Ο.Ι. έγραψε:
Ε μα... ναι ρε συ.. μόνο που δεν είναι σύμφωνα με τα δικά μου λεγόμενα αλλά τα δικά σου...
Όταν λες "Ολοι οι πνευματικοί Διδάσκαλοι που αποτέλεσαν την βαση για την κάθε θρησκεία" εννοείς ΚΑΙ για το Χριστιανισμό ΚΑΙ για το Βουδισμό ΚΑΙ για τον Ινδουισμό ΚΑΙ τον Ζωροαστρισμό ΚΑΙ τον Δωδεκαθεϊσμό ΚΑΙ τον Σατανισμό ΚΑΙ τον Γνωστικισμό ΚΑΙ για τον Πανθεϊσμό (σήμερα θεοσοφία, New age κλπ.) ΚΑΙ όλες τις αρχαίες θρησκείες της ανθρωπότητας.
Εσύ το λες αυτά όμως κι όχι εγώ...
Εγώ αυτό που βλέπω στα στοιχεία είναι ότι ο Διάβολος προσπαθεί να μετασχηματιστεί σε άγγελο φωτός και μέσα στο μπέρδεμα να οικειοποιηθεί KAI τον Χριστιανισμό...
Ρίξε μια ματιά στη Σχολή Αρκέην ή αλλιώς Lucis Trust που αρχικά ιδρύθηκε με την ονομασία "Lucifer trust" που ίδρυσε η Alice Ann Bailey, το τρίτο κατα σειρά ιδρυτικό στέλεχος της θεοσοφικής εταιρίας που ίδρυσε αρχικά το 1875 η Μπλαβάτσκυ.
Μεγάλο κείμενο: απόκρυψη
The Lucis Trust, formerly Lucifer trust, is a nonprofit service organization incorporated in the United States in 1922 by Alice Bailey......
[....]
Founded as the Lucifer Publishing Company in the early 1920s, the name was changed in 1925 to the Lucis Publishing Company.....
Πηγή
Μόνο από την ονομασία που ιδρύθηκε αρχικά η σχολή, καταλαβαίνουμε τη σχέση που έχει η σχολή και φυσικά η διδασκαλία της με τον πεπτοκότα άγγελο του φωτός...
Το όνομα "Lucifer" σε όλα τα λεξικά του κόσμου σημαίνει το γνωστό μας στα Ελληνικά ως Εωσφόρο. Τον Διάβολο κατά τη Γραφή...
Αν πληκτρολογήσεις στο ευρετήριο της google τη λέξη "λουσιφερ" στα ελληνικά θα σε οδηγήσει αρχικά στη
el.wikipedia.org/wiki/διαβολος που εξηγεί τη λέξη "Διάβολος".
Αν πληκτρολογήσεις δε τη λέξη "Lucifer" στα Αγγλικά, θα σε οδηγήσει στην αγγλική
en.wikipedia.org/wiki/Lucifer που αναλύει επίσης αυτή τη λέξη που και γι᾿ αυτούς σημαίνει το ίδιο πρόσωπο...
Οπότε, δεν υπάρχει αμφιβολία τίνος διδασκαλία διδάσκει η εν λόγω θεοσοφική σχολή της Alice Ann Bailey που αποτελεί προέκταση της θεοσοφικής εταιρίας που ίδρυσε η Έλενα Μπλαβάτσκυ.
Η Μπλαβάτσκυ όπως είπαμε στη διδασκαλία της, στο βιβλίο της με τίτλο «Η μυστική διδασκαλία» (“The Secret Doctrine”) συν τοις άλλοις γράφει:
"«Ο σατανάς είναι εκείνος ο άγγελος ο οποίος ήταν αρκετά υπερήφανος για να πιστεύει ότι είναι ο ίδιος θεός· αρκετά γενναίος για να εξαγοράσει την ανεξαρτησία του έναντι του τιμήματος να υποφέρει και να βασανίζεται αιωνίως [...] Ο σατανάς, ο όφις της Γενέσεως, είναι ο αληθής δημιουργός και ευεργέτης, ο πατέρας της πνευματικής ανθρωπότητος [..] Και αυτός που πρώτος ψιθύρισε “εν η αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού έσεσθε ως Ελοχίμ, γινώσκοντες καλόν και πονηρόν” μπορεί να εκτιμηθεί μόνον υπό το φως ενός σωτήρα»...."
