SpoilerShow
BILLO έγραψε: ↑20 Σεπ 2019, 21:33Μετα απο 66 σελιδες τελικα θα αναγκαστουμε να μπουμε στη δυσαρεστη διαδικασια να μιλησουμε για τα αυτονοητα. Ας ειναι.
Γιατι ο ανθρωπος πρεπει στη φαση που βρισκομαστε να λειτουργει ως σπισιστης. Σαν ρατσιστης υπερ του ειδους του δηλαδη οπως χαρακτηριζουν τους λογικους ανθρωπους η καθε μορφης ψωνισμενοι "φιλοζωοι".
Η φυση στην οποια ηρθαμε και ζουμε ειναι κατι σαν ενα βουνο. Πολυ ψηλα στην κορυφη υπαρχει η ανθρωπινη κοινωνια. Η ανθρωπινη κοινωνια ειναι βουτηγμενη βεβαιως στη βια και την εκμεταλευση, αλλα τα πραγματα γινοντε πολυ χειροτερα οσο κατεβαινουμε χαμηλοτερα σε αυτο το βουνο της φρικης.
Οι κοινωνιες των πιο κοντινων ζωων με εμας, των θηλαστικων, των κατοικιδιων μας, στη φυσικη τους κατασταση, ειναι η χαρα της απολυτης αδικιας και κτηνωδιας (κτηνωδια-κτηνη-ζωα). Προσωπικα το τελευταιο εξαμηνο επεσα σε δυο περιστατικα απο δυο γατες που τυχαινει να κυκλοφορουν καθημερινα κοντα μου. Η μια ειναι μια περιπτωση μανας γατας που μετα τον θανατο του παιδιου της, λιγες ωρες μετα, αρχισε να το τρωει, ξεκινωντας απο το ποδι του. Επεσα επανω στη φαση, την ωρα που το μασουλαγε με εναν τροπο τοσο φυσικο, σα να ετρωγε ψαροκροκετες. Γυρω της υπηρχαν γιοι και κορες, αδερφια και ανιψια και δεν ξερω τι αλλο και απλα αδιαφορουσαν για την ολη φαση. Μαζι με τη μανα γατα, προσπαθουαν να φανε το παιδι της και ενα τσουρμο μυγες. Η μανα ειχε ξεσκισει το ποδι του παιδιου της και η εκτεθειμενη σαρκα του ποδιου τραβηξε και τις μυγες.
Η δευτερη περιπτωση ειναι ενος πατερα γατου που απλα καποια στιγμη επνιξε το παιδι του. Δεν υπηρχε καποιος λογος παρα μονο ισως μια τυχαια στιγμη θυμου, οταν ενοχληθηκε απο την παρουσια του διπλα του.
Εχω δει φυσικα ολα μου τα χρονια παρα πολλα παρομοια πραγματα απο σκυλους και γατες αλλα σιγουρα για να μη με πει καποιος και απαξιωτικο ως προς τα ζωα, εχω δει και περιπτωσεις αλληλεγυης αναμεσα τους. Αλλα η ουσια ειναι αυτη. Οι κοινωνιες τους εαν οι δικες ειναι μια φορα σκατα, οι δικες τους ειναι 100 φορες σκατα. Εγγυημενα πραματα!
