Ερωτοδικείο

[Ασέβαστος]

Δεν έχει σημασία το ότι θα την ενημερώσεις , εφόσον τις αρπάξει , πάει τις άρπαξε. Το θέμα είναι να μη φτάνουμε εκεί.

δεν ξερω καλυτερο τροπο "για να μην φτανουμε εκει" απο αυτον που περιεγραψα. αν καποιος ξερει, ειμαι ολος αυτια.

[Ασέβαστος]

Απόρροια No Nut November...;;;

ΥΓ: Να τσοντάρουμε σε ένα κοινό ταμείο όλοι να φέρνουμε κάποιον therapist για τα περιστατικά μας;

πιθανον, περιοδος γαρ. αυτον τον θεραπιστ, καπως αλλιως τον λενε στο χουργιομ...

[Adidas]

Απόρροια No Nut November...;;;

ΥΓ: Να τσοντάρουμε σε ένα κοινό ταμείο όλοι να φέρνουμε κάποιον therapist για τα περιστατικά μας;

πιθανον, περιοδος γαρ. αυτον τον θεραπιστ, καπως αλλιως τον λενε στο χουργιομ...

τύπε έχεις σκεφτεί να γράφεις σενάρια για ταινίες του Λάνθιμου ή του Οικονομίδη; έχεις φλέβα, και δεν εννοώ μυθοπλασίας αλλά αποστασιοποιημένης ματιάς

[Adidas]

γλιτώσαμε και για 3 σελίδες από τις παπαριές της συριζαίας, δόξα σοι Κύριε...

[Naida]

Άλλο remove yourself Κι αλλο να σε remove ο αλλος.

Εφόσον μόνη της δεν απασφαλίζει, κάποιος πρέπει να το κάνει, αλλιώς η νευρικότητα που δημιουργείται μπορεί να οδηγήσει σε περίεργα μονοπάτια. Ξαναλέω, εσύ μπορείς να θεωρείς ότι είναι πχ μια απλή γκρίνια, αλλά μπορεί να είναι και επεισόδιο υστερίας. Η δε γυναίκα του ασέβαστου γνωρίζει ΠΟΛΥ καλά τον ασέβαστο, οπότε ξέρει ότι δε θα φάει ξανάστροφη στη μάπα, για να το βουλώσει, όπως μπορεί να συμβεί πανεύκολα σε κάποιον, που απασφαλίζει κι αυτός, επειδή υστεριάζεις μες στο αυτί του.

Εγώ το πρώτο σοκ της ζωής μου το έπαθα, όταν είδα φίλο του κουμπάρου μας με γρατζουνιές στη μούρη. Καλά εννοείται την παντρεύτηκε και της έκανε και παιδί.

Εσύ βλέπεις το θόλωμα που θα μπορούσε να προκύψει από την πλευρά του Ασέβαστος. Αν αντί να κατέβει τον έγραφε και συνέχιζε την υστερία ή ακόμα και αν τον έβριζε κτλ κτλ τι θα συνέβαινε; δεν θολώνει μόνο ο άντρας να βιοπραγησει.

[Naida]

Δεν έχει σημασία το ότι θα την ενημερώσεις , εφόσον τις αρπάξει , πάει τις άρπαξε. Το θέμα είναι να μη φτάνουμε εκεί.

δεν ξερω καλυτερο τροπο "για να μην φτανουμε εκει" απο αυτον που περιεγραψα. αν καποιος ξερει, ειμαι ολος αυτια.

Να μην δώσεις το κινητό, αφού είναι κάτι που όπως προείπες έχει ξαναγίνει. Να εξγησησεις στο παιδάκι σου και όταν είστε οι δύο σας να της εξηγήσεις.
Οπότε με τη δική σου λογική, όταν ξεφύγεις από νεύρα σε βγάζει έξω από το σπίτι και κλειδώνει και την πόρτα ώσπου να ηρεμήσεις. Ε;

[Rocco Siffredi]

Απόρροια No Nut November...;;;

ΥΓ: Να τσοντάρουμε σε ένα κοινό ταμείο όλοι να φέρνουμε κάποιον therapist για τα περιστατικά μας;

πιθανον, περιοδος γαρ. αυτον τον θεραπιστ, καπως αλλιως τον λενε στο χουργιομ...

τύπε έχεις σκεφτεί να γράφεις σενάρια για ταινίες του Λάνθιμου ή του Οικονομίδη; έχεις φλέβα, και δεν εννοώ μυθοπλασίας αλλά αποστασιοποιημένης ματιάς

καθαρα Οικονομιδης ηταν το σκηνικο αλλα ηθελε και παρα πολλα μπινελικια

[vantono]

Εγώ το πρώτο σοκ της ζωής μου το έπαθα, όταν είδα φίλο του κουμπάρου μας με γρατζουνιές στη μούρη. Καλά εννοείται την παντρεύτηκε και της έκανε και παιδί.

