Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Ζαποτέκος]

Δεν πειράζει... Σε επόμενες δημοσιεύσεις θα διαπιστώσουν ότι στο Βυζάντιο δεν είχαμε "μια απλή ελληνοφωνία" όπως λέει το γνωστό παραμύθι. Το μέγεθος της γλωσσικής (και κατ' επέκταση πολιτισμικής) ήττας που υπέστη η λατινορωμαϊκή εξουσία στο Βυζάντιο από τον ελληνισμό (είδαμε ήδη καταγεγραμμένη την πίκρα του Ιουστινιανού και του Λυδού) ήταν τεράστιας σημασίας για όλη τη φυσιογνωμία του Βυζαντίου. Και φυσικά, η σύγκρουση του 9ου αι. έδειξε με τρόπο πειστικό ότι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Ανατολής το "Ρωμαίος" όχι μόνο είχε αλλάξει περιεχόμενο, αλλά επιπλέον η αλλαγή συνειδητοποιήθηκε και προβλήθηκε απέναντι στο διαφορετικό περιεχόμενο ταυτότητας που είχε το "Ρωμαίος" της Δύσης.
Ο ελληνισμός παρέμενε πάντα μια δύναμη που κανείς δεν μπορούσε να υποτιμήσει και ο οποίος τελικά κατέλαβε τεράστιο έδαφος και πάλι υπερνικώντας και τις επιφυλάξεις του χριστιανισμού (με την απομάκρυνση από τον παγανισμό) και τον φθόνο της λατινορωμαϊκής παράδοσης:

Δεν είχες αναφέρει και έναν ( αρχαίο Λατίνο ; ) συγγραφέα που έλεγε πως οι πρωτοπόροι της Λατινικής γραμματείας ήταν Έλληνες ( Λίβιος Ανδρόνικος ) ;

[Antigeist]

Kατάλαβα, κατάλαβα. Έλα μωρέ τώρα που έχει καμία σχέση το ότι οι Βαλκανορωμαίοι ήταν αυτοί που εξασφάλισαν την επιβίωση του κράτους και την μετάβαση από την ύστερη αρχαιότητα στον μεσαίωνα απέναντι σε πάμπολλους εχθρούς πριν στρατιωτικοποιήσουν κατόπιν την Μικρά Ασία. Σιγά το επίτευγμα. Ο "ελληνικός πολιτισμός" ήταν το πιο σημαντικό πράγμα. Τυχαίο γεγονός, εντελώς τυχαίο το ότι το μόνο που έκανε την ίδια εποχή ήταν να γίνεται λεία του εκάστοτε διερχόμενου βαρβάρου. Ποιος χέζεται μωρέ να νικάει στα πεδία της μάχης και να είναι ανώτερος των περιστάσεων όταν έχει πολιτισμικά υπερόπλα;

[Ζαποτέκος]

Kατάλαβα, κατάλαβα. Έλα μωρέ τώρα που έχει καμία σχέση το ότι οι Βαλκανορωμαίοι ήταν αυτοί που εξασφάλισαν την επιβίωση του κράτους και την μετάβαση από την ύστερη αρχαιότητα στον μεσαίωνα απέναντι σε πάμπολλους εχθρούς πριν στρατιωτικοποιήσουν κατόπιν την Μικρά Ασία. Σιγά το επίτευγμα. Ο "ελληνικός πολιτισμός" ήταν το πιο σημαντικό πράγμα. Τυχαίο γεγονός, εντελώς τυχαίο το ότι το μόνο που έκανε την ίδια εποχή ήταν να γίνεται λεία του εκάστοτε διερχόμενου βαρβάρου. Ποιος χέζεται μωρέ να νικάει στα πεδία της μάχης και να είναι ανώτερος των περιστάσεων όταν έχει πολιτισμικά υπερόπλα;

Οι Βαλκανορωμαίοι έπρεπε να εξασφαλίσουν όμως και λίγο καλύτερα τις περιοχές τους γιατί τελικά οι Σλάβοι τους πήραν παραμάζωμα .

Την Μικρά Ασία την στρατιωτικοποίησε η δυναστεία του Ηρακλείου.

Πολύ σημαντικός ο ελληνικός πολιτισμός. Ο πρώτος Ρωμαίος ιστορικός έγραψε στα ελληνικά : https://en.wikipedia.org/wiki/Quintus_Fabius_Pictor

[Antigeist]

Οι Βαλκανορωμαίοι έπρεπε να εξασφαλίσουν όμως και λίγο καλύτερα τις περιοχές τους γιατί τελικά οι Σλάβοι τους πήραν παραμάζωμα .

Για αυτό ευθύνεται η κακή πολιτική του Ιουστινιανού που σπατάλησε τόσους στρατιωτικούς και χρηματικούς πόρους στην ανούσια κατάκτηση της Ιταλίας.

Την Μικρά Ασία την στρατιωτικοποίησε η δυναστεία του Ηρακλείου.

Ναι, με τι στρατιώτες όμως; Τους Βαλκανορωμαίους που αποτραβήχτηκαν από τα Βαλκάνια και δίδαξαν την τέχνη τους στους ντόπιους.

