Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Μπίστης]

Αν δεν ήταν μην μας τα ξαναζαλίσετε με αυτό ...

[deCaritaine]

Ελληνόφωνο και καλά, όχι ελληνικό.

Αν κατάλαβα καλά το νέο τρεντ των φίλων Περτίνακα-Σμερδαλέου, Βυζάντιο = λειτουργικός πυρήνας της Ρωμανίας (ρωμαϊκά θέματα Μικρασίας και θέματα Μακεδονίας και Θράκης ανατολικά του Στρυμόνα).

Οι υπόλοιποι δυτικά του Νέστου ήταν άλλα πράγματα ότι γουσταραν: https://smerdaleos.wordpress.com/2019/0 ... %BC%CE%B1/

Επί Πάπα ήταν Γκρέτσι, επί Αβαροσλάβων τα ψιλοβρήκαν μαζί τους, τους βυζαντινούς φοροεισπρακτορες δεν τους γουσταραν πολύ και πάνω που αποδέχτηκαν το βυζαντινιλίκι 13ος αι. έσκασαν οι Φράγκοι και τελος οι Οθωμανοί.

[ΟΥΤΙΣ]

Μάλλον όχι. Πέρα απ την γλώσσα και τον Ιουλιανό που επειδή δεν ήταν μισέλλην τον ονόμασαν Παραβάτη (σταμάτησε τους διωγμούς Ελλήνων και της θρησκείας τους, για 2 χρόνια όλα κι όλα μέχρι που τον μαχαίρωσε πισώπλατα χριστιανός), όχι. Η παιδεία τους ήταν Χριστιανική, όχι Ελληνική.Το δίκαιό τους ρωμαικό. Η τέχνη, άστα. Οι φιλόσοφοι θεωρούνταν ανόητοι! Ένα κάρο αναθέματα, Ιουστινιανειος κώδικας κλπ κλπ. Και μόνο που με τη λέξη Έλληνας εννοούσαν τον παγανιστή, δείχνει και την "αγάπη" τους για τον Ελληνισμό. Απο κει και πέρα εννοείται πως δεν σφαγιάστηκαν όλοι οι Έλληνες αφού πολλοί αλλαξοπίστησαν, κάποιοι με τη θέλησή τους, πολλοί δια της βίας. Αυτό δε σημαίνει ότι το Βυζάντιο ήταν Ελληνικό

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥShow

Επειδή ο πολιτισμός αναμφίβολα αποτελεί βασικό παράγοντα της εξέλιξης του ανθρώπου και επειδή παραγωγός σημαντικού πολιτισμού είναι και η ελληνική αρχαιότητα, έψαξα να βρω την ιδιαίτερη σχέση που συνέδεσε την κρατούσα -σήμερα- στη χώρα μας θρησκεία με τον αναφερθέντα πολιτισμό. Η έρευνα αυτή αποτελεί περίληψη περιλήψεων, λόγω της πληθώρας των γεγονότων και τον όγκο των διαθέσιμων στοιχείων.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
324 μ.ν.χ.
Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, λεηλατεί το περίφημο Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνα στην Ιωνία, και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του.

326 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος καταστρέφει ολοκληρωτικά το ιερό του Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας.

330 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος κλέβει όλους τους θησαυρούς και τα αγάλματα που βρίσκονται μέσα στα Ελληνικά ιερά για να διακοσμήσει την Κωνσταντινούπολη. Τον ίδιο χρόνο ο χριστιανικός όχλος, καίει στο Bayeux το ιερό του Βελλενού – Απόλλωνα και λυντσάρει τους ιερείς του.

335 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος καταστρέφει δεκάδες εθνικούς ναούς στη Μικρά Ασία και Παλαιστίνη ενώ διατάζει τη σταύρωση(!) όλων των εθνικών επιστημόνων, φιλοσόφων και ιερέων. Τότε μαρτύρησε και ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος. Ακολουθούν καταστροφές ελληνικών ναών και στη θέση τους κτίζονται χριστιανικές εκκλησίες.

337 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος, από τους πρώτους καταστροφείς του ελληνικού πνεύματος, παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος πεθαίνει και η εκκλησία για το θεάρεστο(!) έργο του, ανακηρύσσει αυτόν και τη μητέρα του Ελένη Αγίους και Ισαποστόλους.

341 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος θέτει εκτός νόμου το ελληνίζειν και την άσκηση της μαντικής τέχνης. Πολλοί Έλληνες είτε εκτελούνται, είτε φυλακίζονται.

353 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει τη λατρεία και την προσφορά θυσίας επί ποινή θανάτου.

354 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει τη λειτουργία των ελληνικών ιερών. Οι εθνικοί ιερείς εκτελούνται. Νέο διάταγμα διατάζει την καταστροφή όλων των ελληνικών ναών και τη σφαγή όλων των εθνικών. Ασβεστοκάμινα κατασκευάζονται δίπλα σε ελληνικούς ναούς για να εκμεταλλευτούν τα μάρμαρα. Είναι η αρχή για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στην επιστήμη, την πνευματική και τεχνολογική πρόοδο άλλους ανθρωπότητας.

357 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει δια νόμου -ξανά- όλες τις μεθόδους μαντείας.

359 μ.ν.χ.
Στη Σκυθόπολη της Συρίας οργανώνονται από τους χριστιανούς τα πρώτα στρατόπεδα θανάτου της ιστορίας. Εκεί συγκεντρώνονται οι εθνικοί, αιρετικοί, Εβραίοι και εκτελούνται με φρικτά βασανιστήρια.

361 μ.ν.χ.
Ο ελληνολάτρης Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, ανεβαίνει στο θρόνο. Αμέσως παύει κάθε διωγμός των εθνικών. Θεσμοθετεί απόλυτη ανεξιθρησκία και επιδιορθώνει όσους ελληνικούς ναούς δεν είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί.

363 μ.ν.χ.
Ο Ιουλιανός, ο τόσο άδικα δυσφημισμένος από το χριστιανικό ιερατείο δολοφονείται πισώπλατα από φανατικό χριστιανό κατά τη διάρκεια μάχης με τους Πέρσες, μόλις μετά 2 χρόνια βασιλείας. Ο χριστιανός Σωζόμενος επαινεί το δολοφόνο «που για την αγάπη του θεού και της θρησκείας εκτέλεσε μια τέτοια πράξη». Τυπικό δείγμα μισαλλοδοξίας και αρρωστημένου φανατισμού.

364 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ιοβιανός διατάζει την πυρπόληση της βιβλιοθήκης της Αντιόχειας. Χιλιάδες ελληνικά βιβλία φιλοσοφίας και επιστήμης καίγονται.

365 μ.ν.χ.
Απαγορεύεται στους εθνικούς αξιωματικούς να διατάζουν χριστιανούς στρατιώτες.

370 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Βάλης διατάζει μεγάλο διωγμό κατά των Ελλήνων. Καίγονται χιλιάδες ελληνικά βιβλία με την κατηγορία της μαγείας! Ο φιλόσοφος Σιμωνίδης καίγεται στην πυρά, ο φιλόσοφος Μάξιμος, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια αποκεφαλίζεται, οι ιερείς Πατρίκιος και Ιλάριος εκτελούνται, όπως και χιλιάδες εθνικοί, επώνυμοι και μη.

372 μ.ν.χ.
Ο ανθέλληνας Βάλης διατάζει τους κυβερνήτες της Μικράς Ασίας να εξολοθρεύσουν όλους τους Έλληνες καθώς και όλα τα κείμενα της κοσμοθεωρίας και λατρείας τους!

373 μ.ν.χ.
Νέα απαγόρευση όλων των μορφών μαντείας. Αρχίζει η χρήση του όρου pagani (δηλαδή κάτοικος της υπαίθρου), υποτιμητικά για τους Έλληνες και τους λοιπούς εθνικούς. Ο όρος παγανισμός χρησιμοποιείται έως και σήμερα.

375 μ.ν.χ.
Ο ναός του Ασκληπιού στην Επίδαυρο κλείνεται από τους χριστιανούς.

380 μ.ν.χ.
Ο Ισπανός και φανατικός ανθέλληνας Θεοδόσιος ο Α΄ (ο αποκαλούμενος και Μέγας), ορίζει επίσημη και μοναδική θρησκεία του κράτους το χριστιανισμό και κηρύσσει εκτός νόμου κάθε άλλη λατρεία. Οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί και απειλούνται με επουράνια και επί γης τιμωρία. Εξουσιοδοτεί τον επίσκοπο Μεδιολάνου Αμβρόσιο («άγιο» επίσης) να καταστρέψει όλους τους ναούς των εθνικών. Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον όχλο ενάντια στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα και καταστρέφουν τα πάντα. Ο 95χρονος ιεροφάντης Νεστόριος κηρύσσει το τέλος των Ελευσινίων μυστηρίων. Είναι η αρχή του πνευματικού σκότους για την ανθρωπότητα.

381 μ.ν.χ.
Ο (μέγας) Θεοδόσιος με διάταγμά του στερεί τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στις παραδοσιακές λατρείες. Με νέο διάταγμά του απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς ναούς. Στην Κων/πολη ο ναός της Αφροδίτης μετατρέπεται σε πορνείο ενώ της Άρτεμης και του θεού Ηλίου σε στάβλους!