Γρατζουνίδια εχω φάει κι εγώ σε επικό λεβελ, απο κατι πρωην. Μια φορά που αναγκάστηκα κι εγω να οδηγηθώ σε Ασεβάστεια πρακτική, μια και η αλλη ειχε γαμηθει στην υστερια και χωρίς σοβαρό λόγο, και απλά την πεταξα εξω απο το σπιτι μου. Κοπανουσε την πορτα και εβριζε για ενα 5λεπτο και μετα εφυγε. Με το που εφυγε, λιγο μετα αρχισα να αισθάνομαι κατι σαν κάψιμο στον πήχυ του αριστερου χεριού, κοιτάω, βλεπω αιματα και μια γρατζουνιά που ηταν στο όριο για ράμματα (ισως και να επρεπε να ειχα κάνει). Οσο καβγαδίζαμε ημουν πανω στην ένταση και δεν ένιωθα χριστό. Οταν πηγα και επλυνα την πληγη και καθάρισε, φαινοταν το δερμα μου απο μεσα σαν φιλετάκι φρεσκοκομμένο.
Το επομενο πρωί με παιρνει τηλ απο το σπιτι της, μου ζηταει συγγνώμη και με ρωτάει αν ειμαι καλά, γιατι οταν κοιταξε το νυχι της σε καποια φάση και το καθάριζε, λέει οτι βρήκε μεσα πολύ δερμα μου, και εκανε και ώρα να το βγάλει. Φοβηθηκε μην την εφαγα σε κανενα προσωπο, γιατι εριχνε κατι αδεσποτες και προς τα 'κει(σφαλιάρες, όχι γρατζουνιές), αλλα της ειπα οτι τελικά αυτη η βαθιά έκατσε στον πήχυ.

[Cecily Anne]

Εγώ το πρώτο σοκ της ζωής μου το έπαθα, όταν είδα φίλο του κουμπάρου μας με γρατζουνιές στη μούρη. Καλά εννοείται την παντρεύτηκε και της έκανε και παιδί.

Γρατζουνίδια εχω φάει κι εγώ σε επικό λεβελ, απο κατι πρωην. Μια φορά που αναγκάστηκα κι εγω να οδηγηθώ σε Ασεβάστεια πρακτική, μια και η αλλη ειχε γαμηθει στην υστερια και χωρίς σοβαρό λόγο, και απλά την πεταξα εξω απο το σπιτι μου. Κοπανουσε την πορτα και εβριζε για ενα 5λεπτο και μετα εφυγε. Με το που εφυγε, λιγο μετα αρχισα να αισθάνομαι κατι σαν κάψιμο στον πήχυ του αριστερου χεριού, κοιτάω, βλεπω αιματα και μια γρατζουνιά που ηταν στο όριο για ράμματα (ισως και να επρεπε να ειχα κάνει). Οσο καβγαδίζαμε ημουν πανω στην ένταση και δεν ένιωθα χριστό. Οταν πηγα και επλυνα την πληγη και καθάρισε, φαινοταν το δερμα μου απο μεσα σαν φιλετάκι φρεσκοκομμένο.
Το επομενο πρωί με παιρνει τηλ απο το σπιτι της, μου ζηταει συγγνώμη και με ρωτάει αν ειμαι καλά, γιατι οταν κοιταξε το νυχι της σε καποια φάση, λέει οτι βρήκε μεσα πολύ δερμα μου, και εκανε και ώρα να το βγάλει. Φοβηθηκε μην την εφαγα σε κανενα προσωπο, γιατι εριχνε κατι αδεσποτες και προς τα 'κει(σφαλιάρες, όχι γρατζουνιές), αλλα της ειπα οτι τελικά αυτη η βαθιά έκατσε στον πήχυ.

Oπως προείπα, απομακρύνουμε τον εαυτό μας από αυτές τις καταστάσεις.

Ναιδα, δεν σε κατάλαβα, αφού αυτή υστεριαζε, τι εννοείς?

[Ασέβαστος]

Δεν έχει σημασία το ότι θα την ενημερώσεις , εφόσον τις αρπάξει , πάει τις άρπαξε. Το θέμα είναι να μη φτάνουμε εκεί.

δεν ξερω καλυτερο τροπο "για να μην φτανουμε εκει" απο αυτον που περιεγραψα. αν καποιος ξερει, ειμαι ολος αυτια.

Να μην δώσεις το κινητό, αφού είναι κάτι που όπως προείπες έχει ξαναγίνει. Να εξγησησεις στο παιδάκι σου και όταν είστε οι δύο σας να της εξηγήσεις.
Οπότε με τη δική σου λογική, όταν ξεφύγεις από νεύρα σε βγάζει έξω από το σπίτι και κλειδώνει και την πόρτα ώσπου να ηρεμήσεις. Ε;

δηλαδη να υποχωρησω στις φωνες. το ειπα νωριτερα, αυτο ειναι το πιο λαθος μυνημα, και για το παιδι και για τη γυναικα. μαθαινουν οτι οι τσιριδες φερνουν αποτελεσμα.