Μια τέτοια διδασκαλία δεν αφήνει περιθώρια για να αμφιβάλει κανείς το τι διδάσκει η θεοσοφική εταιρία στα μέλη της...
Κάτι παρόμοιο διδάσκει (πιο συγκεκαλυμμένα) και η Alice Bailey στη διδασκαλία της:
«Αποδίδεται έμφαση στο Δάσκαλο στην καρδιά, στην ψυχή» και διδάσκεται υποταγή στο Δάσκαλο, στον «εν ημίν Χριστό», λέγει η Μπέιλη βάζοντας στη θέση τού Χριστού τον ίδιο τον εαυτό μας (Μπέιλη, Μαθητεία, σ. 1002. Από την διάνοιαν εις την διαίσθησιν, σ. 78). Ένας μαθητής της Σχολής Αρκέην δεν αναγνωρίζει θεό έξω από τον εαυτό του. Γι’ αυτόν «η οδός» δεν μπορεί να είναι ο Ιησούς Χριστός (Ιω. ιδ' 6)· είναι ο ίδιος ο εαυτός του."
Λέει:
«Δεν θα βάλουμε όμως κανένα δάσκαλο στη θέση τού θεού», λέγει η κίνηση, εννοώντας το «Θεό - Εαυτό μας»: Δεν θα υπακούσουμε σε κανένα ηγέτη, εκτός από την καθοδηγήτρια φωνή τού δικού μας εσωτερικού Θεού και δεν θα στηριζόμαστε σε κανένα άνθρωπο... Το πρώτο αναγκαίο προσόν είναι η ακλόνητη πίστη στις ατομικές μας δυνάμεις και στη Θεότητα που είναι μέσα μας. Αποκτήσαμε αυτή την πεποίθηση; Στηριζόμαστε στο βασικό γεγονός της ουσιαστικής μας θειότητος;... Έχομε πεισθεί ότι είμαστε τόσο θείοι, όσο και ο ίδιος ο Μεγάλος Διδάσκαλος της Γαλιλαίας και ότι μπορούμε να είμαστε ‘εν με τον Πατέρα', όπως Εκείνος ήταν...;» (Η σχολή Αρκέην, ο. 10)
Το ίδιο λένε και οι σύγχρονοι συνεχιστές της θεοσοφικής εταιρίας Μπλαβάτσκυ:
"Ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε με τις φυσικές αισθήσεις μας, είναι μόνο ένα τμήμα και κατάληξη μιας σειράς εσωτερικών αρχών, δυνάμεων, συχνοτήτων και διαστάσεων που όλες μαζί αόρατες και ορατές ανήκουν στη Μία Αρχή και αποτελούν την Υπόστασή της. Είμαστε εκπορεύσεις και Μονάδες αυτής της Αρχής που μεταφέροντας το θείο DNA, πρώτα το ενεργοποιούμε και στη συνέχεια το καταγράφουμε στην ουσία-ύλη των διαφοροποιημένων διαστάσεων μέσω των οποίων διερχόμαστε αναγκαστικά στη διάρκεια του ταξιδιού μας στο σύμπαν.
Στο αναγκαστικό αυτό ταξίδι που γίνεται για χάρη της εξέλιξης και της θεοποίησής μας, οι νόμοι των κύκλων(μετενσάρκωση), της δικαιοσύνης(κάρμα) και της συμπόνιας (Πνευματικοί Διδάσκαλοι) στηρίζουν τις αυτό-προσπάθειες (για αυτο-θέωση) και την πρόοδό μας."
Και φυσικά... πρόδρομος και μεσσίας της κίνησης είναι η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ:
Μέσω του σύγχρονου Θεοσοφικού Κινήματος έγινε μια ανανέωση της εσωτερικής γνώσης στη Δύση, που ήλθε από την κρυμμένη αλλά ζώσα σοφία της Ανατολής, ιδιαίτερα του Θιβέτ. Πρόκειται για την αιώνια εσωτερική γνώση-επιστήμη που αποτελεί το υπόστρωμα των θρησκειών, των εσωτερικών διδασκαλιών, της μύησης, της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Αυτή η αιώνια αρχαιότατη γνώση, εσωτερική επιστήμη και θρησκεία, ονομάστηκε Θεοσοφία από την ιδρύτρια του σύγχρονου Κινήματος, Ε.Π.Μπλαβάτσκυ. Πρόκειται για την παγκόσμια γνώση, ανήκει σε όλους και σε κανέναν αποκλειστικά και μια όψη της, το 1875, εμφανίστηκε και πάλι στον δυτικό κόσμο.
