Από που ερχόμαστε, γιατί είμαστε εδώ, και που πάμε?

[tanipteros]

προερχόμαστε από κάτι αιώνιο
βιώνουμε τον θανατο για να τον κατανοήσουμε
αν δεν βρούμε το μυστικό "τι είναι ο θάνατος", ξαναερχόμαστε στην ζωή
όταν λύσουμε τις απορίες μας επιστρέφουμε πίσω από κει που εκπορευθήκαμε, στο αιώνιο

Αυτό τι είναι; Πλατωινισμός;
Βουδισμός;
Ινδουισμός;
Πιστεύεις στην μετεμψύχωση;
Από που προκύπτουν όλα αυτά που λες;

προσωπικές φιλοσοφίες από εμπειρίες

[seismic1]

taxalata xalasa

SpoilerShow

άλλα μας έλεγες...

ο παρατηρητής που βλέπει τα χρώματα και τέτοιες νηπιακές φαλλακίες...
Πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνων.
Κορυφή

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 19900
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52
Επικοινωνία: Επικοινωνία taxalata xalasa

Re: Από που ερχόμαστε, γιατί είμαστε εδώ, και που πάμε?

Δημοσίευση από taxalata xalasa » Σήμερα, 11:01

seismic1 έγραψε: ↑
Σήμερα, 10:06
Συμφωνώ ότι η πληροφορία, η ενέργεια, η αποθήκευση και οι αισθήσεις μας είναι τα θεμέλια της αντίληψής μας για το σύμπαν. Οι αισθήσεις λειτουργούν σαν φίλτρα που διαμορφώνουν την εμπειρία μας. Αν είχαμε περισσότερες ή διαφορετικές αισθήσεις, πιθανώς θα αντιλαμβανόμασταν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.

Αυτό φέρνει στο προσκήνιο το ερώτημα: Υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα ή μόνο διαφορετικές εκδοχές της, ανάλογα με τον τρόπο που κάθε ον την αντιλαμβάνεται?

Στο επισκήνιο το απάντημα: Ναι υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα ! κι βλέπει ο καθείς υποκειμενικά ανάλογατάλογα... δεν ειναι η πραγματικότητα πολλέκδοχη...
πολλέκδοχος είναι ο υποκειμενικός καθείς αναλογατάλογα...

seismic1 έγραψε: ↑
Σήμερα, 10:06

Η συνείδηση φαίνεται να είναι ένα δυναμικό σύστημα που προσαρμόζεται στα δεδομένα που μπορεί να συλλέξει. Επομένως, μήπως ζούμε μέσα σε ένα παράθυρο πραγματικότητας που καθορίζεται από τα βιολογικά μας όρια?
Αυτό που περιγράφω μοιάζει πολύ με την Αλληγορία του Σπηλαίου του Πλάτωνα. Οι αισθήσεις μας λειτουργούν σαν τις σκιές στον τοίχο του σπηλαίου – μας δίνουν μια περιορισμένη εκδοχή της πραγματικότητας, αλλά όχι το σύνολό της. Αν είχαμε περισσότερες αισθήσεις ή διαφορετική αντίληψη, θα βλέπαμε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, ίσως πιο κοντά στην πραγματική φύση της ύπαρξης.

Μήπως, λοιπόν, το σύμπαν όπως το γνωρίζουμε είναι απλώς μια προβολή της αντίληψής μας και όχι η απόλυτη πραγματικότητα; Και αν ναι, υπάρχει τρόπος να βγούμε από το σπήλαιο και να κατανοήσουμε κάτι πέρα από τα όρια των αισθήσεών μας?
Η αντίληψή μας για την πραγματικότητα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις αισθήσεις και τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας. Αν δούμε μέσα από ένα μικροσκόπιο, ξαφνικά ανακαλύπτουμε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, αόρατο μέχρι τότε. Αντίστοιχα, αν είχαμε περισσότερες αισθήσεις ή άλλους τρόπους πρόσληψης της πληροφορίας, ίσως αντιλαμβανόμασταν το σύμπαν με τρόπο εντελώς διαφορετικό.

