόησης, λόγου και έργου...
3. O αρχαίος Ιουδαίος - Dzudas είναι «συνσκότιση εκ δόγματος»... που οδηγεί σε ελευθερία παρανόησης, παράλογου και πάρεργου
δηλαδή να πιστεύεις αυτό που σου λένε άνευ σκέψης... σκέφτηκαν αυτοί για σένα και τους έστειλε και ασύρματο εγκεφαλικό τηλεγράφημα ο θεός τους και τους είπε τι να κάνεις χωρίς να σκέφτεσαι...
Ποιόν άλλο θα ονόμαζαν, τον κακό του σεναρίου, αν όχι τον αντίλογο που ξεσκότιζε τους συνσκοτισμένους δούλους του Ιερατείου πούτρωγε και τρώει με χρυσά κουτάλια;
Ο Λύκιος χαρακτηρίστηκε με διάφορους τρόπους σαν τον κακό της θεατρικής παράστασης από τους προπαγανδιστές της θρησκείας που είπαμε πως θέλει νάχει δούλους (ποίμνιο) για να τρώγει με χρυσά κουτάλια το Ιερατείο (ποιμένες, τζοπάνιδες)... μαζί με το Ιερατείο τρώγανε και τρώνε ακόμα κ οι πολιτειακοί αρχόντοι που πουλάγανε και πουλάνε το Ιερατικό δόγμα για να τρώνε κι αυτοί με χρυσά κουτάλια όπως πανούργα κάνει το Ιερατείο...
Όποιος αντιλέγει στο Ιερατείο δυσφημίζεται από το Ιερατείο σαν Λύκιος / Lucius -> Luci-ferein -> Lucifer... του φοράνε και κάτι κέρατα από κάτι κριάρια που σφάξανε να φάνε με τα χρυσά πιρούνια και πουλάνε τρόμο και φόβο στους δούλους για να παραμείνουν δούλοι κι αυτοί να συνεχίσουν να τρώνε με χρυσά κουταλοπίρουνα...
όποιου ταρέσει νάναι βόδι, γλείφει τον ζυγό του...
Γλείφτε...
