Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τι έγινε στις 28 Φλεβάρη του 2025 και γιατί στην Ελλάδα μόνο υπήρξαν πάνω από 260 καλέσματα σε πόλεις και χωριά, ενώ στο εξωτερικό πραγματοποιήθηκαν πάνω από 120 συγκεντρώσεις που απαιτούσαν δικαίωση και τιμωρία των υπευθύνων. Ξέρουμε. Απ΄άκρη σ΄άκρη σε όλη την επικράτεια, σωματεία, εργαζόμενοι, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητές, τοπικοί φορείς, μικρά παιδιά, γονείς και ηλικιωμένοι βγήκαν στους δρόμους και τους βούλιαξαν, ζητώντας δικαιοσύνη.
Επίσημα πια, αυτή η ημερομηνία έχει καταχωρηθεί στη μνήμη όλων μας όχι μόνο ως μια ημέρα συλλογικού πένθους αλλά και ως μια ημέρα βροντερής αντίδρασης και αγώνα.
Σε μία τέτοια ειδική ημέρα λοιπόν, κάποια αφεντικά διάλεξαν να απειλήσουν εργαζόμενους για το ενδεχόμενο συμμετοχής τους στην απεργία.
Πολλά αυτά τα αφεντικά, πολλές οι αντίστοιχες καταγγελίες που έχουμε λάβει, πολλές και οι παρεμβάσεις μας μέχρι στιγμής, και δεν σταματούν εδώ.
Εν όψει της γενικής απεργίας της 28ης Φλεβάρη, εργαζόμενοι στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο «Υπατία-Σπύρος Παπαχαραλάμπους» στο Περιστέρι κατήγγειλαν ότι το αφεντικό Γρηγοριάδης, τους απείλησε μπροστά στο ενδεχόμενο συμμετοχής τους στην απεργία και αποκάλυψαν ότι ούτε στην καταβολή του μισθού τους είναι συνεπής ούτε στην καταβολή των δώρων, αφού μετά τα παίρνει πίσω.
Αφεντικά σαν τον Γρηγοριάδη, που αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους με αυταρχισμό
και περιφρόνηση, αντικατοπτρίζουν πεντακάθαρα την εκμετάλλευση και πλήρη απαξίωση των εργαζομένων από το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτή η συστηματική υποτίμηση και υπερκμετάλλευση των εργαζομένων από τη μια, και η διαφθορά του κεφαλαίου και των κρατικών μηχανισμών από την άλλη, είναι στο στόχαστρο των παρεμβάσεών μας.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη και καμία ελπίδα σε κάποια συμπόνια από το κράτος και το κεφάλαιο. Αυτοί που βρίσκονται από πάνω και πλουτίζουν με τον δικό μας κόπο, δεν θα μας σεβαστούν και σίγουρα δεν θα παραδώσουν τα προνόμιά τους. Εμείς, ωστόσο, ως εκμεταλλευόμενοι και εκμεταλλευόμενες, έχουμε κάθε λόγο να παλέψουμε και να πάρουμε πίσω όσα μας κλέβουν.
Από τα πιο μικρά αφεντικά μέχρι τα πιο μεγάλα, θα μπει ένα φρένο στον αυταρχισμό και στην ασυδοσία τους.
Οπως κάποια αφεντικά στην κυβέρνηση νόμιζαν ότι ξεμπέρδεψαν με τη μαζική κινητοποίηση της κοινωνικής βάσης και διαψεύστηκαν μεγαλειωδώς στις 28 Φλεβάρη, έτσι και κάποια αφεντικά στην εργασία νόμισαν ότι μπορούν κάνουν ό,τι θέλουν στις πλάτες, και με τις πλάτες, των εργαζομένων και να το κρατήσουν κρυφό.
Από την πρώτη στιγμή αυτού του εγκλήματος όμως, εμείς δώσαμε λόγο. Και θα τον τηρήσουμε μέχρι τέλους, σε ό,τι και σε όποιον αφορά.
Ο αυταρχισμός, η ασυδοσία και η ατιμωρησία των αφεντικών θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Όσο συγκρούονται μετωπικά με τις ανάγκες, τα δικαιώματα και τη ζωή της κοινωνικής βάσης, άλλο τόσο θα συγκρουόμαστε κι εμείς με αυτούς.
Από πλευράς μας, θα συνεχίζουμε να παλεύουμε οργανωμένα και σχεδιασμένα ενάντια σε όποια πολιτική και σε όποιο αφεντικό απειλεί και απαξιώνει τις ζωές μας για τα κέρδη του.
Έτσι κι αλλιώς, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μονάχα τις αλυσίδες μας.