Προς κομμουνιστές: γιατί εμμένετε στην ιδέα του πατριωτισμού;

[Antipnevma]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

[pylothess]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Εστιάζεις πολύ στο εποικοδόμημα και αγνοείς την βάση.
Όλα αυτά που περιγράφεις απόρροια των οικονομικών συνθηκών παραγωγής.

[Antipnevma]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Εστιάζεις πολύ στο εποικοδόμημα και αγνοείς την βάση.
Όλα αυτά που περιγράφεις απόρροια των οικονομικών συνθηκών παραγωγής.

Αυτό λέγεται οικονομισμός ή χυδαίος Μαρξισμός.

Τέλος πάντων κοίτα τι έλεγε ο Ράιχ τη δεκαετία του 30 μετά την νίκη του φασισμού γιατί βαριέμαι να τα λέω

„Ein Stück der gemeinsamen Grundursache des Versagens des Sozialismus in allen seinen Teilen, ein Stück zwar bloss, aber ein wesentliches, nicht mehr zu übersehendes, nicht mehr als zweitrangig zu betrachtendes, ist der Mangel einer brauchbaren marxistischen politischen Psychologie. Dieser Mangel drückt sich nicht nur darin aus, dass eine derartige Psychologie erst erarbeitet werden muss, sondern auch darin, dass in der Arbeiterbewegung eine grosse Scheu vor psychologischer Betrachtung und Anschauung, vor bewusster praktischer Psychologie besteht. Dieser Mangel auf unserer Seite wurde zum grössten Vorteil des Klassenfeindes, wurde die mächtigste Waffe des Faschismus. Während wir den Massen grossartige historische Analysen und ökonomische Auseinandersetzungen über die imperialistischen Gegensätze vorlegten, entbrannten sie für Hitler aus tiefsten Gefühlsquellen.“

[pylothess]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Εστιάζεις πολύ στο εποικοδόμημα και αγνοείς την βάση.
Όλα αυτά που περιγράφεις απόρροια των οικονομικών συνθηκών παραγωγής.

Αυτό λέγεται οικονομισμός ή χυδαίος Μαρξισμός.

Τέλος πάντων κοίτα τι έλεγε ο Ράιχ τη δεκαετία του 30 μετά την νίκη του φασισμού γιατί βαριέμαι να τα λέω

„Ein Stück der gemeinsamen Grundursache des Versagens des Sozialismus in allen seinen Teilen, ein Stück zwar bloss, aber ein wesentliches, nicht mehr zu übersehendes, nicht mehr als zweitrangig zu betrachtendes, ist der Mangel einer brauchbaren marxistischen politischen Psychologie. Dieser Mangel drückt sich nicht nur darin aus, dass eine derartige Psychologie erst erarbeitet werden muss, sondern auch darin, dass in der Arbeiterbewegung eine grosse Scheu vor psychologischer Betrachtung und Anschauung, vor bewusster praktischer Psychologie besteht. Dieser Mangel auf unserer Seite wurde zum grössten Vorteil des Klassenfeindes, wurde die mächtigste Waffe des Faschismus. Während wir den Massen grossartige historische Analysen und ökonomische Auseinandersetzungen über die imperialistischen Gegensätze vorlegten, entbrannten sie für Hitler aus tiefsten Gefühlsquellen.“

Το άλλο άκρο είναι η βουλησιαρχία ή βολονταρισμός. Όπως κάνουν κυρίως οι αναρχικοί και σε μικρότερο βαθμό οι λοιποί οπορτουνιστές. Όλοι αυτοί εξετάζουν την επαναστατική διάθεση ανεξάρτητα από το κοινωνικό οικονομικό και πολιτικό υπόβαθρο.

[Antipnevma]

Εστιάζεις πολύ στο εποικοδόμημα και αγνοείς την βάση.
Όλα αυτά που περιγράφεις απόρροια των οικονομικών συνθηκών παραγωγής.