384-388 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος διορίζει Έπαρχο Ανατολής το Ματέριο Κυνήγιο και τον διατάζει να χρησιμοποιήσει τους χριστιανούς μοναχούς για την καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε νότια Ελλάδα και Μικρά Ασία, καθώς και για το κάψιμο όλων των ελληνικών βιβλίων. Εκατοντάδες ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται. Χιλιάδες Έλληνες και εθνικοί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της Σκυθόπολης.

389 μ.ν.χ.
Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.

390 μ.ν.χ.
Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των εθνικών της περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη χριστιανικούς ναούς της Αλεξάνδρειας. Οι μισαλλόδοξοι χριστιανοί, φορτώνουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα περιφέρουν στην πόλη. Ο γότθος Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης, προσπαθεί με τη βία να επιβάλλει το χριστιανισμό στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες αντιδρούν και εξεγείρονται. Ο Θεοδόσιος τους καλεί στον ιππόδρομο τάχα για να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε 3 ώρες με τη βοήθεια των Γότθων σφάζονται 7000 Έλληνες (κατ’ άλλους 15000), επειδή εμμένουν στις παραδόσεις και τους θεούς τους. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, η χριστιανική εκκλησία καταδικάζει την πράξη του Θεοδόσιου, αλλά στη συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο!

391 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος με νέο του νόμο απαγορεύει εκτός από την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ακόμα και το κοίταγμα των σπασμένων αγαλμάτων! Καταργεί την ελληνική και καθιερώνει τη λατινική ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. Οι διωγμοί και οι σφαγές οδηγούν σε νέα εξέγερση των εθνικών στην Αλεξάνδρεια, που οχυρώνονται στο Σεράπειο. Ο φιλόσοφος Ολύμπιος καλεί σε ένοπλο υπέρ βωμών αγώνα τους αρχαιόθρησκους της πόλης. Για την αποφυγή γενίκευσης των εξεγέρσεων ο Θεοδόσιος λύνει την πολιορκία, αμέσως όμως μετά την αποχώρηση του Ολύμπιου και των συναγωνιστών του, ο δειλός πατριάρχης Θεόφιλος και οι εξίσου δειλοί συνεργοί του επιτίθενται στον ανυπεράσπιστο ναό, τον καταστρέφουν και παραδίδουν στις φλόγες την τεράστια βιβλιοθήκη (700.000 τόμοι!) που φιλοξενούσε το ιερό. Στη θέση του ναού οι χριστιανοί κτίζουν μοναστήρι.

392 μ.ν.χ.
Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποι Επιφάνιος και Τύχων (άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της θεάς Αφροδίτης σταματούν. Εκδίδεται άλλος ένας παρανοϊκός νόμος του Θεοδόσιου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον «Άγιο» Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί!

393 μ.ν.χ.
Απαγόρευση των Πυθικών, των Ολυμπιακών και Ακτίων αγώνων ως ελληνικών μιασμάτων. Οι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο Θεοδόσιος -όλως περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή ιουδαϊκής συναγωγής.

395 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Φλάβιος Αρκάδιος με δύο νόμους του διατάζει ανηλεή διωγμό κατά Ελλήνων και εθνικών. Ο ευνούχος του Αρκάδιου Ρουφίνος, για να εξουδετερώσει την απειλή των Γότθων, συμβουλεύει τον αρχηγό τους Αλάριχο να στραφεί εναντίον της Ελλάδας. Οι εκχριστιανισμένοι Γότθοι βοηθούμενοι από πλήθος ειδωλοφάγων μοναχών αρχίζουν την ισοπέδωση των ελληνικών πόλεων και τη σφαγή των Ελλήνων. Το Δίον, η Μεσσηνία, το Άργος, η Νεμέα, η Λυκόσουρα, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η Κόρινθος και άλλες ελληνικές πόλεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Τα ιερά του Δία στη Νεμέα, τα ιερά της Ολυμπίας, τα αρκαδικά ιερά της Λυκόσουρας και το ιερό της Ελευσίνας μαζί με πλήθος άλλων ελληνικών λατρευτικών κέντρων καταστρέφονται ολοκληρωτικά, ενώ οι ιερείς τους είτε σφάζονται, είτε, όπως ο ιεροφάντης του Μίθρα Ιλάριος, καίγονται ζωντανοί.

396 μ.ν.χ.
Νόμος του Αρκαδίου ορίζει ότι οποιαδήποτε είδους ενασχόληση με το Δωδεκάθεο και τις εθνικές λατρείες πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ύστατη προδοσία απέναντι στην αυτοκρατορία. Οι εναπομείναντες εθνικοί ιερείς και ιεροφάντες φυλακίζονται.

397 μ.ν.χ.
Νέος νόμος του Αρκαδίου. Με την παρότρυνση του «αγίου» και φανατικού ανθέλληνα Χρυσοστόμου, (του ανεκδιήγητου «ιεράρχη», που αποκάλεσε τους Έλληνες φιλόσοφους ανήθικα καθάρματα), διατάζει το «ες έδαφος φέρειν» για όλους τους εναπομείναντες ναούς Ελλήνων και εθνικών, καθώς και την ασβεστοποίηση των μαρμάρων τους και τη χρήση τους ως οικοδομικών υλικών, ώστε να χαθούν για πάντα τα ίχνη των εθνικών λατρειών.

398 μ.ν.χ.
Το 4ο εκκλησιαστικό συνέδριο της Καρχηδόνας απαγορεύει τη μελέτη των βιβλίων των Ελλήνων και λοιπών εθνικών, ακόμα και στους χριστιανούς επίσκοπους. Ο επίσκοπος Πορφύριος, και αυτός «άγιος», ισοπεδώνει σχεδόν όλους τους ναούς των εθνικών στη Γάζα.

399 μ.ν.χ.
Ο Αρκάδιος διατάζει με νέο νόμο την ισοπέδωση όσων από τους ελληνικούς ναούς έχουν παραμείνει ακόμα όρθιοι.

400 μ.ν.χ.
Ο επίσκοπος Νικήτας καταστρέφει το μαντείο του Διονύσου στις Βάσσες και «βαπτίζει» δια της βίας χριστιανούς τους κατοίκους της πόλης.

401 μ.ν.χ.
Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνας καταστρέφει ναούς και είδωλα. Ο «άγιος» Πορφύριος ολοκληρώνει το έργο του στη Γάζα, καταστρέφοντας και τα τελευταία 9 εθνικά ιερά, καίγοντας βιβλία και λυντσάροντας εθνικούς.

404-406 μ.ν.χ.
Ο «άγιος» Χρυσόστομος στέλνει τις ορδές των παρανοϊκών μοναχών να διαλύσουν όλα τα αγάλματα και τους ναούς στην Παλαιστίνη. Πείθει με γλυκόλογα διάφορες πλούσιες «νεοφώτιστες» χριστιανές να χρηματοδοτήσουν τις «ειδωλοφαγικές» δραστηριότητες αυτού και του όχλου του. Ο ναός της Εφεσίας Αρτέμιδας, ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου πυρπολείται και εκθεμελιώνεται από τους ροπαλοφόρους του και τα περίφημα γλυπτά γίνονται οικοδομικά υλικά για εκκλησιές και σπίτια. Στη Σαλαμίνα της Κύπρου ο «άγιος» Επιφάνιος καταστρέφει και ληστεύει τον εκεί ναό του Δία. Ο «άγιος» Ευτύχιος καταστρέφει το μαντείο και το ναό της Αφροδίτης.

407 μ.ν.χ.
Για ακόμα μια φορά οι μη χριστιανικές γιορτές και ιεροπραξίες απαγορεύονται δια νόμου.

408 μ.ν.χ.
Κοινό διάταγμα του αυτοκράτορα της Ανατολής Αρκαδίου και της Δύσης Ονώριου απαγορεύει την οποιαδήποτε κατοχή εθνικών γλυπτών, ενώ διατάσσεται η αφαίρεση όλων των αγαλμάτων από τους ναούς των εθνικών και η μετατροπή των ναών σε εκκλησίες. Νέες σφαγές και διωγμοί του ελληνικού και εθνικού στοιχείου της αυτοκρατορίας και νέες πυρπολήσεις βιβλίων. Την ίδια εποχή ο Αυγουστίνος (άγιος κι αυτός) σφαγιάζει στη Δύση εκατοντάδες, και με τη βοήθεια του χριστιανικού όχλου και του αυτοκρατορικού στρατού γκρεμίζει πολλά εθνικά ιερά.

409 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ απαγορεύει την αστρολογία και τις μεθόδους μαντείας δια ποινής θανάτου.

