Ασέβαστος έγραψε: ↑03 Δεκ 2018, 10:51
κλικ, δεν διδω.

αμα θες, απαντας, με λογια.
Ο Ιμπν Ράτζαμπ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “
Ο Άμπου Χανίφα και οι δικαστές στην Κούφα λένε ότι ένας μουσουλμάνος θα πρέπει να θανατωθεί για τη δολοφονία ενός απίστου… και αυτή είναι επίσης η άποψη του Μάλικ, ότι ο μουσουλμάνος που σκοτώνει έναν άπιστο με εξαπάτηση, δεν υπόκειται σε λογικές συνθήκες και έτσι αυτός ο μουσουλμάνος καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται, επειδή σκότωσε έναν άπιστο.” (Jami’ Al-Ulum Al-Hikam)
Ο θάνατος τη στιγμή της μάχης και του πολέμου, είναι κάτι επόμενο. Όμως το πρόσωπο που ζει στο Ισλαμικό κράτος και έχει έρθει σε συμφωνία με αυτό, απαγορεύεται να πειραχθεί και πρέπει οι μουσουλμάνοι να τον προστατέψουν.
Ο Αμρ ιμπν Σουχάιμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε ότι: “
Ένας πιστός δεν θα έπρεπε να θανατωθεί για τον σκοτωμό ενός απίστου” (Musnad Ahmad, Number 6624, Sahih). Ο Αλ-Μαουσάλι Αλ-Χάναφι είπε: “
Το νόημα είναι ότι ο μουσουλμάνος δεν θανατώνεται για τον σκοτωμό ενός απίστου στη διάρκεια μιας μάχης” (Al-Ikhtiyar li Ta’leel, 506)
Ο Μάλικ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “
Αυτό που γίνεται στην κοινότητα μας είναι ότι ένας μουσουλμάνος δεν θανατώνεται αν σκότωσε έναν άπιστο στη διάρκεια της μάχης εκτός αν ο μουσουλμάνος τον έχει σκοτώσει με δόλο (εκτός μάχης), όπου στη συγκεκριμένη περίπτωση καταδικάζεται σε θάνατο για δολοφονία.” (Muwatta, Number 1617)
Ο Ιμπν Χάτζαρ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “
Δεν είναι δικαίωμα του μουσουλμάνου να σκοτώσει κάθε άπιστο, πολύ περισσότερο απαγορεύεται ο μουσουλμάνος να σκοτώσει κάποιον που βρίσκεται υπό προστασία χωρίς να υπάρχει δίκαιη αιτία’ (απαγορεύεται ο μουσουλμάνος) να σκοτώσει κάποιον με τον οποίο υπάρχει συνθήκη ειρήνης” (Fath ul-Bari, Kitab Ad-Diyat)
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πολέμησε εναντίον αυτών που δεν σεβάστηκαν τις συνθήκες ειρήνης με τους μουσουλμάνους. Δεν πολέμησε όμως αυτούς που παρέμειναν πιστοί σ’ αυτές τις συμφωνίες.
Λέει ο ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα:
وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ
“
Πολεμήστε για χάρη του ΑΛΛΑΧ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τους παραβάτες.” (Κοράνι, 2:190)
Η φράση “
ουά λά τα’ταντού” που μεταφράζεται ως ‘
αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια’, ερμηνεύεται από τους μουσουλμάνους ερμηνευτές ως ‘μη σκοτώνετε γυναίκες και παιδιά’ κ.α.
Ο Ιμπν Καθίρ λέει στο ταφσίρ (ερμηνεία) του για τη φράση “
αλλά μη ξεπερνάτε τα όρια”:
“
σημαίνει, ‘Πολεμήστε στον δρόμο του ΑΛΛΑΧ και μην υπερβάλετε όταν το κάνετε αυτό. Σ’ αυτή την ‘υπερβολή’ περιλαμβάνονται οι παρακάτω απαγορευμένες πράξεις έτσι όπως τις ανέφερε ο Χασάν Αλ-Μπάσρι:
~ο ακρωτηριασμός,
~το κλέψιμο από τα λάφυρα του πολέμου,
~το να σκοτώνονται γυναίκες και παιδιά,
~το να σκοτώνονται ηλικιωμένοι που δεν έχουν άμεση σχέση με τον πόλεμο,
~το να σκοτώνονται μοναχοί και άνθρωποι που ζουν στα μοναστήρια και τις εκκλησίες,
~το να καίγονται τα δέντρα,
~το να σκοτώνονται τα ζώα χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία.
Αυτά τα έχει πει ο σαχάμπι Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπ’μπάς και (ηγέτες και λόγιοι όπως) οι Όμαρ ιμπν Αμπντου’λ-Αζίζ, Μουκάτιλ ιμπν Χαϊγιάν και άλλοι.”
[Ταφσίρ Ιμπν Καθίρ]
—
Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι σε μία μάχη βρέθηκε μία σφαγμένη γυναίκα. Έτσι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) απαγόρεψε τον σκοτωμό γυναικών και παιδιών.
[Ahmad, Musnad, 2/91; Sahih Bukhārī, 3015; Sahih Muslim, 1744/25; Abū Dāwūd, 2668; At-Tirmithī 1569; & Sunan Ibn Majah, 2841;]
—
Ο Κάδι Ας-Σαφάντι είπε,
“
Όταν οι μη μουσουλμάνες γυναίκες δεν πολεμούν, είναι συμπεφωνημένο ότι δεν θα πρέπει να σκοτώνονται εκτός αν είναι από τους ηγέτες (του πολέμου) – ούτε θα πρέπει να σκοτώνεται ο τυφλός, ο κατάκοιτος ή οι ηλικιωμένοι.”
Ο Ιμπν Κουντάμα Αλ-Μακντίσι λέει στο βιβλίο του ‘Αλ-Ούμντα‘,
“
Και μη σκοτώνετε από αυτούς (από τους εχθρούς) ένα παιδί, έναν φρενοβλαβή, μία γυναίκα, έναν μοναχό, έναν ηλικιωμένο, έναν κατάκοιτο περιορισμένο στο κρεβάτι του (ή χρόνια άρρωστο), ή κάποιον τυφλό…”