Πολύ σημαντικός ο ελληνικός πολιτισμός. Ο πρώτος Ρωμαίος ιστορικός έγραψε στα ελληνικά : https://en.wikipedia.org/wiki/Quintus_Fabius_Pictor

Αν έγραφε τότε στα λατινικά δεν θα τον διάβαζε κανείς γιατί οι εύποροι Ρωμαίοι της εποχής του δεν πολυασχολούνταν με διαβάσματα. Όταν είσαι συγγραφέας θες να διαβαστείς και για να διαβαστείς τότε έπρεπε να γράφεις ελληνικά. Αργότερα όμως και οι Ρωμαίοι απέκτησαν δική τους γραμματεία που λίγα πράγματα είχε να ζηλέψει από την γραικική. Εν πάση περιπτώσει αυτό που κατανοούνταν ως "ελληνική παιδεία" την ύστερη αρχαιότητα ηταν κατά πρώτο λόγο ο νεοπλατωνισμός, δηλαδή μιλάμε για μαγείες, αποκρυφισμούς και προλήψεις ολκής και φυσικά αυτά δεν είχαν καμία θέση στην ιδεολογία του Βυζαντίου.

[Ζαποτέκος]

Για αυτό ευθύνεται η κακή πολιτική του Ιουστινιανού που σπατάλησε τόσους στρατιωτικούς και χρηματικούς πόρους στην ανούσια κατάκτηση της Ιταλίας.

Παρωχημένη άποψη. Γράφει ο Καραγιαννόπουλος :

Το κατά κόρον υποστηριζόμενον ότι διά της μεγαλοπνόου πολιτικής του και των κτισμάτων συνέτριψε το κράτος οικονομικώς δεν ευσταθεί. Τα μέσα δι’ ών ο Ιουστινιανός διεξήγαγε τους πολέμους του ήσαν πάντοτε μικρά και εάν αι επιχειρήσεις εβάρυνον τας περιοχάς, εις τας οποίας διεξήγοντο , δεν απετέλουν όμως σοβαράν επιβάρυνσιν του δημοσίου ταμείου. Το αυτό δύναται να λεχθή και δια την οικονομικήν του δραστηριότητα, με την πρόσθετον παρατήρησιν ότι αύτη εσημειώθη κυρίως κατά το πρώτον ήμισυ της βασιλείας του , ενώ αι κατηγορίαι περί εξαντλήσεως του κράτους αναφέρονται κυρίως εις τους τελευταίους χρόνους του Ιουστινιανού. Τέλος το γεγονός ότι επί των διαδόχων του το κράτος όχι μόνον ουδεμίαν απόδειξιν οικονομικής κάμψεως έδωσεν, αλλ’ απεναντίας εστάθη ικανόν να διεξαγάγη νικηφόρως τους μακροτάτους και σοβαρωτάτους πολέμους κατά των Περσών και των Αβαροσλάβων, δεικνύει καλύτερον παντός άλλου πόσον επιπολαίως ενίοτε κρίνεται ο δημιουργός του corpus iuris civilis , ο εμπνευστής της Αγίας Σοφίας, ο πολιτικός της reconquista.

Ναι, με τι στρατιώτες όμως; Τους Βαλκανορωμαίους που αποτραβήχτηκαν από τα Βαλκάνια και δίδαξαν την τέχνη τους στους ντόπιους.

4 ήταν τα πρώτα θέματα. Αυτό των Θρακησίων δημιουργήθηκε από τον στρατό της Θράκης. Αντίθετα το θέμα Ανατολικόν και το θέμα Αρμενιακόν δημιουργήθηκε από τον στρατό της Ανατολής.

Αν έγραφε τότε στα λατινικά δεν θα τον διάβαζε κανείς γιατί οι εύποροι Ρωμαίοι της εποχής του δεν πολυασχολούνταν με διαβάσματα. Όταν είσαι συγγραφέας θες να διαβαστείς και για να διαβαστείς τότε έπρεπε να γράφεις ελληνικά. Αργότερα όμως και οι Ρωμαίοι απέκτησαν δική τους γραμματεία που λίγα πράγματα είχε να ζηλέψει από την γραικική. Εν πάση περιπτώσει αυτό που κατανοούνταν ως "ελληνική παιδεία" την ύστερη αρχαιότητα ηταν κατά πρώτο λόγο ο νεοπλατωνισμός, δηλαδή μιλάμε για μαγείες, αποκρυφισμούς και προλήψεις ολκής και φυσικά αυτά δεν είχαν καμία θέση στην ιδεολογία του Βυζαντίου.

Μα και ο πρώτος λόγιος της Λατινικής γραμματείας ήταν Έλληνας.

Varro, Cicero, and Horace, all men of letters during the subsequent Classical Latin period, considered Livius Andronicus to have been the originator of Latin literature. He is the earliest Roman poet whose name is known

https://en.wikipedia.org/wiki/Livius_Andronicus

Σωστό το τελευταίο. Τη νεοπλατωνική θεουργία υπηρετούσε και ο Ιουλιανός. Σε αντίθεση με τους πατέρες της Εκκλησίας που κράτησαν το καλύτερεο και αξιολογότερο από τον ελληνισμό της αρχαιότητας.

