Parrot έγραψε: ↑07 Σεπ 2019, 23:44
Νατάσα έγραψε: ↑07 Σεπ 2019, 23:27
Στο ξαναλεω, στην αρχη ηταν η Μοναδα. Ενας θεΪκός Νους, με το θηλυκό του τμημα, το σχεδιαστικό και το αρσενικό του τμημα, το εκτελεστικό.
Δημιουργησαν πολλα όντα ετσι όπως ηταν, αλλά καποια στιγμη για ΑΓΝΩΣΤΟ ΛΌΓΟ, το θηλυκό τμημα ΔΕΝ ηθελε αλλο να φανερωνει στο αρσενικό τα σχεδιά του! Οποτε σταματησε και η δημιουργία αλλων όντων. Το θηλυκό τότε τμημα αποσπαστηκα απο τον θεΪκό Νου και με την κίνηση αυτη μετατράπηκε σε σκοτεινη ενεργεια και θελησε απο εκείνη την στιγμη να αφανισει όλη την Δημιουργία. Το Πνευμα του Θεου τυλιξε αυτο το Σκότος με το φως Του και ετσι δεν το αφησε να απλωθεί και να αφανίσει την Δημιουργία.
Άρα δεν είναι μη ον, εφόσον στην αρχή ήταν ένα και το ίδιο με το ον;
Νατάσα έγραψε: ↑07 Σεπ 2019, 23:27
Να στο πω με πολυ απλα λόγια και καπως ανθρωπομορφικά και κρίνοντας απο εμας τους ανθρωπους, είναι σαν να επαθε ο Θεός ενα είδος σχιζοφρένειας, σαν να ηταν δηλ μια υπερδιανοια και να τρελαθηκε. Να εχασε ενα μερος του μυαλου του.
Ο ίδιος ομως (το αρσενικό τμημα) ΔΕΝ επαθε τίποτα και εκανε απο τότε τα παντα για να σωσει την Δημιουργία!
Και εδώ έρχεται το εξής αναμενόμενο ερώτημα:
Τί στάθηκε αφορμή και επηρεάστηκε ο "λογισμός" του θηλυκού τμήματος του όντος;
Εγινε ΜΕΤΑ μη ον. Αφου χωρισε απο το αρσενικό τμημα.
Στο δευτερο που ρωτας, είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟ. Ετσι λεει το κείμενο, ετσι γραφει και ο Δημος. Οποτε εδω, αφησε ενα ερωτηματικό.
Όπου ακους "αγνωστη αιτία" σημαίνει ότι υπαρχει περιθωριο ακόμα για να γνωρίσουμε κατι.
Εχω εναν γνωστό που δεν είναι πιστος με την παραδοσιακή εννοια αλλά είναι λογικό ατομο και είναι πολυ διαβασμένος. Θεωρεί ότι το συμπαν είναι σχιζοφρενικό και ότι κατι δεν παει καλά με τον Θεο. Όταν του είπα για την γνωση του Δημοσθένη και τί λεει το κείμενο, ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ μαζί μου, παρόλο που δεν πιστευει σε δαίμονες και σκοτεινές δυναμεις. Πιστευει δηλ ότι στον κόσμο υπαρχει μονο μαθηματική λογική, αλλά καθόλου συναίσθημα.
Εγω κατεληξα στο συμπερασμα ότι η Σκιά (το Σκότος) είναι η αιτία των πτωσεών μας και γενικά των αποτυχιών μας στην ζωή, αλλά και όλου του πονου μας. Ακόμα πιστευω ότι γι αυτον τον λόγο είναι σαν να πασχει ο ίδιος ο Θεός και εφόσον πασχει Αυτός, αρα συμπασχουμε και μεις κατα εναν τρόπο.
Γι αυτόν τον λόγο πιστευω ακόμα ότι πονεσε τόσο πολυ ο Χριστος όταν σηκωσε τον Σταυρο των Παθων Του.
Ο Δημοσθενης είπε ότι μπορουμε ΜΟΝΟ νυξεις και καποιες απλες σκεψεις να κανουμε γι αυτο το θεμα, διότι κατα την γνωμη του, ακόμα και αν προσπαθουμε με την κορυφαία γλωσσα του κόσμου τα ελληνικά, ή και την ανωτερη γλωσσα της ελληνικής, τα μαθηματικά να εξηγησουμε τί ακριβώς συμβαίνει με αυτην την Σκιά και τί ακριβώς επαθε ο Θεός, ωστόσο είναι αδυνατο να το κατανοησουμε και να καταλαβουμε το φαινόμενο αυτό.