μεγάλο θέμα ανοίγεις.
έχει ο γαβράς κανονική δουλειά;
πως κρίνετε την ταινία
Μην μασάς. Πελάτης μου (την πρώτη φορά που μπήκε στο μαγαζί):
Φαινεται Πχωρουμικος.
Και μόνο που έφαγε στην μάπα την Δαμανάκη, είναι αρκετή τιμωρία για όσες μαλακίες έκανε στο παρελθόν, στο παρόν και θα κάνει στο μέλλον.Χαοτικός έγραψε: ↑03 Οκτ 2019, 12:22Ένας παπάρας που τον βρίζαμε από το '85 οι κνίτες. Έγραφε στο Ριζοσπάστη τότε.Υδράργυρος έγραψε: ↑03 Οκτ 2019, 12:17Ο πρώην κνίτης που γράφει πλέον στο πρώτο φλέμμα. ΚύροςJapetus έγραψε: ↑03 Οκτ 2019, 11:27Σήμερα στις αίθουσες..
Ο Δημήτρης Δανίκας για την ταινία του Γαβρά: Τέτοια προχειράτζα, δεν την περίμενα!
protothema.gr
πολυ θετικη κριτικη απ το πιο αξιοπιστο και ιστορικο περιοδικο της χωρας και του χωρου.πήζον bot έγραψε: ↑03 Οκτ 2019, 23:52δε μας τα ΄πατε καλα
κριτικη αθηνοραματος.
μητσης χρηστος
Πολιτικά ευαίσθητος, βαθιά ουμανιστής κι εξαιρετικός κινηματογραφικός αφηγητής, ο 86χρονος Κώστας Γαβράς έχει πίσω του μια φιλμογραφία γεμάτη συναρπαστικές αναμετρήσεις απλών ή σπουδαίων ανθρώπων με την Ιστορία. Η πίστη του πως ο καθένας μας μπορεί να ορθώσει το ανάστημά του και να κάνει τη διαφορά, ακόμη κι αν το πληρώσει ακριβά αυτό, γεμίζει συγκίνηση αλλά και πολύ συχνά μελοδραματισμό τις εικόνες του, οι οποίες τις περισσότερες φορές βασίζονται σε αληθινές ιστορίες. Μία από αυτές είναι και οι περιπέτειες του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος διατέλεσε υπουργός Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ανέλαβε επικεφαλής των επώδυνων διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Σίγουρα ο καθένας μας έχει τη δική του άποψη για το τι πραγματικά συνέβη εκείνους τους κρίσιμους μήνες του 2015 και, κυρίως, ποιο ήταν το ουσιαστικό πολιτικό και δημοσιονομικό αποτέλεσμα της –ηρωικής; Καταστροφικής;– διαπραγμάτευσης. Ο Βαρουφάκης κατέγραψε τη δική του στο μυθιστορηματικό χρονικό «Ενήλικοι στην αίθουσα», στο οποίο ο Γαβράς βρήκε το ιδανικό σεναριακό θεμέλιο για να μετατρέψει σε ταινία την κριτική του απέναντι σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, δέσμια των γερμανικού οικονομικού κεφαλαίου, των τραπεζικών συμφερόντων, της απληστίας των πολυεθνικών και της ανικανότητας των πολιτικών αντρών της.
Η ταινία οικειοποιείται απόλυτα την οπτική του βιβλίου και αποτυπώνει αρκετά πιστά, σε πραγματολογικό επίπεδο, όλα όσα διημείφθησαν στα γραφεία, στους διαδρόμους και πίσω από τις κλειστές πόρτες ανάμεσα στους ανυποχώρητους δανειστές και τους απελπισμένους οφειλέτες. Τα περισσότερα από όσα ακούμε και βλέπουμε, άλλωστε, έχουν μαγνητοφωνηθεί από τον ίδιο τον Βαρουφάκη, αποτυπώνονται δε με μια καταιγιστική αφήγηση, υποστηριγμένη από ένα στακάτο μοντάζ, που δεν αφήνει ούτε στιγμή την ένταση να ξεθυμάνει.
Απίστευτο.