Highlights της ημερας μας

[1451]

Ανάλογα τα θηράματα που χρειάζεται να κυνηγήσουν, πάντως δεν χρειάζεται να φοβάσαι τις αράχνες. Ενώ κοιμόμαστε περπατάνε πάνω μας ανενόχλητες και μερικές φορές μας τσιμπάνε αν τις τρομάξουμε έτσι όπως κουνιόμαστε καθώς ονειρευόμαστε.

[perseus]

Εχω χτυπήσει γκομενιδια ετσι ,στο πολυ χαλαρο ,τζιτζικι ηταν και εκαναν σαν να ειδαν κομπρα ,σηκωθηκα το έπιασα και το πηγα στο διπλανο κηπαριο,με κοιταζαν λες και ημουν ο κροκονταιλ νταντη.

[ροδες united]

χτες ηθελε η γυναικα να παμε μαζι για ψαρεμα. ριξαμε με το τελευταιο φως, και πιαναμε μεχρι τις 2 τη νυχτα, οπου επεσε εντελως ο αερας και το κυμα και ειμασταν ακινητοι σαν σε πισινα. εκανε ζεστη, μεχρι και το νερο ηταν στους 25 βαθμους. ειχαμε τελειωσει και τις μπυρες, καπως επρεπε να δροσιστω.
ξεβρακωθηκα, βουτηξα. κατι πηγε να γκρινιαξει η γυναικα οτι δεν εχουμε παρει ουτε πετσετα, αλλα αμεσως μετα εκανε ακριβως το ιδιο. κατσαμε ανασκελα στη θαλασσα, κανοντας "πεθαμενο", με το ενα χερι κρατουσα το σχοινι της βαρκας μη γινει καμμια μαλακια και φυσηξει και την ψαχνουμε μες στα σκοταδια, και με το αλλο τη γυναικα, για τον ιδιο λογο. παιζει να κατσαμε ετσι κανα 20λεπτο, μεχρι που ειπε "ειναι πολυ instagrammable αυτο τωρα, μακαρι να μπορουσαμε να βγαλουμε καμμια φωτο, εγω κατεβασα κατι καντηλια για τα μυαλα που κουβαλαει και ανεβηκα στη βαρκα οπου πλεον εκανε σχεδον κρυο. και δεν ειχαμε ουτε πετσετα

τεσπα, ηραθ κατευθειαν για δουλεια χωρις υπνο, και τωρα τσουζουν τα ματια και αρχιζω να τα βλεπω θολα. δεν εκανε τιπτα ο καφες, θα πιασω κανα ρεντμπουλ.

Εσύ έριξες καντήλια για τα μυαλά που κουβάλαει και θέλει να τα βγάλει στο ινσταγκραμ
αλλά εσύ έτρεξες κατευθείαν να το γράψεις στο φόρουμ

(αν και πιθανότατα πρόκειται για χαβαλοφεμινιστική αλληλεγγύη και λανθάνοντα φθόνο του ασεβαστοπέους, θα απαντήσω σοβαρά)


θίγεις ένα μεγάλο θέμα τύπισσα και δεν αναφέρομαι βέβαια στον μπαρμπα ασέβαστο
ούτε θα αποφανθώ αν είναι το ίδιο ούτε θα συγκρίνω καν τις λέξεις με την εικόνα (και μάλιστα ποιά εικόνα: αυτή που προκύπτει από δεκάδες πρόβες, στησίματα και προσαρμογή όλης της καθημερινής ρουτίνας επ' αυτού), ας μείνουμε (προς το παρόν) στις λέξεις μονάχα
θυμάσαι την εποχή που μεσουρανούσαν τα μπλογκς; σίγουρα ο εκάστοτε φέρελπις δημιουργός είχε βλέψεις υστεροφημίας αλλά μπορείς να το εξισώσεις με την κριντζοτρέλα του τουίτερ του σήμερα;

τεσπα

ο μπαρμπα ασεβαστος τώρα περιγράφει με σπουδή και όρεξη από τον σπασαρχίδα πελάτη που θέλει την βίδα μεσοτιμής μέχρι τα τελευταία λόγια του ψαριού πριν εκτελεστεί...αθώος ο κύριος για προσοχοπουτανιτσολενινισμό...αντίθετα αυτό το nstagrammable....

