Βουλευτής της Νίκης εισέβαλε στην Εθνική πινακοθήκη και κατέστρεψε εκθεματα

[Γάταρος]

[ΓΑΛΗ]

Πάντως, Βουλευτές και ψηφοφόροι του κόμματος μου θυμίζουν τον λόγο που δεν θα μου λείψει ποτέ το Ελλαντα.

Τους βλέπω και μου έρχονται μνήμες από καθηγητές, συγγενείς χριστιανούς, οικογενειάρχες, πατέρες με το γκρίζο μαλλί που θα μιλήσουν ήρεμα, γιαγιάδες που θα πάνε στην ανάσταση ντυμένες λατέρνα αλλά την επόμενη μέρα θα σε γαμωσταυρίσουν επειδή πάρκαρες λίγα εκατοστά πιο δίπλα από την θέση τους

Αχ ωραία παιδικά Βαλκάνια χρόνια. Πάλι καλά που θα εκλείψετε σε λίγα χρόνια με αυτά που ψηφίζετε.

Μα είναι ήδη εμφανή τα παιδικά σου χρόνια και το περιβάλλον που σε γαλούχησε, καλό μου.

Σε όλους είναι.

Μα για αυτό έφυγα.

Είδες τι κουσούρια μου αφήσατε οι βλαχοέλληνες ?

Είναι σαφές ότι τα είδα.
Εγώ πάντως δεν έχω τέτοιες πληγές.
Και πληροφοριακώς, αυτές οι πληγές δεν καλύπτονται με εκδίκηση στους "βλαχοέλληνες".
Γιατί από προχωεληναριά που στηρίχτηκαν και τρέφονται ακόμα από την κυρπαντελίδικη "βλαχιά" άλλο τίποτα.

Οι ομφάλιοι λώροι, αν δεν τους γουστάρεις συνειδητά, δεν κόβονται μόνον θεωρητικά...

[Ασέβαστος]

Δεν επιτρέπω ή για να το πω αλλιώς δεν δέχομαι να υβρίζονται τα Θεία

τι ακριβως μπορεις να κανεις αν εγω, τωρα, αρχισω να βριζω τα θεια;

[Feindflug]

SpoilerShow

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Ναι, λοιπόν... δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση αν πάρεις 10 άτομα να τα κάνεις να συμφωνήσουν τί είναι τέχνη και τί δεν είναι, ακόμα κι αν αυτά τα άτομα είναι και κριτικοί ή ιστορικοί τέχνης που έχουν αποφοιτήσει από το ίδιο πανεπιστήμιο, και ας είναι και δεκάδυμα. Δεν θα μπορούν καν να ξεχωρίσουν αν ένα έργο το έφτιαξε ένα τρίχρονο παίζοντας, ένα ΑΙ, ένας ελέφαντας με την προβοσκίδα του ή ένας χαμένος σουρρεαλιστής ζωγράφος από το 1930.

Το τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, τύπε μου, είναι μεγάλη συζήτηση και επίδικη. Είπα ήδη πως ούτε στη δική μου αισθητική ταιριάζουν τα έργα αυτά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε επίδοξος σαβοναρόλα δικαιούται να βανδαλίζει και να καταστρέφει, δεν θα μας γυρίσουν πίσω στον μεσαίωνα οι ελενολουκάδες.

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Καλά που είπες τι είναι τέχνη τύπε μου και διαφωτιστήκαμε κομματάκι.
Τέλος πάντων τα συγκεκριμένα έργα είναι σωστά σχεδιαστικά.Μαι χαρά καλύπτουν το χαρακτήρα του γκροτέσκου και μια χαρά περνάει μήνυμα. Εν προκειμένω το φθαρτό της ύπαρξης. Και η συγκεκριμένη ύπαρξη, είναι η ύπαρξη της θρησκείας. Είναι κάτι φθαρτό και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Τα ιερά πρόσωπα της Παναγίας και του Χριστού απεικονίζονται ως φθαρτά. Αφού οι πιστοί δεν μπορούν να αποφύγουν την προσωποποίηση και την απτικοποίηση των λατρευτικών τους ειδώλων, ο καλλιτέχνης προχωράει ένα β´γμα πιο πέρα και σου λέει ότι υπάρχει και σκελετός για αυτά τα σώματα. Υπάρχει και φθορά και παρακμή που είναι όλα γνωρίσματα της ανθρώπινης φύσης αλλά και της ανθρώπινης ζωής.

