Chainis έγραψε: ↑18 Απρ 2019, 17:40
Εθελοτυφλείς εσύ, σου έχει γίνει δεύτερη φύση.
Δεν έχεις επαφή με καμία ιστορική αλήθεια.
- Το Μεσολόγγι χάθηκε γιατί δεν μπόρεσε ο Μιαούλης να σπάσει τον αποκλεισμό από τον ενωμένο Τούρκοαιγυπτιακό στόλο λίγο πριν την έξοδο.
- Για να κινηθεί ο στόλος έπρεπε να εφοδιαστούν τα πλοία με τρόφιμα για μεγάλη διάρκεια επιχειρήσεων, μπαρούτι και μπάλες για τα κανόνια κι όλα αυτά αγοράζονταν.
Τα πρώτα χρόνια της επανάστασης πρόσφεραν χρήματα οι πλοιοκτήτες γι' αυτό, το 1826 είχαν αδειάσει τα πουγκιά των περισσοτέρων. ιση
Η τοποθέτηση σου εδώ είναι ανάλογη αυτής των μισθοφόρων κλεφτοκαπεταναίων που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το πλιάτσικο.
Στοχευμένη προσπάθεια συκοφάντησης και τίποτα περισσότερο.
- Δεν ήταν ευχή, διαπίστωση ήταν, ζεις σε ένα σύμπαν που είναι άκρως διασκεδαστικό για μας.
Άντε εγω "εθελοτυφλω". Οι Ιστορικές πηγές που αναφέρουν τα χρήματα που εισέρευσαν στα ταμεία των προσωρινών κυβερνήσεων, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, η ρεμούλα των αγαπημένων σου "καημένων" καραβοκύρηδων που δεν είχαν να ναυλωσουν καράβια για να βοηθήσουν το Μεσολόγγι, εθελοτυφλουν κι αυτές?
Το πρώτο δάνειο στα 1824 (800.000 λίρες)
Στις 2/6/1823, το εκτελεστικό εξουσιοδότησε τους Ιω. Ορλάνδο (γαμπρό του Γ. Κουντουριώτη), Ανδρ. Ζαΐμη και Ανδρ. Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο. Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει (θα αναχωρήσουν 30/11/1823 και ενώ στις 25/11/1823 ήδη έχει αρχίσει ουσιαστικά ο πρώτος εμφύλιος).
Στις 20/1/1824, έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον Γ. Κάνινγκ και το «φιλελληνικό» Κομιτάτο (πρόεδρος Τζ. Μπένθαμ και γραμματέας ο Τζ. Μπόουρινγκ), αποτελούμενο κυρίως από τραπεζίτες και εμπόρους, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) με τον οίκο Λούγκαν Σονς και Ο’Μπράιεν (21 Φεβρουαρίου 1824).
Το δεύτερο δάνειο στα 1825 (2.000.000 λίρες)
Στις 31/7/1824, το Βουλευτικό, μετά την καταστροφή της Κάσου (30/5/1824), και των Ψαρών (22/6/1824), αποφάσισε τη σύναψη και νέου δανείου, φυσικά πάλι από την Αγγλία του «φιλέλληνα» Γ. Κάνινγκ, που με το Αγγλικό Κόμμα στην Ελλάδα ήλεγχε σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική πολιτική. Ήδη προετοιμάζεται ο δεύτερος Εμφύλιος (22/10/1824-6/2/1825) για την οριστική συντριβή της παράταξης Κολοκοτρώνη-Ανδρούτσου και Πελοποννησίων.
Στις 26/1/1825, συνομολόγησαν στο Λονδίνο το δεύτερο δάνειο ύψους 2.000.000 λιρών στο 55,5% (!!!) του ονομαστικού (1.110.000 λίρες), με τον τραπεζιτικό οίκο Ρικάρντο.
Οι Έλληνες διαπραγματευτές ήταν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος.
Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού από το παραχωρούμενο δάνειο παρακρατήθηκαν 200.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών και χρεωλύσια και άλλες 70.000 λίρες προμήθειες και μίζες και 14.000 «αμοιβές» στους 2 Έλληνες διαπραγματευτές.
Από τις 2.800.000 λίρες των δυο αγγλικών δανείων που χρεώθηκαν οι καταπιεσμένοι του «ελλαδικού χώρου», οι ηγετικές του ομάδες θα λάβουν, θα κατασπαταλήσουν και θα καρπωθούν, αφαιρουμένων των τόκων, προμηθειών κ.λπ., μόνο 933.887. Η αγγλική επιθεώρηση Quarterly Review, αναφερόμενη στους «φιλέλληνες» τραπεζίτες, έγραφε χαρακτηριστικά: «Ενώ οι επιχειρήσεις των ορυχείων, των πλυντηρίων, της πλινθοποιίας, των αλατορυχείων και αι τοιαύται, ανεπιφυλάκτως διακηρύττουν, ότι οι βλέψεις των είναι καθ΄ ολοκληρίαν χρηματικαί, οι εν ευφυία αδελφοί των της ελληνικής “επιχειρήσεως” (company) εκάλυψαν τας αυτάς επιδιώξεις υπό τα τυχερά ονόματα της ελευθερίας και της φιλανθρωπίας». (Βλ. Γ. Κατσούλη, Οικονομική Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τόμος Α΄, σελ. 344-345).
Από τόσα λεφτά κε Πρύτανη, πως και ΔΕΝ έτυχε να μπορεί το Κράτος το 1826 να εξοπλίσει τον στόλο των "καημένων" των Αρβανιτών και άφησε το Μεσολόγγι να χαθεί?
Ποιός φταίει τελικά, ο Κιουταχής κιο Ιμπραήμ ή οι ντόπιοι ΡΑΓΙΑΔΕΣ-ΚΑΤΣΙΚΟΚΛΕΦΤΕΣ?
Δεν έχω πάθει κανένα αμοκ, όπως είχες γράψει, γιατί αυτά που γράφεις τα ξέρω και ως γεγονότα ισχύουν. Το πρόβλημα είναι η πρακτική σου. Η συστηματική επιλογή αρνητικών για τους Ελληνες και θετικών για τους Οθωμανούς με μια προσπάθεια ωραιοποίησης του καθεστώτος τους δημιουργεί ένα τελικό ιστορικό αφήγημα που δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα και είναι ανθελληνική προπαγάνδα.
