“Η καλοσύνη σας είναι χαραγμένη στη συνείδησή μου. Κατά τη διάρκεια των 498 ημερών που έζησα ανάμεσά σας, παρά την επιθετικότητα και τα εγκλήματα που υποστήκατε, έμαθα την έννοια του αληθινού ανδρισμού, του αγνού ηρωισμού και του σεβασμού της ανθρωπότητας και των αξιών.

Εσείς ήσασταν οι ελεύθεροι πολιορκημένοι, εγώ ήμουν αιχμάλωτος και εσείς ήσασταν οι φύλακες της ζωής μου. Με φροντίζατε όπως ένας στοργικός πατέρας φροντίζει τα παιδιά του. Προστατεύσατε την υγεία μου, την τιμή μου και τη χάρη μου και δεν αφήσατε την πείνα ή τον εξευτελισμό να με αγγίξει, παρόλο που βρισκόμουν στα νύχια ανδρών που πολεμούσαν για τη γη τους και τα σφετερισμένα δικαιώματά τους και παρόλο που πραγματοποίησαν την πιο αποτρόπαια γενοκτονία εναντίον ενός πολιορκημένου λαού από την κυβέρνηση της χώρας μου.
Δεν ήξερα την έννοια της ανδρείας μέχρι που την είδα στα μάτια σας, και δεν συνειδητοποίησα την αξία της θυσίας μέχρι που έζησα ανάμεσά σας, μέχρι που υποδεχτήκατε τον θάνατο με χαμόγελο και αντισταθήκατε με το γυμνό σας σώμα στον εχθρό που είχε τα μέσα να σκοτώσει και να καταστρέψει. Όσο εύγλωττος και ειλικρινής κι αν είμαι, δεν θα βρω λόγια να αποτυπώσω την αξία σας, να εκφράσω τον θαυμασμό και τον θαυμασμό μου για το υψηλό ηθικό σας. (…)

Στις πιο δύσκολες στιγμές, δείξατε δικαιοσύνη και έλεος όχι με ψεύτικα συνθήματα, αλλά με τα γεγονότα που ζήσαμε, και δεν εγκαταλείψατε τις αρχές σας ακόμη και στις πιο σκοτεινές συνθήκες.
Πιστέψτε με, αν επιστρέψω εδώ μια μέρα, θα επιστρέψω μόνο ως μουτζαχεντίν στις τάξεις σας. Γιατί έμαθα την αλήθεια από τους ανθρώπους σας και συνειδητοποίησα ότι δεν είστε μόνο οι ιδιοκτήτες της γης, αλλά και οι ιδιοκτήτες της αρχής και του δίκαιου σκοπού”
http://vathikokkino.gr/archives/170197