The end.

[Ασέβαστος]

Ναι κι εσύ την έχεις αυτήν την ικανότητα. Μπορείς π.χ. πολύ εύκολα να καταλάβεις αν είναι ψέμα ή αλήθεια ότι το 1980 κοιμήθηκα δυο εβδομάδες στην προεδρική σουίτα του μεγαλύτερου -τότε- ξενοδοχείου της Χαλκιδικής.

μια δεκαετια μετα, με εδιωχναν απο την προεδρικη σουιτα του μεγαλυτερου τοτε ξενοδοχειου των πατρων, οπου εμενα επι περιπου ενα εξαμηνο, χωρις να πληρωνω. γιατι ειχε ερθει ο ανδρεας παπανδρεου, και ηθελαν να βαλουν αυτον. νταξ, μετα απο λιγες μερες, την ξαναπηρα.

αληθεια η ψεμματα;

[ΓΑΛΗ]

Εδώ που τα λέμε παίδες, διαφέρει εμπειρία από εμπειρία.

Είναι άλλο πράγμα οι καταστάσεις που έχουν ένα χ σκηνοθετικό μπαγκράουντ (ο χαρακτηρισμός που δίνω σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι "κινηματογραφικό σύνδρομο") και άλλο αυτές που μας φορτίζουν συναισθηματικά. Προσωπικώς τουλάχιστον, τις πιο φορτισμένες μου στιγμές τις έχω ζήσει σε τελείως συνηθισμένο περιβάλλον.

Όπως μετράει και το βάρος των πραγμάτων. Οι γεννήσεις, οι θάνατοι, οι ασθένειες και ο τρόπος που ανταποκρινόμαστε σε αυτά. Σκεφθείτε απλώς τι βίωσαν άνθρωποι που γεννήθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και πέθαναν "πλήρεις ημερών". Τι ακριβώς μπορεί να αντιπαραβάλλει κάποιος στις δικές τους εμπειρίες;

Και το κυριώτερο, ποιος είναι τόσο μάγκας ώστε να ήθελε να τις βιώσει και ο ίδιος ως εμπειρία;
Έτσι για να λέει κάποτε ότι έζησε κάτι όντως σημαντικό, βρε παιδί μου.

[Μηχανικός]

μια δεκαετια μετα, με εδιωχναν απο την προεδρικη σουιτα του μεγαλυτερου τοτε ξενοδοχειου των πατρων, οπου εμενα επι περιπου ενα εξαμηνο, χωρις να πληρωνω. γιατι ειχε ερθει ο ανδρεας παπανδρεου, και ηθελαν να βαλουν αυτον. νταξ, μετα απο λιγες μερες, την ξαναπηρα.

αληθεια η ψεμματα;

Αλήθεια, δούλευες στο ξενοδοχείο, ή σουίτα ήταν συνέχεια άδεια και στην είχαν δώσει όσο δεν την ζήταγε κανείς.

Μήπως όμως πήδαγες και την διευθύντρια;

[ΓΑΛΗ]

μια δεκαετια μετα, με εδιωχναν απο την προεδρικη σουιτα του μεγαλυτερου τοτε ξενοδοχειου των πατρων, οπου εμενα επι περιπου ενα εξαμηνο, χωρις να πληρωνω. γιατι ειχε ερθει ο ανδρεας παπανδρεου, και ηθελαν να βαλουν αυτον. νταξ, μετα απο λιγες μερες, την ξαναπηρα.

αληθεια η ψεμματα;

Αλήθεια, δούλευες στο ξενοδοχείο, ή σουίτα ήταν συνέχεια άδεια και στην είχαν δώσει όσο την την ζήταγε κανείς.

Μήπως όμως πήδαγες και την διευθύντρια;

Είχε αναλάβει κάτι με την ανακαίνιση του ξενοδοχείου.

[Μηχανικός]

Είχε αναλάβει κάτι με την ανακαίνιση του ξενοδοχείου.

Όχι μικρός δούλευε στο ξενοδοχείο, το έχει ξαναπεί.

[Ασέβαστος]

μια δεκαετια μετα, με εδιωχναν απο την προεδρικη σουιτα του μεγαλυτερου τοτε ξενοδοχειου των πατρων, οπου εμενα επι περιπου ενα εξαμηνο, χωρις να πληρωνω. γιατι ειχε ερθει ο ανδρεας παπανδρεου, και ηθελαν να βαλουν αυτον. νταξ, μετα απο λιγες μερες, την ξαναπηρα.

