κατάσταση πολιορκίας

[foscilis]

Το Σάββατο κατά τις 9 παρά το βράδυ βγήκα έξω από το σπίτι να φέρω αναψυκτικά από την αποθήκη και άκουσα θορύβους, σα να πάταγαν κλαδιά ή να χρησιμοποιούσαν κάποιο εργαλείο στυλ κόφτης. Έχω ρέμα στο νότιο όριο μου για περίπου 90 μέτρα μήκος, από 20 έως 55 μέτρα από το σπίτι, με δέντρα ανάμεσα και φράχτη ακριβώς δίπλα στο ρέμα. Σε γενικές γραμμές ο φράχτης (σιδερένιοι πάσσαλοι πακτωμένοι σε τσιμεντένια βάση, με σύρμα ανάμεσα) είναι σε τρισάθλια κατάσταση γιατί τον είχε φτιάξει ο παππούς μου το '80 και στο μεταξύ έγινε τελείως ζούγκλα: κισσοί, δάφνες, καλάμια, βάτα, σχοίνα, ειδικά οι κισσοί σκαρφάλωσαν πρώτα στους πασσάλους και μετά έκαναν κορμό 20 πόντους με αποτέλεσμα οι πάσσαλοι να στραβώσουν, σε μερικά σημεία να ξεκολλήσει τελείως το τσιμέντο, αλλού να γύρει όσο το πράγμα μέχρι και 30 μοίρες προς τα μέσα ή προς τα έξω.

Όταν είχε δει τη ζούγκλα ο συναγερμός μου είχε πει δε χρειάζεται να ασχοληθούμε καθόλου, από εδώ δεν περνάει απολύτως τίποτα. Δυστυχώς όμως το 22 κάηκαν όλα αυτά με τη φωτιά και αποκαλύφθηκε όλο το χάλι, ο μισός περίπου φράχτης ήταν τρύπες ή τόσο πολύ γυρτός που να μπορείς να τον περάσεις ανετότατα χωρίς να θεωρείται καν σκαρφάλωμα. Τους 3 μήνες μετά τη φωτιά έκοψα κορμούς κισσών όπου δεν ήταν εντελώς ενσωματωμένοι με το σύρμα και το σίδερο, σήκωσα και ξανακάρφωσα κάποιους πασσάλους, έκανα διάφορες πατέντες με κάτι πλέγματα και αγκαθωτά σύρματα που είχα και γενικά το έφερα σε μια ψιλοαξιοπρεπή κατάσταση, τουλάχιστον να μη μπορούν να μπούνε ζώα.

Πρέπει να πω ότι από τη μεριά του ρέματος δεν είναι καθόλου προσβάσιμο, το περισσότερο είναι 2-3 μέτρα γκρεμός και μετά βάτα και πυκνά καλάμια (ξαναβγήκαν) ή φράχτης.

Το σημείο από το οποίο ακούγονταν οι θόρυβοι είναι το μοναδικό που κάνει ένα "μπαλκονάκι" η όχθη η οποία είναι και λιγότερο απότομη μέχρι εκεί, οπότε είναι εύκολο να ανέβει και να σταθεί άνθρωπος ή και δύο άνθρωποι. Ταυτόχρονα είναι το λιγότερο ψηλό σημείο του φράχτη και από τα λίγα που (μέχρι προχθές) είχαν μόνο συρματόπλεγμα αντί να έχουν και χοντρό πλέγμα. Είναι δηλαδή το πιο αδύνατο σημείο σε όλα τα 90 μέτρα. Επίσης έχει πέσει ένα πεύκο από τους μαλάκες τους απέναντι και είναι γεμάτο κλαδιά. Αυτό στην ουσία έχει κόψει το ρέμα στα δύο, δλδ είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσεις από αυτό το σημείο ενώ παλιότερα έκαναν αρκετοί πεζοπορία στη ρεματιά, μάλιστα σε μία περίπτωση εγώ κατουρούσα στο φράχτη και για τεράστια έκπληξη μου εμφανίστηκαν δύο... 20χρονες Αμερικανίδες τουρίστριες με σορτσάκια από το παραδιπλανό AirBnB και μείναμε και οι τρεις ακίνητοι να κοιταζόμαστε, εγώ κρατώντας το πουλί μου.