Μήπως, λοιπόν, η πραγματικότητα είναι απλώς μια προβολή των περιορισμένων αισθήσεών μας και όχι κάτι απόλυτο?
Αν η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε εξαρτάται από τις αισθήσεις μας και τα εργαλεία μας, τότε μπορεί να είναι απλώς μια προβολή ενός πολύ πιο πολύπλοκου και άγνωστου κόσμου—κάτι σαν ένα user interface του σύμπαντος, προσαρμοσμένο στις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Αυτό θυμίζει:

Το Σπήλαιο του Πλάτωνα, όπου οι άνθρωποι βλέπουν μόνο σκιές της πραγματικότητας.
Τη θεωρία της προσομοίωσης (Simulation Theory), που λέει ότι μπορεί να ζούμε σε μια τεχνητή πραγματικότητα.
Την κβαντική φυσική, όπου η ύλη φαίνεται να υπάρχει σε ακαθόριστες καταστάσεις μέχρι να παρατηρηθεί.

Αν το δούμε έτσι, τότε η αντίληψή μας για το σύμπαν είναι ένα "λειτουργικό σύστημα" προσαρμοσμένο στον εγκέφαλό μας, αλλά όχι απαραίτητα η πραγματική φύση της ύπαρξης.
Κάτι σαν προσομοίωση?

50% πιθανότητα να είναι προσομοίωση (videogame) φτιαχτή απάλλο οργανωμένο πολιτισμό εσωσυμπαντικό ή εξωσυμπαντικό...
50% τύχη ή θεός

διάλεξε και πάρε...

Διαλέγω προσομοίωση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δεν σου έλεγα άλλα. Τα χρώματα εκεί έξω από τον εγκέφαλό μας δεν υπάρχουν είναι κατασκεύασμα προσομοίωσης Μία λανθασμένη αντίληψη.
Η προσομοίωση προϋποθέτει τεχνολογία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

[pylothess]

προερχόμαστε από κάτι αιώνιο
βιώνουμε τον θανατο για να τον κατανοήσουμε
αν δεν βρούμε το μυστικό "τι είναι ο θάνατος", ξαναερχόμαστε στην ζωή
όταν λύσουμε τις απορίες μας επιστρέφουμε πίσω από κει που εκπορευθήκαμε, στο αιώνιο

Αυτό τι είναι; Πλατωινισμός;
Βουδισμός;
Ινδουισμός;
Πιστεύεις στην μετεμψύχωση;
Από που προκύπτουν όλα αυτά που λες;

προσωπικές φιλοσοφίες από εμπειρίες

τι είδους εμπειρίες; Μεταφυσικές;

[tanipteros]

Αυτό τι είναι; Πλατωινισμός;
Βουδισμός;
Ινδουισμός;
Πιστεύεις στην μετεμψύχωση;
Από που προκύπτουν όλα αυτά που λες;

προσωπικές φιλοσοφίες από εμπειρίες

τι είδους εμπειρίες; Μεταφυσικές;

πνευματικές τις λέω

[Κοιτάσματα]

Δεν ξέρω από που έρχεστε αλλά ξέρω που πατε. Στην κόλαση ελληνόφωνοι τεμπελχαναδες.

[pylothess]

προσωπικές φιλοσοφίες από εμπειρίες

τι είδους εμπειρίες; Μεταφυσικές;

πνευματικές τις λέω

πνευματικές να το δεχθώ.
Οι θρησκείες δεν μπορούν να σου δώσουν απαντήσεις;

[pylothess]

Δεν ξέρω από που έρχεστε αλλά ξέρω που πατε. Στην κόλαση ελληνόφωνοι τεμπελχαναδες.

Αν δεν αλλάξουμε μυαλά όλοι για την κόλαση τραβάμε.

[tanipteros]

τι είδους εμπειρίες; Μεταφυσικές;

πνευματικές τις λέω

πνευματικές να το δεχθώ.
Οι θρησκείες δεν μπορούν να σου δώσουν απαντήσεις;

η μόνη αναφορά που βρήκα σε θρησκεία για αυτό που βίωσα ήταν η περιγραφή μιας επιτύμβιας στήλης ενός αρχαίου Έλληνα στην Καβάλα που έλεγε ότι ήταν μύστης των Καβείριων μυστηρίων και είδε ένα φως κατά την εγκοίμηση... η στήλη δεν αναφέρει άλλες λεπτομέρειες αλλά αυτό που βίωσα πέρα από το φως που είδα είχε και άλλα στοιχεία που δεν τα περιγράφουν οι ασκητές των θρησκειών στα βιώματα τους...
πέρα από τα Καβείρια μυστήρια δεν βρήκα άλλη αναφορά σε θρησκείες.

