1η_Μαη

[ΜπλεΜπουμπυς]

ΠΑΡΙΣΙ

[ΜπλεΜπουμπυς]

[ΜπλεΜπουμπυς]

Όσο πλησιάζει η εξαιρετικά «άβολη», για χρυσαυγίτες κι εργοδοσία, επέτειος της Εργατικής Πρωτομαγιάς, οι φασίστες κάνουν «φιλότιμες» προσπάθειες να εμφανιστούν στους εργαζόμενους ως «προστάτες» κι «υποστηρικτές» των εργασιακών δικαιωμάτων.

Έτσι φέτος αποφασίσαμε να τους προλάβουμε, αναδημοσιεύοντας ένα εξαιρετικά στοχευμένο άρθρο του Γεράσιμου Χολέβα που είχε δημοσιευτεί στον Ημεροδρόμο την επομένη της Πρωτομαγιάς του 2015.

Το μόνο που προσθέσαμε είναι φωτογραφίες και σύνδεσμοι!

«Μίλησες για την Πρωτομαγιά, Φασίστα;»

Μάης 1936



Μη μιλήσεις ξανά για Πρωτομαγιά ΦασίσταΆκου, φασίστα! Η «ελληνική Πρωτομαγιά», ό, τι και να κάνεις, είναι «δεμένη» στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων εργαζομένων, με την Πρωτομαγιά στο Σικάγο, με τις κόκκινες Πρωτομαγιές σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις πρώτες κόκκινες Πρωτομαγιές στην Ελλάδα, με τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.

Τότε, στη μεγάλη απεργία του 1936, τότε που οι διαδηλωτές φώναζαν:

«Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά».

Ξέρεις, φασίστα, για ποιον Μεταξά λέμε; Για τον δικό σου Μεταξά!

Τότε, όταν ο Τάσος Τούσης, ένας απ’ αυτούς που δολοφόνησαν οι Μεταξάδες, «ζωντάνεψε» στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου.



Στις 10 του Μάη ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε μια συγκλονιστική φωτογραφία, όπου απεικονίζεται μια μάνα να θρηνεί στο δρόμο το νεκρό παιδί της, τον Τάσο Τούση.

...περισσοτερα στο πιο πανω λινκ

[Golden Age]

Έτσι φέτος αποφασίσαμε να τους προλάβουμε, αναδημοσιεύοντας ένα εξαιρετικά στοχευμένο άρθρο του Γεράσιμου Χολέβα που είχε δημοσιευτεί στον Ημεροδρόμο την επομένη της Πρωτομαγιάς του 2015.

Το μόνο που προσθέσαμε είναι φωτογραφίες και σύνδεσμοι!

«Μίλησες για την Πρωτομαγιά, Φασίστα;»

Μάης 1936



Μη μιλήσεις ξανά για Πρωτομαγιά ΦασίσταΆκου, φασίστα! Η «ελληνική Πρωτομαγιά», ό, τι και να κάνεις, είναι «δεμένη» στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων εργαζομένων, με την Πρωτομαγιά στο Σικάγο, με τις κόκκινες Πρωτομαγιές σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις πρώτες κόκκινες Πρωτομαγιές στην Ελλάδα, με τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη.

Τότε, στη μεγάλη απεργία του 1936, τότε που οι διαδηλωτές φώναζαν:

«Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά».

Ξέρεις, φασίστα, για ποιον Μεταξά λέμε; Για τον δικό σου Μεταξά!

Τότε, όταν ο Τάσος Τούσης, ένας απ’ αυτούς που δολοφόνησαν οι Μεταξάδες, «ζωντάνεψε» στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου.



Στις 10 του Μάη ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε μια συγκλονιστική φωτογραφία, όπου απεικονίζεται μια μάνα να θρηνεί στο δρόμο το νεκρό παιδί της, τον Τάσο Τούση.

...περισσοτερα στο πιο πανω λινκ

[...]Ο Γκαίμπελς το 1936 είχε επισκεφθεί την Ελλάδα και έδωσε συνέντευξη στην «Βραδυνή». Ας ακούσουν λοιπόν τον Υπουργό Προπαγάνδας του Γ’ Ράιχ:

«Ο κύριος Μεταξάς, διά τον οποίον τρέφω έναν ειλικρινή θαυμασμόν, παρέσχεν εις την Ελλάδα μια τεράστιαν υπηρεσίαν, την οποία όσοι δεν αντελήφθησαν ακόμη, θα την αντιληφθούν αργότερα. Ο κ. Μεταξάς έκαμεν αυτό που έπρεπε. Διότι το καθήκον ενός πολιτικού ηγέτου είναι να προβλέπη κάθε κίνδυνον και να παρεμβαίνη εις την κατάλληλον στιγμήν, να μη περιμένη δε τας παραμονάς της εκρήξεως ενός κινδύνου. Έσωσε την Ελλάδα από τον κομμουνισμόν και παρέσχε και εις την επίλοιπον Ευρώπην μίαν υπηρεσίαν. Αν η Ισπανία είχε προς διετίας έναν Μεταξά, δεν θα είχε φθάσει εις την σημερινήν καταστροφήν, δεν θα είχαν εξολοθρευθή αι αναντικατάστατοι αξίαι της, τα θαύματα της τέχνης θα υπήρχαν ακόμη».

