Υπάρχει Θεός;

[ksk]

Το μυαλο νομιζω πως ειναι απλα η κορυφη του παγοβουνου και μαλιστα το ψηλοτερο μερος της κορυφης ενω αυτο που λεμε ψυχισμος ειναι η μεγαλη κρυμμενη εικονα. Και οπως δεν ερωτευομαστε με το μυαλο ετσι και στα υπαρξιακα δεν αποφασιζουμε με το μυαλο. Πιχι καποιοι ειναι αθεοι επειδη αισθητικα και συναισθηματικα ειναι εναντιον του κληρου, αλλοι ειναι αθεοι γιατι δεν θελουν καποιον ουρανιο μπαμπα να τους λεει τι θα κανουν. Το θελω η το δεν θελω αποφασιζει σε αυτες τις περιπτωσεις βαθυτερα απο το μυαλο και μετα το μυαλο αναλαμβανει να επικυρωσει αυτες τις τασεις βρισκοντας επιχειρηματα.
.

Αυτό το θέμα διαπραγματεύεται και ο Παπαγιώργης στο βιβλίο του "Η ομηρική μάχη".

Δηλαδή τη μάχη μεταξύ του ομηρικού και σωκρατικού ανθρώπου. Ο σωκρατικός άνθρωπος αντιδρά με το μυαλό, την επεξεργασία των δεδομένων, ο ομηρικός άνθρωπος ή ήρωας με τον θώρακα, το θυμικό, την αυθόρμητη και φυσική του σχέση με το περιβάλλον.

Και ακριβώς γι' αυτό είναι τελείως συνηθισμένες και απολύτως κατανοητές οι εκφράσεις "νοιώθω ένα πλάκωμα στο στήθος", "νοιώθω την καρδιά μου βαριά", "φτερούγισε/ξαλάφρωσε/μαλάκωσε/σκλήρυνε η καρδιά" κλπ ακόμη και από ανθρώπους που ξέρουν καλά ότι η καρδιά είναι μια αντλία.

Υποψιαζομαι οτι ισχυει και στην τεχνη η διακριση αυτη, οτιδηποτε ειναι τεχνικη μπορει να αφορα το μυαλο αλλα η υψηλου επιπεδου εμπνευση που δημιουργει τα αριστουργηματα πιθανοτατα ειναι θεμα του ιδιαιτερου ψυχισμου. Το λεω γιατι δεν νομιζω οτι οι πργματικα μεγαλοι καλλιτεχνες εχουν και υψηλοτερα IQ, απλα εχουν αυτο που λεμε καλλιτεχνικη φλεβα, και οι φλεβες ειναι κατιτις το υπογειον.

.

Απλα έχουν κάποιες δεξιότητες του δεξιού ημισφαιρίου πιο αναπτυγμένες...

[ksk]

Στο αρθρο αναφερομαι σε περιστατικα ενσυναισθησης στα οποια ανθρωποι συγγενεις (μανα με παιδι συνηθως η ερωτικο ζευγαρι η ομοζυγωτικοι διδυμοι) νοιωθουν εντονοτατα απο μεγαλη αποσταση κατι σημαντικο που συνεβηκε στο συγγενη η στο συντροφο τους.

Υπαρχουν κυριολεκτικα δεκαδες χιλιαδες καταγεγραμμενα περιστατικα, ποιες συχνες περιπτωσεις αναμεσα σε ομοζυγωτικους διδυμους.

Συμβαινει ομως και στα ζωα.

Οχι μονο μεταξυ τους αλλα και αν εχουν ιδιαιτερη σχεση με καποιο ανθρωπο.

Πιχι αναφερθηκα σε αυτο το περιστατικο.



Μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύθηκε επανειλημμένα στον τύπο συνέβηκε στην Αφρική. Ο Λόρενς Άντονι είχε δημιουργήσει ένα ιδιωτικό πάρκο για ελέφαντες. Δυο μέρες μετά το θάνατό του σε ηλικία 61 χρονών, μια άγρια αγέλη ελεφάντων οδηγούμενη από δυο ελεφαντίνες και ακολουθούμενη από άλλες άγριες αγέλες έφτασαν σπίτι του έχοντας περπατήσει πάνω από 12 μίλια. Οι ελέφαντες δεν είχαν επισκεφτεί το σπίτι του για πάνω από ένα χρόνο. Έμειναν δύο βράδια εκεί και έκλαιγαν. Γνώριζαν με κάποιο περίεργο τρόπο ότι είχε πεθάνει. Η χήρα του Άντονι συγκινήθηκε από τη συμπεριφορά τους που την είδε σαν φόρο τιμής στο σύζυγο της από τα ζώα που είχε βοηθήσει.

