tanipteros έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:26
O I έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:16
tanipteros έγραψε: ↑10 Νοέμ 2019, 23:20
Πριν καιρό διάβαζα σε μια Ορθόδοξη Χριστιανική σελίδα κάποιου θεολόγου πως η αφήγηση της Παλαιάς Διαθήκης έγινε από τον Ιησού.
Ο Πατήρ σπάνια εμφανίζεται να δρα... όπου έχουμε εμφάνιση Γιαχβέ έλεγε ήταν ο Ιησούς.
Και έρχομαι τώρα εγώ και λέω ... όπου έχουμε κατάρες, διαταγές αφανισμών, να τρώνε τις σάρκες τους και άλλες καφρίλες του Γιαχβέ...πάντα κατά τον θεολόγο είναι λόγια και διαταγές του Ιησού...
Είσαι σίγουρος ότι ο θεολόγος αυτός είπε πως "η αφήγηση της Παλαιάς Διαθήκης έγινε από τον Ιησού";
Εντάξει.. ας υποθέσουμε ότι όντως ο θεολόγος αυτός έλεγε, κατά σε, ότι ο Ιησούς αφηγήθηκε την Παλαιά Διαθήκη, άσχετα που γεννήθηκε 1500 (κατ' άλλους 800) χρόνια μετά τη συγγραφή της (δηλαδή αδύνατον να παίζει κάτι τέτοιο), και για σένα (που όπου Γιαχβέ = Ιησούς, Ελοχίμ κλπ ή Αρχαίο 12θεο, Βουδισμός, Διδασκαλίες New Age, Θεουργία, Ινδουισμός, Μυθολογία όλα ένα πράμα
ναι είμαι σίγουρος.
ο Ορθόδοξος θεολόγος έλεγε ότι τον καιρό της ΠΔ ο Ιησούς υπάρχει στην Αγία Τριάδα αιώνιος ως Λόγος και εμφανίζεται όποτε θέλει στα πρόσωπα της ΠΔ. με το πνευματικό του σώμα όχι με σάρκα ή ως φωνή ως Λόγος.
Α μπράβο. Τώρα γίνεσαι πιο συγκεκριμένος. Το μάζεψες κάπως. Όχι ο Ιησούς αλλά το ένα πρόσωπο τού Τριαδικού άυλου Θεού.
Και ποιο είπαμε είναι "το πνευματικό του σώμα" του ενός προσώπου (Λόγος) τού άυλου Τριαδικού Θεού;
O I έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:16
που για παράδειγμα πιστεύεις τα πιο κάτω:
tanipteros έγραψε: ↑07 Μάιος 2018, 15:57
.......
Υπέρ ευσέβειας Ελληνικής θρησκείας και ψυχών αποδεχομένων Ελληνικής
ατραπού αναγωγής τοις Θεοίς.
Υπέρ των θεόπνευστων φιλοσόφων και διδασκάλων, Θεουργών και Τελεστών της
Ελληνικής πνευματικής μορφώσεως και θρησκείας.
Υπέρ της ευλειτουργίας των μετενσαρκώσεων και μετεψυχώσεων και της ελεύθερης πίστεως εις την
λειτουργία της φυσικής αναγεννήσεως των ανθρώπων διά της δράσεως των
Θεών.
.........
Ο Θεός των Χριστιανών που είναι ο Γιαχβέ και είναι κοινός Θεός με τους Εβραίους ο Ερέννιος ο Βύβλιος σώζει πώς τον ονομάζαν οι Έλληνες. Οι Έλληνες λοιπόν τον Γιαχβέ τον ονομάζαν Ιευώ. Στο Εβραϊκό κείμενο της Γέννεσης αναφέρει τον Ιευώ ως Ελοχίμ. Ο Ερέννιος ο Βύβλιος λέει ότι Ελοχίμ ήταν οι ακόλουθοι και σύμμαχοι του Ήλου (Κρόνου) κατά τον πόλεμο που κήρυξε ο Ήλος προς τα γειτονικά βασίλεια (Μέση Ανατολή, Μεσοποταμία). Οταν κηρύχθηκε ο πόλεμος ο Τάαυτος δεν συμφωνούσε με τις αποφάσεις του Ήλου και τον παράτησε και πήγε στην Αίγυπτο (όπου τον ονομάσαν Θωύθ). Ο Τάαυτος οργάνωσε και ξεσήκωσε τους Αιγυπτίους και τους Έλληνες κατά του Ήλου (Κρόνου) και των Ελοχίμ (Ιευώ). Ο πόλεμος των Ελλήνων και των Αιγυπτίων κατά του Ήλου σώζεται στην Ελληνική μυθολογία ως Τιτανομαχία. Ο Ιευώ με λίγα λόγια αν και δεν ήταν Τιτάνας ήταν σύμαχος του Κρόνου στην Τιτανομαχία. Από τότε οι οπαδοί των δύο θρησκειών είναι σε κόντρα.
