Συνοπτική αποδόμηση της μαρξιστικής θεωρίας περί «εκμετάλλευσης»

[Covington88]

Μαρξισμός; σοβαρά τώρα;
Πες μας και για τη κοίλη γη

ο κύριος Γκουντής γράφει σοβαρά άρθρα. επί της ουσίας λέει κάτι λάθος;;

Ναι μιλάμε πολύ σοβαρά. Επειδή κάποιοι μας ειρωνεύονται ,προς πληροφόρησιν τους ,ο Μαρξισμός διδάσκεται πια και στα πανεπιστήμια και όχι μόνο στα Ελληνικά όπου υποτίθεται ότι υπάρχει η ηγεμονία της Αριστεράς. Μας αρέσει δεν μας αρέσει ,αυτός ο φιλόσοφος επηρέασε είτε άμεσα ,είτε έμμεσα ολόκληρο τον κόσμο για έναν αιώνα.

Το ότι κάτι μελετάται στο πανεπιστήμιο δε σημαίνει ότι είναι κάτι καλό. Και ο καρκίνος μελετάται, αλλά δε μπορείς να πεις ότι οι ιατροί είναι υπέρ του. Και ο Μαρξισμός είναι μία μορφή κοινωνικού καρκινώματος.

[pylothess]

ο κύριος Γκουντής γράφει σοβαρά άρθρα. επί της ουσίας λέει κάτι λάθος;;

Ναι μιλάμε πολύ σοβαρά. Επειδή κάποιοι μας ειρωνεύονται ,προς πληροφόρησιν τους ,ο Μαρξισμός διδάσκεται πια και στα πανεπιστήμια και όχι μόνο στα Ελληνικά όπου υποτίθεται ότι υπάρχει η ηγεμονία της Αριστεράς. Μας αρέσει δεν μας αρέσει ,αυτός ο φιλόσοφος επηρέασε είτε άμεσα ,είτε έμμεσα ολόκληρο τον κόσμο για έναν αιώνα.

Το ότι κάτι μελετάται στο πανεπιστήμιο δε σημαίνει ότι είναι κάτι καλό. Και ο καρκίνος μελετάται, αλλά δε μπορείς να πεις ότι οι ιατροί είναι υπέρ του. Και ο Μαρξισμός είναι μία μορφή κοινωνικού καρκινώματος.

Αυτό είναι καθαρά προσωπική σου άποψη. Εγω δεν το έκρινα ως θετικό ή ως αρνητικό . Εγώ τόνισα την σημαντικότητα του θέματος ακριβώς όπως ο καρκίνος που ανέφερες. Και προφανώς στα πανεπιστήμια δεν μιλάνε για την κοίλη γη.

[Covington88]

Αυτό είναι καθαρά προσωπική σου άποψη. Εγω δεν το έκρινα ως θετικό ή ως αρνητικό . Εγώ τόνισα την σημαντικότητα του θέματος ακριβώς όπως ο καρκίνος που ανέφερες. Και προφανώς στα πανεπιστήμια δεν μιλάνε για την κοίλη γη.

Ναι, γιατί η κοίλη γη δεν έχει πείσει τόσους λοβοτομημένους για τόσο παρατεταμένο διάστημα. Ο Μαρξισμός είναι επάρατη νόσος με διάρκεια και αντοχή στα μυαλά λοβοτομημένων.

[koukouvagia]

Το θέμα δεν είναι απλά ότι ο μαρξισμός και ο μεταμαρξισμός για παράδειγμα υπάρχει στα πανεπιστήμια.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει τεράστια συζήτηση στη διεθνή βιβλιογραφία, σχετικά με την οικονομική θεωρία του Μαρξ και πως θα μπορούσε να έχει ισχύ σήμερα. —Γιατί, για όσους είναι διαβασμένοι και δεν αναπαράγουν συνθήματα, ο Μαρξ περιόρισε τη θεωρία του μέσα στην ιστορικότητα.

Άλλα, όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ μου εδώ, όσοι κατηγορούν με κορώνες τον Μαρξ και νομίζουν πως με δυο λέξεις καταρρίπτουν ολόκληρη τη θεωρία είναι ΑΝΙΔΕΟΙ και εκθέτουν εαυτούς ανεπανόρθωτα που έχουν άποψη και μάλιστα τόσο αιχμηρή και απόλυτη χωρίς να γνωρίζουν.