.

Δεν αμφισβήτησα κάτι από αυτά που λες απλά εγώ τα αποδίδω στον νου και δεν δέχομαι καμία αναμειξη της Ψυχής η οποία εδώ στο υλαιο πεδίο παίζει αναγκαστικά μόνο τον ρόλο του παρατηρητή δεκτη.
Τα πάντα είναι ροες και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν εκούσια να μπλέκονται σε αυτές...πομπός - δέκτης.
Ακούσια βέβαια μπορεί να γίνει ως μια τυχαιοτητα.
Αλλά όλα είναι νοητικές διεργασίες...

[Αχθος Αρουρης]

............................
Τι σχέση έχει αν ο άνθρωπος δεν είναι μόνο υλη;
Η υλη συνάδει με τη ζωή ...το ίδιο και η ενέργεια της.
Η Ψυχη τωρα είναι αλουνου παπά ευαγγέλιο.

αν επιτρεπεις ενα μικρο σχολιο, ποθε μου μεγαλε .......

η υλη συναδει μεν με τη ζωη, καθοσον ουκ εστι
ουσια ψιλη (γυμνη), συναδει δε με την φθορα
και την απωλεια της ζωης .........
ποιανης ζωης απωλεια ; της υλικης βεβαιως βεβαιως ....
............................

Εμπεδοκλη έχεις διαβάσει;
Έχεις δίκιο για την υλη αλλά η συζήτηση μας γίνεται για την ζωή οποτε παίρνουμε αυτή την όψη.

η ζωη ειναι συνυφασμενη (ανεξιτηλα)
με το αντιθετο της ......
.................. συμφυ.ι.α .................
ουτε το ενα χωρις το αλλο, ουτε το αλλο
χωρις το ενα ....... roi mat .........

...... εχω διαβασει ........
ισως υπονοεις το αποσπ. 8

οι περι του κοσμου εναλλαξ, οτε μεν ουτως
οτε δε αλλως εχειν και τουτο αει διατελειν ουτως,
........ εμπεδοκλες και ηρακλιτους ..........

δοθεισης ευκαιριας.........το συζηταμε,
περι ταις του εμπεδοκλεους θεωριαις .........

καλο απογεμα
........... ............. ..............

[Αρίστος]

Στο αρθρο αναφερομαι σε περιστατικα ενσυναισθησης στα οποια ανθρωποι συγγενεις (μανα με παιδι συνηθως η ερωτικο ζευγαρι η ομοζυγωτικοι διδυμοι) νοιωθουν εντονοτατα απο μεγαλη αποσταση κατι σημαντικο που συνεβηκε στο συγγενη η στο συντροφο τους.

Υπαρχουν κυριολεκτικα δεκαδες χιλιαδες καταγεγραμμενα περιστατικα, ποιες συχνες περιπτωσεις αναμεσα σε ομοζυγωτικους διδυμους.

Συμβαινει ομως και στα ζωα.

Οχι μονο μεταξυ τους αλλα και αν εχουν ιδιαιτερη σχεση με καποιο ανθρωπο.

Πιχι αναφερθηκα σε αυτο το περιστατικο.



Μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύθηκε επανειλημμένα στον τύπο συνέβηκε στην Αφρική. Ο Λόρενς Άντονι είχε δημιουργήσει ένα ιδιωτικό πάρκο για ελέφαντες. Δυο μέρες μετά το θάνατό του σε ηλικία 61 χρονών, μια άγρια αγέλη ελεφάντων οδηγούμενη από δυο ελεφαντίνες και ακολουθούμενη από άλλες άγριες αγέλες έφτασαν σπίτι του έχοντας περπατήσει πάνω από 12 μίλια. Οι ελέφαντες δεν είχαν επισκεφτεί το σπίτι του για πάνω από ένα χρόνο. Έμειναν δύο βράδια εκεί και έκλαιγαν. Γνώριζαν με κάποιο περίεργο τρόπο ότι είχε πεθάνει. Η χήρα του Άντονι συγκινήθηκε από τη συμπεριφορά τους που την είδε σαν φόρο τιμής στο σύζυγο της από τα ζώα που είχε βοηθήσει.

