Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Rakomelofronas » 28 Οκτ 2020, 21:01
Ο Τραμπ δεν είναι παρά μια παρδαλή, αντιφατική έκφραση υπαρκτών τάσεων εντός της αμερικανικής κοινωνίας:
- απομονωτιστες, που σταδιακά ξανάρχισαν να είναι ανιχνεύσιμη πολιτική τάση μετά τον Ψυχρό Πόλεμο
- άτομα, κλάδοι και ολόκληρες περιοχές που ζημιώνονται από την παγκοσμιοποίηση και την αθρόα μετανάστευση (πτώση μισθού, ανεργία, εγκληματικότητα) αλλά θεωρούνται δευτερεύουσας πολιτικής σημασίας λόγω μειουμενου αριθμού - μεγέθους - προστιθέμενης αξίας
- λευκοί, χριστιανοί, ετεροφυλόφιλοι, cis κτλ, που είτε υφίστανται εμμέσως τις συνέπειες των "θετικών διακρίσεων" είτε ανοιχτά ακούνε ότι είναι συλλήβδην "ένοχοι" για κάθε κακό που μαστίζει την κοινωνία, στο πλαίσιο μιας ασαφούς και επιλεκτικής, συλλογικής και διαχρονικής "ευθύνης".
Οι τάσεις αυτές δεν πρόκειται να εξαφανιστούν ακόμα και αν ο Τραμπ δεν πάρει ούτε έναν εκλέκτορα οπότε δεν θεωρώ τις εκλογές αυτές τόσο σημαντικές σε διεθνές επίπεδο ή τπ πιο σημαντικές από όλες τις μεταψυχροπολεμικες εκλογές προέδρου ΗΠΑ. Η χειρότερη ζημιά που έκανε προσωπικά ο Τραμπ είναι ότι έδειξε πως ο διχασμός πουλάει, έστω και εναντίον πολιτικά συστημικών αντιπάλων όπως η Κλίντον και ο Μπάιντεν. Τυχόν ήττα του θα έχει νόημα μόνο αν πέσουν οι τόνοι και η διαχείριση των παραπάνω κοινωνικών ομάδων ξεφύγει από το "σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν χαχαχα".
Αν είχα δικαίωμα ψήφου εκεί, θα το έριχνα στη Γιοργκενσεν.
Ο κόσμος που θυμάσαι δεν υπάρχει πια.
Η μόνη πηγή αισιοδοξίας είναι το μεθαύριο.