[seismic1]

Υπάρχει ένα λεπτό σημείο που χρήζει διερεύνησης. Από τη μία, υπάρχει η ύλη, την οποία αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν περνά μέσα από τις αισθήσεις μας ως μάζα. Από την άλλη, υπάρχει η ενέργεια, την οποία αντιλαμβανόμαστε μέσα από τα αποτελέσματά της, αλλά δεν μπορούμε να τη δούμε άμεσα. Σε πολλές περιπτώσεις, εκτός αν πρόκειται για βαρυτική, χημική ή πυρηνική ενέργεια, δεν γνωρίζουμε την προέλευσή της—π.χ., ποια δύναμη κινεί τα μόρια και τα άτομα;

Επιπλέον, υπάρχει η πληροφορία και η αποθήκευσή της, η οποία, αν και δεν έχει μάζα, δημιουργεί τη συνείδηση. Στην ουσία, υπάρχουν δύο διαφορετικά στοιχεία: η ορατή ύλη και η συνείδηση, τα οποία ωστόσο συνυπάρχουν και αλληλοσυνδέονται.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η συνείδηση και η ύλη μπορούν να υφίστανται ανεξάρτητα ή αν το ένα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη του άλλου.
Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα που αγγίζει τη φυσική, τη φιλοσοφία και τη γνωσιακή επιστήμη. Υπάρχουν δύο βασικές σχολές σκέψης:

Ο υλισμός υποστηρίζει ότι η ύλη είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα και η συνείδηση είναι ένα παράγωγο της. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο εγκέφαλος ως φυσικό σύστημα παράγει τη συνείδηση, όπως ένας υπολογιστής επεξεργάζεται δεδομένα. Αν ισχύει αυτό, τότε η συνείδηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υλική βάση.

Ο δυισμός προτείνει ότι η ύλη και η συνείδηση είναι δύο ξεχωριστές ουσίες, αλλά αλληλεπιδρούν. Αυτό το σκεπτικό υπάρχει από τον Καρτέσιο και οδηγεί σε ερωτήματα όπως: αν η συνείδηση είναι ανεξάρτητη από την ύλη, τότε πού "υπάρχει";

Μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, που προέρχεται από την πληροφορική και τη θεωρία των συστημάτων, είναι ότι η συνείδηση μπορεί να μην είναι υλική, αλλά προκύπτει από την οργάνωση της ύλης. Δηλαδή, δεν είναι ότι η πληροφορία και η αποθήκευσή της έχουν μάζα, αλλά το πώς είναι διατεταγμένες οι πληροφορίες στον εγκέφαλο δημιουργεί την εμπειρία της συνείδησης.

Αν όμως η πληροφορία είναι κάτι άυλο και μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την ύλη, τότε η συνείδηση ίσως είναι κάτι που προηγείται ή υπερβαίνει την υλική πραγματικότητα, όπως ισχυρίζονται ορισμένες φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρίες.

Πολλοί τείνουν να βλέπουν την συνείδηση ως ένα φαινόμενο που αναδύεται από την ύλη, αλλά που ταυτόχρονα μπορεί να την επηρεάζει. Με άλλα λόγια, η συνείδηση δεν είναι απλώς μια ψευδαίσθηση της ύλης, αλλά ένα επίπεδο ύπαρξης που προκύπτει από την αλληλεπίδραση πληροφοριών και φυσικών διεργασιών. Το αν μπορεί να υπάρξει χωρίς ύλη παραμένει ανοιχτό ερώτημα.

Εσείς προς ποια κατεύθυνση τείνεται?