.

Δεν αμφισβήτησα κάτι από αυτά που λες απλά εγώ τα αποδίδω στον νου και δεν δέχομαι καμία αναμειξη της Ψυχής η οποία εδώ στο υλαιο πεδίο παίζει αναγκαστικά μόνο τον ρόλο του παρατηρητή δεκτη.
Τα πάντα είναι ροες και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν εκούσια να μπλέκονται σε αυτές...πομπός - δέκτης.
Ακούσια βέβαια μπορεί να γίνει ως μια τυχαιοτητα.
Αλλά όλα είναι νοητικές διεργασίες...

H ενσυναισθηση δειχνει οτι οπου υπαρχει εντονο αμοιβαιο συναισθημα (λογω στενης συγγενειας η ερωτικης σχεσης) δημιουργουνται αορατοι δεσμοι μεταξυ των ζωντανων οργανισμων και μεσω αυτων ανταλασσονται πληροφοριες, σηματα, συναισθηματα, οτι θες. Οι συγκεκριμενοι δεσμοι ειναι τοσο δυνατοι που μπορει να εκμηδενισουν αποστασεις πολλων χιλιομετρων σε καποιες πολυ φορτισμενες στιγμες (πιχι μια μανα να νοιωσει οτι ο γιος της που ζει σε αλλη πολη τραυματιστηκε η οτι του συνεβηκε κατι κακο). Αυτη η συνδεση λοιπον δεν ειναι νους, ειναι μια μορφη ενεργειας που εχει μαθει να εστιαζεται στο αγαπημενο προσωπο, θα μπορουσαμε να την πουμε ψυχικη ενεργεια μιας και εχει βαση τη συμπαθεια, τη στοργη και το συναισθημα. Το πεδιο που συμβαινουν ολα αυτα τα φαινομενα καποιοι το λενε ψυχοσφαιρα, αλλοι εμπαθοσφαιρα (πεδιο της ενσυναισθησης), εγω θα μπορουσα να το πω και Ψυχη του Κοσμου χρησιμοποιωντας το νεοπλατωνικο ορο.

.

[Αρίστος]

Παρε πιχι τους ομοζυγωτικους διδυμους, ιστοριες για απιστευτα περιστατικα ενσυναισθησης μεταξυ τους ειναι απειρες. Τι τους συνδεει και λειτουργουν σαν δυο οψεις ενος κοινου οργανισμου; Σιγουρα μια κοινη μορφη ενεργειας που δεν ειναι νους. Ειναι σαν να μοιραζονται την ιδια ζωικη ψυχη.

.

[Isildur]

+1

"ὁ λογισμὸς τῆς καρδίας τοῦ ἀνθρώπου"

Και επανερχόμαστε στο ότι η καρδιά, έτσι ψυχρά και πραγματιστικά, είναι απλά και μόνο μια αντλία. Πολύπλοκη και αρκετά καλά σχεδιασμένη για να δουλεύει ασταμάτητα για χρόνια, αλλά αντλία, τίποτα παραπάνω. Ακόμα και το φτερούγισμα που νιώθει κανείς από χαρά ή άλλο συναίσθημα (αν δεν είναι καμμιά κοιλιακή έκτακτη συστολή δηλαδή... ή κολπική; πάντα τα μπερδεύω αυτά ), ή όταν (νομίζουμε ότι) ευφραίνεται, ή ακόμα και η απλή, ταπεινή λειτουργία του ντουπ-ντουπ της, στον εγκέφαλο οφείλεται.

Και όχι, δεν το λέω αυτό για να δηλώσω το προφανές περί οργάνων και αρμοδιότητας/ειδίκευσης του καθενός. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο διαχωρισμός που κάνουμε συχνά σε μυαλό και καρδιά, άρα σε ψυχρή λογική και συναίσθημα, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι απλώς διαφορετικές λειτουργίες του ίδιου προγραμματισμού-σχεδιασμού μας, με σκοπό την συνέχιση της ευρύτερης γενικής λειτουργίας μας.

