hellegennes έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 18:34Ναι, κάτι θα ένιωθαν όταν συνευρέθηκαν, υποθέτω. Κι εγώ νιώθω κάτι όταν συνευρίσκομαι. Δυστυχώς διαρκεί λίγο (από δεκάλεπτο ως δίωρο).



Δεν συγκινείσαι με τίποτα...είσαι και ποιητης!...
Συντονιστής: ΟΥΤΙΣ
hellegennes έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 18:34Ναι, κάτι θα ένιωθαν όταν συνευρέθηκαν, υποθέτω. Κι εγώ νιώθω κάτι όταν συνευρίσκομαι. Δυστυχώς διαρκεί λίγο (από δεκάλεπτο ως δίωρο).
Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν είναι κακός ακόμη και αν παραμείνει ο ίδιος ως το τέλος. Με την προυπόθεση ότι γίνονται σεβαστοί οι νόμοι και το σύνταγμα του κράτους από όλους. Γιατί αν αυτό δεν γίνεται από κάποιους, καταλαβαίνουμε τι θα επακολουθήσει.
Οτιδηποτε καταστρεφει/βλαπτει/προσβαλει/ειναι δυσαρεστο στη ζωη. Το ορισαμε.ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 17:22όσο για το ερώτημα, ας ορίσουμε κατ'αρχάς τι θεωρούμε κακό και μετά βλέπουμε
Ξεχασες και το ρημα νεκρωνει.BILLO έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 19:08Οτιδηποτε καταστρεφει/βλαπτει/προσβαλει/ειναι δυσαρεστο στη ζωη. Το ορισαμε.ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 17:22όσο για το ερώτημα, ας ορίσουμε κατ'αρχάς τι θεωρούμε κακό και μετά βλέπουμε
Καταστρεφει, το ιδιο κανει. Δεν ειναι αυστηρα διατυπωμενος ορισμος. Οτι επιδρα δυσμενως επανω στη ζωη θα μπορουσε να ειναι μια αλλη διατυπωση.
οι δυσμένειες πάνω στη ζωή είναι αυτές που επιφέρουν την εξέλιξη
Μια δραση μπορει να εχει πολλες επιρροες επανω σε διαφορα πραγματα. Να ειναι καλη για κατι, πολυ καλη για κατι αλλο, κακη για αλλο και ουτω καθεξης. Η εννοια του κακου ομως σαν καθαρη εννοια, εχει να κανει με την επιδραση καποιου πραγματος επανω στη ζωη πολυ καθαρα και πολυ απολυτα. Οι δρασεις και οι συνεπειες τους μπορει να ειναι συνθετες. Ο Λιαντινης ειναι ο ορισμος του ανερματιστου ανθρωπου, μην ασχολεισαι γιατι θα σε μπερδεψει πραγματικα για το τιποτα.ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 19:22οι δυσμένειες πάνω στη ζωή είναι αυτές που επιφέρουν την εξέλιξη
όπως είχε πει και ο μεγάλος Λιαντίνης "αλίμονο αν εκλείψει το τραγικό στοιχείο από τη ζωή"
για να το θέσω αλλιώς, αν δεν υπήρχε το κακό, αυτός ο κόσμος θα ήταν όχι απλά βαρετός αλλά δεν θα είχε νόημα η ύπαρξη μέσα σε αυτόν
Ούτε γενικός γραμματέας στην ΕΣΣΔ να ήταν.
Οπότε ο Πάκης που επιτέθηκε στη Μυρτώ και οι Αφγανοπακηδες που σκότωσαν τον Νικόλα, καλά έκαναν; Ήταν θέλημα θεου;Parrot έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 02:17Αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο τελευταίος είχε ένα περιβόλι αξίας εκατό φλουριών. Ο πλούσιος, επειδή ήταν πλεονέκτης, τον εξανάγκασε να του το δώσει για πενήντα φλουριά. Ο φτωχός εκείνος, μη έχοντας τι να κάνει, παρακαλούσε το Θεό να κάνει την εκδίκηση. Γι' αυτό και οικονόμησε ο Θεός και του τα έδωσε διπλά.