Αυτό λέγεται οικονομισμός ή χυδαίος Μαρξισμός.

Τέλος πάντων κοίτα τι έλεγε ο Ράιχ τη δεκαετία του 30 μετά την νίκη του φασισμού γιατί βαριέμαι να τα λέω

„Ein Stück der gemeinsamen Grundursache des Versagens des Sozialismus in allen seinen Teilen, ein Stück zwar bloss, aber ein wesentliches, nicht mehr zu übersehendes, nicht mehr als zweitrangig zu betrachtendes, ist der Mangel einer brauchbaren marxistischen politischen Psychologie. Dieser Mangel drückt sich nicht nur darin aus, dass eine derartige Psychologie erst erarbeitet werden muss, sondern auch darin, dass in der Arbeiterbewegung eine grosse Scheu vor psychologischer Betrachtung und Anschauung, vor bewusster praktischer Psychologie besteht. Dieser Mangel auf unserer Seite wurde zum grössten Vorteil des Klassenfeindes, wurde die mächtigste Waffe des Faschismus. Während wir den Massen grossartige historische Analysen und ökonomische Auseinandersetzungen über die imperialistischen Gegensätze vorlegten, entbrannten sie für Hitler aus tiefsten Gefühlsquellen.“

Το άλλο άκρο είναι η βουλησιαρχία ή βολονταρισμός. Όπως κάνουν κυρίως οι αναρχικοί και σε μικρότερο βαθμό οι λοιποί οπορτουνιστές. Όλοι αυτοί εξετάζουν την επαναστατική διάθεση ανεξάρτητα από το κοινωνικό οικονομικό και πολιτικό υπόβαθρο.

Το άλλο άκρο του οικονομισμού (η τεχνική μόνη της καθορίζει την ιστορία) είναι ο ψυχολογισμός (η ψυχολογική δομή μόνη της καθορίζει την ιστορία).

Το πρόβλημα με τους αναρχικούς είναι ότι έχουν μια ανιστορική και αντιμαρξιστική ιδέα περί κράτους και εξουσίας και ότι στη βάση αυτής της ανεδαφικής ιδέας ζητάνε την αδιαμεσολάβητη χειραφέτηση των μαζών από τις ίδιες τις μάζες χωρίς να συνειδητοποιούν ότι οι μάζες δεν είναι ικανές να απελευθερωθούν ερήμην επαναστατικής ηγεσίας δεδομένου ότι είναι ζυμωμένες με τον μικροαστικό ψυχισμό.

Οι μάζες είναι σαν την γυναικούλα της γειτονιάς που την κακομεταχειρίζεται κάποιο τσογλάνι και νιώθει φυσικά την ανάγκη να ξεφύγει αλλά στην πράξη δεν μπορεί να πραγματοποίησει αυτήν την ανάγκη και να απεγκλωβιστεί γιατί είναι ζυμωμένη με τις πατριαρχικές αξίες.

Αυτό είναι που δεν θέλουν να καταλάβουν οι αναρχικοί. Κατά τα άλλα, εάν το καταλάβαιναν αυτό θα γινόντουσαν αυτομάτως κομμουνιστές και μάλιστα καλύτεροι κομμουνιστές από αυτούς που έχουμε σήμερα.

Το πρόβλημα με τους τυπικούς κομμουνιστές είναι ότι ο οικονομισμός τους οδηγεί στο να μιλάνε συνέχεια για πείνα και καταπίεση και τίποτε άλλο. Τι αξία έχει να λες στις μάζες ότι υποφέρουν; Και η αντίδραση ξέρει να μιλάει για την υλική αθλιότητα των μαζών και μάλιστα ξέρει να μιλάει καλύτερα γιατί η ρητορική της έχει το πλεονέκτημα ότι ξέρει να πιάνεται όχι μόνο από την υλική αλλά και από την ψυχολογική αθλιότητα των μαζών.