[foscilis]

Περίεργο που ο Μίλτον Φρίντμαν χρειάστηκε γύρω στης 300 σελίδες για να αποδομήσει τον ίδιο ισχυρισμό και χρησιμοποίησε κάτι πολύπλοκα επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με τη μελλοντική αξία της εργασίας σε σχέση με την παρούσα.

Φαίνεται ήταν ένας χαζός μαλάκας μπροστά στον Γκουντή.

[Covington88]

Περίεργο που ο Μίλτον Φρίντμαν χρειάστηκε γύρω στης 300 σελίδες για να αποδομήσει τον ίδιο ισχυρισμό και χρησιμοποίησε κάτι πολύπλοκα επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με τη μελλοντική αξία της εργασίας σε σχέση με την παρούσα.

Φαίνεται ήταν ένας χαζός μαλάκας μπροστά στον Γκουντή.

Butthurt... ορατό από χαμηλή τροχιά πάνω από τη Γη.

[foscilis]

Του Μιχάλη Γκουντή
Εισαγωγή
Σε προηγούμενο μας άρθρο είχαμε καταρρίψει την μαρξιστική «υπεραξία» δείχνοντας στην ουσία, ότι ο καπιταλιστής και το κεφάλαιο που διαθέτει αποκτήθηκε μέσω δικής του αποταμίευσης, η οποία με τη σειρά της αποκτήθηκε μέσω δικής του εργασίας. Τα μέσα παραγωγής στην ουσία «περιέχουν» τη συνολική εργασία και χρόνο που διέθεσε ο καπιταλιστής για να τα αποκτήσει. Είναι μόνο στο τέλος της διαδικασίας, όπου ο εργάτης έρχεται και προσθέτει τη δική του εργασία στην παραγωγή του τελικού προϊόντος. Σε εκείνο το άρθρο είχαμε μάλιστα κάνει την παραδοχή ότι το ποσό της εργασίας είναι εκείνο με το οποίο θα συγκρίνουμε τις διαφορές ανάμεσα στις αμοιβές του καπιταλιστή και του προλετάριου.

Στο παρόν άρθρο, θα επιχειρήσουμε διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Θα αποδείξουμε ότι οι διαφορές στις αμοιβές δικαιολογούνται λόγω της διαφοράς στις χρονικές προτιμήσεις του καπιταλιστή και του εργάτη. Είναι προϊόν δηλαδή των προσωπικών επιθυμιών και των δύο και ως εκ τούτου η «υπεραξία» δεν είναι προϊόν ούτε εκμετάλλευσης, ούτε και θύμα κλοπής. Βασιζόμαστε πάλι στα έργα του μεγάλου Αυστριακού οικονομολόγου Eugen von Böhm-Bawerk και πιο συγκεκριμένα στα έργα του: Karl Marx and the close of His system (1896) , The Positive Theory of Capital (1888) και Capital and Interest (1890).

Χρονική προτίμηση καπιταλιστή και προλετάριου
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις διαφορές στην σκέψη του καπιταλιστή και του προλετάριου, πρέπει πρώτα να εξετάσουμε τη σημασία ενός όρου: της χρονικής προτίμησης. Χρονική προτίμηση είναι η τάση των ανθρώπων να αποταμιεύουν και να δαπανούν σε διαφορετικό βαθμό. Κάποιος με χαμηλή χρονική προτίμηση τείνει να αποταμιεύει περισσότερο από το ότι ξοδεύει. Ένας με υψηλή χρονική προτίμηση αντιθέτως δαπανά περισσότερο από ότι αποταμιεύει.
Δεδομένου ότι τα κεφαλαιουχικά αγαθά ως επένδυση αποκτούνται μέσω της αποταμίευσης, θα λέγαμε ότι ο καπιταλιστής έχει χαμηλότερη χρονική προτίμηση από τον προλετάριο, που δεν επενδύει σε κεφαλαιουχικά αγαθά.