Εαν κατεβουμε ακομα πιο κατω στο βουνο/πυραμιδα της φρικης που ονομαζουμε φυση, θα δουμε ακομα πιο σκληρες κοινωνιες αναμεσα στα μελη του ιδιου ειδους, ειδικα οταν φτασουμε στα εντομα και τα ψαρια και φυσικα οταν δουμε την απιθανη, την γκραντ γκινιολ, την μια και μοναδικη, ΤΡΟΦΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ σε ολο της δολοφονικο και αιμοσταγες μεγαλειο. Η τροφικη αλυσιδα ειναι η απολυτη νομοτελεια, ειδη φτιαχνοντε με ολες τις προδιαγραφες για να τρεφοντε απο αλλα ειδη, ζωα μακελευοντε απο τον εχθρο τους σε οποιαδηποτε φαση της ζωης τους, πολλες φορες μολις βγαινουν απο το αυγο τους, δεν υπαρχει καμια λυπηση, καμια σκεψη και καμια χαρη σε οποιον πεσει στα νυχια της τροφικης αλυσιδας. Η ζωη του ενος ειναι το βραδυνο του αλλου. Ζωα τρωγωντε αργα απο σκουλικια μεσα απο τα σπαχνα τους, ζωα κομματιαζοντε αργα απο τον θηρευτη τους χωρις να τους βγαινει η ψυχη, καταπινοντε ολοκληρα, τυλιγοντε σε ασφυκτικους ιστους και παθαινουν οτι μπορει να βαλει ο νους του ανθρωπου.
Ας μην μακρηγορω, ξερουμε με τι εχουμε να κανουμε ολοι μας και παρα πολυ καλα. Εαν θελουμε να περιβαλλουμε την εικονα μας για τη φυση με ενα συναισθηματικο μανδυα οπως κανουμε για τις ψυχουλες του σκυλους μας, τοτε η φυση ειναι ενα παρα πολυ κακο, σαδιστικο πανυγηρι του τρομου και του πονου.
Ας παμε στον ανθρωπο.
Ο ανθρωπος ειναι η απολυτη ακτινα φωτος σε ολο αυτο το αισχος. Μπορει καποιος να πει παρα πολλα για τον ανθρωπο, μπορει να πει οτι ειναι το πιο καθαρμα στην ολη υποθεση και πραγματι δε θα εχει και παρα πολυ αδικο, γιατι μεχρι τωρα ετσι εχει συμπεριφερθει στα υπολοιπα πλασματα. Εχει παρει την τροφικη αλυσιδα και την εκανε βιομηχανια, τρωει, καταστρεψει, ισοπεδωνει σε οικουμενικο επιπεδο την πανιδα και τη χλωριδα.
Τα εγκληματα του ειναι τεραστια. Ναι, ειναι αληθεια. Ο ανθρωπος ειναι ο μονος που θα μπορουσε να το κανει και τελικα το εκανε. Εγινε ο βασιλιας ψυχακιας σε μια ηδη θεοτρελη φυση. Ας μη μακρηγορησω και παλι, ξερουμε ολοι ποσο ελεεινα εχουμε φερθει.
Παραμενει ομως η μονη ελπιδα φωτος για εναν και μονο λογο. Ειναι ο μονος που σκεφτεται την ολη κατασταση, την αναλυει, την αποδοκιμαζει και την αποστρεφεται και τελικα ο ανθρωπος ειναι αυτος που την αλλαζει. Μονο ο ανθρωπος μπορει να το κανει γιατι το ευρος της δρασης του απλωνεται παρα πολυ μακρια προς καθε κατευθυνση, κανει οτι θελει, το καλο και το κακο σε ολο το ευρος του. Ειναι ο μονος που μπορει να γινει απολυτα και απο καθε αποψη η λογικη συνειδηση του πλανητη. Ο νους της Γης. Ολοι οι αλλοι ειναι προγραμματισμενα οντα και κανουν οτι ειναι προδιαγεγραμμενο για αυτα να κανουν. Ο ανθρωπος ειναι αυτος που φριττει με τη φυση και ο ανθρωπος ειναι αυτος που φριττει και με τον ανθρωπο και σκεφτεται λυσεις. Ο ανθρωπος ειναι ο μοναδικος που εχει αποψεις και σκεψεις για τα οικουμενικα ζητηματα, για την ιδια την τροφικη αλυσιδα, για τη θεση της γης στο στερεωμα, για καθε μεγαλο θεμα, περα απο αυτον υπαρχει μονο νοητικο βαθυ σκοταδι, ενα τιποτα, ενα ματσο φυσικα φαινομενα.