Πάμε τώρα στην τέχνη.
Συχνά θα δεις φιλόλογους να λένε "Το τάδε αναφέρεται σε...." και όχι να λένε "Το τάδε είναι το..."
και συνήθως έχουν δίκιο για την προσέγγιση αυτή. Έτσι και με την τέχνη. Δεν έχει ορισμό. Δεν είναι αυστηρά το συγκεκριμένο εκείνο πράγμα που ορίζεται σαφώς από μετρημένους κανόνες και μετρημένα χαρακτηριστικά.
Η τέχνη λοιπόν αναφέρεται σε δημιουργικές και εκφραστικές ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων, που αναζητούν να προκαλέσουν αισθητική απόλαυση, σκέψη ή άλλες αντιδράσεις από τους παρατηρητές ή ακροατές.
Δεν είναι λοιπόν κάτι το ωραίο. Κάτι που μας κάνει και νιώθουμε ένα συγκεκριμένο "θετικό εύρος συναισθημάτων". Αλλά είναι ένα ευρύ και ατελείωτο φάσμα συναισθηματικών και όχι μόνο καταστάσεων. Είναι σου προκαλεί σύγχυση, λύπη, προβληματισμό, απαισιοδοξία και πολλα άλλα, που θα αντισταθμιστούν με δικές σου αμυντικές εγέρσεις. θα σε κάνουν πιο δυνατό στη αντιμετώπιση της ματαιότητας που σκάει μπροστά σου ή του φόβου ή της απαξίας. Αυτό είναι το θετικό της.
Κι όπως η γκουέρνικα διαπραγματεύεται ένα θέμα που σου μαυρίζει την ψυχή πλην όμως σε εγείρει να αντισταθμίσεις με όνειρα και ανανεωμένη στάση ζωής, έτσι και αυτά τα έργα θα σου προκαλέσουν συναισθήματα που θα σε κάνουν να εγερθείς. Έστω κι αν εγερθείς ουγκανικά όπως τα παρτάλια που προσβάλλονται αυτόματα όταν κάτι είναι έξω από νόρμες που τους έχουν εμποτιστεί. Πέτυχε δηλαδή τον σκοπό του ο καλλιτέχνης.

Τέλος αν το θέμα είναι ο σεβασμός στα πιστεύω του άλλου, τον έχω κάργα γραμμένο τον άλλον και τα ηλίθια πιστεύω του όπως το ίδιο κάνει - και θεωρεί - φασιστικότατα και αυτός για τα δικά μου. Χωρίς να τον νοιάξει αν εγώ προσβάλλομαι ή πληγώνομαι ή οτιδήποτε αρνητικό μου συμβαίνει.

Να αρθεί η ασυλία του ούγκανου και τα υπόλοιπα χριστιανοπαρτάλια ας πήξουν. Τους έχουμε γραμμένους.

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα για μένα, τύποι. Η αοριστία. Μια αοριστία στο τι είναι ωραίο, τι είναι άσχημο, τι είναι ιερό, τι ανίερο, τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, τι είναι άνδρας, τι είναι γυναίκα, τι είναι έρωτας, ποιος είναι υγιής και ποιος όχι και σε πολλά άλλα.

Όλα αυτά, γιατί; Γιατί μας έχει δοθεί η ελευθερία να έχουμε άποψη για όλα και να τα υποκειμενοποιούμε. Μέσα στην χαβούζα της ελευθερίας πληροφοριών και γνώσεων που ζούμε, έχουμε το θράσος να γνωμοδοτούμε για επιστημονικά και καλλιτεχνικά θέματα γιατί κάτι είδαμε, κάτι διαβάσαμε, κάτι νιώσαμε... Μην τυχόν και μας πουν άσχετους και βλάχους.

Δεν νομίζω λοιπόν ότι πάσχουμε από έλλειψη ελευθερίας εκφράσεως, αλλά από έλλειψη ορισμών. Για να ορίσεις κάτι, πρέπει να το γνωρίζεις. Για να το γνωρίζεις, πρέπει να το μελετήσεις. Εμείς συνήθως, δεν έχουμε κάνει κάτι από αυτά τα δύο, αλλά απλά αισθανόμαστε. Αισθανόμαστε καταπίεση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ότι ένα δημιούργημα είναι και τέχνη γιατί μας έκανε να νιώσουμε κάτι. Αν είναι έτσι, τέχνη είναι και κάτι βιντεάκια με ζωάκια που μας συγκινούν.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτά τα δημιουργήματα καλύπτουν έναν στείρο αντιχριστιανισμό, που δεν έχει θέση, αλλά μόνον αντίθεση. Δεκτό ως ένα σημείο, αλλά όχι από τύπους τέρμα συμβατικούς σε όλα τα υπόλοιπα. Θα μπορούσα να τα δεχτώ ως γραφιστικές απεικονίσεις σε έναν δίσκο π.χ. του Marilyn Manson, αλλά και πάλι δεν θα τα ονόμαζα τέχνη.