Για να το απεικονίσουμε καλύτερα, ας φανταστούμε το παρακάτω παράδειγμα. Έχουμε ένα κλειδωμένο σεντούκι με 120 χιλιάδες ευρώ στο εσωτερικό του και μας γίνεται η εξής προσφορά: α) είτε περιμένουμε 1 χρόνο για να χρησιμοποιήσουμε το κλειδί που ανοίγει το σεντούκι με τα ευρώ ή β) ανοίγουμε το σεντούκι και παίρνουμε από μέσα μόνο τα 100 χιλιάδες ευρώ τώρα. Η διαφορά αυτή του 20% είναι αυτό που ονομάζουμε «επιτόκιο».

Ο καπιταλιστής επιλέγει το πρώτο. Περιμένει, θυσιάζει κατανάλωση στο τώρα με σκοπό μία πιο κερδοφόρα επένδυση στο μέλλον. Ο προλετάριος προτιμά τα χρήματα στο τώρα και ως εκ τούτου δεν τον ενδιαφέρει μία μελλοντική κερδοφόρα επένδυση στον ίδιο βαθμό. Γι’ αυτό και φυσικά βλέπουμε ότι ο προλετάριος πληρώνεται αρκετά νωρίτερα για την εργασία του, πριν δηλαδή ο καπιταλιστής αρχίσει να έχει κέρδη από την τελική πώληση του καταναλωτικού αγαθού.

Η σχέση καπιταλιστή και προλετάριου είναι συμβιωτική και όχι παρασιτική
Φανταστείτε έναν κόσμο, όπου όλοι είχαμε την ίδια ακριβώς χρονική προτίμηση. Αποταμιεύαμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ξοδεύαμε εξίσου το ίδιο. Η παραγωγή αγαθών θα ήταν πολύ περιορισμένη. Ο καθένας μας θα μπορούσε να διαθέσει μόνο τη δική του εργασία στην παραγωγή, η οποία θα ήταν και αποκλειστικά μία ατομική υπόθεση. Ο καπιταλιστής ανήκει σε μία σχετική μειοψηφία ανθρώπων που κάνει ακριβώς αυτό όμως. Αναμένει, οργανώνει τις ενέργειές του, αποταμιεύει και δρα όταν θεωρεί τη στιγμή κατάλληλη.

Ο προλετάριος, με τη βοήθεια του καπιταλιστή, στην ουσία αποφεύγει να λάβει το ρίσκο του λαμβάνει εκείνος. Ενώ ο προλετάριος προτιμά την πιο σίγουρη αμοιβή στο τώρα, ο καπιταλιστής είναι πιο πρόθυμος να ρισκάρει, ώστε να αποκτήσει την μεγαλύτερη αλλά πιο αβέβαιη ανταμοιβή στο μέλλον. Αυτό εξηγεί και γιατί υπάρχουν αυτές οι δύο τάξεις ανθρώπων (οι καπιταλιστές/επιχειρηματίες και οι «προλετάριοι»). Οι πρώτοι είναι πρόθυμοι να αναλάβουν το ρίσκο της αβεβαιότητας. Οι δεύτεροι όχι και τόσο. Για του λόγου το αληθές, οι εργατικοί συνεταιρισμοί είναι σαφώς λιγότεροι σε αριθμό.

Η «υπεραξία» είναι ένας μύθος
Δεδομένου του ότι ο καπιταλιστής και ο προλετάριος έρχονται σε συμφωνία εθελοντικά, εξ ορισμού δεν υφίσταται εκμετάλλευση. Εφόσον και οι δύο συνεργάζονται έχοντας διαφορετικές χρονικές προτιμήσεις, τότε θα λέγαμε ότι δεν υπάρχει υπεραξία, οπότε ούτε και κλοπή της. Αυτό διότι ο προλετάριος γνωρίζει ότι τα εισοδήματά του θα είναι άμεσα και μικρότερα και όχι μακροπρόθεσμα και μεγαλύτερα. Και αυτό επιθυμεί. Δεν θέλει να λάβει το ρίσκο που αναλαμβάνει ο καπιταλιστής. Ο καπιταλιστής παρέχει στον προλετάριο την δυνατότητα να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί: εισόδημα τώρα. Ο προλετάριος παρέχει στον καπιταλιστή αυτό που ο δεύτερος επιθυμεί. Εισόδημα στο μέλλον. Κλασική περίπτωση αμοιβαίας συναλλαγής που ωφελεί και τους δύο. Αυστριακή πραξεολογία στα καλύτερα της.
https://www.eleytheriagora.gr/82034-2/

Ο καπιταλιστής διαθέτει 120.000 από τα 1.000.000 και μπορεί (θεωρητικά) να περιμένει 10 χρόνια για να κάνουν κέρδος, ή αν τα χάσει και τι έγινε του μένουν άλλα 880.000. Ο προλετάριος αν δεν πληρωθεί αυτό το μήνα και κάθε μήνα τα επόμενα 10 χρόνια θα γίνει άστεγος. Αυτό δεν είναι "διαφορά προτίμησης" αλλά διαφορά ισχύος και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η συναλλαγή δεν είναι συνεργασία αλλά εκμετάλλευση.

