Ο ντόπιος τούρκος μπορεί απλά να περάσει τα σύνορα, να ψηφίσει για τη διαχείριση της χώρας του κλπ. Ο μετανάστης μπορεί να τα κάνει αυτά; Αν όχι, τότε είναι εγκλωβισμένος επειδή απλούστατα δεν έχει το δικαίωμα της συνδιαχείρισης της πολιτικής του ζωής. Άλλοι, εξαιρουμένου του ιδίου, αποφασίζουν για εκείνον, για το πού θα μείνει, τί θα κάνει και πώς θα ζήσει. Γι' αυτό κι ο μετανάστης δεν κρίνεται με τον ίδιο τρόπο που κρίνεται ένας οποιοσδήποτε άλλος πολίτης μίας χώρας, αλλά με ευνοϊκότερους όρους.foscilis έγραψε: ↑03 Μαρ 2020, 11:06Δεν είναι εγκλωβισμένος περισσότερο απ' όσο ήταν πριν στη χώρα του ή απ' όσο είναι ο ντόπιος Τούρκος. Πουθενά δε λέει ότι θα μείνει εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του. Έχει κάθε δικαίωμα να θελήσει και να επιχειρήσει όποτε θέλει να μεταναστεύσει σε άλλη χώρα ν-ό-μ-ι-μ-α.stavmanr έγραψε: ↑03 Μαρ 2020, 10:43
Κι αυτό όμως τί σημαίνει ακριβώς; Ότι θα πρέπει οι μετανάστες να εγκλωβίζονται στην πρώτη "ασφαλή" χώρα που θα καταφύγουν στην προσπάθειά τους να βρουν ένα καλύτερο μέλλον; Είναι σα να πιάνει φωτιά το σπίτι σου, να πηδάς στο σπίτι του διπλανού σου από το μπαλκόνι για να σωθείς και να σου λέει η πολιτεία "βρήκες ασφαλές σπίτι, θα μείνεις εκεί για το υπόλοιπο της ζωής σου". Έχει πραγματικό νόημα;
Κι αν η χώρα υποδοχής έχει απάνθρωπους κανόνες επειδή δεν έχει υπογράψει ή δεν εφαρμόζει τα ανθρώπινα δικαιώματα;Με την αιτησούλα του και τα παραβολάκια του, ή την πρόσκληση από κάποιον ντόπιο ή ό,τι άλλο κανόνα βάζει η χώρα υποδοχής.

Έχει το δικαίωμα να τύχει ανθρωπιστικής μεταχείρισης σε κάθε χώρα που εφαρμόζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το δικαίωμα της εγκατάλειψης οποιουδήποτε κράτους είναι αναφαίρετο στα κυριαρχικά ανθρώπινα δικαιώματα.ΔΕΝ έχει δικαίωμα να περάσει σύνορα παράτυπα και να πάει σε όποια χώρα γουστάρει.
Το δικαίωμα να εγκαταλείπεις το κράτος σου είναι αναφαίρετο. Το πότε κινδυνεύει η ζωή σου δεν είναι κάτι το απλό για να κριθεί ανάλογα με το πόσες βόμβες έχουν πέσει το τελευταίο 24ωρο.Το δικαίωμα να περνάς σύνορα παράτυπα ισχύει μόνο στην εντελώς έκτακτη περίπτωση που διώκεσαι και κινδυνεύει η ζωή σου και παύει να ισχύει τη στιγμή που παύουν να συμβαίνουν αυτά.
Και τί θα κάνεις; Αν έμενες σε ένα τεράστιο μπλοκ από διαμερίσματα στη σειρά θα έμενες για πάντα στο πρώτο μπαλκόνι που πήδηξες για να σωθείς;Όπως άλλωστε και το δικαίωμα να πηδήξεις στο σπίτι του διπλανού: κι αυτό ισχύει εντελώς προσωρινά, επειδή καίγεται το σπίτι σου. Σε καμία περίπτωση δεν αποκτάς το δικαίωμα να συνεχίσεις να πηδάς μέσα σε σπίτια μέχρι να φτάσεις στην έπαυλη που θεωρείς ότι σου αξίζει.

Φαντάσου τώρα να θέλεις να φύγεις από το μπλοκ αυτό και να σου λέει ο ένας: Α! δεν επιτρέπεται να μπεις στο δικό μου μπαλκόνι ή σε κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας. Και ταυτόχρονα να σου λέει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης "αν πατήσεις το πόδι σου μέσα στο σπίτι, δηλαδή φύγεις από το μπαλκόνι, θα σε πυροβολήσω".
Ταυτόχρονα, στο σπίτι σου που μόλις κατασβέστηκε η φωτιά, έχει εγκατασταθεί μια ομάδα εμπόρων ναρκωτικών που σε προειδοποιούν ότι αν επιστρέψεις θα σε τσιμεντώσουν.
Δώσε μία λύση στο πρόβλημα.
