Θεατρικες παραστάσεις

[Πηγαδίσιος]

οτι λεει ο τιτλος

[Πηγαδίσιος]

[Φινγκόλφιν]

Απίστευτη η Μαρία Κίτσου ως Ναστάζια Φιλίπποβνα.

[ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ]

Ὅσο πήγαινα κάποτε, μιὰ ζωὴ ὁλόκληρη,
τόσο δὲν θέλω νὰ πηγαίνω πλέον!
Ὅσο γιὰ τὸ "Μιὰ γυναίκα χωρὶς σημασία" τὸ εἶχα δεῖ, στρατιώτης ὤν, στὴν Θεσσαλονίκη, τὸ 1965.
Μὲ τὴν ἀξεπέραστη σὲ συγκίνηση Μαρία Ἀλκαίου.
Τώρα ποὺ τ' ἀκούω, μὲ τὴν Ἄννα Παναγιωτοπούλου καὶ τὶς ἆλλες, μοῦ φαίνεται σκέτη φλυαρία.

[Φινγκόλφιν]

[Πηγαδίσιος]

Απίστευτη η Μαρία Κίτσου ως Ναστάζια Φιλίπποβνα.

αν δεν ηξερα το εργο δε θα καταλαβαινα πια ειναι αυτη η ναστασια

[Πηγαδίσιος]

Τώρα ποὺ τ' ἀκούω, μὲ τὴν Ἄννα Παναγιωτοπούλου καὶ τὶς ἆλλες, μοῦ φαίνεται σκέτη φλυαρία.

τωρα που το λες
μιλαν ολοι λες και κατουριουνται και βιαζονται να τελειωσουν

[νύχτα]

όποιος βρίσκεται Θεσσαλονίκη να σπεύσει να δει
τον Γυάλινο Κόσμο, στο θέατρο Τ, θα συγκλονιστεί

[Feindflug]

Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο

Είδα χθες την εν λόγω παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής.

Θετικά: Η υποβλητική ατμόσφαιρα της παραστάσεως, το σκηνικό, οι "ερμηνείες".

Αρνητικά: Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην "ερμηνεία" που προσωπικά με κούρασαν, απουσία κειμένου, το κοινό που ήταν δήθεν ψαγμένο.

Τοποθέτησα την λέξη ερμηνεία εντός εισαγωγικών, διότι δεν υπήρχε προφορικός λόγος στην παράσταση, παρά μόνο χορογραφία και κινήσεις.

Ήταν πολύ καλή ως χοροθέατρο, αλλά κακή ως θεατρική παράσταση. Θεωρώ ότι πρόκειται περί αρπαχτής, που θέλει να εκμεταλλευτεί και να πατήσει στα χνάρια του όντως πετυχημένου, περσινού Ριχάρδου Β', εκμεταλλευόμενη το όλο στυλ της εν λόγω παραστάσεως και να εξαργυρώσει τον ντόρο γύρω από το όνομα του Άρη Σερβετάλη. Στην θέση του, θα μπορούσε να είναι κάποιος χορευτής, αφού η όλη παράσταση είναι πολύ σκοτεινή για να καταλάβει κάποιος τους μορφασμούς του Δον Κιχώτη και την ερμηνεία του μέσω του προσώπου του. Αν επρόκειτο για ταινία, θα υπήρχε κάποιο νόημα στην χρησιμοποίηση κάποιου κανονικού ηθοποιού ως πρωταγωνιστού.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο

Είδα χθες την εν λόγω παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής.

Θετικά: Η υποβλητική ατμόσφαιρα της παραστάσεως, το σκηνικό, οι "ερμηνείες".

Αρνητικά: Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην "ερμηνεία" που προσωπικά με κούρασαν, απουσία κειμένου, το κοινό που ήταν δήθεν ψαγμένο.

Τοποθέτησα την λέξη ερμηνεία εντός εισαγωγικών, διότι δεν υπήρχε προφορικός λόγος στην παράσταση, παρά μόνο χορογραφία και κινήσεις.

Ήταν πολύ καλή ως χοροθέατρο, αλλά κακή ως θεατρική παράσταση. Θεωρώ ότι πρόκειται περί αρπαχτής, που θέλει να εκμεταλλευτεί και να πατήσει στα χνάρια του όντως πετυχημένου, περσινού Βασιλιά Ληρ, εκμεταλλευόμενη το όλο στυλ της εν λόγω παραστάσεως και να εξαργυρώσει τον ντόρο γύρω από το όνομα του Άρη Σερβετάλη. Στην θέση του, θα μπορούσε να είναι κάποιος χορευτής, αφού η όλη παράσταση είναι πολύ σκοτεινή για να καταλάβει κάποιος τους μορφασμούς του Δον Κιχώτη και την ερμηνεία του μέσω του προσώπου του. Αν επρόκειτο για ταινία, θα υπήρχε κάποιο νόημα στην χρησιμοποίηση κάποιου κανονικού ηθοποιού ως πρωταγωνιστού.