415 μ.ν.χ.
Στην Αλεξάνδρεια, σωματοφύλακες (παραβολάνοι) του εκεί πατριαρχείου, βρίσκουν στο δρόμο τη μαθηματικό και νεοπλατωνική φιλόσοφο Υπατία, ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής. Τη συλλαμβάνουν και τη σέρνουν μέσα στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ, της ξεσκίζουν τα ρούχα, γδέρνουν το δέρμα της με κοφτερά όστρακα, της σπάνε τα κόκαλα, την κόβουν σε μικρά κομμάτια και τα πετάνε μαζί με τα έργα της στην πυρά και στα αδέσποτα σκυλιά. Η μόνη αιτία του ειδεχθέστερου εγκλήματος όλων των αιώνων, το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, άρα μάγισσα για τους χριστιανούς και το σημαντικότερο, κοινωνός του ελληνικού πνεύματος. Φυσικά κανένα από τα κτήνη που ευθύνονταν για τον θάνατό της δεν τιμωρήθηκε. Το αντίθετο μάλιστα. Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της άγριας δολοφονίας, ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ! Νέοι διωγμοί των εθνικών στην Αφρική όπου οι τρόποι εκτέλεσης είναι δύο: σταύρωση ή θάνατος στην πυρά.

25 Νοεμβρίου 2009 στις 4:33 π.μ.
Papzy 416 μ.ν.χ.
Στην Αβησσυνία ο μοναχός Υπάτιος ο αποκαλούμενος και «σπάθα του θεού» μαζί με ροπαλοφόρους περιδιαβαίνουν την περιοχή καταστρέφοντας ναούς, καίγοντας ιερά άλση και σκοτώνοντας λυσσωδώς κρυφούς εθνικούς ιερείς. Όσοι αξιωματούχοι εμμένουν στους πατρώες θρησκείες χάνουν τις θέσεις τους.

423 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ με διάταγμά του χαρακτηρίζει τις εθνικές λατρείες ως δαιμονικές και απειλεί με φυλακίσεις και βασανιστήρια όσους τις ασπάζονται.

429 μ.ν.χ.
Ροπαλοφόροι μοναχοί γκρεμίζουν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς από τον Παρθενώνα, καταστρέφουν τη σκεπή του ναού και τον λαφυραγωγούν. Οι Αθηναίοι εθνικοί διώκονται.

435 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ διατάζει την ποινή του θανάτου για τους Έλληνες εθνικούς. Επίσης ορίζει ότι νόμιμη θρησκεία στην αυτοκρατορία εκτός από τη χριστιανική είναι και ο Ιουδαϊσμός.

438 μ.ν.χ.
Μεγάλος λοιμός πέφτει το χειμώνα του έτους αυτού στην αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος ο Β΄ κατηγορεί ως υπαίτιους τους εθνικούς, γιατί λατρεύουν τους δαίμονες!

440-450 μ.ν.χ.
Οι χριστιανοί γκρεμίζουν όσους εθνικούς ναούς απόμειναν. Ο Θεοδόσιος ο Β΄ διατάζει το κάψιμο όλων των μη χριστιανικών βιβλίων και κυρίως αυτών του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πορφύριου μαθητή του Πλωτίνου. Στα κείμενά του ‘’κατά χριστιανών’’ αποδείκνυε ότι πολλά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είχαν γραφτεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντίοχου του Επιφανούς και καταδείκνυε τις αντιφάσεις της χριστιανικής θρησκείας. Οι ναοί της Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.

451 μ.ν.χ.
Νέος νόμος του Θεοδόσιου Β΄ ορίζει ως ποινή για κάθε μορφή «ειδωλολατρίας» το θάνατο.

457-491 μ.ν.χ.
Σποραδικές εκτελέσεις εθνικών σ’ όλη την αυτοκρατορία. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας εξεγείρονται. Η εξέγερση καταστέλλεται και οι έλληνες σφάζονται από τον αυτοκρατορικό στρατό. Μεγάλες μορφές της αυτοκρατορίας με την κατηγορία πως είναι Έλληνες εκτελούνται, όπως ο Ζώσιμος, ο Ισίδωρος, ο Σεβηριανός και άλλοι, ενώ λαμβάνει χώρα η περίφημη δίκη του φιλοσόφου Ισοκάσιου. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χριστιανοί αξιωματούχοι διαπομπεύουν, βασανίζουν και εκτελούν πολλούς κρυφούς εθνικούς ιερείς.

474 μ.ν.χ.
Αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Ζήνων. Επί βασιλείας του το 484, εκδηλώνεται νέα εξέγερση των Ελλήνων κατά του χριστιανικού κατεστημένου με ηγέτες το Λεόντιο, τον Ίλλο και τον αθηναίο φιλόσοφο Παμπρέπιο. Παρά το γενναίο αγώνα των Ελλήνων, 4 χρόνια μετά και οι τελευταίοι επαναστάτες θανατώνονται. Στην Ίμβρο ο προσηλυτιστής Κόνων ακολουθούμενος από λυσσαλέο πλήθος ειδωλοφάγων μοναχών εκτελεί όλους τους Έλληνες του νησιού.

515 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Αναστάσιος με ειδωλοφάγους μοναχούς και στρατό ισοπεδώνει το ναό του θεού Θεανδρίτου στη Ζοάρα της Αραβίας, καθώς και δεκάδες άλλα ιερά. Οι εθνικοί της περιοχής εκτελούνται. Στα χρόνια του Αναστάσιου, γίνεται υποχρεωτικό το βάπτισμα.

528 μ.ν.χ.
Ο κορυφαίος ανθέλληνας Γιουτπράβδα (Ιουστινιανός), καταργεί τους Ολυμπιακούς αγώνες. Στις μέρες του εκδηλώνεται η περίφημη στάση του Νίκα. Οι δύο μεγάλες φατρίες του ιππόδρομου, οι Πράσινοι και οι Βένετοι, επιζητούσαν την παύση κάθε είδους διωγμού για θρησκευτικούς και λατρευτικούς λόγους. Με την αρχή της εξέγερσης πυρπόλησαν τις φυλακές, για να ελευθερώσουν τους κρατούμενους εθνικούς. Έπειτα έκαψαν τη «χαλκή πύλη» του παλατιού και την Αγία Σοφία. O αυτοκρατορικός στρατός, σε συνεργασία με το βαρβαρικό φύλο των (χριστιανών) Έρουλων, πνίγει την εξέγερση των Ελλήνων στο αίμα. 40.000 νεκροί αρχικά και εν συνεχεία γκρέμισμα ελληνικών ναών και κλείσιμο φιλοσοφικών σχολών. Η τελευταία ελπίδα του ελληνισμού είχε χαθεί. Ο Ιουστινιανός επιβάλλει ποινές θανάτου δια σταύρωσης, πυρός και βασανιστηρίων στους «εκ τους των ανοσίων και μυσαρών Ελλήνων κατεχομένους πλάνης». Συντάσσει τον «Ιουστινιάνειο κώδικα», μνημείο ανθελληνικού παροξυσμού.

529 μ.ν.χ.
Ο Ιουστινιανός κλείνει τη φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι τελευταίοι διδάσκαλοι κυνηγημένοι, βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή του λάτρη του ελληνικού πολιτισμού Πέρση βασιλιά Χοσρόη.

532-546 μ.ν.χ.
Ο μονοφυσίτης μοναχός Ιωάννης Ασιακός μαζί με οπαδούς του περιδιαβαίνουν τη Μ. Ασία και διαλύουν ό,τι απομένει από τις εθνικές λατρείες. Για τη δράση του ο Ιουστινιανός τον ονομάζει «επίσημο αυτοκρατορικό προσηλυτιστή». Στην Κωνσταντινούπολη εντωμεταξύ φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται γραμματικοί, ρήτορες, νομικοί και λόγιοι με την κατηγορία πως είναι «Έλληνες».

556 μ.ν.χ.
Ο επίσκοπος Αμάνθιος στέλνεται από τον Ιουστινιανό στην Αντιόχεια για να εξοντώσει όλους τους εναπομείναντες εθνικούς της πόλης και να καταστρέψει τις κρυφές ιδιωτικές τους βιβλιοθήκες με την «ανόσια» γνώση των Ελλήνων.

562 μ.ν.χ.
Νέος διωγμός των Ελλήνων και λοιπών εθνικών σε Αθήνα, Παλμήρα και Κωνσταντινούπολη. Ο χρονικογράφος Ι. Μαλάλας στο έργο του «Χρονογραφία» γράφει χαρακτηριστικά: «Έλληνες πιάστηκαν και διαπομπεύτηκαν μέσα στην Κωνσταντινούπολη ταυτόχρονα με το κάψιμο όσων ελληνικών βιβλίων βρέθηκαν σε ιδιωτικές συλλογές».

578-582 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Τιβέριος, συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο των προκατόχων του. Εκατοντάδες κρυπτοεθνικοί εκτελούνται, παλουκώνονται, αποκεφαλίζονται και σταυρώνονται. Ο ύπαρχος Ανατολής Ανατόλιος ρίχνεται στα λιοντάρια με την κατηγορία της λατρείας του Δία.

582-602 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος εξαπολύει νέους διωγμούς κατά των εθνικών που απόμειναν στην αυτοκρατορία. Οι χριστιανοί εκτελούν, βασανίζουν, καίνε, σταυρώνουν οποιονδήποτε είναι ύποπτος για εθνική λατρεία.

602 μ.ν.χ.
Με το θάνατο του Μαυρίκιου ξεσπά «εμφύλια διαμάχη» στους κόλπους της αυτοκρατορίας. Οι όχλοι της Κιλικίας, Μ. Ασίας, Παλαιστίνης, Θεσσαλονίκης, των Βαλκανικών επαρχιών και αυτής της πρωτεύουσας αλληλοσκοτώνονται. Είναι μια εποχή παραλογισμού και σχιζοφρένειας, όπως κάθε εποχή που ακολουθεί μετά από λοιμούς και επιδημίες.

