Ο Βουδδισμός και ο Ινδουισμός έχουν πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις από τις αβρααμικές θρησκείες.
Ας δούμε ξεχωριστά τις δύο παραδόσεις:
🟡 Βουδδισμός: Ο Μάρα και η πλάνη – όχι δημιουργία Θεού
➤ Υπάρχει δημιουργός Θεός;
Όχι. Ο Βουδδισμός δεν δέχεται την ύπαρξη ενός Δημιουργού Θεού (Ισβάρα), αλλά θεωρεί ότι ο κόσμος υπάρχει αιώνια και κυκλικά μέσα από νόμους κάρμα, αιτίας και συνέπειας.
➤ Ποια είναι η προέλευση του Μάρα;
Ο Μάρα είναι προσωποποίηση της άγνοιας (avidyā), του πόθου (tṛṣṇā) και της προσκόλλησης.
Δεν δημιουργήθηκε από κάποιον θεό· γεννιέται μέσα στο πλαίσιο του samsāra (κύκλος ύπαρξης) όπως όλα τα όντα.
Είναι οντότητα σε υψηλό κοσμικό επίπεδο, που όμως δε βρίσκεται πέρα από την άγνοια.
Συμπέρασμα:Ο Μάρα δεν δημιουργήθηκε από θεό. Είναι συνέπεια των κοσμικών νόμων που διέπουν την άγνοια και το κάρμα. Υπάρχει γιατί τα όντα έχουν επιθυμίες και προσκόλληση. Ο ρόλος του είναι παροδικός και εκπαιδευτικός: αντιπροσωπεύει την αντίσταση που πρέπει να ξεπεραστεί.
Ινδουισμός: Ασούρες και Θεϊκή Δημιουργία – αλλά με Νόμο➤ Υπάρχει Δημιουργός Θεός;
Ναι, σε πολλές σχολές του Ινδουισμού, ο κόσμος δημιουργείται από θεούς όπως ο Μπράχμα, ο Βισνού, ή ο Σίβα, ανάλογα με τη σχολή.
➤ Από πού προέρχονται οι Ασούρες και οι Ράξασες;
1. Κοσμογονική προέλευση (από τα Πουράνα):
Οι Ασούρες προέρχονται συχνά από τον ίδιο «πατέρα» με τους Ντέβα (θεούς): τον Κάσυαπα (Kaśyapa) και τις συζύγους του.
Είναι συγγενικά όντα με τους θεούς, αλλά επιλέγουν διαφορετικές τάσεις: πάθος, υπερηφάνεια, κυριαρχία.
2. Προσωπική ελευθερία και κάρμα:
Η κακή τους φύση δεν είναι απόλυτη, αλλά αποτέλεσμα των επιλογών τους (free will) και του κάρμα.
Ο Ράβανα, για παράδειγμα, ήταν ευσεβής ασκητής που όμως παραστράτησε λόγω αλαζονείας.
3. Θεϊκή Χάρη και σκοπός:
Πολλοί "κακοί" χαρακτήρες υπάρχουν για να εξυπηρετήσουν θεϊκούς σκοπούς. Π.χ. ο Ράβανα επιτρέπει να ενσαρκωθεί ο Βισνού ως Ράμα και να διδάξει την ντάρμα (ηθική).
Συμπέρασμα:Στον Ινδουισμό, οι Θεομάχοι μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από Θεό, αλλά δεν είναι κακοί εξ ορισμού. Η αρνητική τους στάση προκύπτει από την ελεύθερη βούληση και την ψευδαίσθηση, και τελικά λειτουργούν ως εργαλεία της θεϊκής τάξης.