Τέλος πάντων, διαπιστώνοντας ότι οι θόρυβοι δε σταματούσαν πήγα λίγο πιο κοντά (αλλά χωρίς να έχω οπτική επαφή μια και παίζουν δέντρα ανάμεσα) και φωνάζω "ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;". Συνεχίστηκε για λίγο το κρακ κρακ από τα κλαδιά και μετά απολύτως τίποτα. Πέταξα πέτρες, κατάβρεξα το σημείο με τη μάνικα, τίποτα απολύτως. Πήγα λοιπόν ακριβώς στο σημείο και είδα μια τρύπα στο σύρμα, περίπου στο ύψος των χεριών. Πραγματικά δε μπορώ να θυμηθώ αν υπήρχε από πριν (δε θα ήταν περίεργο). Επίσης τα χόρτα που έχει εκεί έμοιαζαν πατημένα αλλά μπορεί να ήταν και απλά από το βάρος τους, είναι η εποχή που έτσι κάνουν και βασικά αυτή τη στιγμή 3 μέρες μετά δεν έχουν ξανασηκωθεί που συνηγορεί στο ότι απλά ήρθε η εποχή που ψοφάνε αυτά τα κωλόχορτα.

Το θέμα είναι ότι είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Η πρώτη ήταν γύρω στο Γενάρη, πάλι βγήκα λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, να φέρω ξύλα αυτή τη φορά, πάλι έσπαγαν κλαδιά μόνο που εκείνη τη φορά μιλάγανε και μεταξύ τους σε κάποια ξένη γλώσσα που δεν ήταν αλβανικά. Τους πήρε χαμπάρι ο σκύλος και πήγε σε εκείνο το σημείο και γάβγιζε σαν μουρλός. Πήγα κι εγώ, ήμουν ίσως 2-3 μέτρα από αυτούς αλλά δε με έβλεπαν ούτε τους έβλεπα λόγω της ζούγκλας και του σκοταδιού. Έβλεπα μόνο το σκύλο να γαβγίζει στο φράχτη, μέχρι που ξαφνικά εκτοξεύτηκε μια κοτρώνα από το ρέμα προς το σκύλο και έσκασε λίγο πιο πίσω. Τεράστια κοτρώνα στο μεταξύ, θα τον σκότωνε. Φωνάζω "ε, τι κάνετε" και μου απαντά μια φωνή αρκετά πανικόβλητη αλλά ταυτόχρονα "ψεύτικη", δλδ ο τύπος χρησιμοποίησε πιο ψιλή φωνή από αυτή με την οποία μίλαγε "ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΝΟΥΜΕ" και αμέσως άρχισαν βήματα να απομακρύνονται τρεχοβολώντας σα μουρλά προς το ρέμα.

Βασικά θα ήμουν σίγουρος ότι και στις δύο περιπτώσεις ήταν επίδοξοι κλέφτες (εντάξει όχι 100% σίγουρος για προχθές, μπορεί να ήταν κάποιο ζώο), αν δεν ήταν ο θόρυβος και η γενικότερη έλλειψη επαγγελματισμού. Δε νομίζω ότι είναι απολύτως νορμάλ να κάνεις τόσο θόρυβο και πολύ περισσότερο να γκαρίζεις όταν προσπαθείς να μπουκάρεις κάπου. Το σπίτι είναι καμιά τριανταριά μέτρα μακριά από το σημείο αλλά φαίνεται και ακούγεται. Δε θα έπρεπε να έχουν λίγο το νου τους που εγώ άνοιξα πόρτα, φώτισε από μέσα κλπ;