692 μ.ν.χ.
Λαμβάνει χώρα η Πενθέκτη σύνοδος. Σ’ αυτήν, η ίδια η ηγεσία του χριστιανισμού παραδέχεται πως παρά τις πολύχρονες (4 αιώνες διωγμών) προσπάθειές τους υπάρχουν ακόμα ελληνικά και εθνικά κατάλοιπα. Έτσι, αποφασίζεται η απαγόρευση όσων από τις γιορτές των εθνικών συνεχίζουν ακόμα σε σκόρπια μέρη της αυτοκρατορίας όπως τα Βρουμάλια, τα Ανθεστήρια, τα Βοτά και οι διονυσιακές και εθνικές εορτές.

804 μ.ν.χ.
Ο πατριάρχης Κων/πολης Ταράσιος αποπειράται να εκχριστιανίσει τους τελευταίους Έλληνες της αυτοκρατορίας, τους κατοίκους της Μέσα Μάνης, αλλά συναντάει σθεναρή αντίσταση.

850-860 μ.ν.χ.
Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με τη φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και «άγιος» «Νίκων ο μετανοείτε». Ο Νίκων έχτισε τις πόρτες των εκκλησιών πολύ χαμηλές, ώστε όταν εισέρχονταν μέσα οι «νεοφώτιστοι» Λάκωνες να σκύβουν το κεφάλι τους. Έτσι στα μέσα του 9ου αιώνα παύει και η τελευταία λατρεία Ελλήνων θεών στην ίδια τη χώρα που γεννήθηκε.

.....

https://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80& ... 34&cid=122

Καταγωγή Βυζαντινών Αυτοκρατόρων

Γελάνε και τα τσιμέντα με το ψωνισμένο σούργελο, Ιουλιανό, που είχε τόση σχέση με τον Ελληνισμό, όση κι εγώ με τον Αιθιοπισμό!

[Ζαποτέκος]

Ελληνόφωνο και καλά, όχι ελληνικό.

Αν κατάλαβα καλά το νέο τρεντ των φίλων Περτίνακα-Σμερδαλέου, Βυζάντιο = λειτουργικός πυρήνας της Ρωμανίας (ρωμαϊκά θέματα Μικρασίας και θέματα Μακεδονίας και Θράκης ανατολικά του Στρυμόνα).

Οι υπόλοιποι δυτικά του Νέστου ήταν άλλα πράγματα ότι γουσταραν: https://smerdaleos.wordpress.com/2019/0 ... %BC%CE%B1/

Επί Πάπα ήταν Γκρέτσι, επί Αβαροσλάβων τα ψιλοβρήκαν μαζί τους, τους βυζαντινούς φοροεισπρακτορες δεν τους γουσταραν πολύ και πάνω που αποδέχτηκαν το βυζαντινιλίκι 13ος αι. έσκασαν οι Φράγκοι και τελος οι Οθωμανοί.

Α, μπά. Και οι Ελλαδίτες ήταν Ρωμαίοι όπως οι υπόλοιποι ελληνόφωνοι.

Αφού ο Σαμουήλ χάνει στον Σπερχειό ( 997 ), ο Νικηφόρος Ουρανός απελευθερώνει όλους τους Ρωμαίους αιχμαλώτους απ’τις λεηλασίες του στον ελλαδικό χώρο ( Πελ/σο, Θεσσαλία, Αττική, Βοιωτία ) :

ὁ δὲ μάγιστρος τοὺς αἰχμαλώτους Ῥωμαίους ἐλευθερώσας, σκυλεύσας δὲ καὶ τοὺς πεσόντας Βουλγάρους


Οι Μανιάτες πάλι αναφέρεται ξεκάθαρα από τον Πορφυ πως κατάγονταν εκ των παλαιοτάτων ( = παγανιστών ) Ρωμαίων. Δεν μπορεί να ήταν Ρωμαίοι ως τον 7ο αι. , ενδιαμέσως να έγιναν Γραικοί, και τον 9ο αι. να επανεθνοτίστηκαν σε Ρωμαίους ξανά. Ασυναρτησίες ...

[deCaritaine]

Ο Λιαντίνης αν και αρχαιομανής, απ' οτι θυμάμαι δεν πήγαινε μία τον Ιουλιανό. Τον θεωρούσε τον τέταρτο ιεράρχη, πήγαινε από την πίσω πόρτα να βάλει το δόγμα και συστηματοποιήσει την αρχαία θρησκεία και κοσμοθεωρία.

Ζαποτέκε, ο τεξ/ριβαλντίνιο είσαι;

[Ζαποτέκος]

Ο Λιαντίνης αν και αρχαιομανής, απ' οτι θυμάμαι δεν πήγαινε μία τον Ιουλιανό. Τον θεωρούσε τον τέταρτο ιεράρχη, πήγαινε από την πίσω πόρτα να βάλει το δόγμα και συστηματοποιήσει την αρχαία θρησκεία και κοσμοθεωρία.

Ζαποτέκε, ο τεξ/ριβαλντίνιο είσαι;

Ναί, βρέ !!! Δεν είναι εμφανές ;

[deCaritaine]

Ο Λιαντίνης αν και αρχαιομανής, απ' οτι θυμάμαι δεν πήγαινε μία τον Ιουλιανό. Τον θεωρούσε τον τέταρτο ιεράρχη, πήγαινε από την πίσω πόρτα να βάλει το δόγμα και συστηματοποιήσει την αρχαία θρησκεία και κοσμοθεωρία.

Ζαποτέκε, ο τεξ/ριβαλντίνιο είσαι;

Ναί, βρέ !!! Δεν είναι εμφανές ;

γουελκαμ μπακ

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Τελικά μια απορία
Ειτε ήταν ελληνικό ειτε όχι τι σημαίνει αυτό για εμας σήμερα ;

[Ζαποτέκος]

Ο Λιαντίνης αν και αρχαιομανής, απ' οτι θυμάμαι δεν πήγαινε μία τον Ιουλιανό. Τον θεωρούσε τον τέταρτο ιεράρχη, πήγαινε από την πίσω πόρτα να βάλει το δόγμα και συστηματοποιήσει την αρχαία θρησκεία και κοσμοθεωρία.

Ζαποτέκε, ο τεξ/ριβαλντίνιο είσαι;

Ναί, βρέ !!! Δεν είναι εμφανές ;

γουελκαμ μπακ

[Νταρνάκας]

Μάλλον όχι. Πέρα απ την γλώσσα και τον Ιουλιανό που επειδή δεν ήταν μισέλλην τον ονόμασαν Παραβάτη (σταμάτησε τους διωγμούς Ελλήνων και της θρησκείας τους, για 2 χρόνια όλα κι όλα μέχρι που τον μαχαίρωσε πισώπλατα χριστιανός), όχι. Η παιδεία τους ήταν Χριστιανική, όχι Ελληνική.Το δίκαιό τους ρωμαικό. Η τέχνη, άστα. Οι φιλόσοφοι θεωρούνταν ανόητοι! Ένα κάρο αναθέματα, Ιουστινιανειος κώδικας κλπ κλπ. Και μόνο που με τη λέξη Έλληνας εννοούσαν τον παγανιστή, δείχνει και την "αγάπη" τους για τον Ελληνισμό. Απο κει και πέρα εννοείται πως δεν σφαγιάστηκαν όλοι οι Έλληνες αφού πολλοί αλλαξοπίστησαν, κάποιοι με τη θέλησή τους, πολλοί δια της βίας. Αυτό δε σημαίνει ότι το Βυζάντιο ήταν Ελληνικό

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥShow

Επειδή ο πολιτισμός αναμφίβολα αποτελεί βασικό παράγοντα της εξέλιξης του ανθρώπου και επειδή παραγωγός σημαντικού πολιτισμού είναι και η ελληνική αρχαιότητα, έψαξα να βρω την ιδιαίτερη σχέση που συνέδεσε την κρατούσα -σήμερα- στη χώρα μας θρησκεία με τον αναφερθέντα πολιτισμό. Η έρευνα αυτή αποτελεί περίληψη περιλήψεων, λόγω της πληθώρας των γεγονότων και τον όγκο των διαθέσιμων στοιχείων.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
324 μ.ν.χ.
Ο ρωμαίος αυτοκράτορας Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, λεηλατεί το περίφημο Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνα στην Ιωνία, και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του.

326 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος καταστρέφει ολοκληρωτικά το ιερό του Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας.

330 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος κλέβει όλους τους θησαυρούς και τα αγάλματα που βρίσκονται μέσα στα Ελληνικά ιερά για να διακοσμήσει την Κωνσταντινούπολη. Τον ίδιο χρόνο ο χριστιανικός όχλος, καίει στο Bayeux το ιερό του Βελλενού – Απόλλωνα και λυντσάρει τους ιερείς του.

335 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος καταστρέφει δεκάδες εθνικούς ναούς στη Μικρά Ασία και Παλαιστίνη ενώ διατάζει τη σταύρωση(!) όλων των εθνικών επιστημόνων, φιλοσόφων και ιερέων. Τότε μαρτύρησε και ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος. Ακολουθούν καταστροφές ελληνικών ναών και στη θέση τους κτίζονται χριστιανικές εκκλησίες.

