Ποιός σκότωσε τον Γολιάθ;

[Πασιφάη]

Το ξέρουμε. Η ακατάσχετη μπαρουφολογια και οι σοφιστιες δεν ορίζονται ως απόδειξη στην επιστήμη, στην φιλοσοφία ή στην λογική.



Σωστή λεξιλογική επιλογή. Λες το προφανές. Όχι όμως το σωστό. Και για τον τσοπάνη που βόσκει πρόβατα είναι προφανές ότι η γη είναι επίπεδη και ότι ο ήλιος γυρίζει γύρω από την Γη και αν του πεις το αντίθετο θα σε περάσει για βλαξ. Έχει όμως δίκιο;

Η Φιλοσοφία κατέχει στα κιτάπια της, την Επιστήμη των Μαθηματικών, της Φυσικής, κλπ κλπ. Όλα συνυπολογίζονται. Δεν είναι παράταιρα ένεκα τέρψης των απολυταρχικών απόψεων.Δεν το γνωρίζατε;
Εσείς πώς μπορείτε να αποδείξετε σε αντιδιαστολή με τον Ασέβαστος την ύπαρξη του θεού σας, αγαπητέ; Θα ήθελα κάτι παραπάνω, απ'τις Γραφές, αν δεν σας είναι κόπος.

Ποιός καθορίζει το σωστό και το λάθος; Μιλήστε μου λίγο για τους αγράμματους γιδοβοσκούς και τους αλιείς που ''έσπειραν'' γνώση. Αυτή δα, που ονοματίστηκε Χριστιανισμός. Πόθεν προκύπτει βάσει λογικής;
Διότι κάποιοι άλλοι στην Πνύκα ,όντως φιλοσοφούσαν και επιδείκνυαν συγγράμματα, όταν το άρμεγμα ήταν κάτι πρωτεύον στα άγονα εδάφη της Επαγγελίας.

Το προφανές, ακόμη και βάσει ενστίκτου, είναι μακράν το σωστό. Αρκεί να υπάρχει προσέγγιση, που απευθύνεται σε νοήμονες, και περισσεύει ο δογματισμός.

Τι έχει στα κιτάπια της η φιλοσοφία; Η φιλοσοφία της επιστήμης είναι δημιούργημα ακραιφνώς δυτικοευρωπαϊκό, με ιδρυτή τον Γαλιλαίο. Κάτσε κάτω και διάβασε τι γράφει στο Dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo για να καταλάβεις τι σημαίνει επιστήμη με την σύγχρονη έννοια και τι σημαίνει επιστήμη με την παλαιά αρχαία/μεσαιωνική έννοια. Κανείς αρχαίος ή μεσαιωνικός φιλόσοφος, ερευνητής ή εφευρέτης (είτε Έλληνας είτε Άραβας είτε Ινδός είτε Κινέζος) δεν είχε οποιαδήποτε μα οποιαδήποτε σχέση με την επίστημη ως θεωρία και πράξη έτσι όπως η έννοια "επιστήμη" κατανοείται από τους νεώτερους χρόνους μέχρι σήμερα. Αυτό στην Ελλάδα δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμα γιατί ελληνοβαρεμένοι σαν εσένα νομίζουν ότι ο ελληνικός πολιτισμός με την ιερά πορνεία, την μανιώδη δεισιδαιμονία, τις ανθρωποθυσίες, την ενδημική αρσενοκοιτία, και χωρίς ούτε μια σημαντική επιστημονική ή τεχνική ανακάλυψη είναι η κοιτίδα του σύγχρονου πολιτισμού. Στον μαλάκα τον ελληνικό πολιτισμό σου χρωστάμε την θεωρία της σωματικών υγρών που κράτησε την ιατρική σε ένα πρωτόγονο επίπεδο μέχρι τον 19ο αιώνα και σκότωσε εκατομμύρια φουκαράδες.

Έχω λιώσει χρόνια στο διάβασμα, κύριε. Όμως αυτά που γράφετε είναι επιεικώς, βοθρίλα. Η επόμενη δημοσίευσή σας, στο ίδιο μήκος κύματος να ξέρετε πως θα αναφερθεί στην συντονιστική ομάδα. Μαζί με την παρούσα. Συνεχίστε ανεμπόδιστα το άκρατο μίσος που σας διακατέχει.

