Ότι ξέρουμε για τα Αδώνια - η Ελληνική Ανάσταση

[tanipteros]

Σε αυτό το νήμα συζητάμε για την Ελληνική εορτή της ανάστασης του Άδωνη.
Παρακαλώ διασώστε και διαδώστε την προγονική μας κληρονομιά.

[tanipteros]

[tanipteros]

[Νατάσα]

Τα «Αδώνεια»: Ο θάνατος και η Ανάσταση του θεού Άδωνη


Στις παραδόσεις των λαών της ανατολικής μεσογείου , υπάρχουν τουλάχιστον 16 θεοί που βιώνουν το δράμα του θανάτου αλλά και ταυτόχρονα την λύτρωση της αναστάσεως.
Στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο εκτός από τον Δία/Φελχανό και τον Διόνυσο/Ζαγρέα , ο σημαντικότερος Θεός που πεθαίνει και ανασταίνεται , είναι ο Άδωνις

Σύμφωνα με την παράδοση ο Αδωνις ήταν γιός του Κινύρα κι της Σμύρνας. Όταν γεννήθηκε ήταν τόσο πανέμορφο μωρό που μόλις τον είδε η Θεά Αφροδίτη τον ερωτεύτηκε και για να μην τον χάσει τον έβαλε σε μία λάρνακα και τον εμπιστεύθηκε στην Περσεφόνη , την Θεά του κάτω κόσμου.

Όταν όμως ο Αδωνις μεγάλωσε , η Περσεφόνη θαμπωμένη και αυτή από την ομορφιά του , αρνήθηκε να τον επιστρέψει και τότε η Αφροδίτη ζήτησε την συνδρομή του Δία.Ο πατέρας των Θεών τότε έδωσε τον όμορφο νέο τα 2/3 του χρόνου στην Αφροδίτη και το 1/3 στην Περσεφόνη.
Η Αφροδίτη εγκατέλειψε τον Ολυμπο και ακολούθησε τον πανέμορφο νέο κάτω στην γη. Δυστυχώς όμως σε ένα κυνήγι αυτός σκοτώθηκε από ένα αφηνιασμένο κάπρο. Η Αφροδίτη απαρηγόρητη και με δάκρυα στα μάτια ζήτησε από την Περσεφόνη πίσω τον όμορφο νέο και τότε οι δύο Θεές αποφάσισαν να τον έχουν η κάθε μία για εξι μήνες τον χρόνο. Η διαμάχη των δύο Θεαινών συμβολίζει και διδάσκει ότι ο Ερωτας μπορεί να νικήσει ακόμη και τον θάνατο !

Από το αίμα του Αδώνιδος γεννήθηκαν τα τριαντάφυλλα και οι παπαρούνες και από τα δάκρια της Αφροδίτης οι ανεμώνες

Ο Αδωνις είναι ένας πανάρχαιος Θεός της ανατολής και η λατρεία του ήταν διαδεδομένη στηνΣυρία την Φοινίκη την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Από εκεί η λατρεία του πέρασε στην Κύπροκαι από την Κύπρο στην Ελλάδα ήδη από τη αρχαική εποχή.

Σύμφωνα με την παράδοση ο τάφος του βρισκόταν στην Βηθλεέμ σε μία υπόγεια σπηλιά στα θεμέλια του Ναού της Θεάς Αστάρτης. Πιθανολογείται ότι το σημείο βρίσκεται εκεί που σήμερα είναι χτισμένος ο Ναός της Γεννήσεως.

Τα Αδώνεια


Σε ανάμνηση του θανάτου και της αναστάσεως του Θεού ετελούντο κάθε χρόνο τα Αδώνεια. Σε άλλες περιοχές η γιορτή γινόταν στα μέσα του μηνός Βοηδρομίωνος (Αύγουστος – Σεπτέμβριος ) και αλλού, στην κυρίως Ελλάδα την άνοιξη κατά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.
Η πρώτη ημέρα των «Αδωνείων», που λεγόταν «Αφανισμός», ήταν ημέρα πένθους για το θάνατο του Θεού, που απεικονίσεις του τον παρουσιάζουν εστεμμένο με ταινίες που τις διακοσμούνισοσκελείς σταυροί , με το στόλισμα των λεγόμενων «Κήπων του Αδώνιδος» (που τους φύτευαν και τους προετοίμαζαν οι γυναίκες οκτώ ημέρες πριν), καθώς και με μοιρολόγια και λυπητερές μουσικές από πένθιμο αυλό (τη λεγόμενη «γίγγρα»). Η δεύτερη ημέρα των εορτασμών η Εύρεσις (ανάστασις) ήταν ημέρα χαράς για την ανάσταση του Θεού εκ νεκρών και την ανάληψή του δίπλα στη Θεά Αφροδίτη για το μισό χρόνο.


