Νετο Γκουερινο έγραψε: ↑12 Μαρ 2025, 10:30
Leporello έγραψε: ↑12 Μαρ 2025, 10:22
Πώς να μορφωθώ; Αφού το link σου λέει το αντίθετο απ'ό,τι ισχυρίζεσαι ότι συμβαίνει: δεν γίνεται μία αγορά σε τιμή υπέρογκη γιατί τότε θα έπρεπε ο καλλιτέχνης να πληρώσει φόρο σε ανύπαρκτο εισόδημα. Εκείνο που γίνεται είναι ότι η αγορά γίνεται σε φυσιολογική τιμή, αλλά κατόπιν ο πλούσιος βάζει έναν εκτιμητή να κάνει μιά υπέρογκη εκτίμηση τής αξίας του πίνακα που έχει αγοράσει. Αυτόν πιά τον υπερκτιμημένο πίνακα τον δωρίζει σε ένα ίδρυμα και εξασφαλίζει φοροαπαλλαγές. Εν τω μεταξύ, γιά να γίνει αυτό, πρέπει η νομοθεσία του κράτους να επιτρέπει αναπροσαρμογή τής αξία τής περιουσίας χωρίς φόρο. Δεν ξέρω τι ισχύει στις ΗΠΑ, αλλά στις περισσότερες χώρες σε τέτοια περίπτωση ισχύει φόρος υπεραξίας, που στην Ελλάδα είναι 15%.
Ο φόρος υπεραξίας ισχύει όταν μεταπωληθεί
Για παράδειγμα αγοράζω ακίνητο 100.000 αντικειμενική και όταν το πουλάω έχει ανέβει αυτή στις 140.000
Αν τον δωρίσει σε κρατικό ίδρυμα πάλι ισχύει;
Ναι, είχα δει κάπου ότι μπορεί να δωριστεί και σε κρατικό ίδρυμα.
Σε κάθε περίπτωση, οι τακτικές που εφαρμόζονται είναι δύο:
- Μπορεί να δώσει ο πλούσιος ένα υπέρογκο ποσό για να πάρει έναν πίνακα κάποιου μεγάλου ονόματος (π.χ. Πόλοκ, Ρόθκο) κλπ, αλλά το γεγονός ότι ο καλλιτέχνης θεωρείται ήδη σπουδαίος, στο μέλλον θα εκτιμηθεί ότι αξίζει πολλαπλάσια. Το να δώσει ένα μεγάλο ποσό για έναν πίνακα από κάποιον άγνωστο, δεν θεωρείται καλή επένδυση.
- Μπορεί να δώσει ο πλούσιος ένα αρκετά μεγάλο ποσό για να πάρει έναν πίνακα ενός σχετικά άγνωστου καλλιτέχνη, τον οποίο όμως θα προωθήσει ο ίδιος με τα φράγκα και τις διασυνδέσεις του και θα τον κάνει μεγάλο όνομα. Με αυτό τον τρόπο, ο πίνακας θα αξίζει πολλαπλάσια στο μέλλον.
Ζούμε σε ένα σύστημα.