Το Κίνημα αυτό αποφασίστηκε και υποστηρίχτηκε από τους Διδασκάλους της Σοφίας, οι οποίοι επέλεξαν για αντιπρόσωπό τους την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ.
.................................
.......Η Μυστική Δοξασία αποτελεί τον άξονα της σύγχρονης Θεοσοφίας. Είναι η σπονδυλική στήλη του σύγχρονου Θεοσοφικού Κινήματος. Η μελέτη και η διάδοση της εσωτερικής αυτής γνώσης και ό,τι πρόκειται να προέλθει μελλοντικά εξ αυτής, θεμελιώνεται πάνω στις πληροφορίες που καταγράφονται στη Μυστική Δοξασία. Τα κείμενά της δεν αποτυπώνουν προσωπικές ιδέες και εντυπώσεις. Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ υπήρξε ο μεταβιβαστής της αρχαίας αυτής σοφίας και ο αντιπρόσπωπος των Δασκάλων της, Μορύα και Κουτχούμι. Ανέλαβε να παρουσιάσει στον κόσμο τη σύγχρονη Θεοσοφία και να οργανώσει τον φορέα της διδασκαλίας που ονομάστηκε σύγχρονο Θεοσοφικό Κίνημα. Η Μυστική Δοξασία είναι η συνέχεια της αδιάκοπης καταγραφής εσωτερικής γνώσης που ανήκει σε χιλιάδες γενιές ενορατικών και Διδασκάλων.
Πηγή
Για το ποιος πιστεύουν οι θεοσοφικές κινήσεις ότι είναι ο Ελ Μορυα:
εδώ
Το βασικότερο σημείο που μας βεβαιώνει για το ερώτημα που προκύπτει, "ποιανού τον δρόμο ετοιμάζουν οι εν λόγω θεοσοφικές σχολές", απαντάται πάλι στη Σχολή Αρκέην (πρόην Lusifer trust) :
Η Επανεμφάνιση του Χριστού
Σημέρα υπάρχει μια αυξανόμενη προσδοκία σχετικά με την επιστροφή του ‘παγκόσμιου Διδασκάλου’, Ο Ερχόμενος Που θα επιστρέψει για να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή και σε μια ανυψωμένη συνείδηση.
Πηγή
...ο Χριστός όμως είπε ότι δεν θα ξανά ῾ρθει έτσι.
Είπε:
Ματθ. 24,23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστὸς ἢ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· 24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25 Ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν.26 ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε, ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε· 27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·
...το ίδιο με άλλα λόγια λέει και ο Μαθητής του (κατά σε μύστη) Παύλου, ο Λουκάς (που κατά τα λόγια σου, εφόσον είναι μαθητής μύστη, άρα είναι και ο ίδιος...)
Λέει λοιπόν ο (κατα σε) μύστης Λουκάς:
Λουκ. 17,22 Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. 23 καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν· ἰδοὺ ὧδε, ἰδοὺ ἐκεῖ· μὴ ἀπέλθητε μηδὲ διώξητε. 24 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπ᾿ οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν λάμπει, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ.
...οπότε, δεν θα είναι ο γνωστός μας Χριστός αυτός που προσδοκούν οι φίλοι μας, αλλά ο Αντίχριστος του οποίου προετοιμάζει το δρόμο η "Νέα Εποχή".
Απ᾿ όλ᾿ αυτά δεν μένουν και πολλά περιθώρια αμφιβολίας για το ότι η Θεοσοφική εταιρία "Blavatsky gr." και η "Σχολή Αρκεην" ή αλλιώς "Lucis trust" (πρώην "Lucifer trust") διδάσκει την προτροπή του Διαβόλου (όφη) στους πρωτόπλαστους: "Γεν. 3,5 καὶ ἔσεσθε ὡς θεοὶ" όπως επίσης ποιανού το δρόμο προετοιμάζει...