Τέλος πάντων, την Κυριακή έκατσα και ενίσχυσα το αδύνατο σημείο με χοντρά/ψηλά πλέγματα και αγκαθωτό σύρμα, τώρα κατά τη γνώμη μου είναι, εντάξει, όχι αδύνατο να μπει κάποιος αλλά σίγουρα τρομερά πιο δύσκολο και επικίνδυνο και χρειάζεται μεγάλος κόφτης για να του ανοίξεις τρύπα, όχι απλή τανάλια όπως με το συρματόπλεγμα. Αλλά με προβληματίζει γενικά η κατάσταση του φράχτη. Δε νομίζω να μπορώ να τον ξαναφτιάξω νόμιμα γιατί δεν έχουμε πια 1980, θέλει άδεια μικρής κλίμακας και δεν παίζει να δοθεί τέτοιο πράγμα ένα μέτρο από ρέμα. Θα πρέπει να πάω 5 μέτρα πιο μέσα που από τη μία θα καταστήσει μισό στρέμμα απροσπέλαστο σε εμένα τον ίδιο και από την άλλη από εκεί που υπάρχει μόνο ένα μικρό "μπαλκονάκι" ξαφνικά θα παίζει 90 μέτρα "αεροδιάδρομος" για τους κλέφτες και τους περίεργους. Σκέφτομαι ότι η καλύτερη λύση είναι να απλώσω κι άλλο αγκαθωτό σύρμα και να περιμένω να μεγαλώσουν πάλι τα βάτα που ήδη (3 χρόνια μετά τη φωτιά) έχουν επανέλθει στο 50% της περιμέτρου, ίσως και να βοηθήσω την κατάσταση με κανέναν σούπερ αγκαθωτό κάκτο ή τίποτα αναρριχητικές τριανταφυλλιές.

Επίσης μήπως να έπαιρνα και έναν πιο σοβαρό σκύλο; Το Μαλτέζ είναι πάρα πολύ καλό ως συναγερμός αλλά ταυτόχρονα εντελώς ακίνδυνο αν ο άλλος είναι αποφασισμένος. Ξέρω ότι σε γενικές γραμμές είναι εύκολο για έναν διαρρήκτη να εξουδετερώσει σκύλο, όμως νομίζω ότι αν πρέπει να ανηφορίσεις μια μίνι ζούγκλα ανάμεσα σε πλέγματα και συρματοπλέγματα για να συναντήσεις τον σκύλο τι διάολο θα το σκεφτείς λιγάκι παραπάνω.

[ΓΑΛΗ]

Το Σάββατο κατά τις 9 παρά το βράδυ βγήκα έξω από το σπίτι να φέρω αναψυκτικά από την αποθήκη και άκουσα θορύβους, σα να πάταγαν κλαδιά ή να χρησιμοποιούσαν κάποιο εργαλείο στυλ κόφτης. Έχω ρέμα στο νότιο όριο μου για περίπου 90 μέτρα μήκος, από 20 έως 55 μέτρα από το σπίτι, με δέντρα ανάμεσα και φράχτη ακριβώς δίπλα στο ρέμα. Σε γενικές γραμμές ο φράχτης (σιδερένιοι πάσσαλοι πακτωμένοι σε τσιμεντένια βάση, με σύρμα ανάμεσα) είναι σε τρισάθλια κατάσταση γιατί τον είχε φτιάξει ο παππούς μου το '80 και στο μεταξύ έγινε τελείως ζούγκλα: κισσοί, δάφνες, καλάμια, βάτα, σχοίνα, ειδικά οι κισσοί σκαρφάλωσαν πρώτα στους πασσάλους και μετά έκαναν κορμό 20 πόντους με αποτέλεσμα οι πάσσαλοι να στραβώσουν, σε μερικά σημεία να ξεκολλήσει τελείως το τσιμέντο, αλλού να γύρει όσο το πράγμα μέχρι και 30 μοίρες προς τα μέσα ή προς τα έξω.

Όταν είχε δει τη ζούγκλα ο συναγερμός μου είχε πει δε χρειάζεται να ασχοληθούμε καθόλου, από εδώ δεν περνάει απολύτως τίποτα. Δυστυχώς όμως το 22 κάηκαν όλα αυτά με τη φωτιά και αποκαλύφθηκε όλο το χάλι, ο μισός περίπου φράχτης ήταν τρύπες ή τόσο πολύ γυρτός που να μπορείς να τον περάσεις ανετότατα χωρίς να θεωρείται καν σκαρφάλωμα. Τους 3 μήνες μετά τη φωτιά έκοψα κορμούς κισσών όπου δεν ήταν εντελώς ενσωματωμένοι με το σύρμα και το σίδερο, σήκωσα και ξανακάρφωσα κάποιους πασσάλους, έκανα διάφορες πατέντες με κάτι πλέγματα και αγκαθωτά σύρματα που είχα και γενικά το έφερα σε μια ψιλοαξιοπρεπή κατάσταση, τουλάχιστον να μη μπορούν να μπούνε ζώα.

