Έχεις ξεχάσει να αναφέρεις μια πολύ σημαντική παράμετροfoscilis έγραψε: ↑28 Αύγ 2019, 02:06- Θεωρώ πως έχει πολύ μικρό νόημα αν δεν υπάρχει ένα ψιλοκοινό οικονομικό/κοινωνικό επίπεδο (όχι ολόιδιο αλλά παρόμοιας τάξης μεγέθους). Δεν είναι αληθινά ελεύθερη η μετακίνηση από μια χώρα που πεινάνε σε μια χώρα με μισθάρες, ούτε είναι αληθινά ελεύθερη η μετανάστευση από μια χώρα που σε σφάζουν συμμορίες στη μέση του δρόμου σε μια χώρα με ανύπαρκτη εγκληματικότητα. Και οι δύο είναι εξαναγκασμένες. Οι περισσότεροι μετανάστες αν έλειπε η οικονομική ανάγκη ή αν δεν ήταν τόσο μπουρδέλο η κοινωνία προέλευσης θα προτιμούσαν να μείνουν με τους φίλους και την οικογένειά τους και όχι να πάνε σε μια εντελώς ξένη χώρα όπου τους αναλογεί το χαμηλότερο σκαλοπάτι της κοινωνικής κλίμακας.
- Είναι πραγματικά ασύμβατη με το κοινωνικό κράτος. Το κοινωνικό κράτος βασίζεται στο ότι όλοι συνεισφέρουν στο μέτρο του δυνατού, όχι ότι θα έρθουν μαζικά άτομα απέξω να κάνουν χρήση του.
-Παρομοίως με τη δημοκρατία: η δημοκρατία βασίζεται στο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων μιας χώρας έχει πολιτικά δικαιώματα. Οι μετανάστες μπορούν (και πρέπει) να αποκτούν πολιτικά δικαιώματα αλλά μετά από κάποια χρόνια που έχουν "ριζώσει". Αν όμως έχεις μια μεγάλη σταθερή ροή, αυτό σημαίνει ότι σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή 5% ή 10%, ένα υπολογίσιμο τέλος πάντων ποσοστό του μόνιμου πληθυσμού δεν έχει και δε μπορεί να έχει πολιτικά δικαιώματα. Δεν είναι λοιπόν δημοκρατία αυτή η χώρα αλλά μια κοινωνία με δύο κάστες. Περαιτέρω η κάστα των "ξένων" συμμετέχει ελάχιστα στις πολιτικές διαδικασίες της χώρας, που αισθάνεται ότι δεν την αφορούν καν. Αισθάνεται τον εαυτό της ακόμα μέλος της κοινωνίας προέλευσης (δείτε και τους εμιγκρέδες εδώ στο φόρουμ, ζουν Αγγλίες, Γερμανίες, Γαλλίες και το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι αν έπεσε ξύλο προχθές Πατησίων και Στουρνάρη γωνία). Δε συνδικαλίζεται, δεν ψηφίζει, συχνά δεν ξέρει καν τη γλώσσα.
- Η μετανάστευση των μορφωμένων, ανώτερου επιπέδου εργαζομένων όπως γιατροί, επιστήμονες κλπ ενώ έχει όντως πάρα πολύ θετικά αποτελέσματα για την κοινωνία υποδοχής, ουσιαστικά αποτελεί μια "καταλήστευση" της κοινωνίας προέλευσης, η οποία πληρώνει το δυσανάλογο κόστος για να αποκτήσουν εξειδίκευση όλοι αυτοί αλλά δεν αποκομίζει σχεδόν κανένα όφελος (ίσως τίποτα εμβάσματα από το ποσοστό εκείνο που διατηρεί κάποιους δεσμούς) και επιπλέον καταλήγει με πιο υποβαθμισμένο εργατικό και κοινωνικό δυναμικό. Τελικά δηλαδή η εξειδικευμένη, μορφωμένη μετανάστευση απλά μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ κοινωνίας προέλευσης και κοινωνίας υποδοχής, προκαλώντας μαζικότερη ανειδίκευτη μετανάστευση.
- Η μετανάστευση των ανειδίκευτων συμπιέζει τα εισοδήματα και τα εργατικά δικαιώματα της ντόπιας εργατικής τάξης. Επιπλέον δρα αντιπολιτικά: αντί ο ντόπιος εργαζόμενος να κοιτά πώς να βελτιώσει τη θέση του σε σχέση με το αφεντικό του, νομίζει ότι βρίσκεται στην ίδια πλευρά με το αφεντικό (αυτή της κυρίαρχης εθνότητας) και ο ξένος είναι ο εισβολέας.