Εκείνος, πάλι, ο φτωχός, ο κουρασμένος, που δεν βρήκε τίποτα και φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει μια φορά φόνο. Μετανόησε όμως ειλικρινά και σ' όλη την υπόλοιπη ζωή του τα έργα του ήταν χριστιανικά και θεάρεστα. Διαρκώς παρακαλούσε το Θεό να τον συγχωρέσει για το φόνο που διέπραξε και συνήθιζε να λέει: «Θεέ μου, τέτοιο θάνατο πού έδωσα, ίδιο να μου δώσεις!». Βέβαια, ο Κύριός μας τον είχε συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή πού εκδήλωσε τη μετάνοιά του. Συγκινήθηκε όμως ιδιαίτερα από το φιλότιμο του παιδιού του, το οποίο όχι μόνο φρόντιζε για την τήρηση των εντολών του, αλλά ήθελε και να πληρώσει για το παλιό του φταίξιμο. Έτσι δεν του χάλασε το χατίρι, επέτρεψε να πεθάνει με βίαιο τρόπο – όπως του το είχε ζητήσει – και το πήρε κοντά Του, χαρίζοντας του μάλιστα και λαμπρό στεφάνι γι’ αυτό του το φιλότιμο!
Ο άλλος, τέλος, ο πλεονέκτης, που έχασε τα φλουριά κι έκανε το φόνο, θα κολαζόταν για την πλεονεξία και τη φιλαργυρία του. Το άφησε λοιπόν ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου για να πονέσει η ψυχή του και να έρθει σε μετάνοια. Με την αφορμή αυτή αφήνει τώρα τον κόσμο και πάει να γίνει καλόγερος!
Λοιπόν, πού, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος ο Θεός; Γι’ αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες. Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137).
Τι λες καλε;;; Εγω μια χαρα ζω χωρίς το κακό! Σαν νυνακι μεσα στην κουνια του, απολυτα μακαριο!...Δεν πατε καλά μου φάινεται.ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 19:22οι δυσμένειες πάνω στη ζωή είναι αυτές που επιφέρουν την εξέλιξη
όπως είχε πει και ο μεγάλος Λιαντίνης "αλίμονο αν εκλείψει το τραγικό στοιχείο από τη ζωή"
για να το θέσω αλλιώς, αν δεν υπήρχε το κακό, αυτός ο κόσμος θα ήταν όχι απλά βαρετός αλλά δεν θα είχε νόημα η ύπαρξη μέσα σε αυτόν
Τί σημαίνει το υπογραμμισμένο (και μάλλον άσχετο); Πρότεινα εγώ κατάργηση/ καταπάτηση νόμων/ Συντάγματος;Antares έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 18:50Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν είναι κακός ακόμη και αν παραμείνει ο ίδιος ως το τέλος. Με την προυπόθεση ότι γίνονται σεβαστοί οι νόμοι και το σύνταγμα του κράτους από όλους. Γιατί αν αυτό δεν γίνεται από κάποιους, καταλαβαίνουμε τι θα επακολουθήσει.
Ο Σωκράτης "κτίζει" την πολιτεία του χωρίς θρησκεία και θεό.
Δεν είπα ότι το πρότεινες εσύ. Είπα ότι είναι δυνατόν να γίνει από μια οργανωμένη ομάδα (και πολυπληθή θα έλεγα) και την ίδια την κυβέρνηση εν αγνοία των υπολοίπων.
Δεν καταλαβαίνουν Ανταρες, πιθανότατα καποια αίσθηση τους λείπει ή καποιο είδος νοημοσυνης.
Ο Νάνδρος μου φαίνεται ειλικρινής και δίκαιος. Δεν μου φαίνεται σαν να είναι μέσα σε τέτοια ομάδα.
Το σωστό ερώτημα εδώ δεν είναι αν έκαναν καλά.
Parrot έγραψε: ↑02 Σεπ 2019, 02:17(....)
Ενώ ο γέροντας προσευχόταν με δάκρυα, κατέβηκε ο Άγγελος Κυρίου και του είπε:
- Μη λυπάσαι, γέροντα, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Αλλά άπ' αυτά πού συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατά οικονομία.
(....)
Λοιπόν, πού, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος ο Θεός; Γι’ αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες. Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137).