Πρέπει να πω ότι από τη μεριά του ρέματος δεν είναι καθόλου προσβάσιμο, το περισσότερο είναι 2-3 μέτρα γκρεμός και μετά βάτα και πυκνά καλάμια (ξαναβγήκαν) ή φράχτης.

Το σημείο από το οποίο ακούγονταν οι θόρυβοι είναι το μοναδικό που κάνει ένα "μπαλκονάκι" η όχθη η οποία είναι και λιγότερο απότομη μέχρι εκεί, οπότε είναι εύκολο να ανέβει και να σταθεί άνθρωπος ή και δύο άνθρωποι. Ταυτόχρονα είναι το λιγότερο ψηλό σημείο του φράχτη και από τα λίγα που (μέχρι προχθές) είχαν μόνο συρματόπλεγμα αντί να έχουν και χοντρό πλέγμα. Είναι δηλαδή το πιο αδύνατο σημείο σε όλα τα 90 μέτρα. Επίσης έχει πέσει ένα πεύκο από τους μαλάκες τους απέναντι και είναι γεμάτο κλαδιά. Αυτό στην ουσία έχει κόψει το ρέμα στα δύο, δλδ είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσεις από αυτό το σημείο ενώ παλιότερα έκαναν αρκετοί πεζοπορία στη ρεματιά, μάλιστα σε μία περίπτωση εγώ κατουρούσα στο φράχτη και για τεράστια έκπληξη μου εμφανίστηκαν δύο... 20χρονες Αμερικανίδες τουρίστριες με σορτσάκια από το παραδιπλανό AirBnB και μείναμε και οι τρεις ακίνητοι να κοιταζόμαστε, εγώ κρατώντας το πουλί μου.

Τέλος πάντων, διαπιστώνοντας ότι οι θόρυβοι δε σταματούσαν πήγα λίγο πιο κοντά (αλλά χωρίς να έχω οπτική επαφή μια και παίζουν δέντρα ανάμεσα) και φωνάζω "ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;". Συνεχίστηκε για λίγο το κρακ κρακ από τα κλαδιά και μετά απολύτως τίποτα. Πέταξα πέτρες, κατάβρεξα το σημείο με τη μάνικα, τίποτα απολύτως. Πήγα λοιπόν ακριβώς στο σημείο και είδα μια τρύπα στο σύρμα, περίπου στο ύψος των χεριών. Πραγματικά δε μπορώ να θυμηθώ αν υπήρχε από πριν (δε θα ήταν περίεργο). Επίσης τα χόρτα που έχει εκεί έμοιαζαν πατημένα αλλά μπορεί να ήταν και απλά από το βάρος τους, είναι η εποχή που έτσι κάνουν και βασικά αυτή τη στιγμή 3 μέρες μετά δεν έχουν ξανασηκωθεί που συνηγορεί στο ότι απλά ήρθε η εποχή που ψοφάνε αυτά τα κωλόχορτα.

Το θέμα είναι ότι είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Η πρώτη ήταν γύρω στο Γενάρη, πάλι βγήκα λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, να φέρω ξύλα αυτή τη φορά, πάλι έσπαγαν κλαδιά μόνο που εκείνη τη φορά μιλάγανε και μεταξύ τους σε κάποια ξένη γλώσσα που δεν ήταν αλβανικά. Τους πήρε χαμπάρι ο σκύλος και πήγε σε εκείνο το σημείο και γάβγιζε σαν μουρλός. Πήγα κι εγώ, ήμουν ίσως 2-3 μέτρα από αυτούς αλλά δε με έβλεπαν ούτε τους έβλεπα λόγω της ζούγκλας και του σκοταδιού. Έβλεπα μόνο το σκύλο να γαβγίζει στο φράχτη, μέχρι που ξαφνικά εκτοξεύτηκε μια κοτρώνα από το ρέμα προς το σκύλο και έσκασε λίγο πιο πίσω. Τεράστια κοτρώνα στο μεταξύ, θα τον σκότωνε. Φωνάζω "ε, τι κάνετε" και μου απαντά μια φωνή αρκετά πανικόβλητη αλλά ταυτόχρονα "ψεύτικη", δλδ ο τύπος χρησιμοποίησε πιο ψιλή φωνή από αυτή με την οποία μίλαγε "ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΚΑΝΟΥΜΕ" και αμέσως άρχισαν βήματα να απομακρύνονται τρεχοβολώντας σα μουρλά προς το ρέμα.