Η αποστολή των κομμουνιστών είναι διττή. Από τη μια οφείλουν να εξηγούν τι συμβαίνει στην κοινωνία και από που ακριβώς πηγάζει εκάστοτε η υλική κατάντια. Αυτό βέβαια το κάνουν αλλά δεν το κάνουν σωστά λόγω έλλειψης επαρκούς εξειδίκευσης στην επιστημονική κοινωνιολογία (δηλαδή στον αυθεντικό Μαρξισμό) που θα τους επέτρεπε να αναλύουν την επικαιρότητα επιστημονικά στο πνεύμα των Μαρξ και Ένγκελς και όχι με τις ίδιες ηθικολογίες και τα ίδια τσιτάτα.

Οι εξηγήσεις που δίνει από την μεριά της η αντίδραση για την 'κατάντια' είναι εντελώς ψευδείς αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τις μάζες. Από τη στιγμή που η κομμουνιστική ανάλυση κινείται σε ένα χοντροκομμένο ντετερμινιστικό και οικονομιστικό επίπεδο οι μυστικισμοί και οι συνωμοσιολογίες της αντίδρασης έχουν μεγαλύτερη απήχηση στην μάζα γιατί βρίσκουν πιο εύκολα ερείσματα στην ψυχολογική της δομή.

Από την άλλη οι κομμουνιστές οφείλουν να προπαγανδίζουν κομμουνιστικά και όχι αστικά ιδεώδη. Ποιά είναι τα κομμουνιστικά ιδεώδη ακριβώς; Ο αντιφασιστικός πατριωτισμός; Ο πολιτισμός; Ο πατριωτισμός και ο πολιτισμός είναι αστικά ιδεώδη και αυτό οι αναρχικοί το καταλαβαίνουν καλύτερα από τους κομμουνιστές. Δεν ζούμε πλέον στο ιστορικό περιβάλλον του Λένιν και του Χότζα όπου η κομμουνιστική προπαγάνδα για ορισμένους λόγους έπρεπε αναγκαστικά να λάβει αστικά στοιχεία.

[pylothess]

Στην στεριά δεν ζει το ψάρι ούτε ο Κνίτης με φρικιά

[pylothess]

Είναι ο εργάτης ο τρομοκράτης;
Όχι, ο εργάτης είναι το πτώμα, και
Είναι στο κόμμα, κοιμάται ακόμα!!!
Μα είναι το κόμμα ίσον το πτώμα;
Όχι το κόμμα είναι ένα.

Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Για να έχεις σύνταξη καλή, συστοιχία
Και κατάταξη, ταξινομημένο και αριθμημένο
Κουρδιστό ραμολιμέντο. Να μην είσαι
Τρομοκράτης, αρνησίθρησκος, χωριάτης,
Ανυπόταχτος, τεμπέλης, άπατρις, κοπανατζής.
Για να είσαι δημοκράτης, χάφτης και
Σοσιαληστής (το "λη" παρακαλώ με ήτα) καντηλανάφτης

[marabou]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Δεν φαίνονται σωστ'α αυτ'α που λες. Φαίνονται αστήρικτα. Για παράδειγμα

Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο.

Από που προκύπτει ότι δεν γίνεται να διαθέτει εθνική ασυνείδηση δεν μας λες. Επίσης η φράση που λες ότι πρώτα πρέπει να είναι άνθρωπος είναι φράση εντυπωσιασμού που σημαίνει κάτι. Όλοι άνθιρωποι είμαστε και δεν μπαίνει σε σειρά αυτό, πρώτα ή μετά. Για την κομμουνιστική ψυχολογία που λες, πάλι βρίσκω λάθος. Η ψυχολογία έχει να κάνει με τις ψυχικές λειτουργίες μας και είναι ίδια για όλους. Και τέλος, βρίζεις. Το κάνουν και οι φασίστες αυτό και δεν το βρίσκω προοδευτικό και επαναστατικό.