Περιττό να πω πως και ο Ιευώ και οι Ελοχίμ ήταν όλοι άνθρωποι και όχι Θεοί. Αργότερα τιμήθηκαν ως Θεοί και έμειναν ως Θεοί ακόμη και στις μέρες μας.
https://tanipteros.wordpress.com/
...θεωρείς αυτή την εξήγηση λογικότερη από αυτό που επίσης εσύ ισχυρίζεσαι ότι είπε ο θεολόγος;
Αν ναι
Μια ευχή από μένα
Καλό ξεμπέρδεμα, φίλτατε!
Ο.Ι.
tanipteros έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:26
Και τώρα εγώ σκέφτομαι όλη η βία και η καφρίλα της ΠΔ χρεώνεται στον "καλοκάγαθο" Ιησού?
Διότι αλλιώς είναι ο Ιησούς επί ΠΔ αλλιώς είναι όταν ενσαρκώθηκε και αλλιώς θα είναι στην δευτέρα παρουσία.
Στην ΠΔ και στην δευτέρα παρουσία είναι βίαιος και αμείλικτος και σφάζει και τιμωρεί...τα περί αγάπης πάνε περίπατο..
Στην Παλαιά Διαθήκη (Ιουδαϊκή Βίβλος) αν κάποιος τη διαβάσει από την αρχή θα καταλάβει ότι εκεί εξιστορεί τα δεινά που τράβηξε ο άνθρωπος απομακρυνόμενος από τον Θεό υπακούοντας τη συμβουλή τού όφεως. Μετά την έξοδο από τον Παράδεισο και μέχρι τον κατακλυσμό, μετά την Έξοδο από Αίγυπτο, πανάκτηση τής γης τής επαγγελίας κλπ δείχνει την κατάπτωση τού ανθρώπου μέσα σε έναν κόσμο που ζούσε υπαγορευόμενος από τον διάβολο καταδυναστευόμενος απ' αυτόν που υπάκουσε ο πρωτόπλαστος και του έδωσε μ' αυτό τον τρόπο την εξουσία (του διαβόλου) για την οποία όταν ενσαρκώθηκε ο Θεός Λόγος στο πρόσωπο τού Ιησού που τον ονόμαζε "ο Άρχων τού κόσμου τούτου". Αυτός ήταν ο λόγος τής καθοδήγησης των Πατριαρχών από τον Θεό για την προετοιμασία τής ελεύσεως τού Μεσσία που θα ερχόταν να ενώσει τον κόσμο στην εποχή Του, όταν ενσαρκώθηκε, τότε που θα ήταν έτοιμος ο κόσμος να αποδεχθεί το κήρυγμα τής αγάπης από τον Ίδιο. Αυτό που ονομάζεις "η καφρίλα" δεν χρεώνεται στον Ιησού αλλά αρχικά στον διάβολο και σε όσους τον πίστευαν και ήθελαν να επικρατήσουν παγκοσμίως τότε. Ο Θεός (Λόγος) κατεύθυνε το λαό που τον πίστευε να διατηρηθεί η παράδοση και τελικά να έρθει ο Ίδιος με σάρκα και οστά να δείξει τον δρόμο τής επιστροφής κοντά Του νικώντας τα έργα τού διαβόλου, σε αυτόν τον όφη που είχε δώσει πλανώμενος την εξουσία ο ίδιος ο άνθρωπος να πλανάται από αυτόν.