[Αρίστος]

Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ότι τον γιγάντιο Γολιάθ σκότωσε ο νεαρός Δαβίδ. Αυτό μας παραδίδεται στην Παλαιά Διαθήκη, στο «Α, Βασιλειών. 17». Υπάρχει όμως και ένα άλλο απόσπασμα που λέει ότι τον Γολιάθ σκότωσε ο Ελχανάν, γιος του Αριωργίμ, από τη Βηθλεέμ.

https://en.wikipedia.org/wiki/Elhanan,_son_of_Jair

καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν Γὸβ μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. καὶ ἐπάταξεν Ἐλεανὰν υἱὸς Ἀριωργὶμ ὁ Βηθλεεμίτης τὸν Γολιὰθ τὸν Γεθθαῖον, καὶ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡς ἀντίον ὑφαινόντων. (Β. Βασιλειών, 21.19)
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_D ... tm#kef.21B

Για να εξηγηθεί η αντίφαση έγιναν διάφορες προσπάθειες.

Τα εβραϊκά «Βιβλία των Χρονικών» του 4ου αιώνα π.Χ. εξήγησαν ότι ο Ελχανάν στην πραγματικότητα σκότωσε τον αδερφό του Γολιάθ, Λααμί. Μεσαιωνικοί Εβραίοι λόγιοι έλυσαν το πρόβλημα υποστηρίζοντας ότι το «Ελχανάν» είναι εναλλακτικό όνομα του Δαβίδ. Περίεργο όμως που σε όλα τα κοντινά εδάφια αναφέρεται μόνο το όνομα Δαβίδ.

Την «καλύτερη» δουλειά την έκανε η μετάφραση της Βίβλου του βασιλιά Ιάκωβου Ά για την Αγγλικανική Εκκλησία. Επινόησαν, -διότι έτσι γούσταραν, δεν θα πλήρωναν εφορία για την παραχάραξη- τη λέξη «αδερφός» στο σχετικό εδάφιο με τον Ελχανάν και τον έβαλαν να σκοτώνει τον αδερφό του Γολιάθ. Problem solved.
https://www.biblegateway.com/passage/?s ... ion=KJV%29

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την αντίφαση; Πιθανότατα πρόκειται για απροσεξία των συγγραφέων που ασχολήθηκαν με την καταγραφή, τις αντιγραφές και τις επινοήσεις των κειμένων τα οποία κάποια στιγμή αποτέλεσαν όλα μαζί την Παλαιά Διαθήκη.

Αρχικά το κατόρθωμα της θανάτωσης του Γολιάθ είχε αποδοθεί στον Ελχανάν, αλλά όταν άρχισε να γίνεται δημοφιλής η φιγούρα του Δαβίδ, οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης τού απέδωσαν τη νίκη εναντίον του Γολιάθ.

Και ένα ακόμα ερώτημα. Θίγουν την υποτιθέμενη θεοπνευστία της Βίβλου τέτοιες αντιφάσεις;

O Δαβιδ, ο Ηρακλης και πολλες ακομη φιγουρες ηρωων αρχαιων μυθολογιων που κατανικησαν γιγαντες ειναι διαφορετικα ονοματα ενος κεντρικου ηρωα που πρωταγωνιστησε στη Γιγαντομαχια και που στον Τολκιν εκπροσωπειται απο αυτη τη φιγουρα:



https://lotr.fandom.com/wiki/Elendil

.

[Stalker]

Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ότι τον γιγάντιο Γολιάθ σκότωσε ο νεαρός Δαβίδ. Αυτό μας παραδίδεται στην Παλαιά Διαθήκη, στο «Α, Βασιλειών. 17». Υπάρχει όμως και ένα άλλο απόσπασμα που λέει ότι τον Γολιάθ σκότωσε ο Ελχανάν, γιος του Αριωργίμ, από τη Βηθλεέμ.

https://en.wikipedia.org/wiki/Elhanan,_son_of_Jair

καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν Γὸβ μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. καὶ ἐπάταξεν Ἐλεανὰν υἱὸς Ἀριωργὶμ ὁ Βηθλεεμίτης τὸν Γολιὰθ τὸν Γεθθαῖον, καὶ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡς ἀντίον ὑφαινόντων. (Β. Βασιλειών, 21.19)
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_D ... tm#kef.21B

Για να εξηγηθεί η αντίφαση έγιναν διάφορες προσπάθειες.

Τα εβραϊκά «Βιβλία των Χρονικών» του 4ου αιώνα π.Χ. εξήγησαν ότι ο Ελχανάν στην πραγματικότητα σκότωσε τον αδερφό του Γολιάθ, Λααμί. Μεσαιωνικοί Εβραίοι λόγιοι έλυσαν το πρόβλημα υποστηρίζοντας ότι το «Ελχανάν» είναι εναλλακτικό όνομα του Δαβίδ. Περίεργο όμως που σε όλα τα κοντινά εδάφια αναφέρεται μόνο το όνομα Δαβίδ.