Λέω... δεν ξέρω, ε;

Πλιζ, μην αρχίσεις τις κοινοτοπίες "ναι, αλλά ποιος τα σχεδίασε και ποιος τα προγραμμάτισε όλα αυτά" κλπ... Όχι εσύ τουλάχιστον, από όλους τους πιστούς.

Ψυχρά και πραγματιστικά μπορεί να είναι μια αντλία.
Μπορεί
Μπορεί και όχι

Μπορεί επίσης αν είναι μόνο μια αντλία, όλα να κατέληγαν..."Ψυχρά και πραγματιστικά"

Πρακτικά, αυτό που αισθάνεται ο άνθρωπος να συμβαίνει στην αντλία όταν συμβεί κάτι πολύ κακό, όταν αυτή σφιχτεί και γεννήσει ένα αυθόρμητο ουρλιαχτό πόνου και γεμίσουν τα μάτια δάκρυα πριν καν συνειδητοποιήσει το "μυαλό" το τι ακριβώς συμβαίνει, μπορεί να δείχνει ότι ίσως δεν είναι απλά μια αντλία.
Αυτό που επίσης αισθάνεται ο άνθρωπος όταν συμβεί κάτι πολύ καλό, και η αντλία φτερουγίσει και για κάποιο ανεξήγητο λόγο φέρει ξαφνικά ξανά δάκρυα στα μάτια αλλά αυτή τη φορά από χαρά, μπορεί να δείχνει ότι δεν είναι απλά μια αντλία και ίσως να μην οφείλεται στον εγκέφαλο. Είναι δε τόσες οι φορές που νιώθει κανείς να συγκινείται χωρίς να μπορεί ούτε ο ίδιος να εξηγήσει γιατί στο διάτανο συγκινήθηκε και βούρκωσε.

Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιον να συμπαθήσει κάποιον άλλον πριν καν τον/την γνωρίσει ώστε να μπορεί να το τεκμηριώσει, αυτό που μπορεί να κάνει κάποιον να αντιπαθήσει κάποιον άλλον, ίσως να δείχνει ότι δεν είναι απλά μια αντλία που περιμένει εγκεφαλικές εντολές κι ορμόνες για να αντιδράσει.

Δεν ξέρω ρε σειρούλα, δεν μπορώ να σου αποδείξω τίποτα. Αλλά εδώ είμαι πλήρως με τον αρίστο καθαρά για βιωματικούς λόγους. Είναι τόσες και τόσες οι φορές που προκύπτει να λειτουργούμε καθαρά από μια ενέργεια που κυριεύει την καρδιά μας, χωρίς να έχει παρέμβει το μυαλό, οι συνάψεις, οι ορμόνες. Στιγμές που γινόμαστε ακαριαία πονόψυχοι ή σκληρόκαρδοι χωρίς λογική τεκμηρίωση. Στιγμές που γινόμαστε αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι χωρίς να μπορούμε να το εκλογικεύσουμε. Στιγμές που γεννιέται ελπίδα μέσα σε απέλπιδες πιθανότητες, στιγμές που γινόμαστε κακοί και φθονεροί όταν είναι εντελώς παράλογο ακόμα και αντίθετα στο λογικό συμφέρον μας. Και ακολουθεί μετά το μυαλό να δικαιολογήσει, να εκλογικεύσει το γιατί αισθανόμαστε όπως αισθανόμαστε.

Καλές καρδιές, κακιές καρδιές γεμάτος ο κόσμος γύρω μας χωρίς να μπορεί να βρεθεί λόγος και αιτία. Σαν να χει μια δική της βούληση που προηγείται και υπερβαίνει σε ταχύτητα την όποια πυροδότηση συνάψεων στον επεξεργαστή (vs pump).

Σαν αποτέλεσμα σε εμένα δείχνει απολύτως κατανοητό και ξεκάθαρο αυτό που λέει ο Κύριος...

ἐκ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ...

