taxalata xalasa έγραψε: ↑07 Οκτ 2024, 21:30φίλε,Αρίστος έγραψε: ↑07 Οκτ 2024, 21:19taxalata xalasa έγραψε: ↑07 Οκτ 2024, 21:14
...φαίνεται αδύνατη γιατί δεν έχουν την γνώση π'απαιτείται... ούτε έχουν δισεκ. έτη στην διάθεση τους για να πειραματιστούν... όπως έχει η ζώσα ύλη...
...τό,τι έθεσε ο Πίπας τον εαυτό του ανώτερο από την φύση, δείχνει πόσο ράντομ πίπας είναι ο μικροβιαλόγος...
...ψωνισμένος...
Φιλε οσοι το παλεψαν επι δεκαετιες στα εργαστηρια στα ιδια συμπερασματα κατεληξαν.
Το 1924, ο Ρώσος βιοχημικός Αλεξάντερ Οπάριν προσπάθησε να δώσει ώθηση στην Αβιογένεση με το να προτείνει μιά θεωρία για το πως δημιουργήθηκε το πρώτο ζωντανό κύτταρο από άβια συστατικά. Ισχυρίστηκε πως η ζωή εμφανίστηκε στους θερμούς αρχέγονους ωκεανούς όταν η ατμόσφαιρα ήταν πλούσια σε αμμωνία, μεθάνιο, υδρογόνο και σε νερό με μορφή υδρατμών. Οι αστραπές και η θερμότητα από τα ηφαίστεια, επέδρασαν σε απλές ενώσεις άνθρακα κάνοντας τις ολοένα πολυπλοκότερες μέχρι να φτάσουμε στο πρώτο κύτταρο. Για τον Οπάριν δεν υπήρχε καν ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε ένα ζωντανό οργανισμό και στην άβια ύλη. Και τα δύο ήταν χημεία, εξέλιξη απλούστερων χημικών ενώσεων σε πολυπλοκότερες.
Το 1953, ο Στάνλευ Μίλλερ, ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ξεκίνησε να αποδείξει πειραματικά τη θεωρία του Οπάριν. Δουλεύοντας στο εργαστήριο του Harold Urey (νόμπελ χημείας 1934), προσπάθησε να αναπαράγει την αρχέγονη σούπα που επικρατούσε στους πρώιμους αιώνες της γης και στην οποία σύμφωνα με τον Οπάριν εμφανίστηκε μέσω χημείας η πρώτη ζωή. Σε διάφορα δοχεία τοποθέτησε νερό, μεθάνιο και αμμωνία. Έβραζε το μείγμα και μετά το διαπερνούσε με ηλεκτρικές εκκενώσεις (οι οποίες αναπαριστούσαν τους κεραυνούς). Μετά από μία εβδομάδα στα δοχεία εμφανίστηκαν μερικά αμινοξέα. Δεδομένου ότι τα αμινοξέα είναι οι θεμέλιοι λίθοι των πρωτεινών και αυτές των κυττάρων, ο Μίλλερ είχε κάθε λόγο να πανηγυρίσει θεωρόντας ότι η επαλήθευση της άβιας προέλευσης της ζωής μέσω της χημείας βρισκόταν σε καλό δρόμο.
Όμως την αρχική επιτυχία του Μίλλερ ακολούθησαν δεκαετίες αποτυχιών. Τα αμινοξέα δεν μπόρεσαν να παράγουν πρωτείνες ούτε κάποιο από τα πολύπλοκα νουκλεικά οξέα του κυττάρου. Σχεδόν 40 χρόνια μετά την αρχική εκκίνηση των πειραμάτων του, ο καθηγητής Μίλλερ δήλωσε στο Scientific American: "Το πρόβλημα της προέλευσης της ζωής αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολο από όσο φανταζόμασταν εγώ και οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι."
Το 1969, ο Ντιν Χ. Κένιον, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου "Βιοχημικός Προκαθορισμός". Σε αυτό υποστηριξε πως οι ιδιότητες των χημικών στοιχείων υπαγορεύουν τους τύπους των μονομερών μορίων που μπορούν να σχηματισθούν στην προβιοτική σύνθεση, τα οποία μετά υπαγορεύουν τις ιδιότητες των εμφανιζόμενων πολυμερών μορίων, τα οποία τελικά υπαγορεύουν τις ιδιότητες των πρόδρομων των κυττάρων (eobionts) και στη συνέχεια των ίδιων των κυττάρων.
Από το 1976 όμως ο Κένιον άρχισε να εγκαταλείπει τις αρχικές του πεποιθήσεις και κατέληξε πως "είναι απολύτως αβάσιμο να υποστηρίζουμε πως η ύλη και η ενέργεια, χωρίς καμιά βοήθεια, οργανώθηκαν και σχημάτισαν ζωντανά συστήματα". Και πως υπάρχει "ένα θεμελιώδες ψεγάδι σε όλες τις τρέχουσες θεωρίες περί χημικής καταγωγής της ζωής."
.
μιλήσαμε πριν για ζώσα ύλη... εσύ θες να υπάρχει αιθέρας γιανάναι ζώσα η ύλη... γιατί δεν δέχεσαι πως μπορεί νάναι ζώσα άνευ αιθέρα; ποια η διαφορά;
το υλοκύμα είναι ζών κι όχι άβιο... αφού κουνιέται... στροφάρει... πως είναι άβιο;
μαλακίες μελέτες κάνουνε για να μασουλάνε dollars...
άβιο μπορεί νάναι το κένο...
Αρχηγε το συμπαν των υλιστων ειναι ενα νεκρο συμπαν, ολα ειναι νεκρα, αστερια, πλανητες, η γη η ιδια, οι βραχοι της, οι θαλασσες και τα ποταμια της, τα οικοσυστηματα.
Αντιθετα το συμπαν των αρχαιων ειχε ζωικη ψυχη που τα διαπερνουσε ολα οποτε ολα ηταν ζωντανα.
Ο καθε ποταμος θεωρουνταν ζωντανος και με το πνευμα του που δεν ηταν αλλο βεβαια απο την αιθεροενεργεια που τον εμψυχωνε και τον καθιστουσε ενα ζωντανο οικοσυστημα με τα ψαρακια του και τα υδροβια φυτα του και τις πηγες που τον τροφοδοτουσαν.
Μαντεψε ποιο συμπαν ειναι πιο λειτουργικο και συναρπαστικο απο τα δυο.
Και γι' αυτο οι αρχαιοι ηταν ευτυχισμενοι παγανιστες ενω οι δικοι μας που πιστευουν πως ολα ειναι νεκρα ζουν με αντικαταθλιπτικα.
.