Τελειώνοντας, παραθέτω μια παλαιότερη είδηση για το πόσο γνωρίζει ο κόσμος από τέχνη. Έτσι, για να μην κουνάμε το δάχτυλο σαν τον Μαέβιους Παχατουρίδη

https://www.mixanitouxronou.gr/farsa-me ... o-technis/

[Rocco Siffredi]

Πάντως, Βουλευτές και ψηφοφόροι του κόμματος μου θυμίζουν τον λόγο που δεν θα μου λείψει ποτέ το Ελλαντα.

Τους βλέπω και μου έρχονται μνήμες από καθηγητές, συγγενείς χριστιανούς, οικογενειάρχες, πατέρες με το γκρίζο μαλλί που θα μιλήσουν ήρεμα, γιαγιάδες που θα πάνε στην ανάσταση ντυμένες λατέρνα αλλά την επόμενη μέρα θα σε γαμωσταυρίσουν επειδή πάρκαρες λίγα εκατοστά πιο δίπλα από την θέση τους

Αχ ωραία παιδικά Βαλκάνια χρόνια. Πάλι καλά που θα εκλείψετε σε λίγα χρόνια με αυτά που ψηφίζετε.

Μα είναι ήδη εμφανή τα παιδικά σου χρόνια και το περιβάλλον που σε γαλούχησε, καλό μου.

Σε όλους είναι.

Μα για αυτό έφυγα.

Είδες τι κουσούρια μου αφήσατε οι βλαχοέλληνες ?

Τι χώρα είσαι;

[Λεγεών]

Μαλάκα, με λυπεί πολύ που θα το πω, αλλά αυτή η ανικανότητα συγκριτικής σκέψεως του μέσου Έλληνα, είναι και ο λόγος που η Ελλάδα εξαφανίζεται και θα συνεχίσει να εξαφανίζεται.

Με αφορμή κάτι πίνακες (που στο πλαίσιο της αξιολόγησης της τέχνης μπορούν να κριθούν από τον καθένα), μας φέρνεις έναν περίεργο που περιγράφει αιμομικτικές σκηνές χωρίς φίλτρο και με τέτοια φυσικότητα λες και αυτός ακριβώς ο πίνακας ήταν αναρτημένος στην πινακοθήκη.

Και στο τέλος αναρωτιέται αν θα υπήρχε και... φρενοβλάβεια.

Με βάση αυτά που έχουμε δει κατά καιρούς από όλους αυτούς με ελληνικές σημαίες στα σόσιαλ, μην σου φανεί περίεργο αν κάποια στιγμή μαθευτεί κάτι και για τον εν λόγω.

[ΓΑΛΗ]

SpoilerShow

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Ναι, λοιπόν... δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση αν πάρεις 10 άτομα να τα κάνεις να συμφωνήσουν τί είναι τέχνη και τί δεν είναι, ακόμα κι αν αυτά τα άτομα είναι και κριτικοί ή ιστορικοί τέχνης που έχουν αποφοιτήσει από το ίδιο πανεπιστήμιο, και ας είναι και δεκάδυμα. Δεν θα μπορούν καν να ξεχωρίσουν αν ένα έργο το έφτιαξε ένα τρίχρονο παίζοντας, ένα ΑΙ, ένας ελέφαντας με την προβοσκίδα του ή ένας χαμένος σουρρεαλιστής ζωγράφος από το 1930.