[Antigeist]

Παρωχημένη άποψη. Γράφει ο Καραγιαννόπουλος :

Το κατά κόρον υποστηριζόμενον ότι διά της μεγαλοπνόου πολιτικής του και των κτισμάτων συνέτριψε το κράτος οικονομικώς δεν ευσταθεί. Τα μέσα δι’ ών ο Ιουστινιανός διεξήγαγε τους πολέμους του ήσαν πάντοτε μικρά και εάν αι επιχειρήσεις εβάρυνον τας περιοχάς, εις τας οποίας διεξήγοντο , δεν απετέλουν όμως σοβαράν επιβάρυνσιν του δημοσίου ταμείου. Το αυτό δύναται να λεχθή και δια την οικονομικήν του δραστηριότητα, με την πρόσθετον παρατήρησιν ότι αύτη εσημειώθη κυρίως κατά το πρώτον ήμισυ της βασιλείας του , ενώ αι κατηγορίαι περί εξαντλήσεως του κράτους αναφέρονται κυρίως εις τους τελευταίους χρόνους του Ιουστινιανού. Τέλος το γεγονός ότι επί των διαδόχων του το κράτος όχι μόνον ουδεμίαν απόδειξιν οικονομικής κάμψεως έδωσεν, αλλ’ απεναντίας εστάθη ικανόν να διεξαγάγη νικηφόρως τους μακροτάτους και σοβαρωτάτους πολέμους κατά των Περσών και των Αβαροσλάβων, δεικνύει καλύτερον παντός άλλου πόσον επιπολαίως ενίοτε κρίνεται ο δημιουργός του corpus iuris civilis , ο εμπνευστής της Αγίας Σοφίας, ο πολιτικός της reconquista.

Οι στρατιωτικοί πόροι δεν είναι απλώς θέμα ταμείου. Ο ικανός στρατιώτης δεν φτιάχνεται μόνο με λεφτά. Είναι προϊόν ορισμένων κοινωνικών και ιστορικών συνθηκών που υπήρχαν η μάλλον επιβίωναν στα τότε Βαλκάνια αλλά δεν υπήρχαν σε ικανό βαθμό στη Μικρά Ασία. Οι όρχεις της εποχής ήταν ξεκάθαρα οι Βαλκανορωμαίοι και οι εκρωμαϊσθέντες ή υπό εκρωμαϊσμό Βαλκανογερμανοί όπως οι Έρουλοι. Οι στρατιωτικοί αυτοί πόροι δυστυχώς δεν ήταν διόλου αρκετοί για τις υφιστάμενες προκλήσεις του καιρού στα ανατολικά.

Ένα μεγάλο ταμείο είναι άχρηστο αν αυτό το ταμείο δεν εξυπηρετεί τις υλικές ανάγκες του λαού και των επαρχιακών στρατών που στηρίζει αυτός ο λαός. Το γεγονός ότι μετά τον Ιουστινιανό, χάθηκαν τα πάντα εκτός από τη Μικρά Ασία οφείλεται στις παραλείψεις του, που ακολουθούσε τις μεγαλομανείς εμμονές του αντί να δει πως θα σταθεροποιήσει οικονομικά και κοινωνικά τις φυτοζωούσες επαρχίες και θα βάλει στην γωνία την Περσία. Πέρα από την Βανδαλική Αφρική δεν είχε νόημα η reconquista.

Και επιπλέον είναι εύκολο να δει κανείς ότι ένας ηγέτης που κατασφάζει με τέτοια ψυχρότητα Ρωμαίους πολίτες στη στάση του Νίκα, επιλέγει ως σύντροφο της ζωής του μια πόρνη και με τις ζηλοτυπίες του απέναντι στους στρατηγούς του βάζει σε κίνδυνο το εκστρατευτικό στράτευμα και σπάει το ηθικό του, μάλλον δεν είναι ενάρετος. Τα ηγετικά του ελλείμματα τα βλέπανε οι κοντινοί του. Είναι η πηγή του μίσους που του είχε ο Προκόπιος.

[Ζαποτέκος]

Αρχαιοπρέπεια και πατριδογνωσία στον βίο του Οσίου Λουκά.
( βίος καὶ πολιτεία καὶ μερικὴ θαυμάτων ἐξήγησις τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν καὶ θαυματουγοῦ Λουκᾶ τοῦ νέου τοῦ ἐν Ἑλλάδι κειμένου )