Βασικά θα ήμουν σίγουρος ότι και στις δύο περιπτώσεις ήταν επίδοξοι κλέφτες (εντάξει όχι 100% σίγουρος για προχθές, μπορεί να ήταν κάποιο ζώο), αν δεν ήταν ο θόρυβος και η γενικότερη έλλειψη επαγγελματισμού. Δε νομίζω ότι είναι απολύτως νορμάλ να κάνεις τόσο θόρυβο και πολύ περισσότερο να γκαρίζεις όταν προσπαθείς να μπουκάρεις κάπου. Το σπίτι είναι καμιά τριανταριά μέτρα μακριά από το σημείο αλλά φαίνεται και ακούγεται. Δε θα έπρεπε να έχουν λίγο το νου τους που εγώ άνοιξα πόρτα, φώτισε από μέσα κλπ;

Τέλος πάντων, την Κυριακή έκατσα και ενίσχυσα το αδύνατο σημείο με χοντρά/ψηλά πλέγματα και αγκαθωτό σύρμα, τώρα κατά τη γνώμη μου είναι, εντάξει, όχι αδύνατο να μπει κάποιος αλλά σίγουρα τρομερά πιο δύσκολο και επικίνδυνο και χρειάζεται μεγάλος κόφτης για να του ανοίξεις τρύπα, όχι απλή τανάλια όπως με το συρματόπλεγμα. Αλλά με προβληματίζει γενικά η κατάσταση του φράχτη. Δε νομίζω να μπορώ να τον ξαναφτιάξω νόμιμα γιατί δεν έχουμε πια 1980, θέλει άδεια μικρής κλίμακας και δεν παίζει να δοθεί τέτοιο πράγμα ένα μέτρο από ρέμα. Θα πρέπει να πάω 5 μέτρα πιο μέσα που από τη μία θα καταστήσει μισό στρέμμα απροσπέλαστο σε εμένα τον ίδιο και από την άλλη από εκεί που υπάρχει μόνο ένα μικρό "μπαλκονάκι" ξαφνικά θα παίζει 90 μέτρα "αεροδιάδρομος" για τους κλέφτες και τους περίεργους. Σκέφτομαι ότι η καλύτερη λύση είναι να απλώσω κι άλλο αγκαθωτό σύρμα και να περιμένω να μεγαλώσουν πάλι τα βάτα που ήδη (3 χρόνια μετά τη φωτιά) έχουν επανέλθει στο 50% της περιμέτρου, ίσως και να βοηθήσω την κατάσταση με κανέναν σούπερ αγκαθωτό κάκτο ή τίποτα αναρριχητικές τριανταφυλλιές.

Επίσης μήπως να έπαιρνα και έναν πιο σοβαρό σκύλο; Το Μαλτέζ είναι πάρα πολύ καλό ως συναγερμός αλλά ταυτόχρονα εντελώς ακίνδυνο αν ο άλλος είναι αποφασισμένος. Ξέρω ότι σε γενικές γραμμές είναι εύκολο για έναν διαρρήκτη να εξουδετερώσει σκύλο, όμως νομίζω ότι αν πρέπει να ανηφορίσεις μια μίνι ζούγκλα ανάμεσα σε πλέγματα και συρματοπλέγματα για να συναντήσεις τον σκύλο τι διάολο θα το σκεφτείς λιγάκι παραπάνω.

Τα μαλτεζάκια όντως δεν αποτελούν φόβητρο, πέρα από την εγγενή τάση φύλακα του χώρου τους που έχουν όλα τα σκυλιά.

Το πρόβλημα είναι ότι αν πάρεις πιο κατάλληλο σκυλί ως φύλακα, πρέπει να το εκπαιδεύσεις ώστε να μην πλησιάζει τις φόλες.

Στη θέση σου και βάσει της έκτασης του χώρου που περιγράφεις θα έπαιρνα δύο.