Τέλος πάντων εγώ όλους αυτούς τους λυπάμαι γιατί πρέπει να έτρωγαν πολλή φάπα στο σχολείο.

[foscilis]

Butthurt... ορατό από χαμηλή τροχιά πάνω από τη Γη.

άσε μας μωρή ναζίστρα.

(και να ξέρεις ότι είναι η μόνη φορά που σου απαντάω για να σου πω "άσε μας μωρή ναζίστρα")

[southern]

Μα χωρίς τον καπιταλιστή δεν μπορεί να επιβιώσει ο προλετάριος. Ο καπιταλισμός είναι το θεμέλιο της κοινωνίας.

[Covington88]

άσε μας μωρή ναζίστρα.

Κι εσείς φαν του Χατζηστεφάνου; Φαίνεται, φαίνεται.

[pylothess]

Το θέμα δεν είναι απλά ότι ο μαρξισμός και ο μεταμαρξισμός για παράδειγμα υπάρχει στα πανεπιστήμια.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει τεράστια συζήτηση στη διεθνή βιβλιογραφία, σχετικά με την οικονομική θεωρία του Μαρξ και πως θα μπορούσε να έχει ισχύ σήμερα. —Γιατί, για όσους είναι διαβασμένοι και δεν αναπαράγουν συνθήματα, ο Μαρξ περιόρισε τη θεωρία του μέσα στην ιστορικότητα.

Άλλα, όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ μου εδώ, όσοι κατηγορούν με κορώνες τον Μαρξ και νομίζουν πως με δυο λέξεις καταρρίπτουν ολόκληρη τη θεωρία είναι ΑΝΙΔΕΟΙ και εκθέτουν εαυτούς ανεπανόρθωτα που έχουν άποψη και μάλιστα τόσο αιχμηρή και απόλυτη χωρίς να γνωρίζουν.

Κρατάω αυτό που είπες : << Πως θα μπορούσε να έχει ισχύ σήμερα>>. Η αλήθεια είναι πως από Μαρξ μόνο το μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος έχω διαβάσει. Ο καπιταλισμός είναι αλήθεια πολλές παθογένειες. Ο καπιταλισμός του σήμερα απέχει παρασάγγας από αυτά που περιέγραφε ο Άνταμ Σμιθ στα βιβλία του ,για την αόρατη Χέρα , ότι δηλαδή η αγορά έχει την ικανότητα να αυτορυθμίζεται και αυτοοργανώνεται. Ούτε βλέπουμε να επικρατούν συνθήκες πλήρους ανταγωνισμού. Αυτό που βλέπουμε είναι πως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Συγχωνεύσεις εταιρειών ,οικονομικά μεγαθήρια από την μια και από την άλλη αφανισμός των μικρών επιχειρήσεων.Δεν λειτουργούν σωστά οι νόμοι της προσφορά και της ζήτησης.
Για να λειτουργήσει σωστά ο καπιταλισμός θα πρέπει να υπάρχουν ορθολογικοί καταναλωτές. Τι ορίζεται όμως ορθολογισμός βάσει της οικονομικής θεωρίας; Τα βιβλία της οικονομικής σκέψης ίσως δεν λαμβάνουν σοβαρά παράγοντες όπως για παράδειγμα δεν μπορούν όλοι οι εργαζόμενοι να μεταπηδήσουν από την μια δουλειά στην άλλη. Ούτε να αποκτήσουν τόσο εύκολα νέες δεξιότητες. Αν για παράδειγμα κάποιος που δούλευε σε εργοστάσιο ,πλησιάζει σε ηλικία σύνταξης και κλείσει το εργοστάσιο που μπορεί αυτός ο άνθρωπος να βρει δουλειά; Τι θα κάνει; Θα πάει να γίνει γκαρσόνι μήπως στην Μύκονο απλά επειδή εκεί υπάρχει ζήτηση εργασίας από τους επιχειρηματίες; Η μήπως θα καταρτιστεί να γίνει τεχνικός Η/Υ η προγραμματιστής; Η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει αύξηση της ανεργίας.Μια δουλειά που χρειαζόταν 100 άτομα στο παρελθόν σήμερα μπορεί να χρειάζονται 50 και πάει λέγοντας. Αυτό όμως θα δημιουργήσει στρατιές ανέργων.Οι οποίοι θα έχουν απώλεια εισοδήματος άρα και μειωμένη καταναλωτική δύναμη. Το οποίο σημαίνει μετά απούλητα αποθέματα, στοκαρία, η επιχείρηση δεν πουλάει ,απώλεια κερδών ,δεν πληρώνει τους εργαζομένους ,νέες απολύσεις και έχουμε μια ωραιότατη κρισούλα. Μόλις μπήκαμε σε έναν φαύλο κύκλο. Δεν ξέρω αν μπορεί η αγορά μόνη της να επανέλθει στο σημείο ισορροπίας ή αν χρειάζεται η κρατική παρέμβαση για να απορροφήσει τους ανέργους . Η ανεργία είναι ωρολογιακή βόμβα στην οικονομία. Πάντως δεν είναι καθόλου απλά τα πράγματα. Η οικονομία είναι ένα χάος . Ούτε οι ίδιοι οι οικονομολόγοι ξέρουν πραγματικά τι τους γίνεται.