- Ο πολυπολιτισμός είναι μια μαλακία εκτός του αγγλοσαξωνικού κοινωνικού πλαισίου. Και ακόμα κι εκεί είναι συνολικά το κοινωνικό πλαίσιο μια μαλακία (λεφτά ολέ, καθένας για την πάρτη του και γκετ άουτ οφ μάι πρόπερτι, περισσότερο ΑΝΤΙκοινωνικό πλαίσιο το λες). Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει χώρος σε μια ανοιχτή κοινωνία για διαφορετικές θρησκείες, πεποιθήσεις, έθιμα, κουζίνες, ακόμα και γλώσσες. ΑΛΛΑ πρέπει να υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο συνεννόησης το οποίο σε όλες τις κοινωνίες πλην αγγλοσαξώνων περιλαμβάνει περισσότερα πράγματα από το "λεφτά ολέ, καθένας για την πάρτη του και γκετ άουτ οφ μάι πρόπερτι". Δε μπορούν να γίνονται ανεκτές οπισθοδρομήσεις σε ζητήματα όπως η κοσμικότητα ή η θέση της γυναίκας στο όνομα του σεβασμού της διαφορετικότητας. Παρ' όλα αυτά θεωρώ πως αυτό το ζήτημα είναι λιγότερο σημαντικό από τα προηγούμενα γιατί στις μη αγγλοσαξωνικές χώρες υπάρχει αρκετά ισχυρή επιβολή του κοινού πλαισίου: σχολικό πρόγραμμα, ντύσιμο, επίσημη γλώσσα, ακόμα και αν έχεις δικαίωμα να ρίξεις μια στο ποπό του παιδιού σου για να το τιμωρήσεις είναι όλα ζητήματα που καθορίζονται από νόμους στις περισσότερες χώρες του κόσμου εκτός από Αγγλία, ΗΠΑ+τρελοπαρέα που τα αφήνουν στο επίπεδο της μικρής κοινότητας ή της οικογένειας. Στις δε αγγλοσαξωνικές χώρες και πάλι έχει μικρή σημασία γιατί το κοινο πλαίσιο συνεννόησης "λεφτά ολέ, καθένας για την πάρτη του και γκετ άουτ οφ μάι πρόπερτι" είναι εύκολο να ενταχθείς. Ο πολυπολιτισμός όμως έχει σημασία ως ιδεολόγημα που ντύνει την καταδίκη των μεταναστών στο περιθώριο, στο να μην αποτελέσουν ποτέ αληθινά οργανικό κομμάτι της χώρας υποδοχής.
Σημαίνουν όλα αυτά ότι είμαι ενάντια στη μετανάστευση; ΟΧΙ. Όμως άλλο μετανάστευση με όρους και προϋποθέσεις (πιο βασικό απ' όλους τη νομιμότητα που από την αρχή σημαίνει ότι πας με τους όρους της κοινωνίας υποδοχής και άρα έχεις επιθυμία να ενταχθείς) και άλλο κλάνουμε τα σύνορα. Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνει η αριστερά.
Σημαίνουν όλα αυτά ότι είμαι ενάντια στους μετανάστες σαν άτομα; ΟΧΙ. Οι μετανάστες εξήγησα ότι είναι μάλλον θύματα κι αυτοί σε όλη την ιστορία (προφανώς δε μιλάμε για στοιχεία του υποκόσμου αλλά για τον μέσο φτωχοδιάβολο). Κατά τη γνώμη μου το βάρος αποτροπής της παράνομης μαζικής μετανάστευσης δεν πρέπει να πέφτει στην τιμωρία των μεταναστών αλλά στην τιμωρία όσων επωφελούνται από το φαινόμενο: είσαι αφεντικό και απασχολείς παράνομα αλλοδαπό (ή εδώ που τα λέμε οποιονδήποτε) εργάτη; 500.000 πρόστιμο και 5 χρόνια αυστηρά μέσα. Δε μας νοιάζει αν είσαι η γριούλα που θέλει ξεσκάτισμα ή ο φραουλοπαραγωγός που θέλει εργατικά χέρια. Και πρακτικά να το δεις ο ντόπιος εκμεταλλευτής είναι που έχει προνόμια να χάσει, όχι ο μετανάστης που συνήθως ακόμα και η φυλακή εδώ είναι καλύτερα από το χωριό του. Βγάζει απόλυτο νόημα να κυνηγήσεις τη ζήτηση για να εξαφανίσεις την προσφορά, αντί να φαντασιώνεσαι ότι το θέμα είναι Έλληνες εναντίον Ξένων αντί πλούσιοι εναντίον φτωχών.