337 μ.ν.χ.
Ο Κωνσταντίνος, από τους πρώτους καταστροφείς του ελληνικού πνεύματος, παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος πεθαίνει και η εκκλησία για το θεάρεστο(!) έργο του, ανακηρύσσει αυτόν και τη μητέρα του Ελένη Αγίους και Ισαποστόλους.

341 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος θέτει εκτός νόμου το ελληνίζειν και την άσκηση της μαντικής τέχνης. Πολλοί Έλληνες είτε εκτελούνται, είτε φυλακίζονται.

353 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει τη λατρεία και την προσφορά θυσίας επί ποινή θανάτου.

354 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει τη λειτουργία των ελληνικών ιερών. Οι εθνικοί ιερείς εκτελούνται. Νέο διάταγμα διατάζει την καταστροφή όλων των ελληνικών ναών και τη σφαγή όλων των εθνικών. Ασβεστοκάμινα κατασκευάζονται δίπλα σε ελληνικούς ναούς για να εκμεταλλευτούν τα μάρμαρα. Είναι η αρχή για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στην επιστήμη, την πνευματική και τεχνολογική πρόοδο άλλους ανθρωπότητας.

357 μ.ν.χ.
Ο Κωνστάντιος απαγορεύει δια νόμου -ξανά- όλες τις μεθόδους μαντείας.

359 μ.ν.χ.
Στη Σκυθόπολη της Συρίας οργανώνονται από τους χριστιανούς τα πρώτα στρατόπεδα θανάτου της ιστορίας. Εκεί συγκεντρώνονται οι εθνικοί, αιρετικοί, Εβραίοι και εκτελούνται με φρικτά βασανιστήρια.

361 μ.ν.χ.
Ο ελληνολάτρης Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, ανεβαίνει στο θρόνο. Αμέσως παύει κάθε διωγμός των εθνικών. Θεσμοθετεί απόλυτη ανεξιθρησκία και επιδιορθώνει όσους ελληνικούς ναούς δεν είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί.

363 μ.ν.χ.
Ο Ιουλιανός, ο τόσο άδικα δυσφημισμένος από το χριστιανικό ιερατείο δολοφονείται πισώπλατα από φανατικό χριστιανό κατά τη διάρκεια μάχης με τους Πέρσες, μόλις μετά 2 χρόνια βασιλείας. Ο χριστιανός Σωζόμενος επαινεί το δολοφόνο «που για την αγάπη του θεού και της θρησκείας εκτέλεσε μια τέτοια πράξη». Τυπικό δείγμα μισαλλοδοξίας και αρρωστημένου φανατισμού.

364 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ιοβιανός διατάζει την πυρπόληση της βιβλιοθήκης της Αντιόχειας. Χιλιάδες ελληνικά βιβλία φιλοσοφίας και επιστήμης καίγονται.

365 μ.ν.χ.
Απαγορεύεται στους εθνικούς αξιωματικούς να διατάζουν χριστιανούς στρατιώτες.

370 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Βάλης διατάζει μεγάλο διωγμό κατά των Ελλήνων. Καίγονται χιλιάδες ελληνικά βιβλία με την κατηγορία της μαγείας! Ο φιλόσοφος Σιμωνίδης καίγεται στην πυρά, ο φιλόσοφος Μάξιμος, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια αποκεφαλίζεται, οι ιερείς Πατρίκιος και Ιλάριος εκτελούνται, όπως και χιλιάδες εθνικοί, επώνυμοι και μη.

372 μ.ν.χ.
Ο ανθέλληνας Βάλης διατάζει τους κυβερνήτες της Μικράς Ασίας να εξολοθρεύσουν όλους τους Έλληνες καθώς και όλα τα κείμενα της κοσμοθεωρίας και λατρείας τους!

373 μ.ν.χ.
Νέα απαγόρευση όλων των μορφών μαντείας. Αρχίζει η χρήση του όρου pagani (δηλαδή κάτοικος της υπαίθρου), υποτιμητικά για τους Έλληνες και τους λοιπούς εθνικούς. Ο όρος παγανισμός χρησιμοποιείται έως και σήμερα.

375 μ.ν.χ.
Ο ναός του Ασκληπιού στην Επίδαυρο κλείνεται από τους χριστιανούς.

380 μ.ν.χ.
Ο Ισπανός και φανατικός ανθέλληνας Θεοδόσιος ο Α΄ (ο αποκαλούμενος και Μέγας), ορίζει επίσημη και μοναδική θρησκεία του κράτους το χριστιανισμό και κηρύσσει εκτός νόμου κάθε άλλη λατρεία. Οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί και απειλούνται με επουράνια και επί γης τιμωρία. Εξουσιοδοτεί τον επίσκοπο Μεδιολάνου Αμβρόσιο («άγιο» επίσης) να καταστρέψει όλους τους ναούς των εθνικών. Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον όχλο ενάντια στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα και καταστρέφουν τα πάντα. Ο 95χρονος ιεροφάντης Νεστόριος κηρύσσει το τέλος των Ελευσινίων μυστηρίων. Είναι η αρχή του πνευματικού σκότους για την ανθρωπότητα.

381 μ.ν.χ.
Ο (μέγας) Θεοδόσιος με διάταγμά του στερεί τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στις παραδοσιακές λατρείες. Με νέο διάταγμά του απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς ναούς. Στην Κων/πολη ο ναός της Αφροδίτης μετατρέπεται σε πορνείο ενώ της Άρτεμης και του θεού Ηλίου σε στάβλους!

384-388 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος διορίζει Έπαρχο Ανατολής το Ματέριο Κυνήγιο και τον διατάζει να χρησιμοποιήσει τους χριστιανούς μοναχούς για την καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε νότια Ελλάδα και Μικρά Ασία, καθώς και για το κάψιμο όλων των ελληνικών βιβλίων. Εκατοντάδες ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται. Χιλιάδες Έλληνες και εθνικοί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της Σκυθόπολης.

389 μ.ν.χ.
Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.

390 μ.ν.χ.
Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των εθνικών της περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη χριστιανικούς ναούς της Αλεξάνδρειας. Οι μισαλλόδοξοι χριστιανοί, φορτώνουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα περιφέρουν στην πόλη. Ο γότθος Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης, προσπαθεί με τη βία να επιβάλλει το χριστιανισμό στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες αντιδρούν και εξεγείρονται. Ο Θεοδόσιος τους καλεί στον ιππόδρομο τάχα για να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε 3 ώρες με τη βοήθεια των Γότθων σφάζονται 7000 Έλληνες (κατ’ άλλους 15000), επειδή εμμένουν στις παραδόσεις και τους θεούς τους. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, η χριστιανική εκκλησία καταδικάζει την πράξη του Θεοδόσιου, αλλά στη συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο!

391 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος με νέο του νόμο απαγορεύει εκτός από την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ακόμα και το κοίταγμα των σπασμένων αγαλμάτων! Καταργεί την ελληνική και καθιερώνει τη λατινική ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. Οι διωγμοί και οι σφαγές οδηγούν σε νέα εξέγερση των εθνικών στην Αλεξάνδρεια, που οχυρώνονται στο Σεράπειο. Ο φιλόσοφος Ολύμπιος καλεί σε ένοπλο υπέρ βωμών αγώνα τους αρχαιόθρησκους της πόλης. Για την αποφυγή γενίκευσης των εξεγέρσεων ο Θεοδόσιος λύνει την πολιορκία, αμέσως όμως μετά την αποχώρηση του Ολύμπιου και των συναγωνιστών του, ο δειλός πατριάρχης Θεόφιλος και οι εξίσου δειλοί συνεργοί του επιτίθενται στον ανυπεράσπιστο ναό, τον καταστρέφουν και παραδίδουν στις φλόγες την τεράστια βιβλιοθήκη (700.000 τόμοι!) που φιλοξενούσε το ιερό. Στη θέση του ναού οι χριστιανοί κτίζουν μοναστήρι.

392 μ.ν.χ.
Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποι Επιφάνιος και Τύχων (άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της θεάς Αφροδίτης σταματούν. Εκδίδεται άλλος ένας παρανοϊκός νόμος του Θεοδόσιου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον «Άγιο» Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί!

393 μ.ν.χ.
Απαγόρευση των Πυθικών, των Ολυμπιακών και Ακτίων αγώνων ως ελληνικών μιασμάτων. Οι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο Θεοδόσιος -όλως περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή ιουδαϊκής συναγωγής.

395 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Φλάβιος Αρκάδιος με δύο νόμους του διατάζει ανηλεή διωγμό κατά Ελλήνων και εθνικών. Ο ευνούχος του Αρκάδιου Ρουφίνος, για να εξουδετερώσει την απειλή των Γότθων, συμβουλεύει τον αρχηγό τους Αλάριχο να στραφεί εναντίον της Ελλάδας. Οι εκχριστιανισμένοι Γότθοι βοηθούμενοι από πλήθος ειδωλοφάγων μοναχών αρχίζουν την ισοπέδωση των ελληνικών πόλεων και τη σφαγή των Ελλήνων. Το Δίον, η Μεσσηνία, το Άργος, η Νεμέα, η Λυκόσουρα, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η Κόρινθος και άλλες ελληνικές πόλεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Τα ιερά του Δία στη Νεμέα, τα ιερά της Ολυμπίας, τα αρκαδικά ιερά της Λυκόσουρας και το ιερό της Ελευσίνας μαζί με πλήθος άλλων ελληνικών λατρευτικών κέντρων καταστρέφονται ολοκληρωτικά, ενώ οι ιερείς τους είτε σφάζονται, είτε, όπως ο ιεροφάντης του Μίθρα Ιλάριος, καίγονται ζωντανοί.

