Απολλώνιος έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:37
Αν σου έκανε καμάκι ο πλούσιος γόνος εφοπλιστή θα άφηνες τον άντρα σου την ίδια μέρα. Και δεν στο λεω προσωπικά. Ειναι απλά στην φύση της γυναίκας να επιλέγει το ανώτερο αρσενικό. Η γυναίκα δεν μπορεί να αγαπήσει τον χαρακτήρα ενος άντρα. Αγαπά αυτόν που θα της προσφέρει τα περισσότερα υλικά αγαθά. Είναι τυχαίο που ενα στα δυο ζευγάρια χωρίζουν και η γυναίκα στην συντριπτική πλειοψηφία καταθέτει αίτηση διαγυζίου; Μόλις ο άντρας χάσει την δουλειά του ή αρρωστήσει και δεν μπορεί να εργαστεί, η γυναίκα τον παρατάει αμέσως. Εχεις ακούσει για κανένα άντρα που παράτησε την γυναίκα του επειδή έμεινε άνεργη; Ισα ισα που οι άντρες θελουμε να μην δουλεύετε και να είστε στο σπίτι να φροντίζετε τα παιδιά και να τους δίνετε την σωστή διαπαιδαγώγηση ώστε να να βγουν σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία.
Με συγχωρείς αλλά όλα τα παραπάνω είναι ανοησίες. Για κανέναν πλούσιο εφοπλιστή δε θα άφηνα τον άντρα μου, κανένας πλούσιος εφοπλιστής δε φτάνει τον άντρα μου ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι, για την ακρίβεια κανένα κακομαθημένο και μεγαλωμένο στα πούπουλα αντράκι δεν θα μπορούσε να έχει τον χαρακτήρα του συζύγου μου, στην πρώτη δυσκολία θα έκλαιγε σε εμβρυακή στάση. Επίσης όχι καμάκι, έχω δεχτεί πρόταση γάμου από πλούσιο, όχι εφοπλιστή απλά πλούσιο, όχι κατα τη διαρκεια του εγγαμου βιου μου, νωριτερα, αλλά ποτε δεν ημουν ιδιαιτερα φαν των πολλων χρηματων ιδίως αν δε τα εχω κερδισει εγω. Αξιοπρεπεια το λενε και υπερηφάνεια και φυσικά δεν είμαι μόνο εγώ έτσι αλλά πολλές άλλες γυναίκες.
Δεν περιμένω να με πιστέψεις, για την ακρίβεια αδιαφορώ, είμαι σίγουρη ότι δε θα το κάνεις γιατί μετά δε θα υπάρχει η δικαιολογία "δεν βρίσκω γυναίκα γιατί δεν έχω λεφτα" όπως επίσης δεν είμαι σιγουρη ότι εσύ αγαπάς τις γυναίκες μιας που με δύο δημοσιεύσεις τις έχεις υποτιμήσει περισσότερο κι απ τον Εθνι.(δε σε κατηγορώ γι αυτό, απλώς λέω)
Πολλές γυναίκες στηρίζουν τους ανέργους συζύγους τους, επίσης πολλές τους στηρίζουν στις αρρώστιες, πράγμα που δεν ισχύει τόσο για τους αντρες. Παράδειγμα έχω διαβάσει πολύ περισσότερο για άντρες που παρατάνε τις καρκινοπαθείς συζύγους τους παρά το αντίθετο ή για άντρες που παρατάνε τις έγκυες γυναίκες, παρά για γυναίκες που παράτησαν τα παιδιά τους στο σύζυγό και εφυγαν
Οι αιτήσεις διαζυγίου γίνονται γιατί δεν μπορουν να τις κρατάνε πλέον με το ζόρι. Γιατι πρεπει να συμμετέχουν και να ενδιαφέρονται κι οταν δεν το κανουν δεν τις κρατανε με την οικονομικη τους επιβιωση. Και όχι, η ιδανική κοινωνία δε φτιάχνεται με τις γυναίκες κλεισμένες μες το σπίτι να μεγαλώνουν παιδιά, αν ήταν έτσι θα ζούσαμε στην ιδανική κοινωνία εδώ και χιλιετίες.
Ιδανική κοινωνία είναι αυτή στην οποία εργάζονται και οι δύο ώστε να έχουν χρόνο και οι δύο να ασχοληθούν με την διαπαιδαγώγηση του παιδιού κι αυτό γιατί η παρουσία του πατέρα είναι εξίσου σημαντική για το παιδί.
hellegennes έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:44
Μα δεν λέμε τι κάνεις εσύ. Λέμε τι κάνουν οι γυναίκες συνολικά και περισσότερο οι φεμινίστριες, που το παίζουν οπαδοί της ισότητας.