[ΓΑΛΗ]

Εγώ αναρωτιέμαι αν ο αντιπνεύμας είναι ενήλικος.

[Antipnevma]

Αυτοί οι 'κομμουνιστές' της κακιάς ώρας που έχουμε μας λένε ότι είναι άλλο πράγμα ο πατριωτισμός και άλλο πράγμα ο εθνικισμός. Ο μεν είναι καλός ενώ ο άλλος είναι κακός.

Αστικές σαχλαμάρες. Οι αναρχικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι όποιος κοιμάται πατριώτης ξυπνάει εθνικιστής. Πρέπει να καταλάβεις ανόητε και επιπόλαιε άνθρωπε που τολμάς να φαντασιώνεσαι ότι είσαι επαναστάτης ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και άλλο πράγμα η εθνική συνείδηση. Ο κομμουνιστής όπως και κάθε άλλος άνθρωπος στον πλανήτη διαθέτει εθνική ταυτότητα. Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Το αληθινό συμφέρον του ελληνικού έθνους και του κάθε έθνους είναι ένα και το αυτό: η κομμουνιστική ανάπλαση της ψυχολογίας και νοοτροπίας του κάθε ατόμου και η εγκαθίδρυση της αταξικής κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Πως είναι δυνατόν να σε ρωτάω ποιό είναι το βασικό γνώρισμα της αταξικής κοινωνίας και να μην ξέρεις να μου απαντήσεις; Αταξική κοινωνία είναι ο πλήρης οικονομικός και πολιτικός εκδημοκρατισμός. Όμως για να γεννηθεί και να ανατραφεί αυτή η κοινωνία πρέπει οι κηδεμόνες της να είναι άνθρωποι ριζικά διαφορετικοί στο ψυχισμό τους.

Ο Γερμανός υπεράνθρωπος, ο ανυπέρβλητος Max Stirner το βροντοφώναζε στους ριζοσπάστες της εποχής του: 'Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κανούργια κοινωνία όσο αυτοί που την απαρτίζουν και την συγκροτούν συνεχίζουν να είναι οι παλιοί'.

Κοίτα τι έγινε με το ελληνικό κράτος και έθνος μετά την επανάσταση. Η φυσιογνωμία της σαθρής νεοελληνικής κοινωνίας των τελευταίων 200 χρόνων που βαδίζει από συμφορά σε συμφορά και βρίσκεται βυθισμένη στην πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη πρόεκυψε ως διασταύρωση των πιο προηγμένων τοτε αστικών πολιτικών θεσμών με μια κοινωνία ραγιάδων και θαλασσοπόρων ληστών. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια φυσιολογική αστική κοινωνία με τέτοιο ανθρώπινο υλικό. Πρώτα έπρεπε να αλλάξει το ανθρώπινο υλικό μέσω μιας πεφωτισμένης δεσποτείας και μετά να τους δώσεις αστικούς πολιτικούς θεσμούς.

Κάτι ανάλογο έγινε και στην Σοβιετική Ένωση επί του Στάλιν που τόσο θαυμάζεις. Είχαμε μια διασταύρωση της πιο ριζοσπαστικής ιδέας όλων των εποχών με ανθρώπους που στο μορφωτικό και ψυχολογικό τους επίπεδο ήταν ακόμα στην εποχή του Ιβάν του τρομερού. Διάβασε αυτά που σου παραθέτω από κάτω και εξήγησε μου γιατί έγιναν όλα αυτά τα αδιανόητα για κομμουνιστές πράγματα επί Στάλιν. Δεν ξέρεις γερμανικά; Να τσακιστείς να μάθεις ηλίθιε! Να μάθεις για να μπορέσεις να διαβάσεις τους κλασσικούς σου! Εγώ θα σου μάθω ότι τα γερμανικά είναι ουσιαστικά η σημαντικότερη γλώσσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Εγώ θα σου μάθω τι είναι το MEGA και σε ποιά γλώσσα είναι γραμμένο;

Am 1. April 1934 wird der Begriff «Vaterland» in der Sowjetunion von neuem offiziell anerkannt. (Das geschah in der nationalen Begeisterung nach der Rettung der Tscheljuskin-Expedition.)