Σε έναν τέτοιο κόσμο που πλανώταν από τον διάβολο με ειδωλολατρίες, ανθρωποθυσίες, και πολλά άλλα παρόμοια που επιτασσόταν από αυτόν, που εξαπλωνόταν στον αρχαίο κόσμο, ο Θεός διαφύλασσε την φυλή δια τής οποίας θα ερχόταν ο ίδιος ο Θεός να σώσει το πλάσμα του που πλανήθηκε από τον διάβολο. Οι "καφρίλες" που λες, αν το ψάξεις στην Ιουδαϊκή Βίβλο (ΠΔ) αυτό αντιμαχόταν και αυτό διαφύλασσε από την επιβουλή τού "Αλλοτρίου" που ήθελε να μουρνταρέψει την παράδοση που διαφύλασσε αυτός ο λαός ως κόρην οφθαλμού. Οι μάχες ήταν αναπόφευκτες στον αρχαίο κόσμο και είναι βολικό να τις σχολιάζουμε μετά τόσες χιλιάδες χρόνια από την πολυθρόνα μας ως κάτι μεμπτό έστω και αν πρόκειται για αποκαλύψεις από τον Θεό. Εξάλλου στην Παλαιά το ξεκαθαρίζει γιατί ήταν επιτακτικός ο αφανισμός κάποιων λαών και η μη ανάμειξη των Ιουδαίων με αυτούς τούς λαούς.
Ενδεικτικά:
"Γεν. 15,12 περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰς ἔκστασις ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβος σκοτεινὸς μέγας ἐπιπίπτει αὐτῷ. 13 καὶ ἐῤῥέθη πρὸς Ἅβραμ· γινώσκων γνώσῃ ὅτι πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτοὺς καὶ κακώσουσιν αὐτοὺς καὶ ταπεινώσουσιν αὐτοὺς τετρακόσια ἔτη. 14 τὸ δὲ ἔθνος, ᾧ ἐὰν δουλεύσωσι, κρινῶ ἐγώ· μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆς πολλῆς. 15 σὺ δὲ ἀπελεύσῃ πρὸς τοὺς πατέρας σου ἐν εἰρήνῃ, τραφεὶς ἐν γήρᾳ καλῷ. 16 τετάρτῃ δὲ γενεᾷ ἀποστραφήσονται ὧδε· οὔπω γὰρ ἀναπεπλήρωνται αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμοῤῥαίων ἕως τοῦ νῦν. 17 ἐπεὶ δὲ ὁ ἥλιος ἐγένετο πρὸς δυσμάς, φλὸξ ἐγένετο, καὶ ἰδοὺ κλίβανος καπνιζόμενος καὶ λαμπάδες πυρός, αἳ διῆλθον ἀνὰ μέσον τῶν διχοτομημάτων τούτων. 18 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο Κύριος τῷ Ἅβραμ διαθήκην λέγων· τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου, 19 τοὺς Κεναίους καὶ τοὺς Κενεζαίους καὶ τούς Κεδμωναίους 20 καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ Ῥαφαεὶν καὶ τοὺς Ἀμοῤῥαίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους."