Ξερει και ο τελευταιος απο εμας ακομα και αν δε θελει να το παραδεχτει, οτι ειμαστε επιφορτισμενοι με την διαχειρηση του πλανητη. Οι περισσοτεροι τουλαχιστον γνωριζουμε εδω και παρα πολλα χρονια οτι πρεπει να φτιαξουμε τον πλανητη, να αλλαξουμε πραγματα, να προχωρισουμε την κατασταση στη Γη. Ειναι η δουλεια μας. Το ξερουμε.
Ειμαστε ομως οπως ειπα στην αρχη σε μια συγκεκριμενη φαση της ιστοριας, τα πραγματα κινουντε με τη δικη τους σειρα.
Εδω λοιπον ερχοντε οι επιπολαιοι του εικοστου πρωτου αιωνα. Οι ζωοφιλοι, οι σκυλοφιλοι, οι γατοφιλοι και καθε λογης πονεμενος επιπολαιος ναρκισσος σωτηρας της οικουμενης και λεει το εξης. Πρεπει να εξισωσουμε την αξια του ζωου με την αξια του ανθρωπου. Τωρα. Το 2019. Η ζωη ειναι ιδια, ολα τα ζωα εχουν ματια και κοιτανε με τον ιδιο τροπο, ολα τα ζωα εχουν αισθηματα και ψυχη, λεει ο πονεμενος σαχλαμαρας, ο ημιμαθης και απολυτα αμετροεπης, οχι απεναντι στο καθε συντηρητικο ζωο-σκεπτικιστη ας πουμε, αλλα απολυτα αμετροεπης στη σοφια της ιδιας της παραδοσης της κοινωνιας μας. Σε αυτο που κανουν γενιες και γενιες ανθρωπων. Το αποτελεσμα ειναι να διχαζει κοσμο, να ανοιγει προβληματα που θα μπορουσαν να μην υπαρχουν σε μια κοινωνια που το τελευταια που θελει ειναι κι αλλα προβληματα, ολα αυτα για το τιποτα.
Που ημασταν και που ειμαστε στην πραγματικοτητα σαν ανθρωποτητα.
Ξερουμε παρα πολυ καλα κυριε επιπολαιε ναρκισσε οτι τα ζωα εχουν ψυχη και πονανε. Το ξερουμε χιλιαδες χρονια τωρα. Και δεν αρεσει στους περισσοτερους απο εμας οπως δεν αρεσει και σε εσενα. Ομως εμεις ξερουμε και που βρισκομαστε και τι μπορουμε να κανουμε αλλα και που ημασταν. Εμεις και οταν λεω εμεις εννοω οι κοινοι μας προγονοι κυριε ναρκισσε, η ανθρωποτητα, ξεκινησε σαν ενα ακομα πιονι στην τροφικη αλυσιδα. Ο μαιμουδανθρωπος κοινος παππους μας, ηταν τροφη για τα θηρια για εκατονταδες χιλιαδες χρονια. Τον τρωγανε ανοητες παλιογατες. Εσυ ειχες την τυχη να μην τα ζησεις ολα αυτα, οχι για κανενα αλλο λογο αλλα γιατι καποια στιγμη πριν μερικες χιλιαδες χρονια οι προγονοι μας φτιαξαν σοβαρη πολιτισμενη κοινωνια και πηραν απαξ δια παντως το πανω χερι στον κοσμο των χαζων θηριων. Αυτο ειναι το βαθυ παρελθον μας.
Το προσφατο παρελθον μας, τα εργα και οι ημερες του πολιτισμου μας κινουντε γυρω απο το εξης αξονα.