Επίσης χρειάζεται crackdown στη μπίζνα που έχουν στήσει οι τζιβάτοι γύρω από τη φάση με τους πρόσφυγες. Το ιδανικό είναι να μετατρέψεις τους πρόσφυγες σε παθητικό για τους τζιβάτους αντί για ενεργητικό: βοήθησες αυτούς να περάσουν; Πάρα πολύ ωραία: αυτοί (εφόσον διαπιστωθεί ότι δεν είναι εγκληματίες) και εφόσον σε καρφώσουν κερδίζουν υπηκοότητα, άδεια παραμονής και ένα μικρό κομπόδεμα για να ξεκινήσουν μια και είμαστε μεγαλόψυχοι απέναντι στα θύματά σου κι εσύ κερδίζεις δέκα χρόνια μη εξαγοράσιμη, μη συγχωνεύσιμη και μη αναστελλόμενη κάθειρξη για τον καθέναν τους καθώς και δήμευση της περιουσίας σου ώστε να συνεισφέρεις στο κομπόδεμα. Δεν πιστεύω να σε πειράζει εσύ που τους αγαπάς τόσο και νιώθεις τύψεις ως δυτικός.
Περαιτέρω χρειάζεται ισχυρό εργατικό κίνημα, όσο κι αν αυτό προκαλεί αλλεργία στους ακροδεξιούς, γιατί μόνο αυτό μπορεί να επιβάλλει την τήρηση στάνταρ στους χώρους εργασίας (μόνο οι εργάτες είναι σε κάθε χώρο εργασίας) εξαφανίζοντας το "πεδίο ευκαιρίας" για αδήλωτη υπερεργασία από ξένους δούλους. Και ταυτόχρονα το εργατικό κίνημα να έχει επίγνωση ότι τα δικαιώματα όπως το κοινωνικό κράτος συνεπάγονται και υποχρεώσεις και να αφήσει τις μαλακίες ότι αν μοιράσουμε τα 100.000.000 του Κόκκαλη μεταξύ μας θα έχουμε από 100.000.000 ο καθένας ακόμα κι άμα έρθουν άλλοι 100.000.000.
Τέλος πρέπει σαν κράτη και σαν κινήματα να εργαζόμαστε ώστε να εκλείψουν οι λόγοι που προκαλούν την αθρόα παράνομη μετανάστευση: πίεση στους πολιτικούς μας να μην κάνουν μπίζνες με δικτάτορες ή μαφιόζους. Αλληλεγγύη στις ντόπιες υγιείς δυνάμεις. Καταπολέμηση του υπερπληθυσμού και της αμορφωσιάς, σκεφτείτε π.χ. ότι οι μαλάκες Ιταλοί έχουν στο έδαφός τους τον πάπα που είναι single handedly υπεύθυνος για τον υπερπληθυσμό σε όλη τη χριστιανική υποσαχάρια αφρική και λατινική αμερική και αντί να τον αναγκάσουν ή να τον πείσουν με κάποιο αντάλλαγμα να βγάλει ένα φετφά που να λέει όχι ρε παιδί μου εκτρώσεις αλλά εστω προφυλακτικό έστω όταν η άλλη είναι 12 χρονών, κάθονται και μαλακίζονται με τα καραβάκια.
Ποια ισχυρή εξουσία κάνει κουμάντο σε μια ανοικτή κοινωνία και πόσο αυτή η εξουσία μπορεί να επιβάλει τον νόμο και την τάξη
Αλλιώς είναι το να βρισκόμαστε σε ένα μέρος άνθρωποι από πολλές φυλές και διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά αλλά να υπάρχει μια ισχυρή εξουσία να μας επιβάλει τον νόμο και την τάξη και αλλιώς είναι αυτές οι διαφορετικές εθνικές και φυλετικές η αλλού είδους ομάδες να βρίσκονται ε άναρχη κατάσταση