[pylothess]

Αυτό είναι καθαρά προσωπική σου άποψη. Εγω δεν το έκρινα ως θετικό ή ως αρνητικό . Εγώ τόνισα την σημαντικότητα του θέματος ακριβώς όπως ο καρκίνος που ανέφερες. Και προφανώς στα πανεπιστήμια δεν μιλάνε για την κοίλη γη.

Ναι, γιατί η κοίλη γη δεν έχει πείσει τόσους λοβοτομημένους για τόσο παρατεταμένο διάστημα. Ο Μαρξισμός είναι επάρατη νόσος με διάρκεια και αντοχή στα μυαλά λοβοτομημένων.

Όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας...

[koukouvagia]

Το θέμα δεν είναι απλά ότι ο μαρξισμός και ο μεταμαρξισμός για παράδειγμα υπάρχει στα πανεπιστήμια.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει τεράστια συζήτηση στη διεθνή βιβλιογραφία, σχετικά με την οικονομική θεωρία του Μαρξ και πως θα μπορούσε να έχει ισχύ σήμερα. —Γιατί, για όσους είναι διαβασμένοι και δεν αναπαράγουν συνθήματα, ο Μαρξ περιόρισε τη θεωρία του μέσα στην ιστορικότητα.

Άλλα, όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ μου εδώ, όσοι κατηγορούν με κορώνες τον Μαρξ και νομίζουν πως με δυο λέξεις καταρρίπτουν ολόκληρη τη θεωρία είναι ΑΝΙΔΕΟΙ και εκθέτουν εαυτούς ανεπανόρθωτα που έχουν άποψη και μάλιστα τόσο αιχμηρή και απόλυτη χωρίς να γνωρίζουν.