Οι προγονοι μας αφου απαλαχθηκαν απο τα θηρια, αφου γιναν δυνατοι, αφου κρατουσαν πια περιοχες τη Γης με τα οπλα και τη δυναμη τους, αποφασισαν οτι θα ηταν καλο να ασχοληθουν με την αξια του ανθρωπου. Αυτο θελησαν, αυτο βολευε μεν αλλα και αυτο νιωσαν την αναγκη οτι θα πρεπει να κανουν. Η πορεια ηταν (ειναι) μακρια. Για πολλα χρονια ανθρωπος με ανθρωπο ειχε διαφορα, υπηρξαν σκλαβοι, υπηρξαν θυματα, υπηρξαν εκμεταλευτες και εκμεταλευομενοι αλλα παρ ολες τις αντιξοοτητες ο ανθρωπος επεμεινε να ζηταει ισοτητα των ανθρωπων. Υπαρχουν ακομα ολα αυτα, καποια σε μικροτερο βαθμο οπως οι σκλαβοι, καποια στον ιδιο βαθμο, οπως οι εκμεταλευτες και οι εκμεταλευομενοι η τα θυματα. Αυτο που εχει αλλαξει για την παγκοσμια κοινωνια ειναι οτι εχει περασει για τα καλα πια η αποψη οτι αυτο δεν ειναι σωστο. Χιλιαδες χρονια λεγανε καποιοι αυτα δεν ειναι σωστα πραγματα μεταξυ των ανθρωπων και μολις πριν μερικες δεκαετιες εχουν δημιουργηθει παγκοσμιοι οργανισμοι που προωθουν το δικαιο των λαων. Γινοντε συνατησεις αρχηγων/αντιπροσωπειων κρατων για φιλανθρωπικα ζητηματα, για ζητηματα διεθνους δικαιου και τα λοιπα. Οι πολεμοι προοδευτικα ντυνοντε ολο και περισσοτερο με προσχηματα αμυνας και ανωτερας αναγκης και η οικονομικη εκμεταλευση γινεται μεσα απο εναν οικονομικο μηχανισμο που δεν αφηνει ευκολα καποιον να διαπιστωσει τις ωμες συμφεροντολογικες κινησεις αναμεσα στους παιχτες της αγορας. Ολα εχουν ντυθει με προσχηματα πολιτισμου και δικαιου και αυτο γιατι τελικα μετα απο χιλιαδες χρονια αποφασισαμε να αποδεχτουμε τις ανθρωποκεντρικες ουμανιστικες ιδεες. Ειμαστε στη φαση που απλως εχουμε συμφωνησει πως ο ανθρωπος τελικα εχει αξια και πρεπει να κανουμε κατι για αυτο. Οι κοινωνιες ακομα λειτουργουν σαν ζουγκλες.
Σε ολο αυτο τον χαμο, εχουν υπαρξει αποψεις για τα ζωα, εχουν υπαρξει κινησεις για τα ζωα, εχουν υπαρξει σχεδια για τα ζωα. Ολα αυτα φυσικα δεν μπορουν να ευοδωθουν οταν ακομα παλευει για την επιβιωση του ο ανθρωπος εναντιον του ανθρωπου. Ακομα το σπιτι μας ειναι πολυ αναστατο για να το ανοιξουμε και να δεχτουμε μουσαφηριδες. Το μονο που κανουμε εντατικα, με τους ρυθμους που ανεβαινει ο πληθυσμος μας, με τις αναγκες που εχουμε, με την τεχνολογια που αναπτυξαμε αποτομα και χειριζομαστε ανευθυνα, μα τις τεχνιτες αναγκες που δημιουργουμε, με τις μεταξυ μας συγκρουσεις που δεν αφηνουν περιθωρια για σοβαρη οργανωση της παραγωγης και διανομης των αγαθων, ειναι να εκμεταλευομαστε αισχρα και τα ζωα.