[- Casper -]

Ανάλογα τα θηράματα που χρειάζεται να κυνηγήσουν, πάντως δεν χρειάζεται να φοβάσαι τις αράχνες. Ενώ κοιμόμαστε περπατάνε πάνω μας ανενόχλητες και μερικές φορές μας τσιμπάνε αν τις τρομάξουμε έτσι όπως κουνιόμαστε καθώς ονειρευόμαστε.

Βρε λες; Γι' αυτό βρίσκω παντού σημάδια και φουσκάλες πάνω μου και δεν θυμάμαι που τις απέκτησα;

Χθες την νύχτα βρήκα μια μεγάλη κοντά στην πόρτα του δωματίου. Λέω οκ ήρεμα, πήγαινε να κοιμηθείς και δεν θα σε πειράξει. Την ώρα που πήγαινα να την κλείσω πετάχτηκε και ευτυχώς κάθησε πάνω στο χερούλι την ώρα που έφυγα το χέρι μου. Με αράχνες μπορώ να κοιμηθώ. Με κατσαρίδες όχι. Πολύ περίεργο.

[ροδες united]

Ανάλογα τα θηράματα που χρειάζεται να κυνηγήσουν, πάντως δεν χρειάζεται να φοβάσαι τις αράχνες. Ενώ κοιμόμαστε περπατάνε πάνω μας ανενόχλητες και μερικές φορές μας τσιμπάνε αν τις τρομάξουμε έτσι όπως κουνιόμαστε καθώς ονειρευόμαστε.

Βρε λες; Γι' αυτό βρίσκω παντού σημάδια και φουσκάλες πάνω μου και δεν θυμάμαι που τις απέκτησα;

Χθες την νύχτα βρήκα μια μεγάλη κοντά στην πόρτα του δωματίου. Λέω οκ ήρεμα, πήγαινε να κοιμηθείς και δεν θα σε πειράξει. Την ώρα που πήγαινα να την κλείσω πετάχτηκε και ευτυχώς κάθησε πάνω στο χερούλι την ώρα που έφυγα το χέρι μου. Με αράχνες μπορώ να κοιμηθώ. Με κατσαρίδες όχι. Πολύ περίεργο.

[- Casper -]

Εχω χτυπήσει γκομενιδια ετσι ,στο πολυ χαλαρο ,τζιτζικι ηταν και εκαναν σαν να ειδαν κομπρα ,σηκωθηκα το έπιασα και το πηγα στο διπλανο κηπαριο,με κοιταζαν λες και ημουν ο κροκονταιλ νταντη.

Και εγώ έτσι αντιμετώπιζα τον μπαμπά μου χθες.
Ήρωααας.

[- Casper -]

Ανάλογα τα θηράματα που χρειάζεται να κυνηγήσουν, πάντως δεν χρειάζεται να φοβάσαι τις αράχνες. Ενώ κοιμόμαστε περπατάνε πάνω μας ανενόχλητες και μερικές φορές μας τσιμπάνε αν τις τρομάξουμε έτσι όπως κουνιόμαστε καθώς ονειρευόμαστε.

Βρε λες; Γι' αυτό βρίσκω παντού σημάδια και φουσκάλες πάνω μου και δεν θυμάμαι που τις απέκτησα;

Χθες την νύχτα βρήκα μια μεγάλη κοντά στην πόρτα του δωματίου. Λέω οκ ήρεμα, πήγαινε να κοιμηθείς και δεν θα σε πειράξει. Την ώρα που πήγαινα να την κλείσω πετάχτηκε και ευτυχώς κάθησε πάνω στο χερούλι την ώρα που έφυγα το χέρι μου. Με αράχνες μπορώ να κοιμηθώ. Με κατσαρίδες όχι. Πολύ περίεργο.

Όχιι. Δεν τις πειράζω. Ποτέ. Και τον σφήκα ήθελα να τον ελευθερώσουμε αλλά φοβόμουν μην μας τσιμπήσει από εκδίκηση. Πήρε το ποτήρι ο σερβιτόρος αφού τον προειδοποιήσαμε. Δεν ξέρω τι απέγινε ο αγαπημένος φίλος.

