ΓΑΛΗ έγραψε: ↑29 Ιουν 2018, 16:20
nik_killthemall έγραψε: ↑29 Ιουν 2018, 15:47
βασικά ούτε κι εγώ πιστεύω πως ισχύει αυτό ενώ αν μη τι άλλο δε νομίζω πως αξίζει να σταθούμε στο βάσιμο ή μη των μέσων εντυπωσιασμού της κάθε μεριάς (φαντάσου δηλ. τι θα μπορούσαμε να πούμε για τον εντυπωσιασμό απτη μεριά των θρήσκων)
Το θρησκευτικό δόγμα ενός θρήσκου είναι πρωτίστως δόγμα γιατί δεν προβλέπει κανέναν θνητό τρόπο αναθεώρησης, αλλαγής και αμφισβήτησής του ! Όλα προαποφασίστηκαν μια κι έξω από τας θεικάς Γραφάς.
Αντίθετα αυτό που αποκαλείς ως αθείστικο δόγμα του άθεου προβλέπει θνητό τρόπο αναθεώρησης, αλλαγής, αμφισβήτησης : την επιστήμη ! Αν κάποιο εύρημα της επιστήμης με ισχύ επιστημονικού νόμου αποδείξει πως η υπόθεση του θεού είναι τελικά αναγκαία, τότε οι άθεοι αναθεωρουν χτες ! Άρα ΔΕΝ είναι δόγμα !
Για να είναι κάτι δόγμα πρέπει να ΜΗΝ προβλέπει, επιτρέπει αμφισβήτηση, προτείνει, πιθανολογεί, αλγοριθμεί, την αναίρεσή του/αστοχία του στην αιωνιότητα !
Έτσι όπως το θέτεις, έχεις δίκιο.
Παίρνεις το βασικό στοιχείο που είναι
το δόγμα, και χρησιμοποιώντας την αμιγώς ακαδημαϊκή του προσέγγιση καταρρίπτεις πανεύκολα τη δική μου θεώρηση για σύγκρουση δογμάτων. Ρουά ματ.

Εγώ το προσεγγίζω με πιο παιχνιδιάρικη διάθεση, χρησιμοποιώντας τον όρο
δόγμα και τα παράγωγα του όπως τα χρησιμοποιούμε στον καθημερινό λόγο. Και ενίοτε το παραπάω/παρατραβάω, όπως γράφει και ο mrx0 ή απλώς παραμιλάω.

Με ποιο τρόπο θέλετε να συνεχίσουμε;
Το ερώτημα ισχύει και για τον Νάνδρο.

Στις θρησκείες η λέξη δόγμα έχει άλλη χροιά απ' ότι αλλού, δηλώνει τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται όλο το οικοδόμημα, την αυθεντία, συνεπώς είναι κάτι καλό για τους θρήσκους, ας πούμε πως τα καμαρώνουνε τα δόγματά τους. Εκτός θρησκειών όμως, το δόγμα έχει αρνητική χροιά, καθώς υποδηλώνει κάτι το αναπόδεικτο που δεν πρέπει να αμφισβητείται και που του οφείλουμε τυφλή πίστη και υποταγή, κι επειδή επίσης θεωρείται πως το να πιστεύεις κάτι χωρίς αποδείξεις είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί, το δόγμα είναι κάτι το κακό, εχθρός της ελεύθερης σκέψης, εξού μιλάμε για δογματικό ( = ανελεύθερο, υποταγμένο) τρόπο σκέψης ή άνθρωπο δογματικό, και με αυτό εννοούμε κάποιον που έχει παραδώσει το πνεύμα του στο ανύπαρκτο ή το ψέμα, που αρνείται να βάλει το μυαλό του να σκεφτεί.
Οπότε μια άμυνα των θρήσκων στην επίθεση των άθρησκων και αθέων περί δόγματος, είναι να τους πούνε πως κι αυτοί είναι εξίσου δογματικοί, με όλα αυτά τα διάφορα επιστημονικά τερτίπια τους ή, για όσους άθεους απεχθάνονται ομοίως την επιστήμη, πως έχουν πολιτικά/κοινωνικά κλπ δόγματα. δλδ πως ουδείς αδογμάτιστος, ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως δογματικός, και εφόσον είναι έτσι, τότε καλύτερα να αποδεχτείς ένα ωραίο και καλό δόγμα αντί ένα απαίσιο και κακό, όπως αυτό του επιστημονισμού.
Τα ακούει όλα αυτά ο άθεος, τρελαίνεται! Ακούς εκεί, λέει, να με κάνουν εμένα σαν τα μούτρα τους, να με εξισώνουν μαζί τους, να με ισοπεδώνουν, ακυρώνουν και απαξιώνουν έτσι, όχι μόνο εμένα, αλλά τον ελεύθερο λόγο και την ελευθερία γενικότερα, και όλους αυτούς που την υπερασπίζονται!! Αυτό δε θα μείνει, δεν πρέπει να μείνει ούτε αναπάντητο μα ούτε ατιμώρητο!!! Σωσώκααααα, πού είναι το άλογό μου; Ποιο άλογο καλέ, αυτό έχει ψοφήσει χρόνια από το πολύ μαγίστωμα. Α καλά, θα πάω με τα πόδια τότε!


flogging a dead horse