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Καλά που είπες τι είναι τέχνη τύπε μου και διαφωτιστήκαμε κομματάκι.
Τέλος πάντων τα συγκεκριμένα έργα είναι σωστά σχεδιαστικά.Μαι χαρά καλύπτουν το χαρακτήρα του γκροτέσκου και μια χαρά περνάει μήνυμα. Εν προκειμένω το φθαρτό της ύπαρξης. Και η συγκεκριμένη ύπαρξη, είναι η ύπαρξη της θρησκείας. Είναι κάτι φθαρτό και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Τα ιερά πρόσωπα της Παναγίας και του Χριστού απεικονίζονται ως φθαρτά. Αφού οι πιστοί δεν μπορούν να αποφύγουν την προσωποποίηση και την απτικοποίηση των λατρευτικών τους ειδώλων, ο καλλιτέχνης προχωράει ένα β´γμα πιο πέρα και σου λέει ότι υπάρχει και σκελετός για αυτά τα σώματα. Υπάρχει και φθορά και παρακμή που είναι όλα γνωρίσματα της ανθρώπινης φύσης αλλά και της ανθρώπινης ζωής.

Πάμε τώρα στην τέχνη.
Συχνά θα δεις φιλόλογους να λένε "Το τάδε αναφέρεται σε...." και όχι να λένε "Το τάδε είναι το..."
και συνήθως έχουν δίκιο για την προσέγγιση αυτή. Έτσι και με την τέχνη. Δεν έχει ορισμό. Δεν είναι αυστηρά το συγκεκριμένο εκείνο πράγμα που ορίζεται σαφώς από μετρημένους κανόνες και μετρημένα χαρακτηριστικά.
Η τέχνη λοιπόν αναφέρεται σε δημιουργικές και εκφραστικές ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων, που αναζητούν να προκαλέσουν αισθητική απόλαυση, σκέψη ή άλλες αντιδράσεις από τους παρατηρητές ή ακροατές.
Δεν είναι λοιπόν κάτι το ωραίο. Κάτι που μας κάνει και νιώθουμε ένα συγκεκριμένο "θετικό εύρος συναισθημάτων". Αλλά είναι ένα ευρύ και ατελείωτο φάσμα συναισθηματικών και όχι μόνο καταστάσεων. Είναι σου προκαλεί σύγχυση, λύπη, προβληματισμό, απαισιοδοξία και πολλα άλλα, που θα αντισταθμιστούν με δικές σου αμυντικές εγέρσεις. θα σε κάνουν πιο δυνατό στη αντιμετώπιση της ματαιότητας που σκάει μπροστά σου ή του φόβου ή της απαξίας. Αυτό είναι το θετικό της.
Κι όπως η γκουέρνικα διαπραγματεύεται ένα θέμα που σου μαυρίζει την ψυχή πλην όμως σε εγείρει να αντισταθμίσεις με όνειρα και ανανεωμένη στάση ζωής, έτσι και αυτά τα έργα θα σου προκαλέσουν συναισθήματα που θα σε κάνουν να εγερθείς. Έστω κι αν εγερθείς ουγκανικά όπως τα παρτάλια που προσβάλλονται αυτόματα όταν κάτι είναι έξω από νόρμες που τους έχουν εμποτιστεί. Πέτυχε δηλαδή τον σκοπό του ο καλλιτέχνης.

Τέλος αν το θέμα είναι ο σεβασμός στα πιστεύω του άλλου, τον έχω κάργα γραμμένο τον άλλον και τα ηλίθια πιστεύω του όπως το ίδιο κάνει - και θεωρεί - φασιστικότατα και αυτός για τα δικά μου. Χωρίς να τον νοιάξει αν εγώ προσβάλλομαι ή πληγώνομαι ή οτιδήποτε αρνητικό μου συμβαίνει.

Να αρθεί η ασυλία του ούγκανου και τα υπόλοιπα χριστιανοπαρτάλια ας πήξουν. Τους έχουμε γραμμένους.

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα για μένα, τύποι. Η αοριστία. Μια αοριστία στο τι είναι ωραίο, τι είναι άσχημο, τι είναι ιερό, τι ανίερο, τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, τι είναι άνδρας, τι είναι γυναίκα, τι είναι έρωτας, ποιος είναι υγιής και ποιος όχι και σε πολλά άλλα.

Όλα αυτά, γιατί; Γιατί μας έχει δοθεί η ελευθερία να έχουμε άποψη για όλα και να τα υποκειμενοποιούμε. Μέσα στην χαβούζα της ελευθερίας πληροφοριών και γνώσεων που ζούμε, έχουμε το θράσος να γνωμοδοτούμε για επιστημονικά και καλλιτεχνικά θέματα γιατί κάτι είδαμε, κάτι διαβάσαμε, κάτι νιώσαμε... Μην τυχόν και μας πουν άσχετους και βλάχους.