[seismic1]

Υπάρχει ένα λεπτό σημείο που χρήζει διερεύνησης. Από τη μία, υπάρχει η ύλη, την οποία αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν περνά μέσα από τις αισθήσεις μας ως μάζα. Από την άλλη, υπάρχει η ενέργεια, την οποία αντιλαμβανόμαστε μέσα από τα αποτελέσματά της, αλλά δεν μπορούμε να τη δούμε άμεσα. Σε πολλές περιπτώσεις, εκτός αν πρόκειται για βαρυτική, χημική ή πυρηνική ενέργεια, δεν γνωρίζουμε την προέλευσή της—π.χ., ποια δύναμη κινεί τα μόρια και τα άτομα;

Επιπλέον, υπάρχει η πληροφορία και η αποθήκευσή της, η οποία, αν και δεν έχει μάζα, δημιουργεί τη συνείδηση. Στην ουσία, υπάρχουν δύο διαφορετικά στοιχεία: η ορατή ύλη και η συνείδηση, τα οποία ωστόσο συνυπάρχουν και αλληλοσυνδέονται.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η συνείδηση και η ύλη μπορούν να υφίστανται ανεξάρτητα ή αν το ένα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη του άλλου.
Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα που αγγίζει τη φυσική, τη φιλοσοφία και τη γνωσιακή επιστήμη. Υπάρχουν δύο βασικές σχολές σκέψης:

Ο υλισμός υποστηρίζει ότι η ύλη είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα και η συνείδηση είναι ένα παράγωγο της. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο εγκέφαλος ως φυσικό σύστημα παράγει τη συνείδηση, όπως ένας υπολογιστής επεξεργάζεται δεδομένα. Αν ισχύει αυτό, τότε η συνείδηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υλική βάση.

Ο δυισμός προτείνει ότι η ύλη και η συνείδηση είναι δύο ξεχωριστές ουσίες, αλλά αλληλεπιδρούν. Αυτό το σκεπτικό υπάρχει από τον Καρτέσιο και οδηγεί σε ερωτήματα όπως: αν η συνείδηση είναι ανεξάρτητη από την ύλη, τότε πού "υπάρχει";

Μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, που προέρχεται από την πληροφορική και τη θεωρία των συστημάτων, είναι ότι η συνείδηση μπορεί να μην είναι υλική, αλλά προκύπτει από την οργάνωση της ύλης. Δηλαδή, δεν είναι ότι η πληροφορία και η αποθήκευσή της έχουν μάζα, αλλά το πώς είναι διατεταγμένες οι πληροφορίες στον εγκέφαλο δημιουργεί την εμπειρία της συνείδησης.

Αν όμως η πληροφορία είναι κάτι άυλο και μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την ύλη, τότε η συνείδηση ίσως είναι κάτι που προηγείται ή υπερβαίνει την υλική πραγματικότητα, όπως ισχυρίζονται ορισμένες φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρίες.

Πολλοί τείνουν να βλέπουν την συνείδηση ως ένα φαινόμενο που αναδύεται από την ύλη, αλλά που ταυτόχρονα μπορεί να την επηρεάζει. Με άλλα λόγια, η συνείδηση δεν είναι απλώς μια ψευδαίσθηση της ύλης, αλλά ένα επίπεδο ύπαρξης που προκύπτει από την αλληλεπίδραση πληροφοριών και φυσικών διεργασιών. Το αν μπορεί να υπάρξει χωρίς ύλη παραμένει ανοιχτό ερώτημα.

Εσείς προς ποια κατεύθυνση τείνεται?

