Η αληθεια για τον Παυλο Μελα

[Chainis]

Εκτός από τον Μελά, παρακάτω 9 ακόμα φλώροι και φλούφληδες :

Ανθυπολοχαγός Σαραντέλος ή Τέλος Αγαπηνός (καπετάνιος Άγρας).

Καταγόταν από τους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας.
Γεννήθηκε το 1881. Το 1901, αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Το 1906, απογοητευμένος από την αδράνεια της στρατιωτικής ζωής στην Ελλάδα, πέρασε τα σύνορα και επικεφαλής μικρού ένοπλου σώματος, έδρασε στο Βέρμιο, αλλά, κυρίως, στην περιοχή της λίμνης των Γιαννιτσών την οποία εκκαθάρισε από τους κομιτατζήδες.

Προσβλήθηκε από ελονοσία και επρόκειτο να επιστρέψει στην Ελλάδα. Αναμένοντας τον αντικαταστάτη του Δουμπιώτη επιχείρησε να προσεταιριστεί τα βουλγαρικά σώματα των Κασάσεφ και Ζλατάν με τους οποίους δεν είχε συγκρουστεί. Ζήτησε να συνεννοηθεί μαζί τους σε ουδέτερο έδαφος και πήγε μάλιστα στον τόπο των συζητήσεων μόνο με ένα οπλίτη. Καλόπιστα, παρέδωσε τον ατομικό του οπλισμού, όπως και του συνοδού του, στους κομιτατζήδες. Αυτοί τους αιχμαλώτισαν, τους περιέφεραν στα χωριά της περιοχής και στη συνέχεια τους κρέμασαν σ’ ένα δέντρο ανάμεσα στα χωριά Τέχοβο (σημ. Καρυδιά) και Βλάδο (σημ. Άγρας), στις 8 Ιουνίου 1907. Και η άνανδρη εκτέλεση του Τέλου Αγαπηνού έδωσε νέα ώθηση στον μακεδονικό αγώνα.

Ανθυπολοχαγός Βλαχάκης Αντώνιος (Νάκης Λίτσας).

Γεννήθηκε το 1874 στο Γύθειο Λακωνίας. Εγκατέλειψε τις σπουδές του και έγινε στρατιωτικός. Το 1897, τραυματίστηκε βαριά στη μάχη του Δομοκού.

Το 1905, ζήτησε άδεια για να μεταβεί στο Παρίσι και να τελειοποιήσει τις στρατιωτικές του σπουδές. Ωστόσο πήγε στη Μακεδονία και από την περιοχή του Βοΐου που ήταν το ορμητήριο του, πραγματοποίησε επιθέσεις εναντίον των κομιτατζήδων στη Σταρίτσανη και το Έζερετς. Για καλύτερη οργάνωση του αγώνα, ήρθε στην Αθήνα και επέστρεψε στη Μακεδονία με τον Λεωνίδα Πετροπουλάκη και 75 άνδρες.

Στις 7 Μαΐου 1906, σε συμπλοκή με τους κομιτατζήδες στο χωριό Οσνίτσανη (σημ. Καστανόφυτο της Φλώρινας) τραυματίστηκαν θανάσιμα και οι δύο.

Ανθυπολοχαγός Λυμπερόπουλος Μαρίνος (καπετάν Κρόμπας), από την Ιθώμη της Μεσσηνίας.

Γεννήθηκε το 1875. Έδρασε στην περιοχή του Μορίχοβου και έφθασε ως το Μοναστήρι. Έγινε φόβος και τρόμος των Βούλγαρων κομιτατζήδων. Η δράση του θορύβησε και
τους Τούρκους, που κινήθηκαν εναντίον του και τον περικύκλωσαν. Στις 7 Νοεμβρίου 1905, σκοτώθηκε στο χωριό Πετάλινο (σημ.ανήκει στη FYROM).

Λοχαγός Μωραΐτης Μιχαήλ (καπετάν Κόδρος), από την Αθήνα.

