Εμπιστεύεστε περισσότερο τον/την σύζυγο ή τον/την ερωμένη σας;

[ήμουν στην ζωή σου κάτι σαν]

Πριν απαντήσετε στο ερώτημα του πολ, θέλω να διαβάσετε το κείμενο και ειδικά την τελευταία ερώτηση που έχω σημειώσει με φούξια.


Προχθές το μεσημέρι έκανα έρωτα με την ερωμένη μου. Όλα καλά, πέτυχε, δεν ένιωσα τίποτα αλλά αυτό είναι στάνταρ μετά την κρίση μέσης ηλικίας. Σήμερα το πρωί ήταν να πάω για να μου κάνει κάτι βεντούζες και μου είχε δώσει μια αλοιφή μασάζ για να την φέρω μαζί μου. Όταν πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ημιδιαμουνής μού είπε:

-Πού είναι το αισθησιακό λάδι-αλοιφή που σου έγραψα;
-Δεν τα είχε εκείνην την στιγμή το φαρμακείο, θα τα πάρω σε λίγο.
-Ήθελα να σου δείξω πώς να κάνεις την χορήγηση.
-Ε, θα μου δείξει η φαρμακοποιός.
-Τι ξέρουν οι φαρμακοποιοί; Μπακάληδες είναι.
-Έχει τελειώσει φαρμακευτική.
-Σιγά, τούς μαθαίνουν πέντε πράγματα και στην ουσία παραμένουν μπακάληδες. Για να πουλάνε φάρμακα είναι. Βάζουν κι έναν άσχετο υπάλληλο και τρέχα-γύρευε.

Το μυαλό μου φυσικά πήγε στην σύζυγο, που τελείωσε πρώιμα την αισιοδοξη οπτική μου στα πράγματα και νομίζει ότι είναι δικαστής, εισαγγελέας, φυσικός, πολιτικός επιστήμονας, οικονομολόγος, μηχανικός, αναισθησιολόγος, μικροβιολόγος, ανοσιολόγος της ζωής μου.

Όμως το νήμα δεν το άνοιξα για την σύζυγο, γι' αυτό δεν την ταγκάρω κιόλας, απλά όντως αυτή μού ήρθε στο μυαλό όταν μιλούσε τόσο απόλυτα η ερωμένη μου· το άνοιξα για το πολ. Καταρχήν συμφωνείτε με την ξερόλα και δεύτερον, θα εμπιστευόσασταν περισσότερο τον σύζυγο σας ή το αίσθημα σας όσον αφορά μια συνταγή και την χορήγησή της; Αν ενημερώσετε την σύζυγο για την διαφωνία με την ερωμένη και η ερωμένη με τα χρόνια γίνεται μια ατυπη σύζυγος σάς εμμένοντας στην αρχικές αψυχολόγητες δηλώσεις, ποιον θα καταλήγατε να εμπιστευτείτε;

[Έκτωρ Φοίνιξ]

Πριν απαντήσετε στο ερώτημα του πολ, θέλω να διαβάσετε το κείμενο και ειδικά την τελευταία ερώτηση που έχω σημειώσει με φούξια.


Προχθές το μεσημέρι έκανα έρωτα με την ερωμένη μου. Όλα καλά, πέτυχε, δεν ένιωσα τίποτα αλλά αυτό είναι στάνταρ μετά την κρίση μέσης ηλικίας. Σήμερα το πρωί ήταν να πάω για να μου κάνει κάτι βεντούζες και μου είχε δώσει μια αλοιφή μασάζ για να την φέρω μαζί μου. Όταν πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ημιδιαμουνής μού είπε:

-Πού είναι το αισθησιακό λάδι-αλοιφή που σου έγραψα;
-Δεν τα είχε εκείνην την στιγμή το φαρμακείο, θα τα πάρω σε λίγο.
-Ήθελα να σου δείξω πώς να κάνεις την χορήγηση.
-Ε, θα μου δείξει η φαρμακοποιός.
-Τι ξέρουν οι φαρμακοποιοί; Μπακάληδες είναι.
-Έχει τελειώσει φαρμακευτική.
-Σιγά, τούς μαθαίνουν πέντε πράγματα και στην ουσία παραμένουν μπακάληδες. Για να πουλάνε φάρμακα είναι. Βάζουν κι έναν άσχετο υπάλληλο και τρέχα-γύρευε.