Οι Κήποι του Αδώνιδος (Επιτάφιος)


Οι κήποι του Αδώνιδος ήσαν πανέρια η γλάστρες γεμάτες χώμα μέσα στις οποίες έσπερναν και καλλιεργούσαν ειδικά για τα Αδώνεια, πολύτριχο και αλλά φυτά ταχέως αυξανόμενα, καθώς και σιτάρι, κριθάρι, μαρούλι, μάραθο και διάφορα είδη λουλουδιών που τα περιποιούντο επί 8 ημέρες, κατά κύριο λόγο η αποκλειστικά, οι γυναίκες.

Την ημέρα του «Αφανισμού» οι λατρευτές κυρίως γυναίκες με λυμμένα τα μαλλιά τους, ξυπόλητες και γυμνόστηθες, περιέφεραν με θρήνους και οδυρμούς τα ομοιώματα του Θεού και τους «Κήπους» στους δρόμους των πόλεων και κατόπιν τα οδηγούσαν στη θάλασσα (ή σε πηγές και ποτάμια σε άλλες πόλεις), τα έριχναν στα νερά και παρακαλούσαν να επιστρέψει ο Θεός από τον κάτω κόσμο.
Στα «Αδώνεια» προσφερόταν ως θυμίαμα μύρα, ενώ ψάλλονταν και ειδικά άσματα, τα λεγόμενα «Αδωνίδια», από τα οποία έχει διασωθεί ένα πολύ αξιόλογο δείγμα. Πρόκειται για τον «Επιτάφιον Αδώνιδος» του Βίωνος. Σε κάποια από τα ανά τόπους «Αδώνεια» γίνονταν και μυήσεις σε Μυστήρια του Θεού (Ο Λουκιανός διασώζει ότι οι μύστες θυσίαζαν πρόβατο και έπαιρναν μετάληψη).

https://www.inewsgr.com/116/ta-adoneia- ... llinon.htm

[tanipteros]

βάλε και την πηγή καλέ για να είσαι σωστή....

[Νατάσα]

βάλε και την πηγή καλέ για να είσαι σωστή....

Την έχασα, έτσι που το έβαλα ότι είναι απλά απο το δίκτυο δεν στέκει;

[tanipteros]

το βρήκα από την πρώτη παράγραφο. Είναι σε πολλά σάητ.

[tanipteros]

Οι αρχαίοι θεοί που σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν προ Χριστού!!
http://www.elikoncc.info/?p=9756

[Νατάσα]

Το θέμα είναι αν υπήρξαν και άλλοι θεοί πριν τον Χριστό που σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν μπορούσαν άραγε να προσφέρουν όπως και ο Χριστός την ίδια δυνατότητα σωτηρίας της ψυχής;...

[Νατάσα]

Τότε γιατί μας μαθαίνουν ότι πριν τον Χριστό οι ψυχές που πέθαιναν πηγαιναν στον Άδη και δεν μπορούσαν να δουν φως;

[Νατάσα]

Να τοποθετηθεί παρακαλώ ο ΟΥΤΙΣ

[tanipteros]

Τότε γιατί μας μαθαίνουν ότι πριν τον Χριστό οι ψυχές που πέθαιναν πηγαιναν στον Άδη και δεν μπορούσαν να δουν φως;

Το τι γίνεται στον Άδη έχει πολλές εκδοχές στο διάβα της ιστορίας.
Για παράδειγμα το πιο γνωστό είναι ότι η ψυχή πήγενε στον Άδη και περιφερόταν αδύναμες σαν σκιές.
Στην Νέκυια ραψωδία του Ομήρου ο Οδυσσέας κάνει ένα κύκλο αίματος από θυσιασμένα ζώα προκειμένου να έρθει ο μάντης Τειρεσίας σαν σκιά και να πιει αίμα να πάρει δυνάμεις για να μιλήσει με τον Οδυσσέα.

Αυτή ήταν η πιο κοινή εκδοχή.

Αργότερα ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ψυχή διαλείεται στα τρία μέρη της Λογιστικό, Επιθυμητικό, Θυμοειδές και το Λογιστικό που περιέχει τον Θείο Πνεύμα ανέρχεται στους Ουρανούς στον Ουράνιο Ζευ ενώ τα άλλα 2 μέρη σαν σκιές πάνε στον Χθόνιο Δία στον Χθόνιο Άδη.