Am 18. September 1934 tritt die S.U. in den Völkerbund ein.

Am 2. November 1934 trinkt Stalin auf das Wohl der «Parteilosen» und hebt hervor, dass sie eben so gute Bolschewiki seien wie die Parteimitglieder.

Am 15. Mai 1935 wird der französisch-russische Pakt abgeschlossen. Um diese Zeit kommt Russlands Geschichte wieder als Schul-Lehrfach zu Ehren.

Am 25. Mai wird die «Vereinigung der alten Bolschewiki» aufgelöst.

Am 7. Juni wird Lenins alter Freund Jenukidze aus der Partei ausgeschlossen.

Am 25. Juni wird der «Verband der politischen Gefangenen des Zarismus» aufgelöst.

Juni/Juli: Heftige Pressekampagne zur Schaffung einer neuen und besseren Moral, deren Zentrum Familie und Heim sein sollen.

Am 22. September wird die Rangeinteilung in der Roten Armee und der Roten Flotte verstärkt eingeführt.

Am 9. Dezember werden Offiziersabzeichen eingeführt (das erste, was beim Revolutionsausbruch abgeschafft wurde).

Am 1. Januar 1936 werden Weihnachten und Neujahr zum erstenmal wieder mit Weihnachtsbäumen und andern bürgerlichen Zeremonien gefeiert.

Im Laufe des Januar wird die Kommunistische Akademie in Moskau liquidiert. Man braucht nicht zwei Akademien, und da ist es das beste, die wissenschaftliche Akademie aufrecht zu erhalten.

Am 1. Februar veröffentlicht die Prawda einen Artikel, in dem das grossrussische Volkselement als das erste unter den Brudervölkern der S.U. hervorgehoben wird.

Anfang April gebietet Stalin den Komsomolzen, aus ihren Satzungen den Artikel zu streichen, der besagt, dass die Komsomolzen aktiv und schonungslos gegen die Religion, dies Opium des Volkes, kämpfen sollen.

Ende April erlässt Stalin ein Dekret, dass die Kosaken den Arbeitern und Bauern gleichstellt. Die Kosaken werden feierlich als eigene Gruppe der Roten Armee eingegliedert.

Am 27. Juni erscheint ein Dekret, das die revolutionäre Abortgesetzgebung aufhebt. Die Presse macht Propaganda für Dauerehen und stempelt «lose Verbindungen» als «wahrer Bolschewiki» unwürdig. Die «physiologische Liebe» wird für «ein kleinbürgerliches Laster» erklärt. Die Bolschewiki sind immer für «Poesie und Liebe» gewesen, für die Bewahrung des Heims, und immer gegen Aborte.

Anfang August beginnt der grosse Prozess gegen die «Trotzkisten» (Sinowjew, Kamenjew usw.). Er endete bekanntlich damit, dass alle sechzehn Angeklagten zum Tode verurteilt und erschossen wurden.

Die neue Sowjetrussische Marineflagge hat inzwischen die alten russischen Farben -- weiss, blau und rot -- zurückerhalten, jedoch auch den Stern, Sichel und Hammer bewahrt.

Die Stachanow-Bewegung blüht unter dem Schutz der Autoritäten auf und führt unter den Arbeitern zur deutlichen Unterscheidung einer Oberschicht von einer unteren Schicht.