Δεν νομίζω λοιπόν ότι πάσχουμε από έλλειψη ελευθερίας εκφράσεως, αλλά από έλλειψη ορισμών. Για να ορίσεις κάτι, πρέπει να το γνωρίζεις. Για να το γνωρίζεις, πρέπει να το μελετήσεις. Εμείς συνήθως, δεν έχουμε κάνει κάτι από αυτά τα δύο, αλλά απλά αισθανόμαστε. Αισθανόμαστε καταπίεση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ότι ένα δημιούργημα είναι και τέχνη γιατί μας έκανε να νιώσουμε κάτι. Αν είναι έτσι, τέχνη είναι και κάτι βιντεάκια με ζωάκια που μας συγκινούν.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτά τα δημιουργήματα καλύπτουν έναν στείρο αντιχριστιανισμό, που δεν έχει θέση, αλλά μόνον αντίθεση. Δεκτό ως ένα σημείο, αλλά όχι από τύπους τέρμα συμβατικούς σε όλα τα υπόλοιπα. Θα μπορούσα να τα δεχτώ ως γραφιστικές απεικονίσεις σε έναν δίσκο π.χ. του Marilyn Manson, αλλά και πάλι δεν θα τα ονόμαζα τέχνη.

Τελειώνοντας, παραθέτω μια παλαιότερη είδηση για το πόσο γνωρίζει ο κόσμος από τέχνη. Έτσι για να μην κουνάμε το δάχτυλο σαν τον Μαέβιους Παχατουρίδη

https://www.mixanitouxronou.gr/farsa-me ... o-technis/

Και αυτό στο πλαίσιο της ημιμάθειας μου σε κάποια σχετικά θέματα.

Αλλά όταν βλέπω να μου κουνάνε δαχτυλάκια, κάτι τυπάκια που μάθαν να μετράνε μέχρι το 10 επειδή κάπου πήγαν, κάποιον είδαν, κάτι τους είπε και την είδαν ...κριτικοί, σαφώς και θα τα θεωρήσω τέρμα βλημμένα.

[Ασέβαστος]

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο "καλλιτέχνης" ξεπέρασε τα όρια του διπλανού του.

οχι.

τα ορια δεν ειναι οτι του φανει καθενος.

[Πασιφάη]

ο σεβασμος κερδιζεται, δεν επιβαλλεται.

ετσι μας μαθανε αλλα ειναι λαθος ο σεβασμος κερδιζεται με τον φοβο και ενιοτε με τον τρομο

Τί γράφεις γλυκούλη; Αυτό που λες, περνάει πολλά χλμ, έξω, από ένα αξιοπρεπές μεγάλωμα. Αν το έζησες, ειλικρινά λυπάμαι.

[Kauldron]

Δεν επιτρέπω ή για να το πω αλλιώς δεν δέχομαι να υβρίζονται τα Θεία

τι ακριβως μπορεις να κανεις αν εγω, τωρα, αρχισω να βριζω τα θεια;

Ε, εσύ είσαι πάρα πολύ έξυπνος, τί να σου κάνει εσένα.

[Kauldron]

οχι

δηλαδη η ελλαδα (θες να) ειναι το ιδιο σκατα με την τεχερανη;

Δε λεω να γίνουμε Τεχεράνη απλά καταδεικνυω την θρασυδειλη ψευτομαγκια που έχετε εσείς που κοροιδευετε τον χριστιανισμό. Βρίσκετε και τα κανετε. Στην Τεχεράνη θα σας ειχαν κρεμάσει αναποδα αν βριζατε τον Μωάμεθ, κουραδομαγκες του κωλου. Δικαίωμα σας να μην πιστεύετε, σεβαστείτε και τους αλλους όμως.

οχι λεμε.

ο σεβασμος κερδιζεται, δεν επιβαλλεται.

και σας, στην αρχαια ρωμη θα σας ειχαν ριξει στα λιονταρια. τωρα εχετε την θρασυδειλη ψευτομαγκια να βριζετε τους μη-χριστιανους.

δεν ειμαστε ομως ουτε στην τεχερανη, ουτε στη ρωμη, οποτε πηξτε, κουραδομαγκες του κωλου.

Μιλάει το άτομο με άβαταρ ένα μπαρμπαδάκι με δυο πιστόλια που εκφράζει τη βούληση να σκοτώσει όποιον σκέφτεται διαφορετικά απ' τον ίδιο.