Γεννήθηκε το 1856. Πήρε μέρος στον πόλεμο του 1897. Την άνοιξη του 1905, επικεφαλής σώματος 40 ανδρών, πέρασε στη Μακεδονία. Στις 16 Μαΐου 1905, συνέτριψε μεγάλη δύναμη κομιτατζήδων έξω από την Καστανερή. Δυο μέρες αργότερα, περικυκλώθηκε από μεγάλη δύναμη Τούρκων και σκοτώθηκε μαζί με τους περισσότερους άνδρες του.

Ανθυπολοχαγός Τσοτάκος Νικόλαος (καπετάν Γέρμας).

Γεννήθηκε στη Γέρμα Λακωνίας το 1874, απ’ όπου πήρε και το ψευδώνυμό του. Ως Ανθυπολοχαγός, με ένα σώμα 45 επίλεκτων ανδρών, κυρίως από τη Λακωνία, στις 7 Ιουνίου 1907 πέρασε στη Μακεδονία όπου ανέπτυξε έντονη δράση προστασίας των ελληνικών πληθυσμών. Έπεσε όμως θύμα προδοσίας. Περικυκλώθηκε από 2.000 Τούρκους και έπεσε ηρωικά μαχόμενος (16/7/1907) στη θέση Καλογερικό. Μόλις τρεις από τους άνδρες του σκοτώθηκαν.

Ανθυπολοχαγός Παπαδάς Ζαχαρίας (καπετάν Φούφας) από τον Άγιο Πέτρο Αρκαδίας.

Γεννήθηκε το 1876. Στη Δυτική Μακεδονία, πέρασε το 1906. Έδρασε στην ευρύτερη περιοχή Βιτσίου – Φλώρινας – Περιστερίου. Τον Μάρτιο του 1906, εισέβαλε στην περιοχή των Κορεστίων, όπου απέκρουσε τουρκική επίθεση 250 ανδρών. Τον Ιούλιο του 1906, επέστρεψε στην Ελλάδα. Στις 10 Απριλίου 1907, επικεφαλής 35 ανδρών, πέρασε πάλι στη Μακεδονία. Τη νύχτα της 7ης προς 8η Μαΐου 1907, επιτέθηκε εναντίον Βούλγαρων κομιτατζήδων στο Παλαιοχώρι (σημ. Φούφας). Στη μάχη που ακολούθησε, έχασε τη ζωή του, μαζί με 4 άνδρες του.

Ανθυπίλαρχος Πραντούνας Χρήστος (καπετάν Καψάλης).

Ο πατέρας του, ναξιώτικης καταγωγής, ήταν ειρηνοδίκης στα Λεχαινά Ηλείας, όπου γεννήθηκε το 1873 ο Χρήστος Πραντούνας. Παππούς της μητέρας του, ήταν ο Μεσολογγίτης ήρωας του 1821, Χρήστος Καψάλης. Σπούδασε δυο χρόνια στην Ιατρική και το 1893 κατατάχθηκε εθελοντικά στο ιππικό. Ως λοχίας, διακρίθηκε στον πόλεμο του 1897.
Το 1901, μετά από φοίτησή του σε στρατιωτική Σχολή, αποφοίτησε ως Ανθυπίλαρχος. Δεινός ιππέας, άριστος ξιφομάχος και σκοπευτής, χορευτής, αθλητής αλλά και καλλιτέχνης (ζωγράφος κλπ), ήταν περιζήτητος στους αριστοκρατικούς κύκλους της Αθήνας. Τα εγκατέλειψε όμως όλα για τη Μακεδονία.
Του ανατέθηκε η πλέον επικίνδυνη αποστολή, της εκκαθάρισης της λίμνης των Γιαννιτσών από τους κομιτατζήδες. Στις 28 Απριλίου 1906, έδωσε σκληρή μάχη εναντίον επταπλάσιων εχθρών πάνω σε πλάβες (βάρκες). Πολεμούσε όρθιος, παρά τις προτροπές των συντρόφων του να προστατευτεί. Μια σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο. Τα τελευταία του λόγια ήταν «Ζήτω η Μεγάλη Ελλάς».