ο ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὑτοῦ ἐκφέρει τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ κακὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ κακοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας αὑτοῦ ἐκφέρει τὸ κακόν· διότι ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ

Και ίσως, ίσως, όλα τα παραπάνω να καταλήγουν τελικά σε μια λέξη...επιθυμία! "ἡ ἐπιθυμία τῆς καρδίας μου"

Καταλαβαίνω απόλυτα πώς το βλέπεις κι εσύ κι ο Αρίστος. Κι εγώ βέβαια, όταν δεν κάτσω να το πολυσκεφτώ κάπως έτσι το αισθάνομαι. Αυτό που ήθελα να πω, γιατί φαντάζομαι πως το ξεκαθάρισα (σε σένα τουλάχιστον, για τον Αρίστο δεν ήμουν και τόσο σίγουρος γι' αυτό και το σκάλιξα λίγο παραπάνω μ' εκείνον) πως δεν εννοούσα τα όργανα μας αυτά καθ' αυτά και ότι λες/λέτε πως η καρδιά ως μυς έχει κάποιον τρόπο να αισθάνεται, να παίρνει αποφάσεις κλπ, αλλά ότι αυτός ο διαχωρισμός μυαλού και καρδιάς που κάνουμε πιστεύω πως είναι απλά θέμα "προγραμματισμού", όπως ξανάπα. Έτσι φτιαχτήκαμε, άσε το πώς και από ποιον, με συγκεκριμένο σκοπό. Ίδιες πάνω-κάτω λειτουργίες στο όργανο που λέγεται εγκέφαλος, δηλαδή ρεύματα, συνάψεις, χημεία κλπ, για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικό τρόπο αντίληψής τους από εμάς.

Αυτό λέω, ότι πιστεύω πως είναι απλώς μηχανισμοί της ύλης που κουβαλάμε πάνω μας και τίποτα παραπάνω. Ή τέλος πάντων, δεν μπορώ να "δω" κάτι παραπάνω (πλέον)...

[Isildur]

Ο δε Isildur νομίζω απαντάει λίγο αυτιστικά σε αυτό (σόρυ Ισίλντουρ!), διότι είναι ξεκάθαρο ότι όταν λέμε καρδιά εννοούμε το κέντρο συναισθημάτων του εγκεφάλου, όχι κυριολεκτικά την καρδιά βέβαια! (το ότι το μυαλό είναι στην καρδιά το πιστεύαν κάτι αρχαίοι Αιγύπτιοι μόνο)

Μη μασάς βρε και μη ζητάς συγγνώμη, έχω ακούσει και χειρότερα...

Πέρα από την πλάκα, καταλαβαίνω γιατί το είδες έτσι και όντως από αυτό το πρώτο ποστ μου που ασχολήθηκα με το θέμα κάτι τέτοιο βγαίνει. Ήταν και λίγο σκόπιμο να πω την αλήθεια, γιατί με τον φιλαράκο Αρίστο ποτέ δεν ξέρει κανείς τι έχει κατά νου όταν ξεκινάει να αναπτύσσει κάποια θεωρία του, οπότε ήθελα λίγο να βολιδοσκοπήσω τις προθέσεις του και για το κατά πόσον όντως θεωρούσε ότι το ίδιο το όργανο καρδιά είναι ικανό για κάτι τέτοιο ή αν το έλεγε με τον γνωστό μεταφορικό τρόπο που το λέμε.

Αν βέβαια προχωρούσες λίγο παρακάτω στην κουβέντα και δεν απαντούσες έχοντας διαβάσει μόνο το πρώτο-πρώτο ποστ μου, θα έβλεπες ότι στα σχόλια που αντάλλαξα με τον Αρίστο και με τον Φοιτητή στην πορεία, διευκρινίζω ότι δεν εννοούσα αυτό που κατάλαβες κι εσύ εδώ. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, μπορεί να έχω κάνει κι εγώ το ίδιο πράγμα γιατί κι εγώ στο πρώτο ποστ σου που διάβασα απαντώ (λόγω mention) και πριν διαβάσω παρακάτω να δω αν είδες τι έγραψα στη συνέχεια και αν σχολίασες κάτι σχετικά...

[Σέλευκας]

Ο νους τα ανακαλυπτει, δεν τα γενναει. Υπαρχουν απο μονα τους.

