Leporello έγραψε: ↑28 Σεπ 2019, 11:54
stargazer έγραψε: ↑28 Σεπ 2019, 01:13
Το αναφερει στο "τοτεμ και ταμπου" και επισης στο "ονοματα του πατρος" του Λακαν. Αυτο με τον φονο του πατερα, το οιδιποδειο λες;
Κι'εγώ είχα εντυπωσιασθεί όταν διάβασα το "Τοτέμ και Ταμπού" πριν 40 χρόνια. Ομως ο Φρόϋντ είναι απολύτως λάθος σε αυτό το θέμα. Αναφέρει ότι ο άνθρωπος από την φύση του δημιουργούσε αρχικά χαρέμια όπως οι γορίλες και ότι κάποια στιγμή οι νεαροί σκότωναν τον πατέρα τους και έπαιρναν όλες τις γυναίκες, όπως τα λιοντάρια (εν τω μεταξύ, δεν διαπιστώθηκε ότι οι γορίλες έχουν κι'αυτοί αυτή την συνήθεια). Αυτό παθαίνει ο άνθρωπος όταν φτιάχνει θεωρίες χωρίς να έχει τις απαιτούμενες γνώσεις. Ο Φρόϋντ υπέθεσε ότι οι πρωτόγονοι άνθρωποι είχαν συνήθες παρόμοιες με των γοριλών. Η έρευνα έδειξε ότι ο άνθρωπος βιολογικά είναι κατά βάση μονογαμικό ζώο με ελαφρές τάσεις πολυγαμίας. Δεν έχουμε ιδέα τι συνήθειες είχαν οι απώτατοι πρόγονοι τόσο του ανθρώπου όσο και του γορίλα. Ενδέχεται να είχαν παρόμοιες με του σημερινού ανθρώπου και οι συνήθειες των γοριλών να είναι αποτέλεσμα εξελικτικής απομάκρυνσης από τον κοινό πρόγονο.
Το λεγόμενο οιδιπόδειο σύμπλεγμα σχετίζεται μάλλον με (και ερμηνεύεται καλύτερα από) το σύμπλεγμα κατωτερότητας του Adler.
Βασικά ο Φρόυντ τις μόνες γνώσεις που είχε για βιο-ανθρωπολογικά θέματα τις πήρε απ' ότι κυκλοφορούσε στην εποχή του.
Ο Δαρβίνος είναι που ταύτιζε τον άνθρωπο με γορίλες. Αν θες να προσάψεις λάθος στον Φρόυντ είναι ότι μπέρδευε τα δεδομένα τις εποχές του ως εδραιωμένα διαχρονικά. μίλησε για το οιδιπόδειο και θεωρούσε ότι κάτι παρόμοιο θα ένιωθαν τα αγόρια και πριν 10 και 15 χιλιάδες χρόνια. Ενώ στην πραγματικότητα, υπήρχαν εποχές που ο άνθρωπος κωλογύρναγε από δω κι από κει και δεν είχε κανένα λόγο να φτιάξει τοτέμ ή να παρατηρήσει ότι η αιμομιξία είναι κάτι που μακροπρόθεσμα εκφυλίζει το είδος. Αφού διαρκώς μέσα σε νέα ερεθίσματα ήταν.
Επίσης η αναφορά που έκανε είχε να κάνει με ανθρώπους της Αυστραλίας. Εδώ εσύ την πατάς λίγο 9νομίζω) αφού αφήνεις την εντύπωση ότι θεωρείς τον άνθρωπο με στάνταρ χαρακτηριστικά παγκοσμίως. Σκέψου όμως ότι υπάρχουν και οι κανίβαλοι. Δηλαδή ότι υπάρχουν τοπικές συνήθειες σε διάφορους πληθυσμούς στον κόσμο.
όπως και να χει όμως, το ζήτημα της ψυχαναλυτικής προσέγγισης που το έθεσε ο Στραγκαλάιζερ (

) και το συναρτά με τη θρησκεία είναι εντελώς αδόκιμο. καλά θα έκαναν και ο Φρόυντ και οι ψυχαναλυτές να περιορίζονταν στους πελάτες τους, σε αυτούς δηλαδή που τους δίνουν να φάνε ψωμί.
Για μια ακόμα φορά νομίζω ότι δικαιώνομαι ως προς την αντίθεσή μου, με το ψώνισμα του καθένα που επειδή κατάφερε να διαπρέψει στην ειδικότητά του, θεωρεί ότι μπορεί να απαντήσει όλον τον κόσμο και όλο το σύμπαν εν τέλει.
Η θρησκεία θα υπήρχε και στα ζώα και η ψυχανάλυση επίσης θα μπορούσε να αφορά τα ζώα, έτσι όπως πορευόμαστε και μελετάμε τα φαινόμενα και ειδικά αυτά που έθετε ο Φρόυντ. Αγνοούσε ότι οι νευρώσεις μπορεί να είναι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους (Είναι βασικά) οφειλόμενες στα κοινωνικά κατεστημένα και πως αυτά καταπίεζαν βασικές ή φυσικές λειτουργίες. καλό θα ήταν να μείνει στις νευρώσεις λοιπόν που πραγματικά έκανε καλή δουλειά.
Σαν σκουπίδια τυχαία χυμένα ο πιο όμορφος κόσμος.