396 μ.ν.χ.
Νόμος του Αρκαδίου ορίζει ότι οποιαδήποτε είδους ενασχόληση με το Δωδεκάθεο και τις εθνικές λατρείες πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ύστατη προδοσία απέναντι στην αυτοκρατορία. Οι εναπομείναντες εθνικοί ιερείς και ιεροφάντες φυλακίζονται.

397 μ.ν.χ.
Νέος νόμος του Αρκαδίου. Με την παρότρυνση του «αγίου» και φανατικού ανθέλληνα Χρυσοστόμου, (του ανεκδιήγητου «ιεράρχη», που αποκάλεσε τους Έλληνες φιλόσοφους ανήθικα καθάρματα), διατάζει το «ες έδαφος φέρειν» για όλους τους εναπομείναντες ναούς Ελλήνων και εθνικών, καθώς και την ασβεστοποίηση των μαρμάρων τους και τη χρήση τους ως οικοδομικών υλικών, ώστε να χαθούν για πάντα τα ίχνη των εθνικών λατρειών.

398 μ.ν.χ.
Το 4ο εκκλησιαστικό συνέδριο της Καρχηδόνας απαγορεύει τη μελέτη των βιβλίων των Ελλήνων και λοιπών εθνικών, ακόμα και στους χριστιανούς επίσκοπους. Ο επίσκοπος Πορφύριος, και αυτός «άγιος», ισοπεδώνει σχεδόν όλους τους ναούς των εθνικών στη Γάζα.

399 μ.ν.χ.
Ο Αρκάδιος διατάζει με νέο νόμο την ισοπέδωση όσων από τους ελληνικούς ναούς έχουν παραμείνει ακόμα όρθιοι.

400 μ.ν.χ.
Ο επίσκοπος Νικήτας καταστρέφει το μαντείο του Διονύσου στις Βάσσες και «βαπτίζει» δια της βίας χριστιανούς τους κατοίκους της πόλης.

401 μ.ν.χ.
Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνας καταστρέφει ναούς και είδωλα. Ο «άγιος» Πορφύριος ολοκληρώνει το έργο του στη Γάζα, καταστρέφοντας και τα τελευταία 9 εθνικά ιερά, καίγοντας βιβλία και λυντσάροντας εθνικούς.

404-406 μ.ν.χ.
Ο «άγιος» Χρυσόστομος στέλνει τις ορδές των παρανοϊκών μοναχών να διαλύσουν όλα τα αγάλματα και τους ναούς στην Παλαιστίνη. Πείθει με γλυκόλογα διάφορες πλούσιες «νεοφώτιστες» χριστιανές να χρηματοδοτήσουν τις «ειδωλοφαγικές» δραστηριότητες αυτού και του όχλου του. Ο ναός της Εφεσίας Αρτέμιδας, ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου πυρπολείται και εκθεμελιώνεται από τους ροπαλοφόρους του και τα περίφημα γλυπτά γίνονται οικοδομικά υλικά για εκκλησιές και σπίτια. Στη Σαλαμίνα της Κύπρου ο «άγιος» Επιφάνιος καταστρέφει και ληστεύει τον εκεί ναό του Δία. Ο «άγιος» Ευτύχιος καταστρέφει το μαντείο και το ναό της Αφροδίτης.

407 μ.ν.χ.
Για ακόμα μια φορά οι μη χριστιανικές γιορτές και ιεροπραξίες απαγορεύονται δια νόμου.

408 μ.ν.χ.
Κοινό διάταγμα του αυτοκράτορα της Ανατολής Αρκαδίου και της Δύσης Ονώριου απαγορεύει την οποιαδήποτε κατοχή εθνικών γλυπτών, ενώ διατάσσεται η αφαίρεση όλων των αγαλμάτων από τους ναούς των εθνικών και η μετατροπή των ναών σε εκκλησίες. Νέες σφαγές και διωγμοί του ελληνικού και εθνικού στοιχείου της αυτοκρατορίας και νέες πυρπολήσεις βιβλίων. Την ίδια εποχή ο Αυγουστίνος (άγιος κι αυτός) σφαγιάζει στη Δύση εκατοντάδες, και με τη βοήθεια του χριστιανικού όχλου και του αυτοκρατορικού στρατού γκρεμίζει πολλά εθνικά ιερά.

409 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ απαγορεύει την αστρολογία και τις μεθόδους μαντείας δια ποινής θανάτου.

415 μ.ν.χ.
Στην Αλεξάνδρεια, σωματοφύλακες (παραβολάνοι) του εκεί πατριαρχείου, βρίσκουν στο δρόμο τη μαθηματικό και νεοπλατωνική φιλόσοφο Υπατία, ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής. Τη συλλαμβάνουν και τη σέρνουν μέσα στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ, της ξεσκίζουν τα ρούχα, γδέρνουν το δέρμα της με κοφτερά όστρακα, της σπάνε τα κόκαλα, την κόβουν σε μικρά κομμάτια και τα πετάνε μαζί με τα έργα της στην πυρά και στα αδέσποτα σκυλιά. Η μόνη αιτία του ειδεχθέστερου εγκλήματος όλων των αιώνων, το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, άρα μάγισσα για τους χριστιανούς και το σημαντικότερο, κοινωνός του ελληνικού πνεύματος. Φυσικά κανένα από τα κτήνη που ευθύνονταν για τον θάνατό της δεν τιμωρήθηκε. Το αντίθετο μάλιστα. Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της άγριας δολοφονίας, ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ! Νέοι διωγμοί των εθνικών στην Αφρική όπου οι τρόποι εκτέλεσης είναι δύο: σταύρωση ή θάνατος στην πυρά.

25 Νοεμβρίου 2009 στις 4:33 π.μ.
Papzy 416 μ.ν.χ.
Στην Αβησσυνία ο μοναχός Υπάτιος ο αποκαλούμενος και «σπάθα του θεού» μαζί με ροπαλοφόρους περιδιαβαίνουν την περιοχή καταστρέφοντας ναούς, καίγοντας ιερά άλση και σκοτώνοντας λυσσωδώς κρυφούς εθνικούς ιερείς. Όσοι αξιωματούχοι εμμένουν στους πατρώες θρησκείες χάνουν τις θέσεις τους.

423 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ με διάταγμά του χαρακτηρίζει τις εθνικές λατρείες ως δαιμονικές και απειλεί με φυλακίσεις και βασανιστήρια όσους τις ασπάζονται.

429 μ.ν.χ.
Ροπαλοφόροι μοναχοί γκρεμίζουν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς από τον Παρθενώνα, καταστρέφουν τη σκεπή του ναού και τον λαφυραγωγούν. Οι Αθηναίοι εθνικοί διώκονται.

435 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος ο Β΄ διατάζει την ποινή του θανάτου για τους Έλληνες εθνικούς. Επίσης ορίζει ότι νόμιμη θρησκεία στην αυτοκρατορία εκτός από τη χριστιανική είναι και ο Ιουδαϊσμός.

438 μ.ν.χ.
Μεγάλος λοιμός πέφτει το χειμώνα του έτους αυτού στην αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος ο Β΄ κατηγορεί ως υπαίτιους τους εθνικούς, γιατί λατρεύουν τους δαίμονες!

440-450 μ.ν.χ.
Οι χριστιανοί γκρεμίζουν όσους εθνικούς ναούς απόμειναν. Ο Θεοδόσιος ο Β΄ διατάζει το κάψιμο όλων των μη χριστιανικών βιβλίων και κυρίως αυτών του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πορφύριου μαθητή του Πλωτίνου. Στα κείμενά του ‘’κατά χριστιανών’’ αποδείκνυε ότι πολλά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είχαν γραφτεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντίοχου του Επιφανούς και καταδείκνυε τις αντιφάσεις της χριστιανικής θρησκείας. Οι ναοί της Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.

451 μ.ν.χ.
Νέος νόμος του Θεοδόσιου Β΄ ορίζει ως ποινή για κάθε μορφή «ειδωλολατρίας» το θάνατο.

457-491 μ.ν.χ.
Σποραδικές εκτελέσεις εθνικών σ’ όλη την αυτοκρατορία. Οι Έλληνες της Μικράς Ασίας εξεγείρονται. Η εξέγερση καταστέλλεται και οι έλληνες σφάζονται από τον αυτοκρατορικό στρατό. Μεγάλες μορφές της αυτοκρατορίας με την κατηγορία πως είναι Έλληνες εκτελούνται, όπως ο Ζώσιμος, ο Ισίδωρος, ο Σεβηριανός και άλλοι, ενώ λαμβάνει χώρα η περίφημη δίκη του φιλοσόφου Ισοκάσιου. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χριστιανοί αξιωματούχοι διαπομπεύουν, βασανίζουν και εκτελούν πολλούς κρυφούς εθνικούς ιερείς.