Κρατάω αυτό που είπες : << Πως θα μπορούσε να έχει ισχύ σήμερα>>. Η αλήθεια είναι πως από Μαρξ μόνο το μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος έχω διαβάσει. Ο καπιταλισμός είναι αλήθεια πολλές παθογένειες. Ο καπιταλισμός του σήμερα απέχει παρασάγγας από αυτά που περιέγραφε ο Άνταμ Σμιθ στα βιβλία του ,για την αόρατη Χέρα , ότι δηλαδή η αγορά έχει την ικανότητα να αυτορυθμίζεται και αυτοοργανώνεται. Ούτε βλέπουμε να επικρατούν συνθήκες πλήρους ανταγωνισμού. Αυτό που βλέπουμε είναι πως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Συγχωνεύσεις εταιρειών ,οικονομικά μεγαθήρια από την μια και από την άλλη αφανισμός των μικρών επιχειρήσεων.Δεν λειτουργούν σωστά οι νόμοι της προσφορά και της ζήτησης.
Για να λειτουργήσει σωστά ο καπιταλισμός θα πρέπει να υπάρχουν ορθολογικοί καταναλωτές. Τι ορίζεται όμως ορθολογισμός βάσει της οικονομικής θεωρίας; Τα βιβλία της οικονομικής σκέψης ίσως δεν λαμβάνουν σοβαρά παράγοντες όπως για παράδειγμα δεν μπορούν όλοι οι εργαζόμενοι να μεταπηδήσουν από την μια δουλειά στην άλλη. Ούτε να αποκτήσουν τόσο εύκολα νέες δεξιότητες. Αν για παράδειγμα κάποιος που δούλευε σε εργοστάσιο ,πλησιάζει σε ηλικία σύνταξης και κλείσει το εργοστάσιο που μπορεί αυτός ο άνθρωπος να βρει δουλειά; Τι θα κάνει; Θα πάει να γίνει γκαρσόνι μήπως στην Μύκονο απλά επειδή εκεί υπάρχει ζήτηση εργασίας από τους επιχειρηματίες; Η μήπως θα καταρτιστεί να γίνει τεχνικός Η/Υ η προγραμματιστής; Η τεχνολογική πρόοδος επιφέρει αύξηση της ανεργίας.Μια δουλειά που χρειαζόταν 100 άτομα στο παρελθόν σήμερα μπορεί να χρειάζονται 50 και πάει λέγοντας. Αυτό όμως θα δημιουργήσει στρατιές ανέργων.Οι οποίοι θα έχουν απώλεια εισοδήματος άρα και μειωμένη καταναλωτική δύναμη. Το οποίο σημαίνει μετά απούλητα αποθέματα, στοκαρία, η επιχείρηση δεν πουλάει ,απώλεια κερδών ,δεν πληρώνει τους εργαζομένους ,νέες απολύσεις και έχουμε μια ωραιότατη κρισούλα. Μόλις μπήκαμε σε έναν φαύλο κύκλο. Δεν ξέρω αν μπορεί η αγορά μόνη της να επανέλθει στο σημείο ισορροπίας ή αν χρειάζεται η κρατική παρέμβαση για να απορροφήσει τους ανέργους . Η ανεργία είναι ωρολογιακή βόμβα στην οικονομία. Πάντως δεν είναι καθόλου απλά τα πράγματα. Η οικονομία είναι ένα χάος . Ούτε οι ίδιοι οι οικονομολόγοι ξέρουν πραγματικά τι τους γίνεται.

Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο δεν υπάρχει η ανάλυση της οικονομικής θεωρίας του Μαρξ. Να το πούμε απλά είναι ένα κείμενο που προπαγανδίζει με συνθήματα.

Αν θες να ασχοληθείς με τον Μαρξ και να πάρεις κάποιες απαντήσεις στα σημαντικά ερώτημα που σε απασχολούν, τότε για αρχή θα σου έλεγα να διαβάσεις Το Κεφάλαιο και τα Grundrisse. Μόλις τα διαβάσεις αυτά, επειδή βλέπω πως οι ανησυχίες σου επικεντρώνονται και στους καταναλωτές, στην καταναλωτική συνείδηση και τον ορθολογισμό, θα σου πρότεινα να δεις τη Σχολή της Φρανκφούρτης και συγκεκριμένα τον Μονοδιάστατο Άνθρωπο του Μαρκούζε.
(Κυκλοφορούν όλα και σε PDF στο διαδίκτυο, επειδή θα θες μια μικρή περιουσία να τα αγοράσεις αν δεν τα έχεις)

Σίγουρα, θα πάρεις κάποιες απαντήσεις και ενδεχομένως να προβληματιστείς ακόμη περισσότερο.

[pylothess]

το Κομμουνιστικό Μανιφέστο δεν υπάρχει η ανάλυση της οικονομικής θεωρίας του Μαρξ. Να το πούμε απλά είναι ένα κείμενο που προπαγανδίζει με συνθήματα.