Το μυαλό μου φυσικά πήγε στην σύζυγο, που τελείωσε πρώιμα την αισιοδοξη οπτική μου στα πράγματα και νομίζει ότι είναι δικαστής, εισαγγελέας, φυσικός, πολιτικός επιστήμονας, οικονομολόγος, μηχανικός, αναισθησιολόγος, μικροβιολόγος, ανοσιολόγος της ζωής μου.

Όμως το νήμα δεν το άνοιξα για την σύζυγο, γι' αυτό δεν την ταγκάρω κιόλας, απλά όντως αυτή μού ήρθε στο μυαλό όταν μιλούσε τόσο απόλυτα η ερωμένη μου· το άνοιξα για το πολ. Καταρχήν συμφωνείτε με την ξερόλα και δεύτερον, θα εμπιστευόσασταν περισσότερο τον σύζυγο σας ή το αίσθημα σας όσον αφορά μια συνταγή και την χορήγησή της; Αν ενημερώσετε την σύζυγο για την διαφωνία με την ερωμένη και η ερωμένη με τα χρόνια γίνεται μια ατυπη σύζυγος σάς εμμένοντας στην αρχικές αψυχολόγητες δηλώσεις, ποιον θα καταλήγατε να εμπιστευτείτε;

Εμπιστεύομαι πρωτίστως τη χούφτα μου.

[Saturn]

Την φαρμακοποιό
Τουλάχιστον, θα λες, δεν έφταιγα εγώ, επιστήμονας δήλωνε

[Νon4me]

κατι σε δημοψηφισμα δε παιζει ?

[Ασέβαστος]

Πριν απαντήσετε στο ερώτημα του πολ, θέλω να διαβάσετε το κείμενο και ειδικά την τελευταία ερώτηση που έχω σημειώσει με φούξια.


Προχθές το μεσημέρι έκανα έρωτα με την ερωμένη μου. Όλα καλά, πέτυχε, δεν ένιωσα τίποτα αλλά αυτό είναι στάνταρ μετά την κρίση μέσης ηλικίας. Σήμερα το πρωί ήταν να πάω για να μου κάνει κάτι βεντούζες και μου είχε δώσει μια αλοιφή μασάζ για να την φέρω μαζί μου. Όταν πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ημιδιαμουνής μού είπε:

-Πού είναι το αισθησιακό λάδι-αλοιφή που σου έγραψα;
-Δεν τα είχε εκείνην την στιγμή το φαρμακείο, θα τα πάρω σε λίγο.
-Ήθελα να σου δείξω πώς να κάνεις την χορήγηση.
-Ε, θα μου δείξει η φαρμακοποιός.
-Τι ξέρουν οι φαρμακοποιοί; Μπακάληδες είναι.
-Έχει τελειώσει φαρμακευτική.
-Σιγά, τούς μαθαίνουν πέντε πράγματα και στην ουσία παραμένουν μπακάληδες. Για να πουλάνε φάρμακα είναι. Βάζουν κι έναν άσχετο υπάλληλο και τρέχα-γύρευε.

Το μυαλό μου φυσικά πήγε στην σύζυγο, που τελείωσε πρώιμα την αισιοδοξη οπτική μου στα πράγματα και νομίζει ότι είναι δικαστής, εισαγγελέας, φυσικός, πολιτικός επιστήμονας, οικονομολόγος, μηχανικός, αναισθησιολόγος, μικροβιολόγος, ανοσιολόγος της ζωής μου.

Όμως το νήμα δεν το άνοιξα για την σύζυγο, γι' αυτό δεν την ταγκάρω κιόλας, απλά όντως αυτή μού ήρθε στο μυαλό όταν μιλούσε τόσο απόλυτα η ερωμένη μου· το άνοιξα για το πολ. Καταρχήν συμφωνείτε με την ξερόλα και δεύτερον, θα εμπιστευόσασταν περισσότερο τον σύζυγο σας ή το αίσθημα σας όσον αφορά μια συνταγή και την χορήγησή της; Αν ενημερώσετε την σύζυγο για την διαφωνία με την ερωμένη και η ερωμένη με τα χρόνια γίνεται μια ατυπη σύζυγος σάς εμμένοντας στην αρχικές αψυχολόγητες δηλώσεις, ποιον θα καταλήγατε να εμπιστευτείτε;

Εμπιστεύομαι πρωτίστως τη χούφτα μου.

να γινει πολλ αν επιστευομαστε τη δεξια η την αριστερη χουφτα μας.

[Unicex]