Κριση πανικου

[bizeli]

Εγώ είχα πάθει κρίση πανικού πριν κάτι χρόνια όταν δούλευα σε ακριτικό νησί, τη δεύτερη χρονιά που με είχε βαρέσει η απομόνωση στο κεφάλι και κάναμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια κι έβλεπα τους ίδιους και τους ίδιους και τους ίδιους και πηγαίναμε συνέχεια στο ένα και μοναδικό καφέ που ήταν ανοιχτό το χειμώνα και έβλεπα τη θάλασσα φουρτουνιασμένη κι είχε απαγορευτικό κάτι μέρες κι άρχισε να με πνίγει η όλη φάση.
Κι εκεί που καθόμασταν για καφέ με κάτι άλλους σηκώνομαι χωρίς να πω τίποτα σε κανέναν (νόμιζαν ότι πήγα τουαλέτα) και πάω προς το κέντρο υγείας του νησιού. Το πώς έφτασα ούτε κι εγώ ξέρω. Κρατιόμουν από κάτι αυτοκίνητα να μην πέσω κάτω.
Μόλις έφτασα στο κέντρο υγείας και είδα τον γιατρό ηρέμησα. Μιλήσαμε λίγο και μου έφυγε.
Μετά η παρέα μου με έψαχνε, άρχισε να με βρίζει που δεν είπα τίποτα σε κανέναν, μετά πλακώθηκαν αυτοί μεταξύ τους γιατί κανείς δεν με πήρε χαμπάρι ... τέλος πάντων έγινε ολόκληρη φασαρία.
Δεν τόλμησε να με ξαναπιάσει πανικός από τότε.

[enaon]

Ηταν τετοια η κριση πανικου που επαθα που ουτε να μιλησω ουτε να κουνηθω προς την μαιμου μπορουσα.Απλα περιμενα να πεθανω.Το ειχα σιγουρο.Ηταν πραγματικα απιστευτο και πρωτογνωρο συναισθημα.Ιχνος λογικης.Απλα τρομος.

χαχα, το έχω πάθει και εγώ, πλάκα έχει, τρέλα.

Εγώ πιο απλά, βάφαμε το σπίτι, ήταν ένας 50άρις που πήγαινε στις σκαλωσιές σαν μαϊμού, έλεγα τι κάνει ο τύπος!

Τεσπα, μία μέρα αφού είχα βγεί σε 2-3 σημεία εύκολα, πήγα να αλλάξω μια πλαϊνή λάμπα, 11 μέτρα στο κενό, με μία σανίδα μόνο 40 άρα, και η σκαλωσιά απλή εκεί, κούναγε. Τεσπα, βγήκα απο το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας, τσούλησα λίγο, έφτασα στην άκρη, και έλεος.

Παγωμάρα. Κανονικά δεν μασάω, αλλά δεν κούναγε τίποτα ο,τι και να τους έλεγα, δεν ακούγανε τα άκρα. Δεν ήταν ακριβώς όπως το λες, εγώ ήξερα οτι δεν υπάρχει πρόβλημα, δεν ανησυχούσα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα, ήμουν τρομοκρατημένος. Στο τέλος αλήθεια με τρύπησα με το βιδωτήρι που είχα για να κουνήσω το χέρι μου, μετά πόνεσε και μου έφυγε, σοβαρά όμως

[νύχτα]

καλα σ εχω κοψει για κρυφοφασιστακι εσενα ακους κιολας νεοφολκ

στο θεμα μας, δεν σε κοβω να παθαινεις κριση πανικου οταν βολταρεις διπλα στον γκρεμο, ισως εκει να νοιωθεις στο στοιχειο σου.

το οποίο στοιχείο ποιό είναι;

[fagano3]

στο θεμα μας, δεν σε κοβω να παθαινεις κριση πανικου οταν βολταρεις διπλα στον γκρεμο, ισως εκει να νοιωθεις στο στοιχειο σου.

Το βερτιγκο δεν εχει σχεση με τον χαρακτηρα.Εχει σχεση με το λαβυρινθο στο αυτι.

Αμα παθει καποιος επιληψια τι θα του πεις;Πως κανεις ετσι και βγαζεις αφρους;

[bizeli]

Οχι δεν ηταν δικαιολογημενη γιατι δεν υπηρξε πραγματικος κινδυνος.

Ε όχι ρε φίλε κρίση πανικού είναι να σε πιάσει στα καλά καθούμενα ένας αδικαιολόγητος φόβος.
Όχι να σε έχουν κρεμασμένο από την υψηλότερη κορυφή των Ιμαλαϊών, να σε κυνηγάνε και λιοντάρια και να το αποκαλείς κρίση πανικού.
Αυτό είναι φυσιολογική αντίδραση.