και:
"Α Βασ. 15,1 Καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· ἐμὲ ἀπέστειλε Κύριος χρῖσαί σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς Κυρίου· 2 τάδε εἶπε Κύριος Σαβαώθ· νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ, ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου· 3 καὶ νῦν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμαλὴκ καὶ Ἱερὶμ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσεις αὐτὸν καὶ ἀναθεματιεῖς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως ὄνου. 4 καὶ παρήγγειλε Σαοὺλ τῷ λαῷ καὶ ἐπισκέπτεται αὐτοὺς ἐν Γαλγάλοις τετρακοσίας χιλιάδας ταγμάτων καὶ τὸν Ἰούδαν τριάκοντα χιλιάδας ταγμάτων. 5 καὶ ἦλθε Σαοὺλ ἕως τῶν πόλεων Ἀμαλὴκ καὶ ἐνήδρευσεν ἐν τῷ χειμάῤῥῳ. 6 καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς τὸν Κιναῖον· ἄπελθε καὶ ἔκκλινον ἐκ μέσου τοῦ Ἀμαληκίτου, μὴ προσθῶ σε μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου· καὶ ἐξέκλινεν ὁ Κιναῖος ἐκ μέσου Ἀμαλήκ. (φύγετε, εξέλθετε εκ μέσου των Αμαληκιτών, δια να μη συμπεριλάβη και σας η τιμωρία, που θα επιπέση εναντίον εκείνων, πράγμα που δεν επιθυμώ, διότι οι πρόγονοί σας εβοήθησαν τους Ισραηλίτας, όταν ανέβαιναν από την Αίγυπτον). 7 καὶ ἐπάταξε Σαοὺλ τὸν Ἀμαλὴκ ἀπὸ Εὐιλὰτ ἕως Σοὺρ ἐπὶ προσώπου Αἰγύπτου. 8 καὶ συνέλαβε τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλὴκ ζῶντα καὶ πάντα τὸν λαὸν καὶ Ἱερὶμ ἀπέκτεινεν ἐν στόματι ῥομφαίας. 9 καὶ περιεποιήσατο Σαοὺλ καὶ πᾶς ὁ λαὸς τὸν Ἀγὰγ ζῶντα καὶ τὰ ἀγαθὰ τῶν ποιμνίων καὶ τῶν βουκολίων καὶ τῶν ἐδεσμάτων καὶ τῶν ἀμπελώνων καὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ οὐκ ἐβούλοντο ἐξολοθρεῦσαι αὐτά· καὶ πᾶν ἔργον ἠτιμωμένον καὶ ἐξουδενωμένον ἐξωλόθρευσαν. 10 Καὶ ἐγενήθη ῥῆμα Κυρίου πρὸς Σαμουὴλ λέγων· 11 παρακέκλημαι ὅτι ἐβασίλευσα τὸν Σαοὺλ εἰς βασιλέα, ὅτι ἀπέστρεψεν ἀπὸ ὄπισθέν μου καὶ τοὺς λόγους μου οὐκ ἐτήρησε. καὶ ἠθύμησε Σαμουὴλ καὶ ἐβόησε πρὸς Κύριον ὅλην τὴν νύκτα. [(μετεμεληθην διότι κατέστησα τον Σαούλ βασιλέα, επειδή αυτός απεμακρύνθη από τον δρόμον μου και δεν ετήρησε τας εντολάς μου). Ο Σαμουήλ όταν ήκουσεν αυτά, περιέπεσεν εις μεγάλην λύπην και με θερμήν προσευχήν όλην την νύκτα εβόησε προς τον Κυριον.] 12 καὶ ὤρθρισε Σαμουὴλ καὶ ἐπορεύθη εἰς ἀπάντησιν Ἰσραὴλ τὸ πρωΐ. καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαοὺλ λέγοντες· ἥκει Σαμουὴλ εἰς Κάρμηλον καὶ ἀνέστακεν αὐτῷ χεῖρα καὶ ἐπέστρεψε τὸ ἅρμα. καὶ κατέβη εἰς Γάλγαλα πρὸς Σαούλ, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἀνέφερεν ὁλοκαύτωσιν τῷ Κυρίῳ τὰ πρῶτα τῶν σκύλων, ὧν ἤνεγκεν ἐξ Ἀμαλήκ. 13 καὶ παρεγένετο Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ, καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαούλ· εὐλογητὸς σὺ τῷ Κυρίῳ· ἔστησα πάντα, ὅσα ἐλάλησε Κύριος.14 καὶ εἶπε Σαμουήλ· καὶ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ποιμνίου τούτου ἐν τοῖς ὠσί μου καὶ φωνὴ τῶν βοῶν, ὧν ἐγὼ ἀκούω; 15 καὶ εἶπε Σαούλ· ἐξ Ἀμαλὴκ ἤνεγκα αὐτά, ἃ περιεποιήσατο ὁ λαὸς τὰ κράτιστα τοῦ ποιμνίου καὶ τῶν βοῶν, ὅπως τυθῇ Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καὶ τὰ λοιπὰ ἐξωλόθρευσα. 