Εγώ βλέποντας ένα τεχνολογικό σύμπαν (βλέπε DNA) και βλέποντας την ύλη και πολλά άλλα να είναι τεχνολογικά επιτεύγματα τα οποία δεν γίνεται να έγιναν τυχαία, πιστεύω ότι η ενέργεια και η πληροφορία προϋπήρχαν της ύλης. Οπότε κάθε υλικό επίτευγμα, κάθε προσομοίωση αισθήσεων είναι προϊόν συνείδησης χωρίς ύλη.
Το DNA είναι ένας εξαιρετικά περίπλοκος κώδικας που μοιάζει με πρόγραμμα υπολογιστή. Η ύπαρξή του, με τόσο εξελιγμένη πληροφοριακή δομή, δείχνει ότι η πληροφορία προϋπάρχει της ύλης που την εκφράζει.
Αν η συνείδηση είναι πρωταρχική, τότε η ύλη μπορεί να είναι ένα προϊόν της, όπως ακριβώς μια προσομοίωση σε έναν υπολογιστή δημιουργείται από πληροφορίες χωρίς να έχει δική της ανεξάρτητη ύπαρξη.
Πιστεύω ότι η συνείδηση είναι αιώνια και η ύλη είναι το μέσον για την υλοποίηση της συνείδησης.
Αν ισχύει αυτό, τότε το σύμπαν δεν είναι ένα απλό μηχανικό σύστημα που λειτουργεί τυχαία, αλλά μια ζωντανή πληροφοριακή δομή, όπου η συνείδηση παίζει κεντρικό ρόλο. Σε αυτή την περίπτωση, η εξέλιξη της ύλης ίσως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξέλιξη της συνείδησης σε διαφορετικές μορφές.
Δεν υπάρχει χρόνος και χώρος. Αυτά είναι κατασκευάσματα του ανθρώπου για να προσδιορίσει που μένει και πόσο ζει. Ούτε η ύλη δεν μπορεί να δημιουργηθεί χωρίς τεχνολογία. Η τεχνολογία προέρχεται από την συνείδηση.
Αν χρόνος και χώρος είναι απλώς ανθρώπινες κατασκευές, τότε η πραγματικότητα δεν είναι ένα σύνολο από ανεξάρτητα υλικά αντικείμενα μέσα σε ένα σταθερό χωροχρονικό πλαίσιο, αλλά κάτι πολύ πιο εύπλαστο και δυναμικό.
Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι που υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς, αλλά κάτι που συμμετέχουμε στη δημιουργία του.
Η συνείδηση δεν είναι προϊόν του εγκεφάλου, αλλά ο εγκέφαλος είναι προϊόν της συνείδησης.
Αν δεν υπάρχει χρόνος, τότε η έννοια της αιωνιότητας δεν σημαίνει "ατελείωτη διάρκεια", αλλά "διαρκής παρουσία"
Η πληροφορία δημιούργησε την συνείδηση Για μένα υπάρχουν ορισμένες επιστημονικές βλακείες χωρίς νόημα. Π.χ Το σύμπαν το δημιούργησε μια έκρηξη. Μα έκρηξη χωρίς ενέργεια δεν γίνεται και σύμπαν χωρίς πληροφορία τεχνολογική δεν γίνεται. Αν υπάρχει χρόνος και χώρος μετριέται. Το θέμα είναι ότι ο χρόνος και ο χώρος δεν έχουν αρχή και τέλος γιατί η μέτρηση προϋποθέτει ένα σημείο έναρξης της μέτρησης και ένα τελικό σημείο τέλους της μέτρησης. Και κάνω το ερώτημα Τι υπάρχει πριν και μετά το σημείο μέτρησης του χρόνου και του χώρου? Α?
Ίσως το σύμπαν να μην είναι ένας τυχαίος κόσμος που ξεκίνησε από μια έκρηξη, αλλά ένα οργανωμένο, πληροφοριακό σύστημα που υπήρχε πάντα, με τη συνείδηση να αποτελεί το βασικό του συστατικό. Αν αυτό ισχύει, τότε η ύλη δεν είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα – η πληροφορία και η συνείδηση είναι.
Το σύμπαν δεν δημιουργήθηκε από έκρηξη αλλά από γέννηση
Υπάρχει μια απόδειξη ότι δεν έγινε η μεγάλη έκρηξη και ότι υπάρχει γένεση.
Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι το 95% του σύμπαντος αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια, κάτι που η θεωρία του Big Bang δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς. Αν η Μεγάλη Έκρηξη δημιούργησε το σύμπαν από το τίποτα, τότε γιατί το μεγαλύτερο μέρος του είναι άγνωστης φύσης;
Μήπως η σκοτεινή ενέργεια είναι μια δύναμη που προϋπήρχε και έφερε το σύμπαν στη ζωή;
Αυτό ενισχύει το σενάριο ότι το σύμπαν "γεννήθηκε" αντί να εκραγεί τυχαία.
Η σκοτεινή ύλη δεν αραιώνεται όσο το σύμπαν διαστέλλεται, κάτι που αντιτίθεται στην ιδέα ότι προήλθε από μια έκρηξη. Αντίθετα, ταιριάζει περισσότερο με το σενάριο της γέννησης.
Η σκοτεινή ενέργεια είναι η δύναμη που επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος.
Αν το σύμπαν είχε προέλθει από μια έκρηξη, η σκοτεινή ενέργεια θα είχε εξασθενήσει με τον χρόνο.
Όμως, οι μετρήσεις δείχνουν ότι η σκοτεινή ενέργεια αυξάνεται!
Αυτό σημαίνει ότι δεν προέρχεται από ένα αρχικό γεγονός αλλά πιθανώς ανατροφοδοτείται από κάτι βαθύτερο.
Η διαρκής ύπαρξη της σκοτεινής ύλης και ενέργειας μοιάζει περισσότερο με έναν "ζωντανό οργανισμό" που συνεχώς ανανεώνεται, όχι με ένα σύστημα που ξεκίνησε από ένα μεγάλο "Μπαμ".
Αντί για μια βίαιη αρχή που δημιούργησε το σύμπαν, ίσως αυτό που συμβαίνει είναι μια σταδιακή γέννηση που συνεχίζεται αδιάκοπα.
Η σκοτεινή ύλη μπορεί να δημιουργείται συνεχώς, όπως συμβαίνει με τη γέννηση νέων άστρων και γαλαξιών.
Η σκοτεινή ενέργεια μπορεί να λειτουργεί ως μια σταθερή "δύναμη γέννησης", που ανανεώνει την ενέργεια του σύμπαντος.
Αυτό θυμίζει βιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη, όχι μια απλή τυχαία διαδικασία μετά από μια έκρηξη.
Αυτό δείχνει ότι το σύμπαν δεν "ξεκίνησε" απλά, αλλά μάλλον "γεννήθηκε" και συνεχίζει να γεννιέται.