ὁ καλὸς τὰ πάντα καὶ μέγας Λουκᾶς, αὐτὸς μὲν τῆς Ἑλλάδος ἐστὶ βλάστημα, (...) οἱ δέ γε τούτου πρόγονοι ἐξ Αἰγίνης ὥρμηνται τῆς νήσου, Αἰγίνης ἥτις περὶ τὸν Αἰγαῖον διάκειται κόλπον· οἳ τὰς συνεχεῖς ἐφόδους τῶν ἐκ τῆς Ἄγαρ οὐ φορητὰς εἶναι νομίσαντες, αὐτοί τε καὶ οἰκήτορες πάντες, τὸ φίλον τῆς πατρίδος ἔδαφος πρὸς βίαν ἀπολιπόντες, μετανάσται γίνονται καὶ πρὸς διαφόρους ἕκαστοι διασπείρονται πόλεις, καθάπερ ἀντὶ μητρὸς ἐκεῖνοι ταῖς μητρυιαῖς χρησάμενοι. καὶ οἱ μὲν τὴν Κέκροπος, οἱ δὲ τὴν τοῦ Πέλοπος, ἕτεροι τὴν τοῦ Κάδμου καὶ ἄλλας ἄλλοι καταλαβόντες, ἐν αὐταῖς ἔχειν ἠναγκάζοντο τὰς οἰκήσεις. οἱ μέντοι τοῦ θείου Λουκᾶ πρόγονοι κατὰ τὴν τῆς Φωκίδος, εἴτ᾿ οὖν τοῦ Χρυσοῦ, μεταβάντες ἐπαρχίαν, πρός τι παράλιον ὄρος (Ἰωάννου καλούμενον ἦν) τὰς τῆς παροικίας σκηνὰς ἐπήξαντο.


Πρόκειται για τις Αθήνα, Πελοπόννησο και Θήβα που αλλού αναφέρει ο βιογράφος με το όνομά τους ( Θήβα , Αθήνα ) .

Άλλες περιοχές και πόλεις που αναφέρει ο βίος είναι η Θετταλία , η Λάρισα, Αχαϊα , Πάτρα , Εύβοια και η Κόρινθος.

"Ελλάς" είναι η Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Σε προφητεία του ο άγιος είχε πεί πως λόγω των βαρβαρικών ( σκυθικών = βουλγαρικών και τουρκικών = ουγγρικών [ τοῦ ἔθνους τῶν Τούρκων τὴν Ἑλλάδα κατατρεχόντων ] ) επιδρομών Ἑλλὰς ἐλαθήσεται καὶ Πελοπόννησος πολεμηθήσεται.

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/a ... es/064.htm

[Ζαποτέκος]

- Το υποκείμενο δηλώνει Έλληνας και φυσικά είναι και Ρωμαίος.
- Ονομάζει το γένος ΕΝΑ με ΜΟΝΑΔΙΚΟ διαχωρισμό σε εγγράμματους και μή!
- Φυσικά, κανείς δεν θεωρεί τη γλώσσα των προγόνων του ΞΕΝΗ! Αυτό που λέει είναι ότι οι αγράμματοι δεν την γνωρίζουν!
- Αυτό επιβαιώνεται από το γεγονός ότι μιλάει για "απλή φράση" δηλ. για μια προς τα κάτω εξέλιξη της ίδιας γλώσσας που είναι ακριβώς αυτό που έλεγε για τους Αθηναίους ο Χωνιάτης ή ο Ζαμίτρης, "από αυτήν κατεβαίνει". Αυτό περιγράφουν και οι πηγές με το τριπλό όνομα "απλή ρωμαϊκή", "Ελλήνων απλή", "απλήν σημερινών Γραικών".

Και ο πιο πράσφατος Φωτάκος :

ΠΑΝΟΣ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
...ἐνῷ δὲ ἐπορεύετο ἀργὰ εἰς Σιλήμαν, αἰφνιδίως τότε ἀπὸ
τὸ ὄπισθεν μέρος τοῦ ἦλθε βόλι τουφεκίου, τὸν εὗρε εἰς
τὸν κρόταφον, πρὸς τὰ ἀριστερὰ τοῦ ἰνίου, καὶ οὕτως
ἔπεσεν ἄφωνος ὁ Πάνος, καὶ ἐχάθη πολύτιμος καὶ
πεπαιδευμένος στρατιωτικός, διότι ἐσπούδασεν εἰς τὴν
ἀκαδημίαν τῆς Κερκύρας, ἐγνώριζεν ἐντελῶς τὴν
παλαιὰν γλῶσσάν μας τὴν Ἑλληνικὴν, ἦτο μαθηματικὸς
ἄριστος, ἐγνώριζε προσέτι καλῶς τὴν Ἰταλικὴν
γλῶσσαν καὶ ὀλίγον τὴν Γαλλικὴν, καὶ ἐν ὀλίγοις ἦτον
ὁ δεύτερος τοῦ πολυμαθεστάτου Γ. Σέκερη, διότι τότε
ἡ Πελοπόννησος δὲν εἶχεν ἄλλους τοιούτους. Τὸ δὲ
κρανίον του σώζεται εἰς τὰς χεῖρας τοῦ ἰατροῦ Ἰ. Πύρλα.

http://users.uoa.gr/~nektar/history/3co ... andrwn.htm

[Pertinax]

ἐγνώριζεν ἐντελῶς τὴν
παλαιὰν γλῶσσάν μας τὴν Ἑλληνικὴν

Ωραίο. Άρα η "τωρινή μας γλώσσα" δεν ήταν η ελληνική.

