sport billy έγραψε: ↑27 Μαρ 2019, 11:29
Οι Αρβανίτες από την αρχή της καθόδου τους στον ελληνικό χώρο
ή έστω αργότερα ήταν δίγλωσσοι.
Κατά την Οθωμανική περίοδο γνωρίζανε ρωμαίικα αρκετοί και ήτανε και ορθόδοξοι χριστιανοί ΟΛΟΙ.
Άρα δεν δυσκολευτήκανε στην επιλογή τους ανάμεσα στους ομόγλωσσους αλλά μουσουλμάνους τουρκαλβανούς και στους επίσης ομόγλωσσους αλλά Ορθόδοξους Ρωμαίους/Γρεκούς.
Συνδρομή στα λεγόμενα σου
Αρβανίτες και παράλια Αλβανία
Τό οτι οι Αρβανίτες προέρχοντε κυρίως από την παράλια Αλβανία και λιγότερο από ενδοχώρα φαίνεται από πολλές ενδείξεις,
Το σημαντικό είναι οι παραδόσεις των ιδιων των Αρβανίτων όπως κάποτε είχε παρουσιάσει ο Μπουας.
¨Το κείμενο που ακολουθεί είναι απ' το βιβλίο “Athenes, Ancienne et Nouvelle” του Guillet de la Guilletiere, 1676, σελίδα 89.
Ils sont en par....... Magnottes sont sur mer...”
Μτφ
''''
Ενα μέρος τους προέρχεται ... απ' τα μέρη που είναι κοντά στην Απολιμένα και την Σαπόζα
κι ένα άλλο απ' την περιοχή της Ηπείρου κοντά στα βουνά της Χειμάρας.
Είναι γενναίοι απ' την φύση τους, αποφασιστικοί κι ακούραστοι....'''''
Το όνομα Απολιμένα είναι στην πραγματικότητα μια παραφθορά του ονόματος της αρχαίας Απολλωνίας (η Πογιάνας η Μπογιάνας).
Κι αυτό σημαίνει πως ένα μέρος των Αρβανιτών της Αττικής προερχόταν απ' την περιοχή η οποία σήμερα έχει το, λατινικό και σχεδόν Ιταλικό, όνομα Φίερι.
Το όνομα Σαπόζα είναι στην πραγματικότητα η Σόπεζα στην σημερινή κεντρική Αλβανία,
βόρεια της πόλης Φίερι. Το αρχαιότερο όνομα της ήταν Σπαλάτο ενώ σήμερα λέγεται Κριεκούκι κι αποτελεί τμήμα της περιοχής της Μουζακίας.
Kάτι ακόμα σημαντικό μαζι με όλα αυτά
Mιχάλης Κοκκολάκης
Κάνει αναφορά στηΣελίδα 51 το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι : χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913),]
''
''ελληνικό τοπωνυμικό υπόστρωμα των αλβανόφωνων περιοχών
στις παράλιες πεδινές ζώνες Φαναριού, Πλαταριάς και Μουζακιάς ......''''
Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΙΜΑΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ
Άρθρο του Δώρη Κ. Κυριαζή ….
''''Τοπωνύμια ελληνικής αρχής διαπιστώνουμε ότι, αν και απαντάνε καθ’ όλη την παραλιακή γραμμή από την/τον Αυλώνα και μέχρι το Βουθρωτό, πυκνώνουν ωστόσο σε ορισμένα σημεία του Bregu i Detit (Παλάσα, Δρυμάδες, Χιμάρα), ενώ αλλού αραιώνουν (Πικέρας – Piqeras) ή απαντάνε κυρίως ως μακροτοπωνύμια.'''''
