Με τη νεα χρονια λοιπον, ειπαμε να ξεκινησουμε ενα νεο προτζεκτ. "Μερη που σας εχουν πει να ΜΗΝ πατε!" Εμεις παμε ωστε να εχουμε δικη μας αποψη! Ναι, κατι σαν μαζοχισμος ενα πραμα.
Αλλουνου, Αμπελοκηποι.
Πισω απο μια πλατεια της Πανορμου, ενα μικρο μαγαζι, που δε σου γεμιζει το ματι, γιαυτο και δε θα εμπαινες. Μπαινεις ομως, προτζεκτ ειναι αυτο. Ιδιολτητες και υπαλληλοι κοιτουν καλα καλα σαν να βλεπουν αλιεν. Η ευγενεστατη υπαλληλος μας οδηγει στο τραπεζι, το οποιο ειχα ζητησει να μην ειναι στριμοκωλο, αλλα ηταν. Η δικη μου θεση ας πουμε, εκει που διαλεξα να κατσω, που ειχε το πιατο πανω στο τραπεζι, επεφτε σε κολωνα. Το πιατο ηταν μπροστα απο μια κολωνα (τραπεζι ακουμπουσε τοιχο), πηγε να με πιασει νευρικο γελιο. Επειδη ειχαμε μερικες απουσιες τελικα χθες, μπορεσαμε και μετακινησαμε το τραπεζι, ωστε να ειναι σχεδον μπροστα μου το πιατο, το οποιο οταν γυρισα (ηταν αναποδα) για να φαω, ειδα οτι ηταν σπασμενο. Ελειπε ενα κομματακι που εκανε μπαμ καυως το πιατο ηταν χρωματιστο. Την εβγαλα ακουμπωντας σε μια παγωμενη κολωνα και τρωγοντας απο ενα σπασμενο πιατο.
Η μουσικη, μεχρι ναρχισουν τα οργανα, για τα οποια δεν ειχα ενημερωσει τους συμμετεχοντες (αν και το εγραφε καπου στο λινκ), ηταν μες το κεφι... τη φλέβα την εκοβες χαλαρα. προσπαθησα να μην ακουω. Μεχρι καποια στιγμη τα καταφερα, οποτε και αρχισαν τα οργανα. Δε μπορω να πω... δε με πειραζαν τα οργανα... το παλικαρι που τραγουδουσε ομως ειχε κομματακι αγριοφωναρα. Οχι, δε θα του το ελεγα μπροστα του, ναι, γουστα ειναι αυτα. Εμενα δε μαρεσε η φωνη του. Ηταν και προσποιητα πολυ βαρια για τα τραγουδια που ελεγε και πολυ δυνατα η ενταση. Το "τι;" και το "ε;", τιμηθηκαν. Σε καποια φαση αρχισα να φανταζομαι τον τραγουδιστη με ενα... πως λεγονται αυτα... ροτέιτορ; στο ενα αφτι. Να παω εκει κοντα και να το γυρισω να χαμηλωσει! Εστω μια σταλιτσα!
Η κοπελιτσα ειπα, ευγενεστατη. Και ο κυριουλης, που με ιδιοκτητη εμοιαζε. Στα μειον οτι ζητησαμε ρακι, που ειχε στο καταλογο, αλλα δεν ειχε το καταστημα. Μεγαλο πληγμα. Η φατσα του Ταρκ ολ δε μανι. Εφεραν τσιπουρο. Ουανς εγκεν, η φατσα του Ταρκ ολ δε μανι. Νερωμενο ειπε ηταν, "Ναι, ναι... " ειπα και γω κανοντας οτι ξερω. Αν και η αληθεια ειναι οτι δυνατο δεν ηταν. Τωρα αν ηταν νερωμενο...
Φαγητο.
Κολοκυθοκεφτεδες. Σαν λουκουμαδες με τριμμενο κολοκυθι. Χοντροι, οποτε και ποσο ψημενοι καλα να ηταν, ετρωγες ζυμαρι που καπου ξαφνικα ελεγες... ααααα να και κολοκυθι.
Ψητα λαχανικα. Μια μελιτζανα πηγα να πιασω, την ειδα ψιλοωμη και την αφησα στην ησυχια της. Μεχρι να φυγουμε, νομιζω δεν την ενοχλησε κανεις αλλος.
Μανιταρια. Οκ. Ενα τσικ ακομη ψησιμο, ενα τσικ, δε θα με χαλουσε.
Κεφτεδακια. Δε θα σχολιασω. Κανω καλυτερα. Οποιοσδηποτε κανει καλυτερα. Απο ψησιμο καλα ηταν.
Χοιρινη τηγανια με χαλουμι πηρα. Πανω απο ενα βουνο τηγανιτες πατατες τα κομματακια χοιρινου με το τυρι τις πιπεριες και τα κρεμμυδια. Σκληρο ηταν και πολλα κομματια ηταν μονο λιπος, που μασωντας το εκανε κρατσα κρουτσα.
Το συκωτι ειπαν οτι ηταν καλο, ενω το κοκκινιστο μοσχαρι εφαγε και αυτο Χ.
Δεν πηραμε αλλο τσιπουρο. Ριμαξαμε τις κοακολες.
Πρωτη φορα φυγαμε απο μασαμπουκα τοσο γρηγορα.
Ο κοσμος που μαζευει ειναι κυριως πιτσιρικαρια. Ερχονται αργα για φαι, δεν εχουν ιδεα τι τρωνε, αλλα δε δειχνουν να νοιαζονται κιολας, δε θελουν να δωσουν τα μαλλια της κεφαλης τους και τους αρεσει η μουσικη να παιζει δυνατα.
Πληρωσαμε 91 ευρω/ 5 ατομα, τα 20 πρεπει ναταν αναψυκτικα και το τσιπουρο. Τι να σχολιασω για βφμ; Οικονομικο φαινεται, αλλα να το κανω τι; Απο βαλιου χαιρετισματα!
ΥΓ. Κανενα προτζεκτ δεν υπαρχει. καπως πρεπει να κουκουλωσω τη μλκια που διαλεξα...