[panos291]

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο "καλλιτέχνης" ξεπέρασε τα όρια του διπλανού του.

οχι.

τα ορια δεν ειναι οτι του φανει καθενος.

Καπου εχει ξεφυγει αυτη η ιστορια. Κοιτα εδω..

https://www.skai.gr/news/culture/mpanan ... -nea-yorki

Αν πηγαινε καποιος και ελεγε να πατε να γαμηθειτε και εσεις και οι μπανανες σας και στην συνέχεια την αρπαζε και την ετρωγε, θα μιλαγαμε για βανδαλο που κατεστρεψε το εργο τεχνης?

[nemo]

ο σεβασμος κερδιζεται, δεν επιβαλλεται.

ετσι μας μαθανε αλλα ειναι λαθος ο σεβασμος κερδιζεται με τον φοβο και ενιοτε με τον τρομο

Τί γράφεις γλυκούλη; Αυτό που λες, περνάει πολλά χλμ, έξω, από ένα αξιοπρεπές μεγάλωμα. Αν το έζησες, ειλικρινά λυπάμαι.

δεν εχει να κανει με μενα αλλα με την πραγματικοτητα της ανθρωπινης φυσης πασιφαη μου
αν το σκεφτεις πιο βαθια και κανεις αβαβα αυτα τα δηθεν θα το καταλαβεις και μονη σου

[Ασέβαστος]

SpoilerShow

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Ναι, λοιπόν... δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση αν πάρεις 10 άτομα να τα κάνεις να συμφωνήσουν τί είναι τέχνη και τί δεν είναι, ακόμα κι αν αυτά τα άτομα είναι και κριτικοί ή ιστορικοί τέχνης που έχουν αποφοιτήσει από το ίδιο πανεπιστήμιο, και ας είναι και δεκάδυμα. Δεν θα μπορούν καν να ξεχωρίσουν αν ένα έργο το έφτιαξε ένα τρίχρονο παίζοντας, ένα ΑΙ, ένας ελέφαντας με την προβοσκίδα του ή ένας χαμένος σουρρεαλιστής ζωγράφος από το 1930.

Ε όχι ρε τύπε. Κάπου πρέπει να πούμε και τι είναι τέχνη και τι όχι, γιατί αρκετά λάστιχο έχει γίνει η φάση.

Στο όνομα ενός δήθεν δυτικού πολιτισμού και μιας ελευθερίας γνώμης, βαφτίζουμε τέχνη κάθε μαλακία που δημιουργεί ο καθένας, επειδή ίσως έκανε 2 εξάμηνα σε κάποια σχολή καλών τεχνών και ξέρει 10 καλλιτέχνες. Και δεν πάει μόνο για αυτά τα έργα, αυτό που λέω, αλλά για κάθε μπούρδα που εμφανίζεται ανά περιόδους. Είτε χριστιανικής, είτε αντιχριστιανικής προελεύσεως.

Συνήθως όμως είναι δημιουργήματα σύγχρονων καλλιτεχνών, διότι ο χρόνος μαζί με τους ανθρώπους, αφήνουν πάντα στην λήθη τις παροδικές μπούρδες και διατηρούν το καλόγουστο και αυτό που μιλάει στις ψυχές τους. Είτε με τρόπο που τις ευφραίνει, είτε με τρόπο που τις τρομάζει.

Καλά που είπες τι είναι τέχνη τύπε μου και διαφωτιστήκαμε κομματάκι.
Τέλος πάντων τα συγκεκριμένα έργα είναι σωστά σχεδιαστικά.Μαι χαρά καλύπτουν το χαρακτήρα του γκροτέσκου και μια χαρά περνάει μήνυμα. Εν προκειμένω το φθαρτό της ύπαρξης. Και η συγκεκριμένη ύπαρξη, είναι η ύπαρξη της θρησκείας. Είναι κάτι φθαρτό και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Τα ιερά πρόσωπα της Παναγίας και του Χριστού απεικονίζονται ως φθαρτά. Αφού οι πιστοί δεν μπορούν να αποφύγουν την προσωποποίηση και την απτικοποίηση των λατρευτικών τους ειδώλων, ο καλλιτέχνης προχωράει ένα β´γμα πιο πέρα και σου λέει ότι υπάρχει και σκελετός για αυτά τα σώματα. Υπάρχει και φθορά και παρακμή που είναι όλα γνωρίσματα της ανθρώπινης φύσης αλλά και της ανθρώπινης ζωής.