Δεν υπάρχει κάτι που κάνουν οι γυναίκες συνολικά όπως δεν υπάρχουν κάτι που κάνουν οι άντρες συνολικά. Κι εγώ φεμινίστρια είμαι, για την ακρίβεια εγώ είμαι φεμινίστρια, πιστεύω στα ίσα δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, οι τριτοκυματικες δεν ειναι φεμινίστριες, είναι μισανδρες.
hellegennes έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:44
Μία γυναίκα δεν θα φλέρταρε ή θα ήθελε να παντρευτεί κάποιον για την προίκα του, γιατί οι άντρες δεν έπαιρναν προίκα.
Οι άντρες δεν έπαιρναν προίκα, έπαιρναν την περιουσία.
hellegennes έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:47
Σε χώρες που είναι εθελοντικός ο στρατός και ελεύθερος για τα δυο φύλα, πόσοι άντρες πηγαίνουν σε σχέση με τις γυναίκες;
Δεν ξέρω, ειλικρινά, δε το έψαξα. Ποσες;
Και μισό λεπτό, δεν ισχυρίζομαι πουθενά ότι υπάρχουν τόσες γυναίκες όσοι και άντρες που αγαπάνε το στρατό. Λέω απλα ότι θα έπρεπε να παμε για πολλούς λόγους, την αγάπη για τον στρατό δεν την έχω μέσα σ αυτούς. Επίσης δεν είναι δίκαιο να Ρωτάς κάτι τέτοιο με την έννοια ότι μεγαλώνουμε με τελείως διαφορετικά πρότυπα. Αυτό θα μπορούσε να απαντηθει αν μεγαλώναμε με τα ίδια πρότυπα.
EKPLIKTIKOS έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:51
Στην πράξη δεν ειναι τόσο απλό. Η κοινή επιμέλεια μπορεί να ακούγεται ιδανική αλλα στην πραξη το παιδι καπου θα έχει το σπιτι του, θα πηγαινει σχολείο, δραστηριότητες κτλ. Δεν μπορεί ενα παιδι να έχει δυο δωματια, δυο ζωες, δυο οικογένειες, ουτε και να κοιμαται καθε μερα ή καθε βδομάδα σε αλλο σπίτι, με αλλη οικογένεια. Βασικα, αν με τον αλλο είσαι τοσο κομπλε, σπανια θα φτασεις σε σημείο να χωρισεις, να μη μενεις μαζι του, κτλ. Αλλιως διατηρεις εναν λευκο γαμο, αν εχεις ενα μινιμουμ συνεννόησης
Συμφωνώ απόλυτα, μιλώντας για κοινή επιμέλεια εννοώ κυρίως πως τις οποίες αποφάσεις για το παιδί θα τις παίρνουμε από κοινού και δε θα υπάρχει χρονικός περιορισμός π.χ. θα βλέπεις το παιδί μόνο ΣΚ και Χριστούγεννα
Parrot έγραψε: ↑30 Ιαν 2020, 22:55
Το μόνο που σκέφτονται τα σημερινά αντρόγυνα είναι η δική τους ευτυχία έναντι των παιδιών τους.
Γι' αυτό ακούς απαράδεκτες εκφράσεις του τύπου "
αν πετύχει το μεταξύ μας" κλπ.
Καλά έλεγε ο Πλάτων τελικά, να καταργηθεί ο θεσμός της οικογένειας εντελώς, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να μεγαλώσουν παιδιά.
Φαντάσου τί έβλεπε τότε εκείνη την εποχή, και τι θα έλεγε σήμερα, την εποχή του πανσεξουαλισμού και της επικρατούμενης βαβυλωνο-ηθικής ...
Απαράδεκτο είναι να νομίζεις πως είναι καλύτερο για το παιδί να μένει με δύο γονείς που δεν αντέχουν πια ο ένας τον άλλον. Πρόσεξε, δε στηρίζω το διαζύγιο στην 1η, 2η ή3η δυσκολία, αντιθέτως, είμαι υπέρ του να παλεύουν να κρατήσουν τη σχέση και την αγάπη μεταξύ τους με κάθε τρόπο, αλλά απ τη στιγμή που αυτό δε πετυχαίνει είναι πολύ καλύτερο για το παιδί να χωρίζουν οι γονείς του απ το να τους βλέπει να μαλώνουν κάθε μέρα, να βλέπει ξύλο ή να νομίζει πως ο γάμος είναι απλά η συγκατοίκηση δύο ατόμων. Κανένα παιδί δεν είναι ευτυχισμένο με δυστυχισμένους γονείς.
Και δεν ξέρω αν η δική σας ζωή κύλησε ήρεμα και ρολόι, αλλά η δική μου είχε τόσα σκαμπανεβάσματα που έχω πλήρη επίγνωση αυτού που λέμε "δε ξέρεις τί σου ξημερώνει αυριο" και η λέξη πάντοτε ή για πάντα δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου, το μόνο που είμαι σίγουρη ότι δε θα αλλάξει είναι η αγάπη μου για το παιδί μου.
Υπέροχος ο Πλάτωνας αλλά η άποψή του για την οικογενεια έχει την ίδια αξία με τη δική μου για το κυνήγι για το οποίο δεν εχω ιδέα. Αδιάφορη και άσχετη