ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Νοέμ 2020, 05:29
Το ότι κάποιος θέτει συνεχώς ερωτήματα χωρίς να τα απαντάει ή χωρίς να τα απαντάει αποτελεσματικά, αποτελεί ένα σημαντικότατο πρόβλημα.
Δεν αθωώνει τους κομμουνιστές το γεγονός πως ήταν «ανώριμες οι συνθήκες». Αυτό ήταν το κλασικό επιχείρημα των ιθυνόντων της ΕΣΣΔ οι οποίοι
είχαν πιάσει τη καλή και έλεγαν στα κορόιδα «μη σκάτε παιδιά, θα ωριμάσουν οι συνθήκες κάποια στιγμή και θα έρθει ο κομμουνισμός».Τελικά , έφεραν τον Αμπράμοβιτς

Για να είμαι τίμιος βέβαια με τους ιθύνοντες της ΕΣΣΔ δε διαφέρουν αισθητά στο κομμάτι της παραμύθας σε σχέση με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους ανά το κόσμο.
Δε διαφωνώ.
Αλλά δε θέλω να πιάσουμε τον κομμουνισμό γιατι θα κάνουμε το γνωστό τεράστιο κύκλο στη συζήτηση που δεν καταλήγει πουθενά.
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Νοέμ 2020, 05:29
Θα μου πεις πως έχουν καταλήξει σε κάποιες βασικές αρχές, το ίδιο όμως ισχύει και για την Οικονομική Επιστήμη.
Μπα... νομίζουν ότι έχουν καταλήξει. Πολλοί μάλιστα δεν το νομίζουν καν και παραδέχονται ότι δεν έχουν καταλήξει.
Αν είχαν όντως καταλήξει και ήταν και σωστό θα μας είχαν κιόλας πείσει, δε θα καθόμασταν εδώ να συζητάμε για τη φύση του χρήματος, τι περιλαμβάνεται στο χρήμα και αν είναι αξία ή όχι. Είναι σαν να συζητας με έναν αρχιτέκτονα αν ένα σπίτι πρέπει να είναι χτισμένο με τα θεμέλια στη γη ή στην οροφή.
Ιστορικά τα οικονομικά βαφτίστηκαν επιστήμη λίγο βιαστικά και με το ζόρι, για να δώσουν επιστημονικό υπόβαθρο σε κάποιες αποφάσεις οι οποίες ήταν (βασικά) οι ίδιες που ήταν πάντα, απλά έπρεπε να μας το πει κι ένας καθηγητής για να σταματήσουν να αντιδρούνε κάποιοι.
Και λόγω βιασύνης αναγκάστηκαν να κάνουν κάποιες βασικές παραδοχές οι οποίες έχουν αποδειχτεί (το ξέραμε από πάντα δηλαδή) ότι είναι από μισο-σωστές έως λάθος/εξαρτάται: Ότι οι άνθρωποι λειτουργούν ορθολογικά, ότι έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που χρειάζονται για να πάρουν οικονομικές αποφάσεις, και οτι ο κάθε άνθρωπος έχει στόχο τη μεγιστοποίηση της αξίας που λαμβάνει. Οι άνθρωποι όμως είναι πολύ πιό περίπλοκα και συναισθηματικά πλάσματα από αυτό, και όπως βλέπεις σε πολλά πράγματα δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα στα βασικά, επομένως για ποιά ορθολογική και πληροφορημένη συμπεριφορά μιλάμε; Γι'αυτό φέρνω και ξαναφέρνω σαν παράδειγμα την Ανθρωπολογία, γιατί έχει επιτύχει να εξηγήσει και να προβλέψει τη συμπεριφορά των ανθρώπων πολύ καλύτερα απ'τα Οικονομικά.