Ο παρατηρητής είναι απαραίτητος

Δεν ειναι. Τα μαθηματικα ισχυουν χωρις παρατηρητη.

τιποτε δε ισχύει αν δεν υπάρχει κάποιος να το αντιληφθεί

[Σέλευκας]

Μα τι λες καημένε;
Η την ελλειπτική τροχιά της γης που κυβερνάται απο τον νόμο του αντίστροφου τετράγωνου, ο νους το γεννάει;
Θα μπορούσε δλδ να γεννήσει κάτι άλλο υπο άλλες συνθήκες;;

Και σου αναφέρω το πιο απλό παράδειγμα, μην μπλέξουμε με γεωμετρίες Riemann και σχετικότητες, ή πυρινική φυσική.

Δεν είπα ότι ο καθένας γέννησε τον κόσμο ξεχωριστά .
Περί της σημασίας του παρατηρητή είναι το θέμα

Ο Παρατηρητης, ασχετα με την αποσταση και την προθεση, αλληλεπιδρα με το Παρατηρηθεν. Το επηρρεαζει, εστω και ελαχιστα και άθελά του. Αυτο συμβαινει επειδη ο Π. και το Π. ειναι και οι δυο Φυσικα Σωματα.
Το πως λειτουργει αυτο εχει ενδιαφερον σε καποιες περιπτωσεις.

δεν εννοούσα αυτό. Σκέφτομαι αν μπορεί να υπάρξει κάτι χωρίς να υπάρχει περίπτωση να το αντιληφθεί κάποιος. Προφανώς ο λόγος για να υπάρξει ένας νόμος ή τα αποτελέσματά του είναι για να τα καταλάβει κάποτε κάποιος.

[Σέλευκας]

Μα τι λες καημένε;
Η την ελλειπτική τροχιά της γης που κυβερνάται απο τον νόμο του αντίστροφου τετράγωνου, ο νους το γεννάει;
Θα μπορούσε δλδ να γεννήσει κάτι άλλο υπο άλλες συνθήκες;;

Και σου αναφέρω το πιο απλό παράδειγμα, μην μπλέξουμε με γεωμετρίες Riemann και σχετικότητες, ή πυρινική φυσική.

Δεν είπα ότι ο καθένας γέννησε τον κόσμο ξεχωριστά .
Περί της σημασίας του παρατηρητή είναι το θέμα

Τι ακριβώς εννοείς περί σημασίας του παρατηρητή;
Πως χωρίς παρατηρητή, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη του Σύμπαντος;

ναι

[Isildur]

Δεν είπα ότι ο καθένας γέννησε τον κόσμο ξεχωριστά .
Περί της σημασίας του παρατηρητή είναι το θέμα

Τι ακριβώς εννοείς περί σημασίας του παρατηρητή;
Πως χωρίς παρατηρητή, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη του Σύμπαντος;

ναι

Άρα, τι σημαίνει αυτό; Ότι το σύμπαν επεκτείνεται όσο εμείς εφευρίσκουμε πιο δυνατά τηλεσκόπια;

[Σέλευκας]

Τι ακριβώς εννοείς περί σημασίας του παρατηρητή;
Πως χωρίς παρατηρητή, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη του Σύμπαντος;

ναι

Άρα, τι σημαίνει αυτό; Ότι το σύμπαν επεκτείνεται όσο εμείς εφευρίσκουμε πιο δυνατά τηλεσκόπια;

αν το λες για πλάκα καλό το αστείο αλλά εγώ οταν λέω παρατηρητή δεν εννοώ τον άνθρωπο ούτε προσδιορίζω χρόνο, μπορεί να εννοώ και τον δημιουργό ή άλλο παρατηρητή που δεν κατανοούμε εμείς. Ο παρατηρητής είναι μια έννοια της φυσικής δεν είναι απαραίτητα κάτι συγκεκριμένο για μας.