νομιζεις οτι εχω "φτιαξει" ενα παιδι που δεν σκουζει δεν κλαιει και δεν παραπονιεται οταν του πεις "οχι" με διαφορετικο τροπο; απλως οταν το εκανε πρωτη φορα, δεν του περασε. εχει να σκουξει απο 2 χρονω ξερογω. η νομιζεις οτι αν υποχωρουσα, δεν θα ειχα καθε μερα υστεριες απο τη γυναικα αντι για μια φορα καθε μερικα χρονια;

ειπαμε, δεν ξεφευγω απο νευρα. αλλα αν το κανω (η τελοσπαντων για οποιον το κανει), ιδανικο θα ηταν ναβγει εξω, να κλειδωθει στο υπογειο, να δεθει και να φιμωθει, οτιδηποτε χρειαζεται για να σταματησει η υστερια. δεν πρεπει σε καμμια περιπτωση να γινεται ανεκτη, και σε καμμια-καμμια-καμμια περιπτωση να αντιμετωπιζεται με κοντρα υστερια και αλλες φωνες. ειδικα μπροστα σε παιδια, οποιος κανει τετοια ειναι για κρεμασμα.

[stella]

Ρε σεις τι τους κάνετε και αφηνιάζουν;

[- Casper -]

Οι φωνές και οι υστερίες δημιουργούν περισσότερα ψυχολογικά στα παιδιά. Μια χαρά το χειρίστηκε.

[Ασέβαστος]

Ρε σεις τι τους κάνετε και αφηνιάζουν;

απο μονες τους, απαξ μηνιαιως, συνηθως.

[Naida]

Εγώ το πρώτο σοκ της ζωής μου το έπαθα, όταν είδα φίλο του κουμπάρου μας με γρατζουνιές στη μούρη. Καλά εννοείται την παντρεύτηκε και της έκανε και παιδί.

Γρατζουνίδια εχω φάει κι εγώ σε επικό λεβελ, απο κατι πρωην. Μια φορά που αναγκάστηκα κι εγω να οδηγηθώ σε Ασεβάστεια πρακτική, μια και η αλλη ειχε γαμηθει στην υστερια και χωρίς σοβαρό λόγο, και απλά την πεταξα εξω απο το σπιτι μου. Κοπανουσε την πορτα και εβριζε για ενα 5λεπτο και μετα εφυγε. Με το που εφυγε, λιγο μετα αρχισα να αισθάνομαι κατι σαν κάψιμο στον πήχυ του αριστερου χεριού, κοιτάω, βλεπω αιματα και μια γρατζουνιά που ηταν στο όριο για ράμματα (ισως και να επρεπε να ειχα κάνει). Οσο καβγαδίζαμε ημουν πανω στην ένταση και δεν ένιωθα χριστό. Οταν πηγα και επλυνα την πληγη και καθάρισε, φαινοταν το δερμα μου απο μεσα σαν φιλετάκι φρεσκοκομμένο.
Το επομενο πρωί με παιρνει τηλ απο το σπιτι της, μου ζηταει συγγνώμη και με ρωτάει αν ειμαι καλά, γιατι οταν κοιταξε το νυχι της σε καποια φάση, λέει οτι βρήκε μεσα πολύ δερμα μου, και εκανε και ώρα να το βγάλει. Φοβηθηκε μην την εφαγα σε κανενα προσωπο, γιατι εριχνε κατι αδεσποτες και προς τα 'κει(σφαλιάρες, όχι γρατζουνιές), αλλα της ειπα οτι τελικά αυτη η βαθιά έκατσε στον πήχυ.

Oπως προείπα, απομακρύνουμε τον εαυτό μας από αυτές τις καταστάσεις.

Ναιδα, δεν σε κατάλαβα, αφού αυτή υστεριαζε, τι εννοείς?

Λες ότι από τις υστερίες της μπορεί να θολωνε ο άλλος και να έπεφτε ξύλο. Ή κατάλαβα λάθος;

[- Casper -]

Ρε σεις τι τους κάνετε και αφηνιάζουν;

απο μονες τους, απαξ μηνιαιως, συνηθως.

Κάνει και χειρονομίες (στο παιδί ή σε σένα) όταν έχει νεύρα ή μένει στις φωνές; Εντάξει είναι πολύ προσωπικό αυτό που ρωτάω αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Θυμάμαι την μάνα μου πς ήταν εκείνες τις μέρες, την έτρεμα, έτρωγα πολλύ ξύλο χωρίς λόγο.