474 μ.ν.χ.
Αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Ζήνων. Επί βασιλείας του το 484, εκδηλώνεται νέα εξέγερση των Ελλήνων κατά του χριστιανικού κατεστημένου με ηγέτες το Λεόντιο, τον Ίλλο και τον αθηναίο φιλόσοφο Παμπρέπιο. Παρά το γενναίο αγώνα των Ελλήνων, 4 χρόνια μετά και οι τελευταίοι επαναστάτες θανατώνονται. Στην Ίμβρο ο προσηλυτιστής Κόνων ακολουθούμενος από λυσσαλέο πλήθος ειδωλοφάγων μοναχών εκτελεί όλους τους Έλληνες του νησιού.

515 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Αναστάσιος με ειδωλοφάγους μοναχούς και στρατό ισοπεδώνει το ναό του θεού Θεανδρίτου στη Ζοάρα της Αραβίας, καθώς και δεκάδες άλλα ιερά. Οι εθνικοί της περιοχής εκτελούνται. Στα χρόνια του Αναστάσιου, γίνεται υποχρεωτικό το βάπτισμα.

528 μ.ν.χ.
Ο κορυφαίος ανθέλληνας Γιουτπράβδα (Ιουστινιανός), καταργεί τους Ολυμπιακούς αγώνες. Στις μέρες του εκδηλώνεται η περίφημη στάση του Νίκα. Οι δύο μεγάλες φατρίες του ιππόδρομου, οι Πράσινοι και οι Βένετοι, επιζητούσαν την παύση κάθε είδους διωγμού για θρησκευτικούς και λατρευτικούς λόγους. Με την αρχή της εξέγερσης πυρπόλησαν τις φυλακές, για να ελευθερώσουν τους κρατούμενους εθνικούς. Έπειτα έκαψαν τη «χαλκή πύλη» του παλατιού και την Αγία Σοφία. O αυτοκρατορικός στρατός, σε συνεργασία με το βαρβαρικό φύλο των (χριστιανών) Έρουλων, πνίγει την εξέγερση των Ελλήνων στο αίμα. 40.000 νεκροί αρχικά και εν συνεχεία γκρέμισμα ελληνικών ναών και κλείσιμο φιλοσοφικών σχολών. Η τελευταία ελπίδα του ελληνισμού είχε χαθεί. Ο Ιουστινιανός επιβάλλει ποινές θανάτου δια σταύρωσης, πυρός και βασανιστηρίων στους «εκ τους των ανοσίων και μυσαρών Ελλήνων κατεχομένους πλάνης». Συντάσσει τον «Ιουστινιάνειο κώδικα», μνημείο ανθελληνικού παροξυσμού.

529 μ.ν.χ.
Ο Ιουστινιανός κλείνει τη φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι τελευταίοι διδάσκαλοι κυνηγημένοι, βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή του λάτρη του ελληνικού πολιτισμού Πέρση βασιλιά Χοσρόη.

532-546 μ.ν.χ.
Ο μονοφυσίτης μοναχός Ιωάννης Ασιακός μαζί με οπαδούς του περιδιαβαίνουν τη Μ. Ασία και διαλύουν ό,τι απομένει από τις εθνικές λατρείες. Για τη δράση του ο Ιουστινιανός τον ονομάζει «επίσημο αυτοκρατορικό προσηλυτιστή». Στην Κωνσταντινούπολη εντωμεταξύ φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται γραμματικοί, ρήτορες, νομικοί και λόγιοι με την κατηγορία πως είναι «Έλληνες».

556 μ.ν.χ.
Ο επίσκοπος Αμάνθιος στέλνεται από τον Ιουστινιανό στην Αντιόχεια για να εξοντώσει όλους τους εναπομείναντες εθνικούς της πόλης και να καταστρέψει τις κρυφές ιδιωτικές τους βιβλιοθήκες με την «ανόσια» γνώση των Ελλήνων.

562 μ.ν.χ.
Νέος διωγμός των Ελλήνων και λοιπών εθνικών σε Αθήνα, Παλμήρα και Κωνσταντινούπολη. Ο χρονικογράφος Ι. Μαλάλας στο έργο του «Χρονογραφία» γράφει χαρακτηριστικά: «Έλληνες πιάστηκαν και διαπομπεύτηκαν μέσα στην Κωνσταντινούπολη ταυτόχρονα με το κάψιμο όσων ελληνικών βιβλίων βρέθηκαν σε ιδιωτικές συλλογές».

578-582 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Τιβέριος, συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο των προκατόχων του. Εκατοντάδες κρυπτοεθνικοί εκτελούνται, παλουκώνονται, αποκεφαλίζονται και σταυρώνονται. Ο ύπαρχος Ανατολής Ανατόλιος ρίχνεται στα λιοντάρια με την κατηγορία της λατρείας του Δία.

582-602 μ.ν.χ.
Ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος εξαπολύει νέους διωγμούς κατά των εθνικών που απόμειναν στην αυτοκρατορία. Οι χριστιανοί εκτελούν, βασανίζουν, καίνε, σταυρώνουν οποιονδήποτε είναι ύποπτος για εθνική λατρεία.

602 μ.ν.χ.
Με το θάνατο του Μαυρίκιου ξεσπά «εμφύλια διαμάχη» στους κόλπους της αυτοκρατορίας. Οι όχλοι της Κιλικίας, Μ. Ασίας, Παλαιστίνης, Θεσσαλονίκης, των Βαλκανικών επαρχιών και αυτής της πρωτεύουσας αλληλοσκοτώνονται. Είναι μια εποχή παραλογισμού και σχιζοφρένειας, όπως κάθε εποχή που ακολουθεί μετά από λοιμούς και επιδημίες.

692 μ.ν.χ.
Λαμβάνει χώρα η Πενθέκτη σύνοδος. Σ’ αυτήν, η ίδια η ηγεσία του χριστιανισμού παραδέχεται πως παρά τις πολύχρονες (4 αιώνες διωγμών) προσπάθειές τους υπάρχουν ακόμα ελληνικά και εθνικά κατάλοιπα. Έτσι, αποφασίζεται η απαγόρευση όσων από τις γιορτές των εθνικών συνεχίζουν ακόμα σε σκόρπια μέρη της αυτοκρατορίας όπως τα Βρουμάλια, τα Ανθεστήρια, τα Βοτά και οι διονυσιακές και εθνικές εορτές.

804 μ.ν.χ.
Ο πατριάρχης Κων/πολης Ταράσιος αποπειράται να εκχριστιανίσει τους τελευταίους Έλληνες της αυτοκρατορίας, τους κατοίκους της Μέσα Μάνης, αλλά συναντάει σθεναρή αντίσταση.

850-860 μ.ν.χ.
Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με τη φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και «άγιος» «Νίκων ο μετανοείτε». Ο Νίκων έχτισε τις πόρτες των εκκλησιών πολύ χαμηλές, ώστε όταν εισέρχονταν μέσα οι «νεοφώτιστοι» Λάκωνες να σκύβουν το κεφάλι τους. Έτσι στα μέσα του 9ου αιώνα παύει και η τελευταία λατρεία Ελλήνων θεών στην ίδια τη χώρα που γεννήθηκε.

.....

https://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80& ... 34&cid=122

Καταγωγή Βυζαντινών Αυτοκρατόρων

Γελάνε και τα τσιμέντα με το ψωνισμένο σούργελο, Ιουλιανό, που είχε τόση σχέση με τον Ελληνισμό, όση κι εγώ με τον Αιθιοπισμό!

Μα ο άνθρωπος ο ίδιος το δήλωνε ξεκάθαρα ότι δεν ήταν καθ' αυτού Έλλην αλλά "'Ελλην τη παιδεία", γιατί η οικογένειά του καταγόταν από τους Μυσούς που κατοικούσαν κοντά στις όχθες του Δούναβη.

[ΟΥΤΙΣ]

Ούτε στην παιδεία ήταν Έλλην.

[Qvidam Graecus]

O Ιουλιανός ήταν αρνησίθρησκος.
Δεν τον σκότωσε χριστιανός.
H παιδεία ήταν ελληνοχριστιανική.
...

Ένα παράδειγμα Ελληνοχριστιανικής παιδείας στο Βυζάντιο ήταν οι ομιλίες του Γρηγόριου Ναζιανζηνού μέσα από τον σχολιασμό του Αββά Νόνου ή Ψευδο-Νόννου. Ένα έργο που εξηγούσε και παρουσίαζε ιστορίες από την Ελληνική αρχαιότητα και μυθολογία. Το έργο αυτό είχε αντιγραφεί πολλές φορές και εικονογραφηθεί ιδιαίτερα τον 9ο-12ο αιώνα.

https://en.wikipedia.org/wiki/Pseudo-Nonnus

Πχ Γέννηση της θεάς Αθηνάς (Ομιλία του Γρηγόριου Ναζιανζηνού-Αββάς Νόννος)


Η Περσεφόνη (Ομιλία του Γρηγόριου Ναζιανζηνού-Αββάς Νόννος)


Η Κασταλία πηγή (Ομιλία του Γρηγόριου Ναζιανζηνού-Αββάς Νόννος)



Επίσης, το γυμνό που υπήρχε στην τέχνη της Ελληνορωμαικής εποχής δεν ήταν απαγορευμένο στη Βυζαντινή περίοδο, ακόμα και σε Χριστιανικά θρησκευτικά χειρόγραφα υπήρχε.