[Λοξίας]

Δεν είπα ότι ο καθένας γέννησε τον κόσμο ξεχωριστά .
Περί της σημασίας του παρατηρητή είναι το θέμα

Τι ακριβώς εννοείς περί σημασίας του παρατηρητή;
Πως χωρίς παρατηρητή, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη του Σύμπαντος;

ναι

Μάλιστα...
Ας υποθέσουμε πως το Big Bang είναι απόλυτα σωστή θεωρία.
Γνωρίζουμε πως πολλά πολλά εκατομμύρια χρόνια, δεν υπήρχε (δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει) παρατηρητής όπως τον εννοούμε σήμερα.
Οπότε, πως προχώρησε το Σύμπαν; πως έφτασε στην δημιουργία πρώτων άστερων, περίπου 400 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang, αφού δεν υπήρχε παρατηρητής;

ΥΓ.
Διάβασα την απάντηση που έδωσες στον Isildur...
Αν θεωρείς ύπαρξη δημιουργού, τότε δεν χρειάζεται να μπλέκεις με δευτερεύουσες υποθέσεις.
"Τα έφτιαξε όλα ο Θεός"...και καθάρισες.

[Σέλευκας]

Τι ακριβώς εννοείς περί σημασίας του παρατηρητή;
Πως χωρίς παρατηρητή, δεν είναι δυνατή η ύπαρξη του Σύμπαντος;

ναι

Μάλιστα...
Ας υποθέσουμε πως το Big Bang είναι απόλυτα σωστή θεωρία.
Γνωρίζουμε πως πολλά πολλά εκατομμύρια χρόνια, δεν υπήρχε (δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει) παρατηρητής όπως τον εννοούμε σήμερα.
Οπότε, πως προχώρησε το Σύμπαν; πως έφτασε στην δημιουργία πρώτων άστερων, περίπου 400 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang, αφού δεν υπήρχε παρατηρητής;

ΥΓ.
Διάβασα την απάντηση που έδωσες στον Isildur...
Αν θεωρείς ύπαρξη δημιουργού, τότε δεν χρειάζεται να μπλέκεις με δευτερεύουσες υποθέσεις.
"Τα έφτιαξε όλα ο Θεός"...και καθάρισες.

ξεχνάς στη σκέψη σου το χρόνο , το μέλλον θα έρθει και το παρελθόν υπήρξε άρα και τα δυο υπάρχουν . Το θεό τον ανέφερα σαν περίπτωση παρατηρητή δεν είπα οτι πρέπει να τον δεχτούμε στη φιλοσοφική σκέψη που κάνουμε τώρα.

[Λοξίας]

ναι

Μάλιστα...
Ας υποθέσουμε πως το Big Bang είναι απόλυτα σωστή θεωρία.
Γνωρίζουμε πως πολλά πολλά εκατομμύρια χρόνια, δεν υπήρχε (δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει) παρατηρητής όπως τον εννοούμε σήμερα.
Οπότε, πως προχώρησε το Σύμπαν; πως έφτασε στην δημιουργία πρώτων άστερων, περίπου 400 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang, αφού δεν υπήρχε παρατηρητής;

ΥΓ.
Διάβασα την απάντηση που έδωσες στον Isildur...
Αν θεωρείς ύπαρξη δημιουργού, τότε δεν χρειάζεται να μπλέκεις με δευτερεύουσες υποθέσεις.
"Τα έφτιαξε όλα ο Θεός"...και καθάρισες.

ξεχνάς στη σκέψη σου το χρόνο , το μέλλον θα έρθει και το παρελθόν υπήρξε άρα και τα δυο υπάρχουν . Το θεό τον ανέφερα σαν περίπτωση παρατηρητή δεν είπα οτι πρέπει να τον δεχτούμε στη φιλοσοφική σκέψη που κάνουμε τώρα.

Από την στιγμή που δέχεσαι έναν θεό-δημιουργό, όλα τα άλλα είναι δευτερεύουσες υποθέσεις, καλές για "φιλοσοφία" μεταξύ τυρού και αχλαδιού.

Αλλά για την περίπτωση που θέλεις όντως συζήτηση, απάντησέ μου στο ερώτημα που έκανα (το υπογράμμισα), αλλά χωρίς αοριστολογίες και φράσεις που μπορούν να ερμηνευθούν και έτσι και αλλιώς.
Τι σημαίνει δηλαδή "το μέλλον θα έρθει και το παρελθόν υπήρξε άρα και τα δυο υπάρχουν";
Πως αυτό εξηγηγεί την εξέλιξη του Σύμπαντος χωρίς παρατηρητή;