Στη Μουζακιά όπως στις παραλιες περιοχες και λιγότερο στην ενδοχώρα αυτών
οι οποίες ειναι περιοχές από οπου κατήλθε μεγάλο μέρος των Αρβανιτών
οπως φάνηκε παραπάνω από τις παραδόσεις τους
υπάρχει πλυθωρα ελληνικων τοπονυμιακού και ελληνικο υπόστρωμα
σε αντίθεση με την ενδότερη σημερινή Σκιπερία
Μαρτυρία του 1570 αυτή τη φορά ''Da Dulcino fino alla Vallona e suoi confini si usa ancoi la linqua Greca'''
Rellagione anonima sull ' Albania [Dokumente 1989 ,273]
Δηλαδή στη παράλια σημερινή Αλβανία , [κυρίως στις πόλεις λογικα και δευτερευοντως στα χωρια ιδιως ως το Δυρράχιο ]
ομιλείτε και η ελληνικη γλωσσα 
Αυτό σε αντίθεση με την παράλια περιοχη πάνω απο την Αυλώνα οπου δεν διατηρήθηκε ,
διατηρήθηκε όμως στη παραλια επαρχία Χειμάρας ως και την εποχη του 1913 αλλα και του Χότζα
Γράφει χαρακτηριστικά ο Σίλβεστρος Κωνσταντίνος Σλάδης, για τη περιοχή της Χειμάρας , σε επιστολή του στο Βατικανό (1780)
«…
Οι άνθρωποι των παραλίων
ομιλούν νέα ελληνικά και αλβανικά,
ενώ του εσωτερικού αλβανικά. Οι λειτουργίες τους γίνονται στα αρχαία ελληνικά…».
Ας γίνουμε αναλυτικότεροι .....
Πχ μαρτυρία [πρώην] δίγλωσσσου χωριού της Χειμάρας
Πυλιουρι ,μαρτυρία του Υποστράτηγου Ιωαννου Αλεξάκη για το 1913 , χαρακτηριστικά αποσπάσματα
Τό Πύλιουρι ήτο ολόκληρον 'Ελληνικόν μέ άγνούς "Ελληνας 
. Συνειργάζον το πρότερον μέ τούς Κρήτας πολεμιστάς κατά τών Αλβανών καί πλησίον τού χωρίου, άνατολικώς αύτού, ύπήρχε τάφος τού φονευθέντος εκεί εις μάχην Κρητός οπλαρχηγού Γ. Στυλ. Τζουλάκη, εξ 'Αγίας Βαρβάρας ' Ηρακλείου.
Κατά τήν εσπέραν τής έκεΐ άφίξεώς μου, εις συγκέντρωσιν τών κατοίκων ώμίλησα εις αύτούς διά τήν Πατρίδα 'Ελλάδα καί έξεδήλωσαν μεγάλην χαράν, έλπίζοντες εις τήν πλήρη έλευθέρωσιν τής Βορείου ’Ηπείρου καί ένωσιν μέ τήν ' Ελλάδα..
Εκεί κατεγινόμην εις τήν έκμάθησιν τής 'Αλβανικής γλώσσης, με βοηθούς κατοίκους,
οί όποιοι έγνώριζον καί τήν 'Αλβανικήν καί τήν Ελληνικήν.
Κατήρτισα τετράδιον με λέξεις καί φράσεις, τάς χρησίμους διά συνεννόησιν καί έξέτασιν 'Αλβανών. '
'''Αναπολώ έκτοτε τήν διαμονήν μου εις τό ώραϊον Πύλιουρι,
πλησίον τών άγνών Ελλήνων 
κατοίκων του.
Journals of a Landscape Painter in Albania
Από τον/την Edward Lear
Ονομαζει τα χωρια της Xειμαρας ως »’as a body o greek christians»»
Ενω μαρτυραει την ελληνοφωνια και ελληνικη καταγωγη της Χωρας των Χειμαριωτων
»’The people οf Chimara
are all of Greek origin and speak Romeic ,though those of the towns i have passed on my way , although Christians are all Albanians»’
Δηλαδη μιλανε ρωμεικα και ειναι Ελληνες στη καταγωγη ,
σε αντιθεση με τους χριστιανους των βορειοτερων πολεων που οπως λεει ,ηταν Αλβανοι.
Eνω για τα βορειοτερα της Χειμαρας αλβανομουσουλμανικα Λιαμποχωρια οπως οι Τραγιαδες αναφερει ο ιδιος στο βιβλιο του
»’Albania only is spoken and very little Greek undrestood here»
Αρα εκει μιλιοτανε μονο τα αλβανικα και μονο ελαχιστες λεξεις ελληνικες γνωριζανε προφανως οι ανδρες του χωριου.
Ειδαμε εδω τη γλωσσολογική διαφορά
Χειμαρας ,Πυλιουριου ,και Τραγκιαδ
Κάτι παρόμοιο συνέβαινε προ του 1500 και βορειότερα αυτής
δηλαδή πάνω από τη σημερινη βορεια Ηπειρο
, στην παράλια σημερινη Σιπερία
οπως ειδαμε στα αρχικα στοιχεία