Είναι αυτό που λέει ο Δημήτριος Βενιέρης (Επιτομή γραμματικής εξηγηθείσα εις την απλήν ρωμαϊκήν διάλεκτον [...] παρά Δημητρίου Βενιέρη, τύποις εκδοθείσα βοηθεία των εν Τριεστίω τιμίων πραγματευτών Ρωμαίων, 1799):

Προ χρόνων ήδη ικανών πάντοτ’ εστοχαζόμην,
αφ’ ού διάλεκτον εγώ ιταλικήν εις Ρώμην
κ’ εις Ιταλίαν άπασαν είδον να ομιλήται,
διαφθορά λατινικής μητρός να προτιμήται,
και εις τους τόπους εν οις πριν λατινικά ελάλουν
με στωμυλίαν έγραφαν χωρίς ποτέ τα σφάλλουν
[...]
Πώς το λοιπόν δεν δύναται απλή η ημετέρα
διάλεκτος ρωμαϊκή, ελληνικήν μητέρα
έχουσα την γεννήσασαν απείρους σοφούς νόας,
να γενή επιδεκτική κανονισμού και σώας
συντάξεως, προσέτι δε καλής ορθογραφίας;

Όπως η ιταλική είναι κόρη της λατινικής, αλλά και διαφορετική γλώσσα ταυτόχρονα, έτσι και η ρωμαίικη είναι κόρη της ελληνικής, αλλά και διαφορετική γλώσσα ταυτόχρονα.

Εδώ κολλάει πάλι ο ο Καταρτζής:

«Ώντας αντίφασι δύο διάφορα πράγματα να είναι και ένα κατά το αυτό, τα ελληνικά και ρωμαίκα είναι δύο γλωσσαις και όχι μία˙ δηλ. η μία πρωτότυπη και η άλλη παράγωγη. Τούτο φαίνετ’ εξ επαγωγής, και είναι βέβαια δυό γλώσσαις, καθώς και η λατινική είν’ δυό με ταις νεώτεραις παράγωγαις απ’ αυτήνα, την ιταλική και φραντζέζικη και σπανιόλικη και βλάχικη».
(Γραμματική της ρωμαίκιας γλώσσας)

[Ζαποτέκος]

ἐγνώριζεν ἐντελῶς τὴν
παλαιὰν γλῶσσάν μας τὴν Ἑλληνικὴν

Ωραίο. Άρα η "τωρινή μας γλώσσα" δεν ήταν η ελληνική.

Είναι αυτό που λέει ο Δημήτριος Βενιέρης (Επιτομή γραμματικής εξηγηθείσα εις την απλήν ρωμαϊκήν διάλεκτον [...] παρά Δημητρίου Βενιέρη, τύποις εκδοθείσα βοηθεία των εν Τριεστίω τιμίων πραγματευτών Ρωμαίων, 1799):

Προ χρόνων ήδη ικανών πάντοτ’ εστοχαζόμην,
αφ’ ού διάλεκτον εγώ ιταλικήν εις Ρώμην
κ’ εις Ιταλίαν άπασαν είδον να ομιλήται,
διαφθορά λατινικής μητρός να προτιμήται,
και εις τους τόπους εν οις πριν λατινικά ελάλουν
με στωμυλίαν έγραφαν χωρίς ποτέ τα σφάλλουν
[...]
Πώς το λοιπόν δεν δύναται απλή η ημετέρα
διάλεκτος ρωμαϊκή, ελληνικήν μητέρα
έχουσα την γεννήσασαν απείρους σοφούς νόας,
να γενή επιδεκτική κανονισμού και σώας
συντάξεως, προσέτι δε καλής ορθογραφίας;

Όπως η ιταλική είναι κόρη της λατινικής, αλλά και διαφορετική γλώσσα ταυτόχρονα, έτσι και η ρωμαίικη είναι κόρη της ελληνικής, αλλά και διαφορετική γλώσσα ταυτόχρονα.

Εδώ κολλάει πάλι ο ο Καταρτζής:

«Ώντας αντίφασι δύο διάφορα πράγματα να είναι και ένα κατά το αυτό, τα ελληνικά και ρωμαίκα είναι δύο γλωσσαις και όχι μία˙ δηλ. η μία πρωτότυπη και η άλλη παράγωγη. Τούτο φαίνετ’ εξ επαγωγής, και είναι βέβαια δυό γλώσσαις, καθώς και η λατινική είν’ δυό με ταις νεώτεραις παράγωγαις απ’ αυτήνα, την ιταλική και φραντζέζικη και σπανιόλικη και βλάχικη».
(Γραμματική της ρωμαίκιας γλώσσας)