Όλες αυτές οι φιλοσοφικές θεωρίες που θέλουν τον άνθρωπο κατ᾿ ουσία θεό, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι εμφορούνται από αυτή την συμβουλή του όφεως: "Γεν. 3,5 καὶ ἔσεσθε ὡς θεοὶ"
Τα έχει αναλύσει παλαιότερα, πολύ ωραία ο Lost αυτά τα θέματα, τότε που τα λέγαμε με τον άλλο θεοσοφιστή:
Όσο για την δεύτερη περίπτωση και εκδοχή αυτών των φιλοσοφικών-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ-απόψεων πρόκειται για μια πανθειστική αντίληψη η οποία θεωρεί πως ο κόσμος βρίσκεται μέσα στον Θεό. Είναι δηλαδή έκφραση και μέρος τής Ουσίας τού Θεού. Κατ αυτην την αντίληψη ο Θεός μπορεί κατά καποιον τρόπο και να υπερβαίνει τον κόσμο αφού ο κάθε εκδηλωμένος κόσμος είναι μεταβλητός και πεπερασμένος ενώ ο Θεός είναι αμετάβλητος και άπειρος…..»
Κατά την δεύτερη πανθειστική αντίληψη ο Θεός δεν κτίζεται με τον κόσμο, δεν ταυτίζεται με τον κόσμο, ούτε ο κόσμος είναι αυτοφυής, αλλά το Σύμπαν είναι απορροή της ανεκδήλωτης Θεικής Ουσίας, της αιώνιας Υπαρξης. Κατ αυτην δηλαδή την πανθειστική εκδοχή ο κόσμος είναι μέρος της θεικής ουσίας.
Η σύγχρονη μορφή αυτής της πανθειστικής φιλοσοφικής προσέγγισης του ζητήματος της ύπαρξης του Θεού προτείνεται από τον Mark Johnston στο πρόσφατο βιβλίο του Saving God (Princeton 2009), και από τον Eckhart Tolle στο βιβλίο «η δύναμη του τώρα» κ.ά.
Ο Johnston απορρίπτει τις ισχυρές αθεϊστικές θέσεις πολλών σύγχρονων φιλοσόφων και διανοουμένων, και ασκεί διεξοδική κριτική στην έννοια του Θεού που υιοθετείται από τις μεγάλες μονοθεϊστικές παραδόσεις. Η ανάλυσή του στηρίζεται στην ιδέα πως τα δόγματα τα οποία συνεπάγονται δεσμεύσεις σε μια υπερφυσική διάσταση αποτελούν μια παραλλαγή ειδωλολατρείας. Η αντίληψη του Θεού που αναπτύσσεται στο έργο του προβάλλει ως μια μορφή πα- νενθεϊσμού συμβατή με μια εκλεπτυσμένη φυσιοκρατική θεώρηση της πραγματικότητας.
Γράφει μεταξύ άλλων… «… O Θεός τον οποίο επιχειρούμε να ανιχνεύσουμε δεν πρέπει να περιμένουμε να μας εμφανιστεί σαν το τελείως υπερβατικό πρόσωπο τών μονοθειστικών δογμάτων καί τού Τριαδικού δόγματος, αλλά ως μιά πραγματικότητα πού εκφράζει και διαπερνά κάθε πεπερασμένο όν. Ώς την απορροή τής ίδιας τής Ύπαρξης, μέσω τής πραγματωσής της στα κοινά υπαρκτά όντα με σκοπό την αυτοαποκάλυψη αυτής τής ίδιας τής Ύπαρξης. Την αυτοαποκάλυψη τού Είναι.Ο άνθρωπος και όλα τα όντα τού κόσμου τούτου αποκαλύπτονται σαν δωρεά καί αποτελούν δωρεά τού ΕΙΝΑΙ. Λένε πως ο Θεός τών μονοθειστικών δογμάτων νοιάζεται γιά μάς και απευθύνεται σε μάς σαν πρόσωπο, και γιά τούς χριστιανούς ειδικότερα ο μονογενής του Υιός θυσιάζεται για μας. Ωστόσο βέβαια δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό, αλλά πρέπει να αρκεστούμε στην πανθειστική εκροή ή αποροή χάριν τής φανερωσής του….»