16 καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· ἄνες καὶ ἀπαγγελῶ σοι ἃ ἐλάλησε Κύριος πρός με τὴν νύκτα· καὶ εἶπεν αὐτῷ· λάλησον. 17 καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· οὐχὶ μικρὸς εἶ σὺ ἐνώπιον αὐτοῦ ἡγούμενος σκήπτρου φυλῆς Ἰσραήλ; καὶ ἔχρισέ σε Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ. 18 καὶ ἀπέστειλέ σε Κύριος ἐν ὁδῷ καὶ εἶπέ σοι· πορεύθητι καὶ ἐξολόθρευσον τοὺς ἁμαρτάνοντας εἰς ἐμέ, τὸν Ἀμαλήκ, καὶ πολεμήσεις αὐτοὺς ἕως συντελέσῃς αὐτούς. 19 καὶ ἱνατί οὐκ ἤκουσας φωνῆς Κυρίου, ἀλλ᾿ ὥρμησας τοῦ θέσθαι ἐπὶ τὰ σκῦλα καὶ ἐποίησας τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου; 20 καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς Σαμουήλ· διὰ τὸ ἀκοῦσαί με τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ· καὶ ἐπορεύθην τῇ ὁδῷ, ᾗ ἀπέστειλέ με Κύριος, καὶ ἤγαγον τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλὴκ καὶ τὸν Ἀμαλὴκ ἐξωλόθρευσα· 21 καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς τῶν σκύλων ποίμνια καὶ βουκόλια, τὰ πρῶτα τοῦ ἐξολοθρεύματος, θῦσαι ἐνώπιον Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν ἐν Γαλγάλοις. 22 καὶ εἶπε Σαμουήλ· εἰ θελητὸν τῷ Κυρίῳ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὡς τὸ ἀκοῦσαι φωνῆς Κυρίου; ἰδοὺ ἀκοὴ ὑπὲρ θυσίαν ἀγαθὴν καὶ ἡ ἐπακρόασις ὑπὲρ στέαρ κριῶν· [Ο Σαμουήλ είπε· “νομίζεις ότι είναι προτιμότερα δια τον Κυριον τα ολοκαυτώματα και αι άλλαι θυσίαι, από το να υπακούη κανείς εις την εντολήν του; Η υπακοή εις την εντολήν του είναι ανωτέρα από κάθε θυσίαν και η προσεκτική ακρόασις του θελήματός του είναι προτιμοτέρα και από το λίπος των κριών.] 23 ὅτι ἁμαρτία οἰώνισμά ἐστιν, ὀδύνην καὶ πόνους θεραφὶν ἐπάγουσιν· ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα Κυρίου, καὶ ἐξουδενώσει σε Κύριος μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ. [Είναι δε αμαρτία, ομοιάζει με ειδωλολατρικήν θυσίαν και φέρει οδύνην και πόνον η προσφορά θυσιών χωρίς υπακοήν στο θείον θέλημα. Επειδή δε κατεφρόνησες την εντολήν του Κυρίου, δια τούτο θα σε αποδοκιμάση ο Κυριος, ώστε να μη είσαι πλέον βασιλεύς στους Ισραηλίτας”.] 24 καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὸς Σαμουήλ· ἡμάρτηκα ὅτι παρέβην τὸν λόγον Κυρίου καὶ τὸ ῥῆμά σου, ὅτι ἐφοβήθην τὸν λαὸν καὶ ἤκουσα τῆς φωνῆς αὐτῶν· 25 καὶ νῦν ἆρον δὴ τὸ ἁμάρτημά μου καὶ ἀνάστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ προσκυνήσω Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. 26 καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ· οὐκ ἀναστρέφω μετὰ σοῦ, ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα Κυρίου, καί ἐξουδενώσει σε Κύριος τοῦ μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ. 