Αν και πάμε αλλού , η ελληνική έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με την λατινική. Απ' την ελληνική εξελίχθηκε η ρωμαίικη , ενώ απ' την λατινική πολλές λατινογενείς γλώσσες. Συνεπώς στον Ρωμιό έφτανε η γλώσσα για να θεωρήσει τον εαυτό του τον ένα και μοναδικό απόγονο των αρχαίων Ελλήνων. Ο Ιταλός είχε ανάγκη και την γεωγραφία αφού λατινικές γλώσσες μιλούσαν και οι Ισπανοί και οι Γάλλοι κ.λπ.
Επίσης τι πάει να πεί "ρωμαίικη" ; Είναι τα ποντιακά ρωμαίικα ; Τα κρητικά ; Τα κυπριακά ; Τα μανιάτικα ; Tα τσακώνικα ; Ο Εβλιγιά Τσελεμπί λέει για τις γλώσσες που μιλιούνται στον Μοριά
«Το νησί (= χερσόνησος) του Μοριά πού εκτείνεται σε 700 μίλια,
περιλαμβάνει πέντε είδη ανθρώπων: 1. Είναι πρώτα τα ελληνικά,
γλώσσα όλων των πιστών μουσουλμάνων καί των ορθοδόξων του ίδιου του
Μοριά. 2. Οί ραγιάδες, πού κατοικούν την περιοχή πού πάει από τα
Καλάβρυτα, Βοστίτσα καί Τριπολιτσά στην Κόρινθο, είναι Αλβανοί, πού
μιλούν αλβανικά. 3. Ό πληθυσμός πού καλείται λαός Τσακώνικος, πού
κατοικεί μέσα στα βουνά της Μονεμβασίας καί του Ναυπλίου. Δεν μιλούν
ούτε ελληνικά ούτε ιταλικά, αλλά έχουν μια διάλεκτο ιδιαίτερη καί
παράξενη, πού δε μπορεί κανείς να την καταλάβει, παρά μόνο με τη
βοήθεια διερμηνέα. 4. Οί άπιστοι της Μάνης, επαρχίας κειμένης στο
νότιο ακρωτήριο του Μοριά, απέναντι στην Κρήτη, χρησιμοποιούν επίσης
ιδιαίτερες εκφράσεις, πού δεν είναι ούτε ελληνικά ούτε d-twfari ( =
σκιπετάρικα; ). 5. Οί άπιστοι «Ελληνες του Μιστρά, πού μιλούν μιαν
ελληνική γλώσσα πολύ καθαρή καί ρητορική. Καθένας από τους λαούς
αυτούς χρησιμοποιεί ιδιαίτερες εκφράσεις, πού θα τίς αναφέρομε στο
οικείο μέρος, αν θέλει ό Θεός».
( όπου ελληνικά = ρωμαίικα, με εξαίρεση τους Μιστριώτες που λέει πως ήταν Ρωμαίοι που μιλούσαν γιουνάνικα - λογικά ο τύπος πρέπει να είχε υπόψιν του την παλαιολόγεια αναγέννηση και ήθελε να δείξει αυτήν του την γνώση γιατί ο λαός του Μιστρά αποκλείεται να μη μιλούσε ρωμαίικα ).
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι Τσάκωνες , οι Μανιάτες και οι Μιστριώτες δεν μιλάνε ρωμαίικα. Είναι όμως Ρωμιοί. Δεν εχώ βρεί πουθενά στην Επανάσταση του '21 τους Τσάκωνες να μην θεωρούσαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους.
Επίσης τι ήταν η "παλαιά μας ελληνική" ; Ήταν η γλώσσα του Ομήρου ; Η γλώσσα των αττικιστών ; Ή η γλώσσα της Καινής Διαθήκης ;


Στο θέμα μας τώρα. Τις θεωρούσαν διαφορετικές γλώσσες, δηλαδή διαφορετικές φάσεις της ίδιας γλώσσας , αλλά κα τις δύο των Ρωμιών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η αίγλη της ελληνικής να περνάει στην ρωμαίικη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δανιήλ Μοσχοπολίτης στον πρόλογο του τετράγλωσσου λεξικού του το 1794 :

Αλβανοί, Βλάχοι, Βούλγαροι, αλλόγλωσσοι, χαρείτε,
κι ετοιμασθείτε όλοι σας Ρωμαίοι να γενείτε,
βαρβαρικήν αφήνοντες γλώσσαν, φωνήν και ήθη,
όπου στους απογόνους σας να φαίνονται σαν μύθοι,
γένη σας να τιμήσετε, ομού και τας πατρίδας,
τας αλβανοβουλγαρικάς κάμνοντας ελληνίδας.
Δεν είναι πλέον δύσκολο να μάθετε ρωμαίικα
και να μη βαρβαρίζετε με λέξεις πέντε δέκα.
Έχετε εις τα χέρια σας συχνά και μελετάτε
το νεοτύπωτον αυτόν βιβλίον όπου πάτε
Ξυπνήσατε απο τον βαθύν ύπνον της αμαθείας
ρωμαίκια γλώσσα μάθετε, μητέρα της σοφίας
Παρατηρούμε τα εξής.
α) Όποιος μαθαίνει ρωμαίικα ( και γίνεται Ρωμαίος ) κάνει την πατρίδα του ελληνίδα.
β) Όποιος μαθαίνει ρωμαίικα μαθαίνει την γλώσσα της σοφίας. Μα η γλώσσα της σοφίας είναι γνωστό πως είναι η παλαιά ελληνική.