Αν θες να ασχοληθείς με τον Μαρξ και να πάρεις κάποιες απαντήσεις στα σημαντικά ερώτημα που σε απασχολούν, τότε για αρχή θα σου έλεγα να διαβάσεις Το Κεφάλαιο και τα Grundrisse. Μόλις τα διαβάσεις αυτά, επειδή βλέπω πως οι ανησυχίες σου επικεντρώνονται και στους καταναλωτές, στην καταναλωτική συνείδηση και τον ορθολογισμό, θα σου πρότεινα να δεις τη Σχολή της Φρανκφούρτης και συγκεκριμένα τον Μονοδιάστατο Άνθρωπο του Μαρκούζε.
(Κυκλοφορούν όλα και σε PDF στο διαδίκτυο, επειδή θα θες μια μικρή περιουσία να τα αγοράσεις αν δεν τα έχεις)

Σίγουρα, θα πάρεις κάποιες απαντήσεις και ενδεχομένως να προβληματιστείς ακόμη περισσότερο.

Δυστυχώς στην σχολή μου ,ασχοληθήκαμε μόνο με λογιστικά . Ισοζύγια , καθολικά,φορολογία κ.τ.λ.
Το κεφάλαιο του Μαρξ; Από ότι έχω ακούσει αυτό πόσο είναι 7 τόμοι; Και είναι πολύ δυσνόητο.
Για την περιοδικότητα του φαινομένου της οικονομικής κρίσης ; Στον Ριζοσπάστη έχω διαβάσει ότι η Οικονομική κρίση έχει περιοδικότητα περίπου 10χρόνια. Ισχύει κάτι τέτοιο; Και πίστεψέ με, το ΚΚΕ και όλα τα υπόλοιπα κομμουνιστικά κόμματα είναι οι λιγότερο κατάλληλοι χώροι για επιστημονική μελέτη του Μαρξισμού. Άλλο η επιστημονική αντιμετώπιση μιας θεωρίας και άλλο ο οραματισμός για μια καλύτερη κοινωνία.

Μια λύση για την άμβλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και την αντιμετώπιση κάποιων από των παθογενειών του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η κρατική παρέμβαση. Για παράδειγμα τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ,που σε προσλαμβάνει το κράτος να δουλέψεις για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα είναι και αυτό ένα προσωρινό μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας ή τα προγράμματα Voucher όπου το κράτος πληρώνει τους μισθούς του εργαζομένου ,ο εργαζόμενος όμως πρέπει να βρει μόνος του την επιχείρηση.Και είναι κατά την γνώμη μου μια σημαντική βοήθεια σε βραχυχρόνιο επίπεδο. Η κρατική παρέμβαση αν δεν κάνω λάθος ,δεν εγκαινιάστηκε με τον Keynes; Τότε στην περίοδο του μεγάλου κραχ του '29. Οι ΗΠΑ ξεπέρασαν την κρίση με κρατική παρέμβαση . Προσλάμβανε το ίδιο το κράτος εργαζόμενους ,παρ'όλου που δεν υπήρχε ανάγκη ,ίσα ίσα για να δημιουργηθεί τεχνητή ζήτηση και να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας.Το κραχ του 29 από τα Χρηματιστήρια δεν προκλήθηκε αρχικά; Και μετά μεταφέρθηκε στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας και μετά σε ολόκληρο τον κόσμο πλην της Ε.Σ.Σ.Δ. Τώρα δεν ξέρω. Μπορούμε να πούμε μήπως πως η Κρατική παρέμβαση είναι εμπνευσμένη από την θεωρία του Μαρξ; Πως θα μπορούσαμε να αντλήσουμε ιδέες από τα έργα του Μαρξ για το σήμερα;

Σε μακροχρόνιο επίπεδο ,θα πρέπει οι κυβερνήσεις να στραφούν στην χάραξη επενδυτικής πολιτικής , παρέχοντας το κατάλληλο επενδυτικό κλίμα με χαμηλή φορολογία και χαμηλούς μισθούς για την προσέλκυση επενδύσεων.

Και αν δεν μας αρέσει αυτό τότε πρέπει να αναζητήσουμε αλλού λύσεις ,σε άλλα συστήματα ,ολοκληρωτικά.

[paul25]

Παντως το θεμα της υπεραξιας ειναι λιγο περιεργη εννοια. Ποτε δεν ειναι σταθερη και ειλικρινα δεν καταλαβαινω γιατι να ειναι εκμεταλλευση σε ολες τις περιπτωσεις;