Ανθυπολοχαγός Φραγκόπουλος Σπυρίδων (καπετάν Ζόγρας).

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1879. Καταγόταν από ονομαστή βυζαντινή οικογένεια. Σκοτώθηκε στα Λειβάδια του όρους Πάικο, στις 18/5/1905.

Υπολοχαγός Παπαδόπουλος Γεώργιος (καπετάν Νικηφόρος Β’).

Δυστυχώς βρήκαμε ελάχιστα στοιχεία γι’ αυτόν. Καταγόταν από τη Βράχα Αιτωλοακαρνανίας. Σκοτώθηκε στο Πέτροβο στις 22/6/1907.

https://www.protothema.gr/stories/artic ... donomahoi/

[foscilis]

[Βινόσαυρος]

Και στην τελική δεν υπάρχει κάποιος ρομαντισμός ή κάποια εξιδανίκευση: όπως έσφαζαν οι κομιτατζήδες, έσφαζαν και οι μακεδονομάχοι.

Κανείς δεν αρνήθηκε ότι ο μακεδονικός λαός σφάχτηκε και από έλληνες και από βουλγαρους και απο τουρκους
όταν λέμε πως «τρεις γαιδάροι μαλώνανε στον μακεδονικό αχυρώνα» αυτό εννοούμε

[Chainis]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

[Lord Brum]

Και στην τελική δεν υπάρχει κάποιος ρομαντισμός ή κάποια εξιδανίκευση: όπως έσφαζαν οι κομιτατζήδες, έσφαζαν και οι μακεδονομάχοι.

Κανείς δεν αρνήθηκε ότι ο μακεδονικός λαός σφάχτηκε και από έλληνες και από βουλγαρους και απο τουρκους
όταν λέμε πως «τρεις γαιδάροι μαλώνανε στον μακεδονικό αχυρώνα» αυτό εννοούμε

μα δεν υπάρχει μακεδονικός λαός

[Βινόσαυρος]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

[Lord Brum]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

μα δεν υπήρχαν μακεδόνες με μη ελληνική ή μή βου΄λγαρική εθνική συνείδηση. Οι κάτοικοι της περιοχής πλην των τούρκων ήταν ή έλληνες ή βουλγαροι ή σλάβοι/σέρβοι.

[Βινόσαυρος]

Και στην τελική δεν υπάρχει κάποιος ρομαντισμός ή κάποια εξιδανίκευση: όπως έσφαζαν οι κομιτατζήδες, έσφαζαν και οι μακεδονομάχοι.

Κανείς δεν αρνήθηκε ότι ο μακεδονικός λαός σφάχτηκε και από έλληνες και από βουλγαρους και απο τουρκους
όταν λέμε πως «τρεις γαιδάροι μαλώνανε στον μακεδονικό αχυρώνα» αυτό εννοούμε

μα δεν υπάρχει μακεδονικός λαός

Ναι ούτε συριακός, ούτε αιγυπτιακός, άραβες είναι.

[Chainis]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

Και πολύ περισσότεροι από τους "εισβολείς" Έλληνες και Βούλγαρους.

[Βινόσαυρος]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

μα δεν υπήρχαν μακεδόνες με μη ελληνική ή μή βου΄λγαρική εθνική συνείδηση. Οι κάτοικοι της περιοχής πλην των τούρκων ήταν ή έλληνες ή βουλγαροι ή σλάβοι/σέρβοι.

Υπήρχαν, από το 1903 και μετά. Α! Φευγαν καραβιές για αμερική μαζί με την όλια, τον ντούσαν, τον ντιμιτρι.
Η μακεδονία σαν αγριόχορτο φυτρωσε κι εκεί.