[Pedro]

Σήμερα είχα μια άσχημη μέρα (δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες)..

Αλλά κρατήθηκα και δεν «έπεσα».

Αντιθέτως,έβαλα αυτο το τραγούδι :




Και με κλειστά τα μάδια μου έκανα εικόνα αυτό εδω:

[Ορέστης 35]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

[νύχτα]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

επειδή κάπου διάβασα να λες πως δεν προλαβαίνεις, να σου πω
πως σε κάποιους τόπους η ιδανική εποχή για (θερινό) κάμπινγκ
είναι τον Σεπτέμβριο


αν το θέλεις, έχεις χρόνο

[Naida]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

[Pedro]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

Φίλε μου Ορέστη thirty five, τότε να πας κι εσύ εκεί, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς περιμένεις;

[Feindflug]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

Φίλε μου Ορέστη thirty five, τότε να πας κι εσύ εκεί, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς περιμένεις;

Τον Στέλιο Καζαντζίδη, κάτι αραπίνες, λάγνες, ερωτιάρες και ουίσκι.

[Ορέστης 35]

Oι δικοι μου ανθρωποι ειναι το αντιθετο απο τους υπερφιαλους τραπεζιτες με τα κοστουμια. Επρεπε τωρα να ημουν σε ενα καμπινγκ εξω απ τη σκηνη μου, να ακουω κιθαρες να παιζουν γλυκα και ηχους της φυσης. Εκει πανε οι δικοι μου ανθρωποι.

Φίλε μου Ορέστη thirty five, τότε να πας κι εσύ εκεί, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς περιμένεις;

Μου συνεβησαν καποια ασχημα πραγματα φετος, επιδεινωση συνθηκων ζωης, επιδεινωση προβληματος υγειας, που δε μου επετρεψαν να κλεισω δωματιο για διακοπες. Δεν ηξερα ουτε που θα βρισκομαι. Λιγες εβδομαδες ειναι που επηλθε σχετικη κανονικοτητα.

[Naida]

Έρχεται ένας στο γραφείο να πάρει μια προσφορά. Μπαίνει μέσα ωραίος άντρας, καλοντυμένος, αρωματισμένος "μου έφτιαξες τη μέρα " σκέφτομαι.
Έρχεται στο γραφείο μου αγέλαστος , μιλάει κοφτά και ψυχρά. Κάθεται και δεν βγάζει καν τα γυαλιά ηλίου του "Άη μωρέ ψωνάρα, ξενέρα" σκέφτομαι, ευγενέστατη όμως εγώ όπως πάντα, του λέω να περιμένει λίγο να την τελειώσω κάποιες λεπτομέρειες. Και όπως γράφω εγώ στον υπολογιστή και κάθεται μπροστά μου τον πιάνω με το μάτι μου να κοιτάει στο κενό και να μιλάει αλλά χωρίς να ακούγεται. Λέω δε μπορεί θα έχει hands free και θα ακούει μουσική και τραγουδάει από μέσα του. Σηκώνομαι να πάρω μια διαφάνεια βλέπω δεν έχει τίποτα στο αυτί του. Έκανε διάλογο και χαμογέλαγε κιόλας μόνος του, δικός μου είσαι λατρεία σκέφτηκα
Μετά βέβαια χέστηκα πάνω μου γιατί γύρισε όλος προς τα εμένα και φαινόταν σαν να λόκαρε στο μπούστο μου, που σιγά δεν φοράω κάτι προκλητικό, αλλά ήμουνα μόνη μου στο γραφείο και λέω άμα του ξύπνησε κανένα αντανακλαστικό με τα μεμέ μου και ακούει καμιά φωνή να λέει "σκότωσέ τη είναι η μάνα σου" και γι' αυτό χαμογελάει; Δεν του την τελείωσα καν κανονικά όλη την προσφορά να φύγει γρήγορα. Θα βρει ελλείψεις και θα ξανάρθει σίγουρα αλλά θα πω και σε κανέναν άλλο να είναι εκεί.