Anfang November 1936 eröffnet die Sowjetpresse eine Kampagne gegen eine Reihe Dichter, Verfasser und Regisseure, die Russlands Geschichte in einem unvorteilhalften Lichte dargestellt haben. Die Iswestija schreiben: «Man soll die grossen Söhne seines Landes achten und ehren und Liebe und Interesse zeigen für die Geschichte seines Volkes und seines Landes.» Im weiteren wird unterstrichen, dass die Einführung des Christentums eines der grössten Ereignisse in der Geschichte des Landes wäre. Auf einem Kongress in Jaroslowa wird gesagt: «Christus war der Sohn eines einfachen Zimmermannes und eines armen Bauernmädchens und muss daher als wahrer Vater und Begründer der Kommunistischen Partei angesehen werden.»

Zur selben Zeit werden an den Russischen Universitäten und Gymnasien von neuem Uniformen eingeführt, wie sie in der Zarenzeit üblich waren, und den Schülern wird Ehrerbietung gegenüber Eltern und Vorgesetzten eingeschärft. Unter denen, den Ehrerbietung erwiesen werden soll, finden wir vor allem den Teil der neuen Oberklasse, der aus den sogenannten «Helden des Vaterlandes» besteht -- Leuten, die sich um das Sowjetrussische Vaterland besonders verdient gemacht haben: Ordensträgern, höheren Parteileuten und militärischen Leitern.

Es ist eine Anweisung erlassen worden, die weisses Hemd, Schlips und möglichst Smoking für die offiziellen Bälle vorschreibt -- ein Ausdruck des Dranges nach einem «wohlgehaltenen und schönen Leben». Die neuen Gala-Uniformen der Offiziere mit goldenen und silbernen Tressen bilden hier einen der ersten Schritte.

All dies geht unter einer grossartigen kommunistischen Terminologie vor sich. Patriotismus, Familienpflege, das Heim, das Recht auf Privateigentum -- all das ist die «Verwirklichung des wahren Leninismus».

«Wofür hat das russische Volk von allem Anfang seiner Geschichte her bis in unsere Tage gekämpft ?» Antwort: «Für die nationale Befreiung». Und «Wonach strebten Russlands grösste und beste Söhne im Laufe der Jahrhunderte ?» Antwort: «Nach sozialer Gerechtigkeit». -- Nun ist das Ziel erreicht, «unser Lehrer, der wahre Dolmetsch des Marxismus-Leninismus, der grosse Freund, Führer und Vater der Brudervölker, unser lieber Genosse Stalin» hat dafür gesorgt.


Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε και εσείς. Με ανθρώπους σαν κι εσάς δεν θα μπορέσει ποτέ το κομμουνιστικό κίνημα να πάει μπροστά. Κοιτάξτε να ασχοληθείτε με κάτι άλλο.

Δεν φαίνονται σωστ'α αυτ'α που λες. Φαίνονται αστήρικτα. Για παράδειγμα

Όμως δεν γίνεται να διαθέτει εθνική συνείδηση και επομένως δεν γίνεται να είναι 'πατριώτης'. Ο αληθινός κομμουνιστής είναι πρώτα άνθρωπος και μετά είναι Έλληνας, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο.

Από που προκύπτει ότι δεν γίνεται να διαθέτει εθνική ασυνείδηση δεν μας λες. Επίσης η φράση που λες ότι πρώτα πρέπει να είναι άνθρωπος είναι φράση εντυπωσιασμού που σημαίνει κάτι. Όλοι άνθιρωποι είμαστε και δεν μπαίνει σε σειρά αυτό, πρώτα ή μετά. Για την κομμουνιστική ψυχολογία που λες, πάλι βρίσκω λάθος. Η ψυχολογία έχει να κάνει με τις ψυχικές λειτουργίες μας και είναι ίδια για όλους. Και τέλος, βρίζεις. Το κάνουν και οι φασίστες αυτό και δεν το βρίσκω προοδευτικό και επαναστατικό.