αληθεια η ψεμματα;

Αλήθεια, δούλευες στο ξενοδοχείο, ή σουίτα ήταν συνέχεια άδεια και στην είχαν δώσει όσο την την ζήταγε κανείς.

Μήπως όμως πήδαγες και την διευθύντρια;

ρε μονι, στη cia δουλευεις;
κοντα εισαι, δουλευα, υπηρχει ξεχωριστο κτιριο προσωπικου οπου γινοταν συντηρηση, αν θυμαμαι καλα απο καποιο σεισμο υπηρχε προβλημα και ειχαν δωσει στους εργαζομενους οτι δωματια υπηρχαν αδεια.με ξεσπιτωσαν γιατι ημανε πατρινος, και ειχα σπιτι να μεινω.

στο αλλο εχασες, τα ψαρακια μου τα ψηνω απο τη μια μερια μονο, το ιδιο και ο τοτε διευθυντης.

[Ερμής]

Έχω περπατήσει από Βούλα μέχρι Φλοίσβο με το ποδήλατο παραμάσχαλα νυχτιάτικο επειδή μου έσπασε το λάστιχο.

[alekhine]

Έχω περπατήσει από Βούλα μέχρι Φλοίσβο με το ποδήλατο παραμάσχαλα νυχτιάτικο επειδή μου έσπασε το λάστιχο.

χαθηκε να ερθει κανας γνωστος να σε μαζεψει?

[Μηχανικός]

Όταν ήμουν φοιτητής στην Πάτρα ένα βράδυ που δεν νύσταζα πήγα για βόλτα με τα πόδια μέχρι το Αίγιο από την εθνική οδό.
Έφτασα το πρωί στις 8, έκανα και μερικές βόλτες μέσα στην πόλη και γύρισα με το λεωφορείο το μεσημέρι.

Το μαθαίνει ένας φίλος και μου λέει γιατί δεν τον πείρα μαζί, αυτός φοβόταν μόνος την νύχτα.
Πήγαμε πάλι μια άλλη νύχτα μαζί.

[Daje]

Ρε ανωμαλε, αυτο πρεπει να ειναι καμια 40αρια χιλιομετρα!

[hellegennes]

Ας πούμε, ο ΓΓ πιο πάνω είπε κάτι απλό. Ότι έκανε σκοποβολή με τενεκεδάκια στο Κιλκίς, κάτι που φαντάζει νορμάλ. Ο άλλος περιγράφει την δική του σκοποβολή σαν να είναι κάποιο μοναδική εμπειρία. Ένας άνθρωπος που ζει «ελεύθερος» και γυρίζει τον κόσμο, δεν περιγράφει τις εμπειρίες του σαν κάτι ξεχωριστό. Αν βιώσεις κάτι έξω απ' τα νερά σου μια φορά, ναι, το βλέπεις σαν μοναδικό, το περιγράφεις σαν μοναδικό. Για κάποιον που ζει τέτοιου είδους ζωή, τίποτα απ' αυτά δεν είναι έξω απ' τα νερά του. Αυτά ΕΙΝΑΙ τα νερά του. Εκεί κολλάει το σχόλιο της Γαλής.

Αυτό δεν ισχύει φυσικά, εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Υπάρχουν άνθρωποι που και την πιο καθημερινή κοινοτοπία μπορούν να την κάνουν να ακούγεται μοναδική εμπειριά, χωρίς να πουν ψέμματα, και το κάνουν τακτικά.

Αυτό είναι τελείως άλλο πράγμα απ' αυτό που συζητάμε. Μ' αρέσει που συμφωνεί η άλλη μαζί σου. Πραγματικά, πού στον κόρακα βλέπεις να κολλάει αυτό που λες με αυτό που λέω; Μιλάς για ανθρώπους που η ζωή τους είναι κοινότοπη αλλά αφηγούνται τα πάντα σαν να είναι εντυπωσιακά. Κι εγώ λέω ότι το άτομο που ζει διαρκώς μια ζωή έξω από ένα κλασικό μοτίβο, δεν το βλέπει σαν κάτι ιδιαίτερο γιατί αυτή είναι η ζωή του. Εντελώς άσχετα μεταξύ τους πράγματα.

[Ερμής]

Έχω περπατήσει από Βούλα μέχρι Φλοίσβο με το ποδήλατο παραμάσχαλα νυχτιάτικο επειδή μου έσπασε το λάστιχο.

χαθηκε να ερθει κανας γνωστος να σε μαζεψει?

Θα έπρεπε να είχε βάση για το ποδήλατο αλλιώς δεν .