αν την παρουσίαζαν σε κάποια άλλη σκηνή,θα είχες πάλι αρνητική γνώμη;

[Feindflug]

Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να αποδοθεί από τεχνικής απόψεως (σκηνικό, ακουστική, φωτισμό) με τον ίδιο τρόπο σε κάποιο άλλο θέατρο. Άλλωστε, αυτά είναι τα θετικά που βρήκα.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να αποδοθεί από τεχνικής απόψεως (σκηνικό, ακουστική, φωτισμό) με τον ίδιο τρόπο σε κάποιο άλλο θέατρο. Άλλωστε, αυτά είναι τα θετικά που βρήκα.

δεν μιλάω από τεχνικής άποψης αλλά μήπως λόγω Μεγάρου είχες περισσότερες προσδοκίες για την ποιότητα της παράστασης.

[Feindflug]

Όχι, δεν είχα προσδοκίες λόγω χώρου. Η παράσταση ήταν ποιοτική, αλλά δεν ήταν θεατρική παράσταση κατ' εμέ.

Έκανα λάθος στην αρχική μου δημοσίευση. Εννοούσα την παράσταση Ριχάρδος Β', όχι τον Βασιλιά Ληρ.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Όχι, δεν είχα προσδοκίες λόγω χώρου. Η παράσταση ήταν ποιοτική, αλλά δεν ήταν θεατρική παράσταση κατ' εμέ.

Έκανα λάθος στην αρχική μου δημοσίευση. Εννοούσα την παράσταση Ριχάρδος Β', όχι τον Βασιλιά Ληρ.

δεν είπα ότι δεν την θεωρησες ποιοτική,είπα ότι ήθελες η ποιότητα(=περιεχόμενο) να ήταν διαφορετική,και σκέφτηκα μήπως λόγω του χώρου ,(Μέγαρο είναι αυτό) είχες περισσότερες απαιτήσεις.
Οκ δεν είναι ο χώρος το αίτιο αλλά από αυτά που έγραψες στο αρχικό σου ποστ,αυτό καταλαβαίνω.
Αλλά γιατί είχες απαιτήσεις;
Το κείμενο;(Αγαπημένος ο Θερβάντες)
Η ομάδα που το πλαισίωσε;(δεν ξέρω για αυτό ρωτάω)
Ας πούμε λες
Είδα χθες την εν λόγω παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής.

Θετικά: Η υποβλητική ατμόσφαιρα της παραστάσεως, το σκηνικό, οι "ερμηνείες".

Αρνητικά: Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην "ερμηνεία" που προσωπικά με κούρασαν, απουσία κειμένου, το κοινό που ήταν δήθεν ψαγμένο.

Στον χορό είναι λογικό να επαναληφθούν πολλές φιγούρες.Το δηθεν ψαγμένο κοινό δεν θα έπρεπε να σε αποθαρρύνει ,το συναντάς παντού,άλλο αν δεν μπορείς να το συνηθίσεις(και καλά θα κάνεις να μην το συνηθίσεις).
Αλλά η απουσία κειμένου;Γιατί αρνητκό;Αφού αυτό είναι το ζητούμενο,στο χοροθέατρο,Να νιώσεις μέσω της κίνησης τα μηνύματα των ηθοποιών/χορευτών.

Ήταν πολύ καλή ως χοροθέατρο, αλλά κακή ως θεατρική παράσταση.

ίσως το καλύτερο είναι μουσικοχορευτική.αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι δεν μπορεί να σταθεί και ως θεατρική απλά και μόνο γιατί λείπει το στοιχείο της πρόζας.

[Feindflug]

Δεν αναφέρει πουθενά η παραγωγή και οι διαφημιστές ότι πρόκειται περί χοροθεάτρου, γι'
αυτό περίμενα διαλόγους και πρόζα, όχι μόνον χορογραφημένες κινήσεις.

Οι επαναλήψεις στις κινήσεις ήταν σε βαθμό μονότονο και βαρετό π.χ. γύρω στα 15-20 λεπτά να παίζουν κυνηγητό οι 5 ηθοποιοί.