Από που προκύπτει ότι δεν γίνεται να διαθέτει εθνική ασυνείδηση δεν μας λες. Επίσης η φράση που λες ότι πρώτα πρέπει να είναι άνθρωπος είναι φράση εντυπωσιασμού που σημαίνει κάτι. Όλοι άνθιρωποι είμαστε και δεν μπαίνει σε σειρά αυτό, πρώτα ή μετά. Για την κομμουνιστική ψυχολογία που λες, πάλι βρίσκω λάθος. Η ψυχολογία έχει να κάνει με τις ψυχικές λειτουργίες μας και είναι ίδια για όλους. Και τέλος, βρίζεις. Το κάνουν και οι φασίστες αυτό και δεν το βρίσκω προοδευτικό και επαναστατικό.

Σου εξήγησα ότι είναι άλλο πράγμα η εθνική ταυτότητα και ἀλλο η εθνική συνείδηση. Φυλετική ταυτότητα υπήρχε πάντοτε σε κάποια μόρφη και σήμερα αυτή τη μορφή τη λέμε εθνική ταυτότητα γιατί το έθνος έχει παραμερίσει όλες τις τοπικιστικές νομιμοφροσύνες.

Η εθνική ταυτότητα (σε πολυφυλετικά κράτη όπως οι ΗΠΑ το λένε και heritage) είναι το απλό γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος κατάγεται από μια συγκεκριμένη εθνογλωσσική κοινότητα. Εθνική συνείδηση όμως είναι κάτι άλλο. Είναι η αφομοίωση της επίσημης ιδεολογίας ενός έθνους κράτους και φυσικά όπως μαθαίνει κάθε Μαρξιστής ήδη από το νηπιαγωγείο οι κυρίαρχες ιδέες σε μια κοινωνία είναι οι ιδέες της ανώτερης τάξης της.

Εθνική συνείδηση σημαίνει πρώτον αφομοίωση της εθνικής μυθολογίας, δεύτερον ταύτιση της εθνικής ταυτότητας με την εθνική συνείδηση (και επομένως ταύτιση των συμφερόντων του έθνους με τα συμφέροντα της ανώτερης τάξης) και τρίτον σημαίνει αποδοχή του λαϊκού κρετινισμού (αυτό που λένε ήθη και έθιμα) ως έχει. Δεν νοείται κομμουνιστής ο οποίος παντρεύεται σε εκκλησία (ούτε καν παντρεύεται) και κάνει βαφτίσματα ή ψήνει αρνί το πάσχα. Ο κομμουνισμός θέλει να αλλάξει τον λαό για να του δώσει τις ψυχοπνευματικές προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να είναι ελεύθερος. Κομμουνισμός δεν είναι να εκθειάζεις σαν ηλίθιος οτιδήποτε 'λαικό' και να μέμφεσαι οτιδήποτε 'ελιτίστικο'.

Ο κομμουνιστής δεν αναγνωρίζει την ιδέα ότι ένα έθνος έχει διαφορετικά συμφέροντα από ένα άλλο έθνος. Η αστική τάξη του κάθε έθνους έχει όντως λίγο ή πολύ αντίπαλα συμφέροντα. Η εργατική τάξη του κάθε έθνους, δηλαδή η πλειοψηφία του κάθε έθνους, έχει αντικειμενικά ακριβώς τα ίδια συμφέροντα. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό δεν είναι καταλάβει τίποτα από κομμουνισμό.

Δεν επιτρέπεται ο κομμουνιστής να βρίζει επειδή βρίζουν και οι φασίστες; Είναι σοβαρό να λέγονται τέτοια πράγματα; Τι νομίζεις δηλαδή ότι πρέπει να είναι οι κομμουνιστές, πριγκιπέσες που κάνουν 'διάλογο'; Ούτε εγώ το βρίσκω επαναστατικό όταν όλη η ταυτότητά σας περιστρέφεται γύρω από τους ακροδεξιούς. Έτσι απλώς επιβεβαιώνετε τις αστικές δυνάμεις που λένε ότι είστε 'το άλλο άκρο'. Και έτσι που είστε δεν έχουν άδικο.