[blackpaint]

καλα σ εχω κοψει για κρυφοφασιστακι εσενα ακους κιολας νεοφολκ

στο θεμα μας, δεν σε κοβω να παθαινεις κριση πανικου οταν βολταρεις διπλα στον γκρεμο, ισως εκει να νοιωθεις στο στοιχειο σου.

το οποίο στοιχείο ποιό είναι;

ο γκρεμος

[blackpaint]

Καλη ιδεα να εστιασεις στο στρινγκ παντως. Το σημειωσα.

[νύχτα]

ο γκρεμος

ναι αλλά πάντα τελικά επιλέγω το ρέμα μπλάκι

[Υπερκουλτουριάρης]

Έπαθα αρκετές φορές, μάλλον κρίση άγχους, πήγα και μια ή δυο φορές στα επείγοντα γιατί έκανα το λάθος να μετρήσω την πίεση μου φρικαρισμένος και παίζει να χτύπησα 22/12. Σε φάση έντονου στρες, μου εμφανίστηκαν και ψυχοσωματικά, δυσπνοια,μυικοί σπασμοί, ζαλη κ.λ.π.
Πάντως βοηθάει να συζητάς το θέμα σου, γιατί βλέπεις πως είναι μια κοινή κατάσταση, ίσως η πλειοψηφία αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις και χαλαρά ένα 40% κουμπώνεται.

[blackpaint]

ο γκρεμος

ναι αλλά πάντα τελικά επιλέγω το ρέμα μπλάκι

εξ ου και οι κρισεις

[bizeli]

Έπαθα αρκετές φορές, μάλλον κρίση άγχους, πήγα και μια ή δυο φορές στα επείγοντα γιατί έκανα το λάθος να μετρήσω την πίεση μου φρικαρισμένος και παίζει να χτύπησα 22/12. Σε φάση έντονου στρες, μου εμφανίστηκαν και ψυχοσωματικά, δυσπνοια,μυικοί σπασμοί, ζαλη κ.λ.π.
Πάντως βοηθάει να συζητάς το θέμα σου, γιατί βλέπεις πως είναι μια κοινή κατάσταση, ίσως η πλειοψηφία αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις και χαλαρά ένα 40% κουμπώνεται.

Δεν ξέρω αν είναι καλό να το πολυσυζητάς γιατί είναι σαν το τρέφεις λίγο.
Καλύτερα να κάνεις ότι δεν υπάρχει και να μην το πολυσκέφτεσαι.

[MiGiSukhoI]

Με αυτές ζούμε από 10 χρονών σιγά τα ωά.

Την καλύτερη την έπαθα στον στρατό, με έπιασε κόψιμο στην αλλαγή πριν αναλάβω το πόστο μου και πήγα και έχεσα πίσω από το διοικητήριο, δεν προλάβαινα να πάω τουαλέτα. Πάντα είχα μωρομάντηλα μαζί μου. Είχε και -18... Τέλεια ήταν.

[bizeli]

Δεν ξέρω αν τυχαίνει και σε εσάς πάντως εμένα μου έχει τύχει πολλές φορές να πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό και να φέρνω την καταστροφή και σε άλλες φάσεις σε πολύ πιο σοβαρά προβλήματα να κατεβάζω ρολά και να είμαι τέρας ψυχραιμίας.

[enaon]

[Πάνας]

Εγώ είχα πάθει κρίση πανικού πριν κάτι χρόνια όταν δούλευα σε ακριτικό νησί, τη δεύτερη χρονιά που με είχε βαρέσει η απομόνωση στο κεφάλι και κάναμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια κι έβλεπα τους ίδιους και τους ίδιους και τους ίδιους και πηγαίναμε συνέχεια στο ένα και μοναδικό καφέ που ήταν ανοιχτό το χειμώνα και έβλεπα τη θάλασσα φουρτουνιασμένη κι είχε απαγορευτικό κάτι μέρες κι άρχισε να με πνίγει η όλη φάση.
Κι εκεί που καθόμασταν για καφέ με κάτι άλλους σηκώνομαι χωρίς να πω τίποτα σε κανέναν (νόμιζαν ότι πήγα τουαλέτα) και πάω προς το κέντρο υγείας του νησιού. Το πώς έφτασα ούτε κι εγώ ξέρω. Κρατιόμουν από κάτι αυτοκίνητα να μην πέσω κάτω.
Μόλις έφτασα στο κέντρο υγείας και είδα τον γιατρό ηρέμησα. Μιλήσαμε λίγο και μου έφυγε.
Μετά η παρέα μου με έψαχνε, άρχισε να με βρίζει που δεν είπα τίποτα σε κανέναν, μετά πλακώθηκαν αυτοί μεταξύ τους γιατί κανείς δεν με πήρε χαμπάρι ... τέλος πάντων έγινε ολόκληρη φασαρία.
Δεν τόλμησε να με ξαναπιάσει πανικός από τότε.

Δηλαδή τι κρίση είχες πάθει, νόμιζες ότι θα πεθάνεις;