[Dwarven Blacksmith]

Ας πούμε, ο ΓΓ πιο πάνω είπε κάτι απλό. Ότι έκανε σκοποβολή με τενεκεδάκια στο Κιλκίς, κάτι που φαντάζει νορμάλ. Ο άλλος περιγράφει την δική του σκοποβολή σαν να είναι κάποιο μοναδική εμπειρία. Ένας άνθρωπος που ζει «ελεύθερος» και γυρίζει τον κόσμο, δεν περιγράφει τις εμπειρίες του σαν κάτι ξεχωριστό. Αν βιώσεις κάτι έξω απ' τα νερά σου μια φορά, ναι, το βλέπεις σαν μοναδικό, το περιγράφεις σαν μοναδικό. Για κάποιον που ζει τέτοιου είδους ζωή, τίποτα απ' αυτά δεν είναι έξω απ' τα νερά του. Αυτά ΕΙΝΑΙ τα νερά του. Εκεί κολλάει το σχόλιο της Γαλής.

Αυτό δεν ισχύει φυσικά, εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Υπάρχουν άνθρωποι που και την πιο καθημερινή κοινοτοπία μπορούν να την κάνουν να ακούγεται μοναδική εμπειριά, χωρίς να πουν ψέμματα, και το κάνουν τακτικά.

Αυτό είναι τελείως άλλο πράγμα απ' αυτό που συζητάμε. Μ' αρέσει που συμφωνεί η άλλη μαζί σου. Πραγματικά, πού στον κόρακα βλέπεις να κολλάει αυτό που λες με αυτό που λέω; Μιλάς για ανθρώπους που η ζωή τους είναι κοινότοπη αλλά αφηγούνται τα πάντα σαν να είναι εντυπωσιακά. Κι εγώ λέω ότι το άτομο που ζει διαρκώς μια ζωή έξω από ένα κλασικό μοτίβο, δεν το βλέπει σαν κάτι ιδιαίτερο γιατί αυτή είναι η ζωή του. Εντελώς άσχετα μεταξύ τους πράγματα.

Δεν κατάλαβες καθόλου τι λέω.

Μιλάς για ανθρώπους που η ζωή τους είναι κοινότοπη αλλά αφηγούνται τα πάντα σαν να είναι εντυπωσιακά.

Όχι, μιλάω για τύπο ανθρώπου, ανεξαρτήτως τι ζωή ζει. Αν ζει κοινότυπη λέω, θα βρει κάτι ιδιαίτερο και στην κοινότοπη.
Αν ζει ασυνήθιστη, δεν το είπα αλλά εννοείται ότι θα βρει κάτι ιδιαίτερο και σ' αυτή.

Αυτό το ΚΑΙ που μεγένθυνα έπρεπε να σε υποψιάσει ότι μιλάω ΑΚΟΜΑ και για κοινότοπη, όχι αποκλειστικά για κοινότοπη.

[hellegennes]

Δεν ξέρω, δεν έχω συναντήσει ποτέ τέτοιον άνθρωπο. Αυτό που λες είναι ιδιότητα ανθρώπου που το πολύ-πολύ να έχει πάει δυο ταξίδια στο εξωτερικό και να το είδε σαν κάποιου είδους μοναδική περιπέτεια. Αλλά αυτό είναι διαφορετικό, γιατί για κάποιον που μια τέτοια εμπειρία είναι σπάνια, έχει μια λογική βάση ακόμη και να την μεγαλοποιεί. Οι άνθρωποι που αφηγούνται την καθημερινότητά τους σαν κάτι ξεχωριστό, έχουν υπερβολικά μονότονη καθημερινότητα. Αυτό κάνουν ας πούμε συστηματικά οι ταξιτζήδες, που είναι από τα πιο μονότονα επαγγέλματα που υπάρχουν.

[Feindflug]

Καλά τα λένε οι τύποι, ότι όλα είναι θέμα οπτικής. Φανταστείτε τι λένε για το πχόρουμ κάποιοι άλλοι.

Σε ένα φόρουμ, κάποιοι τύποι μαλώνουν για τον εμφύλιο, πόσοι πέθαναν στο Πολυτεχνείο, αν υπάρχει Θεός και ποιοι ήταν οι Ινδοευρωπαίοι, ενώ γράφουν για το τι φάγανε και πώς το μαγειρέψανε. Κι όλα αυτά, ταυτόχρονα.

Για την πλειοψηφία εδώ μέσα, όλα τα παραπάνω είναι απλά Τετάρτη απόγευμα.