27 καὶ ἐπέστρεψε Σαμουὴλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ ἀπελθεῖν. καὶ ἐκράτησε Σαοὺλ τοῦ πτερυγίου τῆς διπλοΐδος αὐτοῦ καὶ διέῤῥηξεν αὐτό· 28 καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Σαμουήλ· διέῤῥηξε Κύριος τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ Ἰσραὴλ ἐκ χειρός σου σήμερον καὶ δώσει αὐτὴν τῷ πλησίον σου τῷ ἀγαθῷ ὑπὲρ σέ· 29 καὶ διαιρεθήσεται Ἰσραὴλ εἰς δύο, καὶ οὐκ ἀποστρέψει οὐδὲ μετανοήσει, ὅτι οὐχ ὡς ἄνθρωπός ἐστι τοῦ μετανοῆσαι αὐτός. 30 καὶ εἶπε Σαούλ· ἡμάρτηκα, ἀλλὰ δόξασόν με δὴ ἐνώπιον πρεσβυτέρων Ἰσραὴλ καὶ ἐνώπιον λαοῦ μου καὶ ἀνάστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ προσκυνήσω Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου. 31 καὶ ἀνέστρεψε Σαμουὴλ ὀπίσω Σαοὺλ καὶ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ. 32 καὶ εἶπε Σαμουήλ· προσαγάγετέ μοι τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλήκ. καὶ προσῆλθε πρὸς αὐτὸν Ἀγὰγ τρέμων, καὶ εἶπεν Ἀγάγ· εἰ οὕτω πικρὸς ὁ θάνατος; 33 καὶ εἶπε Σαμουὴλ πρὸς Ἀγάγ· καθότι ἠτέκνωσε γυναῖκας ἡ ῥομφαία σου, οὕτως ἀτεκνωθήσεται ἐκ γυναικῶν ἡ μήτηρ σου, καὶ ἔσφαξε Σαμουὴλ τὸν Ἀγὰγ ἐνώπιον Κυρίου ἐν Γαλγάλ. 34 καὶ ἀπῆλθε Σαμουὴλ εἰς Ἀρμαθαίμ, καὶ Σαοὺλ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ εἰς Γαβαά. 35 καὶ οὐ προσέθετο ἔτι Σαμουὴλ ἰδεῖν τὸν Σαοὺλ ἕως ἠμέρας θανάτου αὐτοῦ, ὅτι ἐπένθει Σαμουὴλ ἐπὶ Σαούλ· καὶ Κύριος μετεμελήθη ὅτι ἐβασίλευσε τὸν Σαοὺλ ἐπὶ Ἰσραήλ."
και:
"Ψαλ. 105,34 οὐκ ἐξωλόθρευσαν τὰ ἔθνη, ἃ εἶπε Κύριος αὐτοῖς, 35 καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· 36 καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον· 37 καὶ ἔθυσαν τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν τοῖς δαιμονίοις 38 καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀθῷον, αἷμα υἱῶν αὐτῶν καὶ θυγατέρων, ὧν ἔθυσαν τοῖς γλυπτοῖς Χαναὰν καὶ ἐφονοκτονήθη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασι"
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πόση σημασία έχουν όλα αυτά για να διατηρηθεί αλώβητη η παράδοση που μέσω αυτής ήταν το σχέδιο τού Θεού για να έρθει ο Λόγος ως Μεσσίας στο πρόσωπο τού Ιησού από τον λαό αυτό.
Η μελέτη τής Γραφής έχει συγκεκριμένο τρόπο ανάγνωσης για να την κατανοήσει κάποιος και άσε τις "καφρίλες" για αυτούς που την μελετούν για να βρουν καφρίλες και όχι για να κατανοήσουν τι γίνεται εκεί εκείνες τις εποχές στις οποίες αναφέρονται τα κείμενα και κυρίως ο σκοπός.
Αν δεν γινόταν έτσι, ακόμα θα γίνονταν ανθρωποθυσίες. (υπερβάλω αλλά έχω λόγο που το λέω)
tanipteros έγραψε: ↑11 Νοέμ 2019, 23:26
τα δικά μου δεν έχουν σχέση με τον Χριστιανισμό είναι εντελώς προσωπική περίπτωση και δεν συγκρίνονται με κάτι διότι δεν δίνονται σε κάποιους να τα ασπαστούν ... είναι η προσωπική μου πίστη και είναι άσχετα με τον Χριστιανισμό.
Θεοσοφιστής, New Age κλπ;
Δικαίωμά σου να τα κάνεις όλα αχταρμά.
Με τον αχταρμά το μόνο αποτέλεσμα είναι: ο αχταρμάς
και πάλι
Μια ευχή από μένα
Καλό ξεμπέρδεμα, φίλτατε!
Ο.Ι.
: 