[taliban]

Αγριογούρουνα ;

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

αν πάρεις σκύλο φύλακα και μπουκάρει κάνας μέσα και του κόψει κάνα λαρύγγι, θα σε πάνε μέσα

[Δημοκράτης]

αν θέλεις ζώο για συναγερμό αλλά και φύλακα πάρε χήνα

δεν τρολλάρω

[vantono]

αν θέλεις ζώο για συναγερμό αλλά και φύλακα πάρε χήνα

δεν τρολλάρω

Έχω δύο στο χωριό, και τις τραμπουκιζε ο σκύλος. Αυτές έτρεχαν αλλά σε κάποια φάση πρέπει να τους τα επρηξε τόσο, που του έκαναν συντονισμένη επίθεση κι έφυγε με την ουρά κάτω. Ούτε που τις ξανά ακούμπησε από τότε.

[vantono]

Αγριογούρουνα ;

Είχα δει ένα πρόσφατο βιντεάκι κάπου από την Κηφισιά, που τα έπιασε κάμερα ασφαλείας μέσα στη νύχτα.

[nostromos]

https://www.skroutz.gr/c/1190/safety_li ... nisis.html

[Δημοκράτης]

αν θέλεις ζώο για συναγερμό αλλά και φύλακα πάρε χήνα

δεν τρολλάρω

Έχω δύο στο χωριό, και τις τραμπουκιζε ο σκύλος. Αυτές έτρεχαν αλλά σε κάποια φάση πρέπει να τους τα επρηξε τόσο, που του έκαναν συντονισμένη επίθεση κι έφυγε με την ουρά κάτω. Ούτε που τις ξανά ακούμπησε από τότε.

οι χήνες έχουν σώσει μέχρι και την ρώμη από γαλατική επιδρομή.
Γκαρίζουν, ακούν τα πάντα και αν τις παραζορίσεις δαγκώνουν. Επίσης τις συντηρείς πολύ πιο εύκολα από σκύλο.

[Νon4me]

Το σπιτι ειναι στη μεση του πουθενα ? βουνα πεδιαδες λιμνες κλπ ?

Καλη εξηγα ειναι και ενα φθηνο κυνηγετικο ( μονοκανο ) 200ρικακι κοστος .

https://www.skroutz.gr/s/40202150/Baikal-Mp18m-C12.html

Το αγοραζεις το κανεις στο ονομα σου . και τελος . δεν ξαναπληρωνεις ποτε τπτ ( εφοσον δεν πας για κυνηγι και το θες απλα για να εισαι με registred gun )

[sharp]

Τάφρο με κροκόδειλους.

[Νon4me]

η μανα του κοσμηματοπωλη της δραμας δεν εκλαψε ποτε .

[taliban]

Πτώμα σε φουσκωτή κρεμαστή τσάντα 178 εκ
Περιλαμβάνονται αξεσουάρ: Ψεύτικο φουσκωτό πτώμα , Πλαστική σακούλα , Αυτοκόλλητη ταινία , Αντλία , Χορδόνι
https://www.vegaoo.gr/p-342533-ptoma-se ... 78-ek.html#

[vantono]

αν θέλεις ζώο για συναγερμό αλλά και φύλακα πάρε χήνα

δεν τρολλάρω

Έχω δύο στο χωριό, και τις τραμπουκιζε ο σκύλος. Αυτές έτρεχαν αλλά σε κάποια φάση πρέπει να τους τα επρηξε τόσο, που του έκαναν συντονισμένη επίθεση κι έφυγε με την ουρά κάτω. Ούτε που τις ξανά ακούμπησε από τότε.

οι χήνες έχουν σώσει μέχρι και την ρώμη από γαλατική επιδρομή.
Γκαρίζουν, ακούν τα πάντα και αν τις παραζορίσεις δαγκώνουν. Επίσης τις συντηρείς πολύ πιο εύκολα από σκύλο.

Θα πρέπει να τους φτιάξει μια "λιμνούλα"/γούρνα βέβαια, για να είναι κομπλέ. Κανονικά θα έπρεπε και μια περιφραξουλα, αλλά αν πούμε ότι τις θέλει για "φυλακες", η περίφραξη μάλλον δεν χρειάζεται.

Εγώ μικρός πάντως είχα χεστει πάνω μου με έναν κόκορα όταν με πήρε στο κυνήγι.

[ΓΑΛΗ]

Ρε σεις, μην κάνετε πλάκα, δύο παιδιά έχει.