[marabou]

Βρίσκω ενδιαφέρον τον μαρξισμό αλλά δεν σημαίνει ότι είμαι και κομμουνιστής

[Antipnevma]

Βρίσκω ενδιαφέρον τον μαρξισμό αλλά δεν σημαίνει ότι είμαι και κομμουνιστής

E τότε είσαι αυτό που έλεγε ο Ένγκελς: confusionarius

[Polaris3]

Κομμουνιστής και πατριώτης δεν πάνε μαζί. Ο κομμουνιστής ζητά ένωση και αλληλεγγύη όλων των λαών, δεν είναι σαν τον δεξιό που τον ενδιαφέρει μόνο η ευημερία της δικιά του χώρας, δηλαδή ας περνάει καλά ο δικός του κώλος και χέστηκε για τους υπόλοιπους.

[Antipnevma]

Κομμουνιστής και πατριώτης δεν πάνε μαζί. Ο κομμουνιστής ζητά ένωση και αλληλεγγύη όλων των λαών, δεν είναι σαν τον δεξιό που τον ενδιαφέρει μόνο η ευημερία της δικιά του χώρας, δηλαδή ας περνάει καλά ο δικός του κώλος και χέστηκε για τους υπόλοιπους.

Αυτό που λες υπονοεί ότι είναι δυνατό η δική μας χώρα να ευημερεί ενώ οι άλλες ασφυκτιούν. Αυτό όμως απλά δεν γίνεται όσο και να το θέλει κανείς. Είναι καθαρή ουτοπία. Κανένας λαός δεν μπορεί να ευημερεί εις βάρος άλλων γιατί κάθε είδος εξάρτησης του ενός λαού από έναν άλλον δημιουργεί γρήγορα πολύ δυσάρεστες κοινωνικές - και σε βάθος χρόνου ιστορικές - συνέπειες για την κοινωνία στο όνομα της οποίας ασκείται εξουσία εις βάρος άλλων λαών.

Εδώ βέβαια να πούμε ότι ποτέ κανένας λαός δεν άσκησε εξουσία σε ξένο λαό. Στην πραγματικότητα την εξουσία την ασκούσε μόνο η ανώτερη τάξη αυτού του λαού ενώ η εργατική τάξη του ίδιου λαού απλώς επωμιζόταν το μεγαλύτερο κόστος και βάρος. Ενδεικτικό είναι το χωρίο σε έναν Ρωμαίο ιστορικό όπου οι απλοί Ρωμαίοι στρατιώτες παραπονιούνται 'μας λένε συνέχεια ότι είμαστε οι άρχοντες του κόσμου, ότι η Ιταλία ορίζει τον κόσμο και την ίδια στιγμή εμάς δεν μας ανήκει σε αυτήν την Ιταλία ούτε καν μια τρύπα γης για να ταφούμε'.

Ακόμα και αυτά που λέγονται για 'ευτυχισμένες χώρες' είναι εν πολλοίς ανοησίες. Στην Δανία, που υποτίθεται ότι είναι από τις πιο 'ευτυχισμένες' χώρες έχουμε 800.000 κόσμο που παλεύουν με τον αλκοολισμό. Και ο μύθος περί blue zones αποδείχτηκε πρόσφατα ότι είναι απάτη.

[marabou]

Βρίσκω ενδιαφέρον τον μαρξισμό αλλά δεν σημαίνει ότι είμαι και κομμουνιστής

E τότε είσαι αυτό που έλεγε ο Ένγκελς: confusionarius

Ο καθένας μπορεί να κατηγοριοποιεί ανθρώπους όπως θέλει. Σέβομαι τον Έγκελς και τον έχω διαβάσει. Τον όρο που λες δεν τον είδα από αυτόν. Όπως και να έχει δεν τον δέχομαι.