Αυτή ήταν η μυστηριακή εκδοχή ότι η ψυχή γίνεται θεός στους ουρανούς.

[tanipteros]

Δλδ αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι αρχαίοι μύστες μαθητεύαν στα μυστήρια και γνώριζαν ότι μετά θάνατον υπάρχει ζωή και μάλιστα οι ενάρετες ψυχές γίνονται Θεοί.

[Νατάσα]

Τότε γιατί μας μαθαίνουν ότι πριν τον Χριστό οι ψυχές που πέθαιναν πηγαιναν στον Άδη και δεν μπορούσαν να δουν φως;

Το τι γίνεται στον Άδη έχει πολλές εκδοχές στο διάβα της ιστορίας.
Για παράδειγμα το πιο γνωστό είναι ότι η ψυχή πήγενε στον Άδη και περιφερόταν αδύναμες σαν σκιές.
Στην Νέκυια ραψωδία του Ομήρου ο Οδυσσέας κάνει ένα κύκλο αίματος από θυσιασμένα ζώα προκειμένου να έρθει ο μάντης Τειρεσίας σαν σκιά και να πιει αίμα να πάρει δυνάμεις για να μιλήσει με τον Οδυσσέα.

Αυτή ήταν η πιο κοινή εκδοχή.

Αργότερα ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ψυχή διαλείεται στα τρία μέρη της Λογιστικό, Επιθυμητικό, Θυμοειδές και το Λογιστικό που περιέχει τον Θείο Πνεύμα ανέρχεται στους Ουρανούς στον Ουράνιο Ζευ ενώ τα άλλα 2 μέρη σαν σκιές πάνε στον Χθόνιο Δία στον Χθόνιο Άδη.

Αυτή ήταν η μυστηριακή εκδοχή ότι η ψυχή γίνεται θεός στους ουρανούς.

Μα αν γίνονταν "θεός" όπως λες η ψυχή, τότε τί στο καλό προσέφερε η θυσία του Χριστού;;; Κοίτα, δεν βάζω το ίδιο τους θεούς πριν απο τον Χριστό (είτε ήταν ελοχίμ, είτε οτιδήποτε άλλο) με τον ίδιο τον Χριστό, με καταλαβαίνεις; Δεν είναι ίσα και όμοια τα οποιδήποτε πλάσματά Του με τον ίδιο τον Δημιουργό! Αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ και προσπαθώ να βρω απάντηση.

[tanipteros]

Τότε γιατί μας μαθαίνουν ότι πριν τον Χριστό οι ψυχές που πέθαιναν πηγαιναν στον Άδη και δεν μπορούσαν να δουν φως;

Το τι γίνεται στον Άδη έχει πολλές εκδοχές στο διάβα της ιστορίας.
Για παράδειγμα το πιο γνωστό είναι ότι η ψυχή πήγενε στον Άδη και περιφερόταν αδύναμες σαν σκιές.
Στην Νέκυια ραψωδία του Ομήρου ο Οδυσσέας κάνει ένα κύκλο αίματος από θυσιασμένα ζώα προκειμένου να έρθει ο μάντης Τειρεσίας σαν σκιά και να πιει αίμα να πάρει δυνάμεις για να μιλήσει με τον Οδυσσέα.

Αυτή ήταν η πιο κοινή εκδοχή.

Αργότερα ο Πλούταρχος αναφέρει ότι η ψυχή διαλείεται στα τρία μέρη της Λογιστικό, Επιθυμητικό, Θυμοειδές και το Λογιστικό που περιέχει τον Θείο Πνεύμα ανέρχεται στους Ουρανούς στον Ουράνιο Ζευ ενώ τα άλλα 2 μέρη σαν σκιές πάνε στον Χθόνιο Δία στον Χθόνιο Άδη.

Αυτή ήταν η μυστηριακή εκδοχή ότι η ψυχή γίνεται θεός στους ουρανούς.

Μα αν γίνονταν "θεός" όπως λες η ψυχή, τότε τί στο καλό προσέφερε η θυσία του Χριστού;;; Κοίτα, δεν βάζω το ίδιο τους θεούς πριν απο τον Χριστό (είτε ήταν ελοχίμ, είτε οτιδήποτε άλλο) με τον ίδιο τον Χριστό, με καταλαβαίνεις; Δεν είναι ίσα και όμοια τα οποιδήποτε πλάσματά Του με τον ίδιο τον Δημιουργό! Αυτό τουλάχιστον πιστεύω εγώ και προσπαθώ να βρω απάντηση.

Είναι μια απλή αντιγραφή κατά την γνώμη μου από τα Ελληνικά Πυθαγόρεια μυστήρια.