Πάμε τώρα στην τέχνη.
Συχνά θα δεις φιλόλογους να λένε "Το τάδε αναφέρεται σε...." και όχι να λένε "Το τάδε είναι το..."
και συνήθως έχουν δίκιο για την προσέγγιση αυτή. Έτσι και με την τέχνη. Δεν έχει ορισμό. Δεν είναι αυστηρά το συγκεκριμένο εκείνο πράγμα που ορίζεται σαφώς από μετρημένους κανόνες και μετρημένα χαρακτηριστικά.
Η τέχνη λοιπόν αναφέρεται σε δημιουργικές και εκφραστικές ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων, που αναζητούν να προκαλέσουν αισθητική απόλαυση, σκέψη ή άλλες αντιδράσεις από τους παρατηρητές ή ακροατές.
Δεν είναι λοιπόν κάτι το ωραίο. Κάτι που μας κάνει και νιώθουμε ένα συγκεκριμένο "θετικό εύρος συναισθημάτων". Αλλά είναι ένα ευρύ και ατελείωτο φάσμα συναισθηματικών και όχι μόνο καταστάσεων. Είναι σου προκαλεί σύγχυση, λύπη, προβληματισμό, απαισιοδοξία και πολλα άλλα, που θα αντισταθμιστούν με δικές σου αμυντικές εγέρσεις. θα σε κάνουν πιο δυνατό στη αντιμετώπιση της ματαιότητας που σκάει μπροστά σου ή του φόβου ή της απαξίας. Αυτό είναι το θετικό της.
Κι όπως η γκουέρνικα διαπραγματεύεται ένα θέμα που σου μαυρίζει την ψυχή πλην όμως σε εγείρει να αντισταθμίσεις με όνειρα και ανανεωμένη στάση ζωής, έτσι και αυτά τα έργα θα σου προκαλέσουν συναισθήματα που θα σε κάνουν να εγερθείς. Έστω κι αν εγερθείς ουγκανικά όπως τα παρτάλια που προσβάλλονται αυτόματα όταν κάτι είναι έξω από νόρμες που τους έχουν εμποτιστεί. Πέτυχε δηλαδή τον σκοπό του ο καλλιτέχνης.

Τέλος αν το θέμα είναι ο σεβασμός στα πιστεύω του άλλου, τον έχω κάργα γραμμένο τον άλλον και τα ηλίθια πιστεύω του όπως το ίδιο κάνει - και θεωρεί - φασιστικότατα και αυτός για τα δικά μου. Χωρίς να τον νοιάξει αν εγώ προσβάλλομαι ή πληγώνομαι ή οτιδήποτε αρνητικό μου συμβαίνει.

Να αρθεί η ασυλία του ούγκανου και τα υπόλοιπα χριστιανοπαρτάλια ας πήξουν. Τους έχουμε γραμμένους.

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα για μένα, τύποι. Η αοριστία. Μια αοριστία στο τι είναι ωραίο, τι είναι άσχημο, τι είναι ιερό, τι ανίερο, τι είναι και τι δεν είναι τέχνη, τι είναι άνδρας, τι είναι γυναίκα, τι είναι έρωτας, ποιος είναι υγιής και ποιος όχι και σε πολλά άλλα.

Όλα αυτά, γιατί; Γιατί μας έχει δοθεί η ελευθερία να έχουμε άποψη για όλα και να τα υποκειμενοποιούμε. Μέσα στην χαβούζα της ελευθερίας πληροφοριών και γνώσεων που ζούμε, έχουμε το θράσος να γνωμοδοτούμε για επιστημονικά και καλλιτεχνικά θέματα γιατί κάτι είδαμε, κάτι διαβάσαμε, κάτι νιώσαμε... Μην τυχόν και μας πουν άσχετους και βλάχους.