[Golden Age]

Δεν κάθισα να διαβάσω όλο το άρθρο, γιατί ένα άρθρο ιστορίας δεν μπορεί να περιέχει γνώμη διάσπαρτη στο σώμα του κειμένου. Αυτό ονομάζεται ψευδοεπιστήμη.

Μιλάμε για Εφημερίδα των Συντακτών, δηλαδή πάλαι ποτέ Ιούς της Ελευθεροτυπίας, δηλαδή απομονένα στοιχεία απο την ιστορία, συνοδευόμενα απο δικά τους υποκειμενικά "συμπεράσματα" κι "ερμηνείες".

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα άρθρο που μιλά για ελληνικότητα των Αραουκάνων της Χιλής να είναι στην ενότητα "Αστικοί Μύθοι και Παραδοσιακοί Θρύλοι" κι ένα προπαγανδιστικό άρθρο των Ιών για τον Παύλο Μελά να είναι στην ενότητα "Ιστορία".

[Βινόσαυρος]

Έχεις μετρήσει ποτέ πόσοι ήταν οι ντόπιοι που ήταν με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και έσφαζαν "Μακεδόνες";

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

Και πολύ περισσότεροι από τους "εισβολείς" Έλληνες και Βούλγαρους.

σαφώς, κάποιοι φανατισμένοι, κάποιοι εκβιασμένοι και κάποιοι έμμισθοι. Π.χ. Κοττε Κριστώφ

[Chainis]

και στις 2 μεριές ήταν λιγότεροι από τους ειρηνικότατους μακεδόνες που σφαζόταν σωρηδόν
ενθεν κακειθεν

Και πολύ περισσότεροι από τους "εισβολείς" Έλληνες και Βούλγαρους.

σαφώς, κάποιοι φανατισμένοι, κάποιοι εκβιασμένοι και κάποιοι έμμισθοι. Π.χ. Κοττε Κριστώφ

Είτε γιατί ήταν εκβιασμένοι (sic) είτε φανατισμένοι, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι πολλοί "Μακεδόνες" πολεμούσαν, έσφαζαν και σφάζονταν για να γίνει η Μακεδονία Ελλάδα και πολλοί για να γίνει Βουλγαρία και κανένας για να γίνει ανεξάρτητη Μακεδονία.

[Βινόσαυρος]

Και πολύ περισσότεροι από τους "εισβολείς" Έλληνες και Βούλγαρους.

σαφώς, κάποιοι φανατισμένοι, κάποιοι εκβιασμένοι και κάποιοι έμμισθοι. Π.χ. Κοττε Κριστώφ

Είτε γιατί ήταν εκβιασμένοι (sic) είτε φανατισμένοι, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι πολλοί "Μακεδόνες" πολεμούσαν, έσφαζαν και σφάζονταν για να γίνει η Μακεδονία Ελλάδα και πολλοί για να γίνει Βουλγαρία και κανένας για να γίνει ανεξάρτητη Μακεδονία.

Οι μακεδόνες είμαστε φιλειρινικός λαός, το είπα παραπίσω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι να επαναλαμβανόμαστε.

[Chainis]

σαφώς, κάποιοι φανατισμένοι, κάποιοι εκβιασμένοι και κάποιοι έμμισθοι. Π.χ. Κοττε Κριστώφ

Είτε γιατί ήταν εκβιασμένοι (sic) είτε φανατισμένοι, το αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι πολλοί "Μακεδόνες" πολεμούσαν, έσφαζαν και σφάζονταν για να γίνει η Μακεδονία Ελλάδα και πολλοί για να γίνει Βουλγαρία και κανένας για να γίνει ανεξάρτητη Μακεδονία.

Οι μακεδόνες είμαστε φιλειρινικός λαός, το είπα παραπίσω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι να επαναλαμβανόμαστε.

Οι Μακεδόνες είσασταν ανύπαρκτοι τότε που οι άλλοι σκοτώνονταν, φυτρώσατε πολύ μετά.