_________________________________________________________

Ο Φωτάκος φαίνεται πως ήταν υπέρ του "Ρωμαίικου" :

Ἐν τούτοις ὁ σκοπὸς ἦτον ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς καὶ δι᾿ αὐτὸν ὅλοι ἐδούλευσαν καὶ ἐθυσίασαν, σχετικῶς δὲ οἱ Πελοποννήσιοι ἔκαμαν περισσότερα καὶ ἐνέργησαν συστηματικώτερα διὰ τὴν Ἑλληνικὴν ἐπανάστασιν· οὐχ᾿ ἧττον ὅμως ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἔλαβον μέρος εἰς αὐτὴν, καὶ διὰ νὰ εἴπω καλλίτερα, ὅλοι ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθησαν, ὁ Σέρβος, ὁ Βούργαρος, ὁ Θρὰξ, ὁ Μαυροβουνίσιος, ὁ Μακεδὼν, ὁ Θεσσαλός, ὁ Ἠπειρώτης, ὁ Ἀνατολίτης καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἡ πατηθεῖσα ποτὲ ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς Ἕλληνας, καὶ νεωστὶ ἀπὸ τὴν αὐτοκρατορίαν, τὴν λεγομένην Γραικορωμαϊκὴν καὶ Βυζαντιακήν.

[run]

γκααααααααααααπ μπετον αρμε

η γλωσσα των ελληνων δεν ηταν ελληνικη

ωρε ποσο νιονιο χρειαζεται να κατανοησει τις πως η γλωσσα εξελισσεται , η παλαια ελληνικη δηλ η αρχαια εγινε η ΚΟΙΝΗ από την οποια προηλθε η νεωτερη ελληνικη τα πρωτα δειγματα βρισκοντι στα ακριτικα τραγουδια

[run]

η μικρα ασια εσωσε τον ελληνισμο ,όταν εχαθη χαθηκε και το βυζαντιο

[Pertinax]

Αν και πάμε αλλού , η ελληνική έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με την λατινική. Απ' την ελληνική εξελίχθηκε η ρωμαίικη , ενώ απ' την λατινική πολλές λατινογενείς γλώσσες. Συνεπώς στον Ρωμιό έφτανε η γλώσσα για να θεωρήσει τον εαυτό του τον ένα και μοναδικό απόγονο των αρχαίων Ελλήνων. Ο Ιταλός είχε ανάγκη και την γεωγραφία αφού λατινικές γλώσσες μιλούσαν και οι Ισπανοί και οι Γάλλοι κ.λπ.

Πολύ σωστά. Και είναι από τους βασικότατους λόγους που τελικά κυριάρχησε το αφήγημα της ενιαίας στο χρόνο ελληνικής γλώσσας και εθνότητας.

τι πάει να πεί "ρωμαίικη" ; Είναι τα ποντιακά ρωμαίικα ; Τα κρητικά ; Τα κυπριακά ; Τα μανιάτικα ; Tα τσακώνικα ;

τι ήταν η "παλαιά μας ελληνική" ; Ήταν η γλώσσα του Ομήρου ; Η γλώσσα των αττικιστών ; Ή η γλώσσα της Καινής Διαθήκης ;

Δεν χρειάζεται εδώ να κάνουμε γλωσσολογική ανάλυση (όπως φιλοδοξούσε να κάνει ο Εβλιγιά). Όσοι αυτοπροσδιορίζονταν ως Ρωμιοί ονόμαζαν "ρωμαίικα" τις διάφορες δημώδεις διαλέκτους που μιλούσαν. Μεταξύ αυτών και οι Πόντιοι, οι Κρητικοί, οι Κύπριοι και οι Μανιάτες (για τους Τσάκωνες δε γνωρίζω). Οι διάφορές μορφές της αρχαίας, της λόγιας και της εκκλησιαστικής γλώσσας ήταν γνωστές ως "ελληνικά".

( όπου ελληνικά = ρωμαίικα, με εξαίρεση τους Μιστριώτες που λέει πως ήταν Ρωμαίοι που μιλούσαν γιουνάνικα - λογικά ο τύπος πρέπει να είχε υπόψιν του την παλαιολόγεια αναγέννηση και ήθελε να δείξει αυτήν του την γνώση γιατί ο λαός του Μιστρά αποκλείεται να μη μιλούσε ρωμαίικα ).

Ωραίο αυτό!

Στο θέμα μας τώρα. Τις θεωρούσαν διαφορετικές γλώσσες, δηλαδή διαφορετικές φάσεις της ίδιας γλώσσας , αλλά κα τις δύο των Ρωμιών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η αίγλη της ελληνικής να περνάει στην ρωμαίικη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δανιήλ Μοσχοπολίτης στον πρόλογο του τετράγλωσσου λεξικού του το 1794 :