Στη συνέχεια οι Οικονομολόγοι, ενώ κάνανε πολύ ωραία άλματα στην Επιστήμη τους σε κάποια πράγματα, αφήσανε να βαφτιστούν στο μυαλό του κόσμου οι καταθέσεις χρήμα ενώ και νομικά και λογιστικά είναι ουσιαστικά δάνεια (αλλά δεν κάνει να το λέμε πολύ πολύ γιατί μπορεί να φρικάρει ο κόσμος). Μετά αφήσανε τον κάθε πολιτικό και δημοσιογράφο να παίρνει το ΑΕΠ και να το κάνει ευαγγέλιο (Ανάπτυξη! Ανάπτυξη!) το οποίο ακόμα και ο Κούζνετς, ο άνθρωπος που εφηύρε το ΑΕΠ, το είπε ο κακομοίρης τόσες φορές: παιδιά μη νομίζετε ότι όλο αυτό το νούμερο είναι καλό πράμα, πρέπει να το βλέπετε σε συνδιασμό με ένα σωρό άλλα νούμερα αλλιώς θα σας βγει ξυνό. Και μας βγήκε ξυνό φυσικά, γιατί το ΑΕΠ καταγράφει κυρίως κατανάλωση, και συμπεράναμε τόσα χρόνια ότι μια οικονομία βασισμένη σε κατανάλωση με δανεικά είναι καλό πράμα. Και ακόμα το νομίζουμε. Και μετά αφήσανε να βγει απ'τον πληθωρισμό το κόστος της στέγασης, το οποίο φυσικά μας οδήγησε να καταλάβουμε ότι το να πληρώνεις διπλό ένα σπίτι δίνοντας τα μισά λεφτά στην τράπεζα ως τόκους, δεν αυξάνει τον πληθωρισμό και άρα δε χτυπάει κανένα καμπανάκι στην οικονομία και όλα καλά.
Και τέλος, απέτυχαν παντελώς να προβλέψουνε τις κρίσεις, ή έστω εκ των υστέρων να δώσουνε κοινά αποδεκτή (αποδεκτή μεταξύ τους πρώτα απ'όλα) και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση στο τι τις προκαλεί και πώς αντιμετωπίζονται. Και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που εν έτη 2020 υπάρχει ακόμα κόσμος που αναρωτιέται για τον κομμουνισμό, και θα συνεχίσει να υπάρχει για πάντα. Γιατί ο κομμουνισμός μπορεί να μην ξέρει να γιατρέψει τα πάντα, αλλά τουλάχιστον ξέρει να διαγνώσει κρίσεις. Όλοι οι υπόλοιποι ξεπέφτουν σε αναλύσεις του τύπου φταίνε οι συνταξιούχοι και φταίνε οι ψηφοφόροι.
Οι Οικονομολόγοι (αν ήταν ώριμη επιστήμη) θα είχανε λύσει κατηγορηματικά και πατήσει πόδι συνολικά σαν επιστημονική κοινότητα σε αυτά τα βασικά πράγματα, γιατί μπερδεύεται ο κόσμος σε βασικά θέματα και μετά πλακώνουν τα κοράκια. Αλλά δεν είναι. Πραγματικά, είναι απλά και βασικά θέματα αυτά που είπα, δεν είναι τίποτα δυσκολονόητο στον πληθωρισμό, το χρήμα, τα δάνεια και το ΑΕΠ. Δε μιλάμε να τα αναλύσουμε και να τα προβλέψουμε, μιλάμε κυριολεκτικά απλά να καταλάβουμε τι είναι το καθένα ξεκάθαρα στο μυαλό μας. Συλλογικά έχουμε αποτύχει σε αυτό, ο καθένας μας νομίζει κάτι άλλο, 17 σελίδες συζήτηση είναι τραγικό.
Γνώμη μου είναι ότι αναπόφευκτα τα Οικονομικά σε κάποια φάση θα κάνουν ένα μεγάλο κύκλο και θα αναθεωρήσουν τη στάση τους σε θεμελιώδη πράγματα, και τότε ή θα επιβιώσουν και θα εξελιχτούν, ή θα καταρρεύσουν και θα αναλάβουν να δώσουν απαντήσεις για την Οικονομία άλλες πιό ώριμες επιστήμες.