Πχ Σκηνή από την Παλαιά Διαθήκη σε Βυζαντινό χειρόγραφο, δίπλα στην Ρεβέκκα και τον Ελιέζερ υπάρχει η προσωποποίηση ενός ποταμού με τη μορφή γυμνόστηθης γυναίκας.

Για αυτό δε μπορούμε να μιλάμε από άποψη τέχνης ή παιδείας για μια αμιγώς Χριστιανική παιδεία ή τέχνη, καθώς συνυπήρχε και ο Ελληνορωμαικός πολιτισμός ο οποίος ενσωματώθηκε στο Βυζάντιο.

[Νταρνάκας]

Αυτό που είχα πάντα απορία και ερωτώ τους μύστες είναι: επι Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για το σύνολο των Βουλγάρων (έως τον Δούναβη) και των διασπαρτων Βλάχων το Πατριαρχείο ΚΠολης έστελνε επισκόπους μέχρι σχεδόν το 1900, η λειτουργία στις τοπικές εκκλησίες τους γινόταν στα ελληνικά; Ή και πριν την βουλγαρική Εξαρχία έψελναν και διάβαζαν τα ευαγγέλια στην γλώσσα τους οι Βούλγαροι και (αν ναι) που ήταν τα όρια της εκκλησιαστικής χρήσης της ελληνικης στα βαλκάνια;

Δεν ξέρω αν χρησιμοποιούσαν την απλή βουλγαρική. Μπορεί και ναί. Αλλά την παλαιά σλαβωνική σίγουρα. Π.χ. στην αρχιεπισκοπή Αχρίδας που υπήρχε ως το 1767, η Θεία Λειτουργία τελούταν στα ελληνικά και στα σλαβικά. ( Σφέτας, Μιχαηλίδης, Εθνική Αφύπνιση στα Βαλκάνια , Ελλήνων Ιστορικά ).
https://en.wikipedia.org/wiki/Archbishopric_of_Ohrid

Νομίζω πως το ίδιο γινόταν και μετά την κατάργηση της αρχιεπισκοπής σε αμιγώς βουλαγαρικά μέρη, π.χ. βόρεια των Σκοπίων. Πάντως μετά το 1840 το οικουμενικό πατριαρχείο έδωσε άδεια στους Βουλγάρους να κάνουν τη Θεία Λειτουργία στα σλάβικα και σε νοτιότερα μικτά χωριά, ο ένας χορός να ψάλει σλάβικα και ο άλλος ελληνικά. Οι ρουμανίζοντες προσπάθησαν την εισαγωγή της ρουμανικής σε βλαχοχώρια της Μακεδονίας μετά το 1860 αλλά κατάφεραν @@. Οι Αλβανοί δεν νομίζω να έκαναν κάτι.
Αν ξέρει κάποιος ας πεί. Είναι ενδιαφέρον το θέμα.

Αν δε χρησιμοποιούσαν την ελληνική τότε θα χρησιμοποιούσαν την παλαιά σλαβονική. Την σύγχρονη βουλγαρική αποκλείεται να τη χρησιμοποιούσαν γιατί δεν υπήρχε καν μετάφραση των Ευαγγελίων στα βουλγάρικα. Οι πρώτοι που μετέφρασαν τα Ευαγγέλια στα βουλγάρικα (κι επίσης στα νεοελληνικά) ήταν κάτι Αμερικανοί βαπτιστές ιεραπόστολοι αν δεν κάνω λάθος που περιόδευαν στη Βουλγαρία κάπου στα 1830-40 (κι εγκαταστάθηκαν εκεί για αρκετές δεκαετίες).

[Pertinax]

Θένξ για τις διευκρινίσεις. Για αντάλλαγμα δέξου μερικά ωραία από 3 πρωτοβυζαντινούς ιστορικούς.

Η καταγωγή των Βυζαντίων γνωστή τον 6ο αι.
σ. 153 Ησυχίου Μιλησίου*, Πάτρια Κωνσταντινουπόλεως : ... η Ρωμαίων αρχή .. κατεδούλωσε καί τά των Ελλήνων έθνη, εικότως αυτή και οι Βυζάντιοι πειθόμενοι διετέλουν.

*( σελ. 143 ίσως δεν ήταν χριστιανός, αλλά οπαδός της ελληνικής ματαιοπονίας ).

σελ. 135 / Κάνδιδος Ίσαυρος : Ισαυρία από του Ησαύ έλαβεν τήν επωνυμίαν.


Οι κάτοικοι της Ηπείρου λέγονταν πλέον "Ρωμαίοι" :
σελ. 130 /Μάλχος ο Φιλαδελφεύς : ...Γέντονι , Γότθω μέν όντι ανδρί, γυναίκα δέ Ρωμαίων των περί τήν Ήπειρον γεγαμικότι ...
https://archive.org/details/fragmentahi ... t/page/130

Ωραίος! Ευχαριστώ

Βυζάντιοι: ο αρχαϊσμός αυτός από μόνος του δείχνει ότι γνώριζαν το ελληνικό παρελθόν της πόλης και πολλών κατοίκων της. Η ρωμαϊκή ταυτότητα δεν ήταν ζήτημα καταγωγής, αλλά ζήτημα ταύτισης με την ιδέα της Ρωμαίων αρχής.

Οι Μανιάτες πάλι αναφέρεται ξεκάθαρα από τον Πορφυ πως κατάγονταν εκ των παλαιοτάτων ( = παγανιστών ) Ρωμαίων. Δεν μπορεί να ήταν Ρωμαίοι ως τον 7ο αι. , ενδιαμέσως να έγιναν Γραικοί, και τον 9ο αι. να επανεθνοτίστηκαν σε Ρωμαίους ξανά. Ασυναρτησίες ...

Οι Μανιάτες δεν μπορεί να ήταν Ρωμαίοι με την εθνοτική έννοια. Αφού, όπως λέει ο Πόρφυ, όλοι τους αποκαλούσαν Έλληνες, γιατί οι άμεσοι πρόγονοί τους (μέχρι την εποχή του Βασίλειου Α') ήταν παγανιστές. Επομένως εδώ το "παλαιότατοι Ρωμαίοι" μάλλον έχει τη σημασία: παλαιότατοι Ρωμαίοι υπήκοοι (σε αντίθεση με τους επήλυδες Σλάβους).

[Professor]

Και εσύ να προσθέσεις τον Λήκ ( 1805 ) και τον Bory de Saint-Vincent ( 1830 ) στους οποίους οι κάτοικοι των Μολάων και ο τοπικός κλήρος έλεγαν πως ο τόπος τους πήρε το ονομά του απ' τον Μενέλαο.

Άλλοι θεωρούσαν προγόνους τους Έλληνες και άλλοι όχι. Οι περισσότεροι όμως απλοί άνθρωποι ήξεραν ότι ο "καιρός των Ελλήνων" ήταν η αρχαιότητα και ότι οι ίδιοι ήταν οι Ρωμιοί (υπήρχαν και κάποιοι που μπερδεύονταν και έλεγαν Ρωμιούς τους αρχαίους ).

Πρόσθεσε και αυτό:

«Μπορεί η υπόμνηση του Λεωνίδα στους Έλληνες να μοιάζει με κοινοτοπία, αλλά η αλήθεια είναι πως και γι’ αυτόν, και για τους άλλους ήρωες της αρχαιότητας ο πολύς λαός δεν έχει παρά μια εξαιρετικά μπερδεμένη ιδέα, και είναι ελάχιστοι όσοι επεκτείνουν τα ένδοξα χρόνια σε εποχές παλαιότερες από τους Γραικούς αυτοκράτορες. Αυτοί που συνήθως αρέσκονται να ανατρέχουν σε παλαιότερες εποχές, επισημαίνουν την ισχύ και τις αρετές ετούτων των ηγεμόνων, και ξεκινούν την ιστορία τους με τον Μέγα Κωνσταντίνο, τον Βασιλέα των Ρωμαίων. Οι ελπίδες τους όλες κατευθύνονται προς την αποκατάσταση του βυζαντινού βασιλείου, στο πρόσωπο οποιουδήποτε χριστιανού, αλλά ιδιαίτερα χριστιανού της εκκλησίας τους, και πιστεύω πως δεν θα τους ήταν καθόλου ευπρόσδεκτη η προοπτική εγκαθίδρυσης μιας ανεξάρτητης συμπολιτείας κατά το υπόδειγμα των αρχαίων δημοκρατιών τους. Τα βλέμματά τους έχουν στραφεί φυσικά προς την Ρωσία για περισσότερο από μισόν αιώνα, και ο καθένας γνωρίζει πολύ καλά τις δύο απελπισμένες προσπάθειές-τους να δημιουργήσουν μιαν αλλαγή ευνοϊκή για την δύναμη αυτήν στην καρδιά της ευρωπαϊκής Τουρκίας»
[J. C. Hobhouse, A Journey through Albania and other Provinces of Turkey in Europe and Asia, 1813, σ. 588]

Γιατί το ένα Greeks μεταφράζεται διαφορετικά απ' το άλλο;