Τωρα το ειδα ολοκληρο. Εχει φάση που ο άσχημος απορρίπτει τον ωραίο, και οχι το αντίστροφο

Ο τυπος εχει μια μολυβογραμμή για χείλη, πολυ μικρό στομα. Οχι οτι αποδέχομαι την αμφιλεγόμενη "επιστημη" της φυσιογνωμίας κτλ, αλλα οσους εχω συναντήσει σε τετοιο στυλ ηταν ολοι τους αλλόκοτοι άνθρωποι, απο κλειστοί και ξινοί στην καλύτερη, έως και κακοί και διπρόσωποι.
Ο άλλος ειναι μια χαρά, μπορει να βαρεσει πολυ καλυτερους γκομενους, κακώς εριξε τα στανταρς του και δεχτηκε να κατσει στο τραπέζι με αυτον.
Και ευτυχως που δεν του αρεσουν οι γυναικες, γιατι θα ειχε αρκετή πέραση. Λιγότερος ανταγωνισμός για εμας τους υπόλοιπους.