Ο δε Eckhart Tolle σημειώνει.. «….Αυτό που ειναι αιώνιο, και παντοτινά παρόν είναι αυτό πού είναι Ανεκδήλωτο, δηλαδή το Άδηλο Είναι. Είναι μιά Ύπαρξη πέρα απ τίς μυριάδες μορφές καί υπάρξεις πού αναπόφευκτα γεννιούνται καί πεθαίνουν. Αυτή η Άδηλη Ύπαρξη δεν συλλαμβάνεται με τον νού ούτε καί ειναι δυνατόν να κατανοηθεί νοητικά και να σχηματίσουμε μιά νοητική εικόνα της. Όποια λέξη καί να χρησιμοποιήσουμε δεν είναι δυνατόν να ορίσουμε ή να εξηγήσουμε την άφατη πραγματικότητα της. Τα σύμπαντα καί οι κόσμοι είναι οί κυκλικά εκδηλωμένες εκφράσεις αυτού τού Ανεκδήλωτου πού είναι η αιώνια Ύπαρξη. Το Σύμπαν είναι σχέσεις ενότητας. Κάτω απ τό επίπεδο τής υλικής εμφάνισης καί τών χωριστών μορφών, όλα είναι ένα με ότι υπάρχει, καί όλα σβήνουν μέσα σ' αυτό το Εν απ την ακίνητη ουσία τού οποίου επαναγεννιώνται και προέρχονται. Το Άδηλο, το Ανεκδήλωτο είναι η πηγή κάθε εκδηλωμένης συμπαντικής ζωτικής ενέργειας, τού ''τσι''….
….Το ''τσι'' είναι κίνηση, το Ανεκδήλωτο είναι ακινησία....»
οι παραπάνω κοσμοαντιλήψεις παρά τις επι μέρους διαφορές τους έχουν μιά κοινή βάση.
Κατ αυτές ο κόσμος, το Σύμπαν είτε είναι αιώνιο και αυθύπαρκτο οπότε το ίδιο το Σύμπαν είναι θεικό και εμπεριέχει τον Θεό, είτε είναι ανακυκλούμενο μέσα σε διαδοχικές γεννήσεις και θανάτους, αναγεννόμενο διαρκώς απ την ανεκδήλωτη και αμετάβλητη αιώνια θεική ουσία οπότε το Σύμπαν ή τα Σύμπαντα εμπεριέχονται μέσα στον Θεό και αφού προέρχονται απ την αμετάβλητη αιώνια Θεία Ουσία ναι μεν είναι μεταβαλλόμενες οντότητες και μορφές, καθίστανται όμως και αυτά αιώνια καί θεικά μέσα στις διαφορετικες μορφές τους, και οι έλλογες συνειδήσεις εξελίσονται μετενσαρκούμενες πρός έναν ανώτερο σκοπό.
Είτε λοιπόν υιοθετήσουμε την μιά πανθειστική εκδοχή είτε την άλλη, όλες αυτές οι ανατολίτικες κοσμοαντιλήψεις καθώς και πολλών Ελλήνων (όπως τού Σαλλούστιου), θεωρούν πώς ο Θεός-Δημιουργός ως αιτία των δημιουργημένων μορφών, δημιουργεί εκ της θεικής του ουσίας με αποτέλεσμα τα δημιουργήματα να μετέχουν της Θεικής Ουσίας «...ο άνθρωπος είναι κατ ουσίαν θεός, σπινθήρ και σπάραγμα της θεικής ουσίας με κρυμένες θεικές δυνάμεις, οι δε εκδηλούμενες χωροχρονικές υλικοενεργειακές πραγματικότητες και μορφές είναι απαραίτητες για να γνωρίσει η Αιώνια Θεία Ύπαρξη τον εαυτό της»
¨Για ολες αυτές οι κοσμοθεωρίες υπάρχει η ενιαία παγκόσμια ψυχή, η οποία δεν είναι προσωπικό ον. Ο άνθρωπος όπως και τα ζώα αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας αυτής ψυχής με προορισμό την απώλια της ατομικότητάς τους στην ενιαία θεία ουσία, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σταγόνα του νερού που διαλύεται μέσα στον ωκεανό ή της σπίθας που μέσα στη φλόγα έχει χαθεί.
Έτσι για τις φιλοσοφίες αυτές ούτε ο θεός έχει πρόσωπο αλλά ούτε και ο άνθρωπος, και δεν υπάρχει δυνατότητα προσωπικής σχέσης με τον θεό. Αντί γι αυτή κηρύτουν την ενότητα της ουσίας και όχι τη σχέση προσώπων. Ο κάθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει Θεός και μπορεί να αυτοθεωθεί αποκλειστικά με τις δικές του δυνατότητες.
Ο.Ι.
)