Το κουκουέ, φίλε μου, είναι ένα πολιτικό απολίθωμα, η θέση του είναι στο μουσείο. Πολιτική του 21ου αιώνα με αναγνώσεις και θεωρίες του 19ου αιώνα δεν γίνεται. Επιπροσθέτως, κοινωνικά είναι τέρμα αντιδραστικό.zteo έγραψε: ↑29 Νοέμ 2024, 09:10Εύστοχα μου περιεγραψες κάποια στοιχεία εμπειρίας που απέκτησε ο λαός. Να προσθέσω αλλά δύο.Ναύτης έγραψε: ↑29 Νοέμ 2024, 08:47Τίποτα δεν θα κάνει "ο λαός", θα υπομείνει, δύσθυμος, όπως πάντα.
Από το καλοκαίρι των Αγανακτισμένων του '11 μάθαμε (;) πολλά πράγματα, ας πούμε ότι η πάνω πλατεία τελικά εξέθρεψε και γιγάντωσε την ακροδεξιά και τον φασισμό και η κάτω πλατεία αναλώθηκε σε ριζοσπαστικές ρέμβες που στην πράξη αποδείχτηκαν έωλες. Γενικά, η οργή από μόνη της δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος, δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνον σε νέα αδιέξοδα και ματαιώσεις. Το: "φταίνε όλοι", ισοδυναμεί με: "δεν φταίει κανείς", και το: "να φύγουν όλοι", δεν απαντά στο ερώτημα: "και μετά, τι;".
Πρώτον κατάλαβε ότι μνημονιο= ΕΕ και ΕΕ=μνημόνιο οπότε οι αυταπάτες του 11 όχι στα μνημόνια ναι στην ΕΕ κατέρρευσε ιδίως τώρα που βλέπει μια ΕΕ να παραπαίει.
Δεύτερον ότι η προπαγάνδα ότι εκτός μνημονιων υπάρχει ο Γκοτζιλα δεν ισχύει. Ιδίως όταν βλέπει τον Γκοτζιλα να τον τρώει εντός μνημονίου.
Υπάρχει και ένα νέο δεδομένο. Το ΚΚΕ είναι ποιο δυνατό από το 11. Αφήνω στην άκρη τις εκλογικές του επιδόσεις. Δεν θα ασχοληθώ με τα δημοσκοπικα ευρήματα. Αυτό που είναι εμφανές ότι η επιρροή του στα συνδικάτα και στις λαϊκές συνοικίες έχει αυξηθεί. Οπότε η οποιαδήποτε αντίδρασητου λαου θα πάρει ποιο ταξικά χαρακτηριστικα
και το ζήτημα της λαϊκής εξουσίας έχει κερδίσει έδαφος στις συνειδήσεις του λαού.
Δεν είναι "ο λαός" οι (συγκριτικά) λίγοι εκείνοι που ακολουθούν την επαναστατική γυμναστική του κουκουέ.
Όσο παρηκμασμένη κι αν εμφανίζεται σήμερα η ΕΕ, η Ελλάδα ως μέλος αντλεί πολλαπλά οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη. Σε κάθε περίπτωση η θέση της Ελλάδας εντός της ΕΕ είναι χίλιες φορές προτιμότερη από μια Ελλάδα εκτός ΕΕ.
Για μένα, το μέλλον -όχι μόνον της Ελλάδας αλλά όλης της Ευρώπης- δεν μπορεί παρά να αφορά στην πολιτική ολοκλήρωση, στις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης δηλαδή. Διαφορετικά θα βιώσουμε έναν νέο αιώνα εθνικισμών στην Ευρώπη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.