Ο ανθρωπος λοιπον, ο προερχομενος και διασωθεις πολυ προσφατα απο την τροφικη αλυσιδα, αυτος που ξερει τι σκατα πατημενα ειναι ο κυκλος της ζωης για καθε ζωο, ποσο βια και ποσο ματαιοτητα υπαρχει για την καθε ψυχη που ερχεται σε αυτον τον κοσμο, αυτος που αναπτυχθηκε με βιαιο ρυθμο στο πλανητη, αυτος που πολυ προσφατα καταλαβε οτι και οι συναθρωποι του εχουν αξια αλλα που ειναι και αυτος που ακομα αφηνει τους συνανθωπους του να βομβαρδιζοντε και αλλους να του φτιαχνουν παπουτσια για ενα πιατο φαι, αυτη η βαθια διχασμενη ανθρωποτητα με τα μελη της να σκοτωνοντε και να επιβαλοντε το ενα στο αλλο, αυτος ο ανθρωπος που εχει δεσμευσει τον εαυτο του στην βιομηχανικη καταναλωση αλλων πλασματων για τροφη και καθε ειδους εκμεταλευση, αυτος ο μεσοβεζικος ανθρωπος, δεν μπορει σε καμια περιπτωση να τολμησει να μιλησει για ισοτητα των ανθρωπων και των ζωων. Θα ειναι υποκριτης, θα ειναι ανακολουθος, θα ειναι ψευτης και υβριστης. Απεναντι στον συνανθρωπο που τον φτυνει και απεναντι στα ζωα που τα μεγαλωνει σε κουτια για 30 μερες και μετα τα τρωει.
Μεχρι να ερθουμε εμεις στον πλανητη κανεις δαν ασχοληθηκε με την αξια της ζωης και της ψυχης των οντων. Τωρα μας μπηκε η ιδεα. Ειναι καλο αυτο. Αλλα τα χερια μας ειναι βουτηγμενα στο αιμα μεχρι επανω. Δεν εχουμε δικαιωμα να μιλαμε. Δανιστηκαμε απο το παρον τους πορους της γης για να ξεπληρωσουμε θεωρητικα στο μελλον. Ας ευχηθουμε οτι θα ξεπληρωσουμε καποτε το χρεος μας απεναντι στα ζωα και στον πλανητη. Τωρα ειναι εξοχως γελοιο να μιλαει καποιος για ισοτητα ανθρωπων και ζωων στο πνευμα της συλλογικης αξιας της ζωης.
Μπορει ο καθενας να κανει οτι θελει με το περισσευμα της αγαπης του. Μπορει να ταιζει σκυλους, να μην τρωει γουρουνια,να μη σκοτωνει μυγες, να συνοδευει τις κατσαριδες εγω απο την πορτα του σπιτιου του και να βοσκαει φιδια, να κανει τριπλες για να αποφευγει τα μυρμηγκια και να αφηνει τα κουνουπια να του πινουν το αιμα. Και καλα θα κανει και μπραβο του. Αξιος! Μπορει να παλευει στην κοινωνια για πιο ανθρωπινες και δικαιες συμπεριφορες απεναντι στα ζωα στο βαθμο που ειναι λογικο και εφικτο. Δεν μπορει ομως να προσπαθει να επιβαλει στην κοινωνια την πληρη ισοτητα των ζωων/ανθρωπων στη φαση που ειμαστε.
Γι αυτο λοιπον ο σκυλος πρεπει να θανατωθει αμεσα περνοντας μαζι του ολη την επιπολαιοτητα που ακολουθει την υποθεση.
Θέλω να πω ότι αυτά που περιγράφεις τα γήινα μπορούμε πλέον με μεγάλη ευκολία να πούμε ότι ισχύουν για ολόκληρο το συν+παν, τόσο μακροσκοπικά όσο μικροσκοπικά, ο ένας γαλαξίας τρώει τον άλλον όπως απορροφά (τρώει) το ένα κύτταρο το άλλο.
Ζούμε σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον και κυριολεκτικά όπου και να πάμε δεν υπάρχει διέξοδος από αυτό, για όσους το καταλαβαίνουν αυτό ούτε στο μυαλό τους.
Κατά τα άλλα τι λέει; όλα καλά;