Δεν νομίζω λοιπόν ότι πάσχουμε από έλλειψη ελευθερίας εκφράσεως, αλλά από έλλειψη ορισμών. Για να ορίσεις κάτι, πρέπει να το γνωρίζεις. Για να το γνωρίζεις, πρέπει να το μελετήσεις. Εμείς συνήθως, δεν έχουμε κάνει κάτι από αυτά τα δύο, αλλά απλά αισθανόμαστε. Αισθανόμαστε καταπίεση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ότι ένα δημιούργημα είναι και τέχνη γιατί μας έκανε να νιώσουμε κάτι. Αν είναι έτσι, τέχνη είναι και κάτι βιντεάκια με ζωάκια που μας συγκινούν.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτά τα δημιουργήματα καλύπτουν έναν στείρο αντιχριστιανισμό, που δεν έχει θέση, αλλά μόνον αντίθεση. Δεκτό ως ένα σημείο, αλλά όχι από τύπους τέρμα συμβατικούς σε όλα τα υπόλοιπα. Θα μπορούσα να τα δεχτώ ως γραφιστικές απεικονίσεις σε έναν δίσκο π.χ. του Marilyn Manson, αλλά και πάλι δεν θα τα ονόμαζα τέχνη.

Τελειώνοντας, παραθέτω μια παλαιότερη είδηση για το πόσο γνωρίζει ο κόσμος από τέχνη. Έτσι, για να μην κουνάμε το δάχτυλο σαν τον Μαέβιους Παχατουρίδη

https://www.mixanitouxronou.gr/farsa-me ... o-technis/

ζουμε σε εναν τοπο που η σουλα που γαβγιζει στο σκυλαδικο αποκαλειται καλλιτεχνις.

[Niki]

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο "καλλιτέχνης" ξεπέρασε τα όρια του διπλανού του.

οχι.

τα ορια δεν ειναι οτι του φανει καθενος.

Είναι τόση η τρέλα στην χώρα που για αυτό που έκανε είπα να ην ασχοληθώ.

Όμως αποφάσισα να γράψω την άποψη μου.
Πολλοί "καλλιτέχνες" προκαλούν για να γίνουν γνωστοί.
Αυτό θα γίνετε πάντα.
Όμως υπάρχουν κάποια πράγματα όπως η σημαία τα εκκλησιαστικά σύμβολα που για κάποιους είναι ιερά.

Η ελευθερία του κάθε ανθρώπου σταματάει εκεί που αρχίζει του διπλανού του.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο "καλλιτέχνης" ξεπέρασε τα όρια του διπλανού του.
Κακώς η υπουργός πολιτισμού με χρήματα του δημοσίου φιλοξενεί κάποιον που παραβιάζει τις θρησκευτικές ελευθερίες των χριστιανών βρίζοντας τα σύμβολα τους.
Φυσικά ο "καλλιτέχνης" από όλη αυτήν την ιστορία κερδισμένος βγήκε.
Τώρα προσδεθείτε κρατηθείτε.
Όπως είπα πάντα θα είμαι ντόμπρα και θα λέω την άποψη μου χωρίς φόβο και μα μα ούτε θα στρογγυλεύω τα πράγματα.

Μέσα από αυτά όλα μιλάω καθαρά και επικροτώ την κίνηση του βουλευτή.
Για μένα μια λέξη είναι Άξιος.

Άντε τώρα ορμάτε.

Δεν μπα να τον λέτε χριστιανοταλιμπάν ,απόψεις μεσαίωνα , ιερά εξέταση και χίλια δυο.

Είναι φασισμός να προσπαθείς με το ζόρι να κάνεις κάποιον άπιστο πιστό ή κάποιον πιστό άπιστο.

Δεν είναι δικό μου κλεμμένο τοχω.

Έβαλα όλη μου την δημοσίευση συνεχίζω να θεωρώ φασισμό να κάνεις μπούλινκ σε κάποιον προσβάλοντας τα θρησκευτικά του σύμβολα.
Είναι τραμπουκισμός.
Σε μια χώρα αν δεν σε προστατεύει από τους τραμπούκους τότε και συ πρέπει να αντιδράσεις με τον νόμο της ζούγκλας μου βρίζεις την
Παναγιά σου βρίζω την μάνα μου βρίζεις τον Χριστό σου βρίζω τον πατέρα.
Βγάζεις όπλο βγάζω αυτόματο.
Μου προσβάλεις την πίστη με κάποιον τρόπο τα σπάω.
Μου βάζεις φωτιά σου βάζω φωτιά.
Το θέμα είναι όταν δεν υπάρχει κράτος να προστατεύσει απλούς πολίτες από τραμπούκους και ξεχειλώνει το πράγμα και όλα γίνονται ζούγκλα.

Το να συμπεριφέρεται κάποιος με φασισμό σε ένα πιστό δεν έχει το δικαίωμα της προσφώνησης "καλλιτέχνης".

Ο φασισμός δεν έχει να κάνει με το κάλλος.