Αλβανοί, Βλάχοι, Βούλγαροι, αλλόγλωσσοι, χαρείτε,
κι ετοιμασθείτε όλοι σας Ρωμαίοι να γενείτε,
βαρβαρικήν αφήνοντες γλώσσαν, φωνήν και ήθη,
όπου στους απογόνους σας να φαίνονται σαν μύθοι,
γένη σας να τιμήσετε, ομού και τας πατρίδας,
τας αλβανοβουλγαρικάς κάμνοντας ελληνίδας.
Δεν είναι πλέον δύσκολο να μάθετε ρωμαίικα
και να μη βαρβαρίζετε με λέξεις πέντε δέκα.
Έχετε εις τα χέρια σας συχνά και μελετάτε
το νεοτύπωτον αυτόν βιβλίον όπου πάτε
Ξυπνήσατε απο τον βαθύν ύπνον της αμαθείας
ρωμαίκια γλώσσα μάθετε, μητέρα της σοφίας
Παρατηρούμε τα εξής.
α) Όποιος μαθαίνει ρωμαίικα ( και γίνεται Ρωμαίος ) κάνει την πατρίδα του ελληνίδα.
β) Όποιος μαθαίνει ρωμαίικα μαθαίνει την γλώσσα της σοφίας. Μα η γλώσσα της σοφίας είναι γνωστό πως είναι η παλαιά ελληνική.

Σωστό το "η αίγλη της ελληνικής περνάει στη ρωμαίικη", ειδικά για την περίπτωση του Δανιήλ, ο οποίος είχε ειδικό σκοπό να παρουσιάσει τη ρωμαίικη ως ανώτερη των άλλων βαλκανικών γλωσσών. Δεν ξέρουμε πώς θα περιέγραφε τη σχέση της ρωμαίικης με την ελληνική σε κάποιο άλλο πόνημα με διαφορετικό θέμα.

Ο Καταρτζής, πάντως, απαντάει περίφημα και σαρκαστικά σ' αυτούς που είχαν μπει για τα καλά στο τριπάκι των αρχαίων προγόνων και επέμεναν να τις θεωρούν σαν "μία γλώσσα":

«ειδέ και κανένας αφ’ ού γνωρίση την αλήθεια [ότι είναι δύο γλώσσες και όχι μία], και αρχαιολογίας έρωτι δεν παγ’ η καρδιά του να της ειπή δύο, ας μετρήση την διαφορά τους πάθη ποσού και ποιού, κ’ αυτήνα [τη ρωμαίκια] έκτη διάλεκτο ελληνική*»

* έκτη διάλεκτος ελληνική: επειδή τότε δεν είχε καθιερωθεί ακόμα η έννοια της "αρχαιοελληνικής" και "νεοελληνικής" γλώσσας, αρκετοί λόγιοι θεωρούσαν τη δημώδη σαν μία ακόμα διάλεκτο της (αρχαίας) ελληνικής, για την οποία είχε επικρατήσει η άποψη ότι είχε 5 διαλέκτους.

[run]

γιατι ωρε ΜΟΝΟ εν ελλαδι κοπανιουνται οπαδα αριστερας κκε και νεοφιλ

να βοηθησουν την προπαγανδα αλβανων βουργαρων τουρκων γερμανων κτλ

μονο στην ελλαδα ρε γμτ

[Ζαποτέκος]

Μερικές διορθώσεις για τον Τσελεμπή .


Ό πληθυσμός πού καλείται λαός Τσακώνικος, πού
κατοικεί μέσα στα βουνά της Μονεμβασίας καί του Ναυπλίου. Δεν μιλούν
ούτε ελληνικά αλβανικά ούτε ιταλικά, αλλά έχουν μια διάλεκτο ιδιαίτερη καί
παράξενη, πού δε μπορεί κανείς να την καταλάβει, παρά μόνο με τη
βοήθεια διερμηνέα.


Παρακάτω λέει πως οι Μιστριώτες και οι Μανιάτες μιλούσαν ρωμαίικα, ενώ οι Τσάκωνες την περίεργη γλώσσα τους. Άρα όντως στο προηγούμενο χωρίο ήθελε να κάνει επίδειξη της γνώσης του για την παλαιολόγεια αναγέννηση των λογίων στον Μιστρά.


____________________________________________________________

Για δες αυτό :

"Παλαιοί Ρωμαίοι" = ειδωλολάτρες , όπως οι "Παλαιοί Έλληνες" του Πορφυ ;

καὶ οἱ ἅγιοι εἶπον· «λείπεταί τις ἐπιλυθῆναι ὑμῶν λόγος ὁ περὶ τῶν κατὰ πολέμους τροπαίων, ἐπεὶ τοῖς τῶν στρατιῶν προτερήμασι τὴν εὐσέβειαν ὁρίζειν βούλεσθε. ἆρά γε οὐκ ἐπύθεσθε τὰς τῶν Περσῶν πρότερον νίκας, οἳ σχεδὸν κόσμου περιεγένοντο δεύτερον δὲ Ἑλλήνων, οἳ καὶ Περσῶν κατεκράτησαν μετ᾿ ἐκείνους δὲ τῶν παλαιῶν Ῥωμαίων τὴν πάσης κυριότητα τῆς οἰκουμένης τί οὖν εὐσεβεῖς οἱ τοιοῦτοι οὐχὶ πολυθεΐαν εἰδωλικὴν πάντες ἐμαίνοντο πόθεν οὖν αὐτοῖς ἡ τοσαύτη νίκη καὶ δυναστεία

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/a ... es/042.htm