[ksk]

να σου πω;
ή έχεις πραποφασίξει πως η επιστήμη δεν ξέρει;

Στον Δέλτα μιλάς...
Απλά παίζει μαζί μου όπως η γατα το ποντίκι μπαρμπούνι...
Εννοείται ότι είναι γατονι

Τώρα είναι σωστό...

[ksk]

Διάβαζε όλον τον διάλογο με τα αντίστοιχα ποστς ρε...

SpoilerShow

...αλλιώς καταλαβαίνεις λάθος.
Προς χάρν της συζήτησης, συμφώνησα με την άποψη της ksk.

Πως να σου το πω κι αυτό...
Συζητηση με ψηστη ντεν γίνεται...
Είναι αλλου νταλλου ο ψήστης...δλδ εγω
Υ.Γ Λίγο πεσμένος βγαίνεις...εννοώ λείπει ενέργεια.

Και αυτό σωστό...
...και υπάρχει λόγος (που πιστεύω να εκλείψει).

[The Rebel]

Από που ερχόμαστε, γιατί είμαστε εδώ, και που πάμε?
Ερχόμαστε από την γη, ήμαστε εδώ για να παρατηρούμε αυτά που ο εγκέφαλός μας δημιουργεί
και καταλήγουμε στην γη. Με αυτό το σκεπτικό είμαστε προϊόντα της ύλης.
Η ύλη όμως είναι δημιούργημα της ενέργειας και τις πληροφορίας.
Η ενέργεια και η πληροφορία συνθέτουν το πνεύμα.
Τελικά είμαστε πνεύμα, ύλη, ή και τα δύο?
Από που προέρχεται η ενέργεια και τι είναι?
Τι είναι η πληροφορία? Δεν είναι τίποτα αλλά είναι και όλα μαζί.

The Rebel @ Φιλοσοφία και θάνατος στη σύγχρονη εποχή

[The Rebel]

18.04.2025
Ο «εξυπνότερος άνθρωπος» στον κόσμο ισχυρίζεται πως γνωρίζει τι συμβαίνει μετά τον θάνατο: Τι αποκάλυψε.
Διαθέτει IQ 210.



O πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο με IQ 210, αποκάλυψε μία θεωρία σχετικά με τη μετά θάνατον ζωή, χρησιμοποιώντας μαθηματικά.

Πολλοί διανοούμενοι έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τι συμβαίνει μετά το θάνατό μας, καθώς επιστήμονες του ΜΙΤ και ακόμα και το Πεντάγωνο έχουν δώσει τις δικές τους θεωρίες για τη μετά θάνατον ζωή.

Κάποιοι έχουν δώσει ακόμα και προσωπικές περιγραφές του «παραδείσου» και ενός «εσωτερικού εαυτού » μετά την παύση της ύπαρξης του σώματος, σε σπάνια σενάρια όπου τεχνικά μπορείτε να πεθάνετε και να επανέλθετε στη ζωή λίγο αργότερα.



Ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο έχει όμως τις δικές του θεωρίες, οι οποίες έχουν πλέον αναγνωριστεί από πολλούς και υποστηρίζονται μέσα από τη σφαίρα των μαθηματικών και της επιστήμης.

Εκτιμάται ότι ο Chris Langan έχει δείκτη νοημοσύνης μεταξύ 195 και 210, και θεωρείται ένας από τους εξυπνότερους ανθρώπους στη Γη, ενώ το Γνωστικό Θεωρητικό Μοντέλο του Σύμπαντος (γνωστό και ως CTMU) επιχειρεί να εξηγήσει με συγκεκριμένο τρόπο τι συμβαίνει μετά το θάνατό μας.

Σύμφωνα με την «εισαγωγή για αρχάριους» του CTMU, η θεωρία βασίζεται στην ύπαρξη της «πληροφορίας» ως στοιχειώδους υλικής μορφής, και ότι η πληροφορία αυτή υπάρχει ως «συνειδητή αντίληψη» στο διηνεκές.

«Προκύπτει ότι η πραγματικότητα περιέχει όλες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για την ίδια της την ύπαρξη», εξηγεί. «Η απλή της δυνατότητα είναι αρκετή για να εξασφαλίσει ότι παράγει τον εαυτό της. Είναι κάτι σαν ένας αυτοεκτελούμενος αλγόριθμος που παράγει το μυαλό στο οποίο είναι γνωστός ο ίδιος ο αλγόριθμος».

Αυτός ο «παντογνώστης νους» υποτίθεται στη συνέχεια ότι είναι ο ρόλος του Θεού, ο οποίος συλλέγει και περιέχει τη συνείδηση και το μυαλό όλων μας ακόμη και μετά το θάνατό μας.

Τι συμβαίνει λοιπόν όταν πεθάνουμε και το μυαλό μας παύσει να λειτουργεί; Ευτυχώς η θεωρία έχει μια απάντηση:

«Η ίδια η πραγματικότητα είναι ένα αυτο-διευκρινιζόμενο πληροφοριακό σύστημα το οποίο, λόγω της μορφής του, δεν μπορεί να ΜΗΝ υπάρχει.

«Ακόμη και αν δεν υπάρχει τίποτα, αυτό το σύστημα με την ύπαρξη και τη γνώση του εαυτού του και όλα τα εντοπισμένα συνειδητά μυαλά μέσα στη διαδικασία δημιουργίας του θα βιώνουν την πληροφοριακή δομή του ως πραγματική, φυσική κ.λπ.».

Η θεωρία αυτή προτείνει ότι, μέσω της πληροφορίας, η ύπαρξή μας θα μετατοπιστεί σε μια ξεχωριστή πραγματικότητα αντί να τελειώσει εντελώς – όπως ένας παράδεισος σχεδόν, αλλά μια λίμνη συνείδησης που παραμένει αυτοπληροφορούμενη μέσα στο μυαλό του Θεού.

Φαίνεται ότι η θεωρία δεν είναι πάντα η πιο πειστική για όσους βρίσκονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που έδειξε μια συνέντευξη στο κανάλι Theories of Everything with Curt Jaimungal στο YouTube.

Ο Λάνγκαν αφιερώνει τη συνέντευξη διάρκειας 10 λεπτών για να αναλύσει το CTMU, ωστόσο πολλοί στα σχόλια εξακολουθούν να μην μπορούν να κατανοήσουν τι ακριβώς εννοεί.

«Νομίζετε ότι συνειδητοποιεί ότι ποτέ δεν πλησίασε ούτε καν να αρχίσει να περιγράφει κάποια θεωρία της πραγματικότητας;» διερωτάται ένας χρήστης, ενώ ένας άλλος επισημαίνει ότι «όλο αυτό το βίντεο είναι σαν να περιγράφεις λεπτομερώς μια περίτεχνη πόρτα, αλλά να μην την ανοίγεις ποτέ στην πραγματικότητα”».

Φυσικά, η φύση τέτοιων θεωριών είναι ότι είναι εμπεριστατωμένες, πολύπλοκες και έχουν αναπτυχθεί επί δεκαετίες, αλλά πολλοί εξακολουθούν δικαιολογημένα να παλεύουν να κατανοήσουν πραγματικά τι σημαίνει το CTMU στο μεγάλο σχήμα των πραγμάτων.
https://www.pronews.gr/x-files/o-eksypn ... se-vinteo/