Ούτε με σφαίρες έναν μηχανικό που δεν ξέρει την διαφορά μεταξύ 360 και 180 μοιρών.

φιξντakritas έγραψε: ↑02 Απρ 2018, 20:25Γιατί κάποιος νομίζει ότι ο ιδιώτης θα έρθει και θα αλλάξει το....παλιό δίκτυο ύδρευσης με ένα νέο;
Ας κοιτάξει τι έγινε στο Παρίσι, Χάμιλτον(Καναδάς), Νότια Αυστραλία και δεκάδες ακόμα περιπτώσεις, όπου η περιβόητη...ιδιωτικοποίηση, έγινε με τυμπανοκρουσίες....επανακρατικοποίηση;
Και ναι, το νερό δεν ιδιωτικοποιείται.
Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι το νερό είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό, να προτείνω το εξής : να ιδρυθεί ιδιωτική εταιρεία η οποία να ξεκινήσει από το μηδέν κατασκευάζοντας δικούς της αποταμιευτήρες και δίκτυο και να πάνε να γίνουν πελάτες της. Τζάμπα ιδιωτικοποιήσεις είναι αυτές που κάνουν οι τζάμπα επενδυτές.
Υπόψη οι ΔΕΚΟ υδρεύσεως και αποχετεύσεως, είναι απο τις λίγες δημόσιες εταιρείες, που είναι κερδοφόρες ενώ η κοινωνική τους προσφορά είναι ανεκτίμητη, ειδικά στο θέμα των νησιών, όπου εκεί ο ιδιώτης δεν τολμάει να φτιάξει ούτε μονάδα αφαλάτωσης, επειδή ξέρει ότι οι «πελάτες» είναι λίγοι.
Πηγή: ΝαυτεμπορικήΟι ιδιωτικές επιχειρήσεις ύδρευσης έχουν κυρίαρχο ρόλο στη Γαλλία για περισσότερο από έναν αιώνα. Στην Αγγλία και την Ουαλία πρωταγωνιστούν για σχεδόν τριάντα χρόνια, ενώ ελέγχουν επίσης σημαντικό μερίδιο αγοράς στην Ισπανία, τη Δανία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Την τελευταία οκταετία, ωστόσο, η παρουσία τους περιορίζεται. Το 2008 το Παρίσι ανέκτησε τον έλεγχο της ύδρευσης, ενώ τρία χρόνια αργότερα οι Ιταλοί απέρριψαν με δημοψήφισμα την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του νερού. Στα τέλη του 2013 ακολούθησε το Βερολίνο. Πλέον σε ολόκληρη σχεδόν τη Γερμανία οι υπηρεσίες ύδρευσης ανήκουν στον δημόσιο τομέα, όπως συμβαίνει και στην Ολλανδία, όπου από το 2004 έχει κηρυχθεί παράνομη η συμμετοχή ιδιωτικού οργανισμού σε υπηρεσίες ύδρευσης.
Στην Καλλικράτεια, πριν το σαχάρα μένει ένας φίλος μου μόνιμα.το νερο που έχουν δεν πίνετε!και το νερό εκει το διαχειρίζεται ιδιώτης!hellegennes έγραψε: ↑02 Απρ 2018, 21:58Στ' αλήθεια τώρα, υπάρχει άτομο που πιστεύει ειλικρινά ότι η πώληση μιας εταιρείας ύδρευσης σε ιδιώτη θα έχει ως συνέπεια ο ιδιώτης να φτιάξει το δίκτυο;
Για ποιον λόγο; Αφού είναι καθαρά κερδοφόρα η επιχείρηση, απολύτως υγιής, το προϊόν της κοινό και διαθέσιμο σε όλους ανά πάσα στιγμή, με την ίδια ποιότητα.
Παρεμπιπτόντως, έχει κανείς σπίτι σε περιοχή που δεν υπάρχει δημοτική ύδρευση; Γιατί υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης στην Ελλάδα. Πίνεται το νερό τους; Κάνουν τίποτα για αναβάθμιση του δικτύου τους;
Τα βάζω με μεγάλα γράμματα γιατί κάποιοι έχουν πρόβλημα όρασης και μνήμης και ξεχνάνε τι ειπώθηκε ή αδυνατούν να τα διαβάσουν.
Έχει να ρθει λογαριασμός στον δικό μου πάνω από 3 χρόνια.Όπως και στους υπόλοιπους εκεί γύρω.Αλλά νερό έχουν κανονικά’hellegennes έγραψε: ↑02 Απρ 2018, 22:56Και στην Ηράκλεια το ίδιο. Έχουν σπίτι οι παππούδες μου. Το νερό είναι υφάλμυρο. Εδώ και 10 χρόνια υπόσχεται ο ιδιώτης ότι θα το φτιάξει. Αλλά οι τιμές είναι διπλάσιες για κάποιον λόγο.
Kαταρχας οι ιδιωτικοποιησεις γινονται με ορους
Ξερω πολλους δημοσιους φορεις που δεν το κανουν επι δεκαετιες.
Πηγή: Ναυτεμπορική.Από το 2000 έως το 2014 η ύδρευση επέστρεψε από τα ιδιωτικά χέρια σε εκείνα των τοπικών αρχών σε 59 αμερικανικές πόλεις. Σύμφωνα με στοιχεία της Food&Water Watch για τα 500 μεγαλύτερα δίκτυα ύδρευσης των ΗΠΑ, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις χρεώνουν κατά μέσο όρο 59% περισσότερο για τις υπηρεσίες τους απ’ ό,τι οι δημόσιες. Συγκεκριμένα, χρεώνουν κατά μέσο όρο 501 δολάρια ετησίως για κατανάλωση 60.000 γαλονιών νερού, δηλαδή 185 δολάρια περισσότερο από ό,τι οι τοπικές αρχές. Η εμπειρία των ΗΠΑ αποκαλύπτει ότι μετά την ιδιωτικοποίηση το κόστος της ύδρευσης αυξάνεται με ρυθμό τρεις φορές ταχύτερο του πληθωρισμού.