Μεταξύ άλλων δήλωσε για την κατάσταση της Ελλάδος προ 4ης Αυγούστου: «Ολα τα σημεία ήσαν έκδηλα, κατά την γνωστήν συνταγήν των κομμουνιστών: Πολεμική του Τύπου, απόρριψις όλων των ευεργετικών μέτρων του κράτους υπέρ της εργατικής τάξεως, υποβολή αξιώσεων διά τα οποίας υπήρχεν εκ των προτέρων η βεβαιότης ότι δεν ήτο δυνατόν να γίνουν δεκταί συνεχείς απεργίαι και προπαρασκευή μίας γενικής απεργίας με όλα τα σχετικά της επακόλουθα. Ότι οι κομμουνισταί ήσαν ολίγοι εις την Ελλάδα και είχαν μόλις 15 βουλευτάς εις την Βουλήν δεν έχει καμμίαν σημασίαν, δεδομένου ότι ένας αποφασισμένος κομμουνιστής αξίζει δέκα αναποφάσιστους αστούς. Η βιαιότης και η αποφασιστικότης υπερισχύουν πάντοτε, όχι ο αριθμός.».

Ο Γκαίμπελς είχε απόλυτο δίκιο αλλά και γνώση της κατάστασης της Ελλάδος προ 4ης Αυγούστου. Ας δούμε τι έλεγε ο Μεταξάς στην Ελλάδα αλλά και στον Τύπο του Γ’ Ράιχ:

«Εάν προσέξη κανείς τα ελατήρια της απεργιακής κινήσεως των πρώτων ημερών του Αυγούστου, θα ίδη ότι ήσαν καθαρώς πολιτικά. Έτρεμαν οι κομμουνισταί όταν εσκέπτοντο ότι η Κυβέρνησις μου θα εψήφιζε τον νόμον περί υποχρεωτικής διαιτησίας και περί κατωτάτου ορίου ημερομισθίου. Διότι με κανέναν τρόπον δεν θα ήθελαν μία Κυβέρνησις μη κομμουνιστική να ευεργετήση την εργατική τάξιν. Ήτο ζήτημα πελατείας και οι κομμουνισταί δεν θα μου συνεχώρουν ποτέ να τους πάρω τους πελάτας των». Ιωάννης Μεταξάς Καθημερινή 16.9.1936

Απάντηση Ιωάννη Μεταξά στον «Λαϊκό Παρατηρητή» εφημερίδα του Γ’ Ράιχ:

«Είχον αναγνωρίσει ήδη από πολλού την πληγήν του κοινοβουλευτισμού ως ένα μέγα κακόν και επεδίωκον μίαν ενίσχυσιν της κρατικής εξουσίας. Αλλά διά την πλήρη μεταρρύθμισιν του Κράτους ήθελον ν’ αναμείνω την απόλυτην ανάγκην προς τούτο. Η ανάγκη αυτή ενεφανίσθη την εσπέραν της 3ης Αυγούστου. Διότι το βράδυ εκείνο παρουσιάσθησαν εις εμέ οι εκπρόσωποι του κομμουνισμού και ηξίωσαν να μην εφαρμόσω τα κοινωνικά εκείνα μέτρα, τα οποία τότε εσχεδίαζον, εν τω μεταξύ δε τα έθεσα εις εφαρμογήν. Εζήτησαν δηλαδή οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι αυτεκαλούντο «αντιπρόσωποι των εργατών», να μην απολαύση ο εργάτης τα ευεργετικά μέτρα άτινα είχον την πρόθεσιν να λάβω υπέρ αυτού. Η αιτία είναι εμφανής: οι κύριοι αυτοί εφοβούντο, ότι θα έχαναν την πελατείαν των, εαν εδημιουργείτο εν Ελλάδι μία ιδεώδης κατάστασις πραγμάτων διά τους εργάτας. Και όχι μόνον διετύπωσαν τοιαύτας αξιώσεις, αλλά και με ηπείλουν με επανάστασιν και ταραχάς, όπως είχομεν ολίγον πρότερον τοιαύτας εις την Θεσσαλονίκην, όπου είχομεν θρηνήσει και πολυαρίθμους νεκρούς. Την στιγμήν εκείνην δεν ημπορούσε να υπάρξει πλέον δι’ εμέ άλλη απόφασις από εκείνην, ην ελάβομεν.»[...]

https://ethnikonkratos.gr/2017/02/14/%C ... %B7%CE%BD/

Για να δούμε τώρα και θα περίμενε τους εργαζομένους, εαν η κυβέρνηση Μεταξά δεν αμύνετο και δνε προστάτευε το λαό απο εκείνη την αρχή απόπειρας κομμουνστικού πραξικοπήματος και το ΚΚΕ κατελάμβανε την εξουσία:

[pylothess]

Ελάτε ρε παιδιά τι κάθεστε και ασχολείστε με τόσο ξεπερασμένα πράγαμτα. Ποιος ασχολείται τώρα με του κουκουέδες ,το 5%που θέλουνε και αυτή μια μέρα να βγαίνουνε να κάνουνε παρέλαση.