Πλήρης αντιστροφή του συμβολισμού του Ολυμπισμού και των αξιών του η τελετή λήξης των Ολυμπιακών ΑγώνωνΦως ή σκοταδισμός; Σατανισμός ή προχωρημένη τέχνη; Ύμνος στην καταστροφή ή στην Ελπίδα;
Την ώρα που η Αθήνα καταστρέφονταν ακόμη περισσότερο από τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, στο Παρίσι, η τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων που βρισκόταν σε εξέλιξη, ανέδειξε και πάλι το διχασμό εξαιτίας του διφορούμενου μηνύματος που εξέπεμψε.
Της Μαρίας Δεναξά
Εκτός από το ειδικό αφιέρωμα στη χώρα μας, που δεν θα το έλεγες και εξαιρετικό από τη στιγμή που η παράδοση και παραλαβή της σημαίας μας, έγινε από δυο απροσδιόριστες άφυλες φιγούρες, με πολλούς στα κοινωνικά δίκτυα να παρομοιάζουν το χρυσό ουρανοκατέβατο ταξιδιώτη «έκπτωτο άγγελο», «χρυσαφί ακρίδα» ή «κατσαρίδα» και τον απρόσωπο παρκουρίστα με το θάνατο ή με πολεμιστή Νίντζα, η κεντρική ιδέα της παράστασης ήταν ακατανόητη και απροσδιόριστη.
Πολλές οι σκέψεις, οι παραπομπές και οι συγκρίσεις. Το σίγουρο είναι πως η τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως άλλωστε και η τελετή έναρξης, ήταν μια πλήρης αντιστροφή του συμβολισμού του Ολυμπισμού και των αξιών του.
Η έντονη αναφορά σε έναν κατεστραμμένο, ομιχλώδη και απόκοσμο κόσμο, ο οποίος κατοικείται από σκιές κι όχι από ανθρώπους, δεν μαρτυρούσε τίποτα το αισιόδοξο για το μέλλον, που να ενσαρκώνει τη δύναμη της ζωής και την ομορφιά της, τη χαρά, την ομόνοια αλλά και την ευγενή άμιλλα και τον ειρηνικό ρόλο ενός μεγάλου αθλητικού γεγονότος, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Αφού λοιπόν οι διοργανωτές γελοιοποίησαν τις χριστιανικές αξίες στην έναρξη, στην τελετή λήξης επιβεβαίωσαν πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Καμία καλλιτεχνική διάθεση, απλώς καθαρή διαστροφή στην αρχή και αποκρυφισμός στη λήξη.
Με συμβολικούς όρους, ήταν μια γιορτή της κουλτούρας της καταστροφής, όπως αυτή προωθείται σήμερα από την ολιγαρχία, που αργά αλλά σταθερά απογυμνώνει, φτωχοποιεί και απελπίζει τις κοινωνίες μας.
Τέλος, όσο κι αν ο καλλιτεχνικός διευθυντής των Αγώνων, Tόμα Ζολί και η γαλλική κυβέρνηση δηλώνουν πως «υπερέβην ευατόν», για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο διασυρμός του Μυστικού Δείπνου, η προαγωγή του τρανσουμανισμού και της woke φιλοσοφίας, οι ημίγυμνοι γαλάζιοι παγανιστικοί «θεοί» και τώρα ο ουρανοκατέβατος ταξιδιώτης ή η «χρυσαφί κατσαρίδα» σε μια καμένη γη, έγιναν το κερασάκι σε μια τούρτα που ήταν σάπια από την αρχή…
https://www.newsbreak.gr/kosmos/675915/ ... on-agonon/
.