Την «καλύτερη» δουλειά την έκανε η μετάφραση της Βίβλου του βασιλιά Ιάκωβου Ά για την Αγγλικανική Εκκλησία. Επινόησαν, -διότι έτσι γούσταραν, δεν θα πλήρωναν εφορία για την παραχάραξη- τη λέξη «αδερφός» στο σχετικό εδάφιο με τον Ελχανάν και τον έβαλαν να σκοτώνει τον αδερφό του Γολιάθ. Problem solved.
https://www.biblegateway.com/passage/?s ... ion=KJV%29

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την αντίφαση; Πιθανότατα πρόκειται για απροσεξία των συγγραφέων που ασχολήθηκαν με την καταγραφή, τις αντιγραφές και τις επινοήσεις των κειμένων τα οποία κάποια στιγμή αποτέλεσαν όλα μαζί την Παλαιά Διαθήκη.

Αρχικά το κατόρθωμα της θανάτωσης του Γολιάθ είχε αποδοθεί στον Ελχανάν, αλλά όταν άρχισε να γίνεται δημοφιλής η φιγούρα του Δαβίδ, οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης τού απέδωσαν τη νίκη εναντίον του Γολιάθ.

Και ένα ακόμα ερώτημα. Θίγουν την υποτιθέμενη θεοπνευστία της Βίβλου τέτοιες αντιφάσεις;

O Δαβιδ, ο Ηρακλης και πολλες ακομη φιγουρες ηρωων αρχαιων μυθολογιων που κατανικησαν γιγαντες ειναι διαφορετικα ονοματα ενος κεντρικου ηρωα που πρωταγωνιστησε στη Γιγαντομαχια και που στον Τολκιν εκπροσωπειται απο αυτη τη φιγουρα:



https://lotr.fandom.com/wiki/Elendil

.

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

[Καραμελίτσα]

Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ότι τον γιγάντιο Γολιάθ σκότωσε ο νεαρός Δαβίδ. Αυτό μας παραδίδεται στην Παλαιά Διαθήκη, στο «Α, Βασιλειών. 17». Υπάρχει όμως και ένα άλλο απόσπασμα που λέει ότι τον Γολιάθ σκότωσε ο Ελχανάν, γιος του Αριωργίμ, από τη Βηθλεέμ.

https://en.wikipedia.org/wiki/Elhanan,_son_of_Jair

καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος ἐν Γὸβ μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. καὶ ἐπάταξεν Ἐλεανὰν υἱὸς Ἀριωργὶμ ὁ Βηθλεεμίτης τὸν Γολιὰθ τὸν Γεθθαῖον, καὶ τὸ ξύλον τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡς ἀντίον ὑφαινόντων. (Β. Βασιλειών, 21.19)
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_D ... tm#kef.21B

Για να εξηγηθεί η αντίφαση έγιναν διάφορες προσπάθειες.

Τα εβραϊκά «Βιβλία των Χρονικών» του 4ου αιώνα π.Χ. εξήγησαν ότι ο Ελχανάν στην πραγματικότητα σκότωσε τον αδερφό του Γολιάθ, Λααμί. Μεσαιωνικοί Εβραίοι λόγιοι έλυσαν το πρόβλημα υποστηρίζοντας ότι το «Ελχανάν» είναι εναλλακτικό όνομα του Δαβίδ. Περίεργο όμως που σε όλα τα κοντινά εδάφια αναφέρεται μόνο το όνομα Δαβίδ.

Την «καλύτερη» δουλειά την έκανε η μετάφραση της Βίβλου του βασιλιά Ιάκωβου Ά για την Αγγλικανική Εκκλησία. Επινόησαν, -διότι έτσι γούσταραν, δεν θα πλήρωναν εφορία για την παραχάραξη- τη λέξη «αδερφός» στο σχετικό εδάφιο με τον Ελχανάν και τον έβαλαν να σκοτώνει τον αδερφό του Γολιάθ. Problem solved.
https://www.biblegateway.com/passage/?s ... ion=KJV%29

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την αντίφαση; Πιθανότατα πρόκειται για απροσεξία των συγγραφέων που ασχολήθηκαν με την καταγραφή, τις αντιγραφές και τις επινοήσεις των κειμένων τα οποία κάποια στιγμή αποτέλεσαν όλα μαζί την Παλαιά Διαθήκη.

Αρχικά το κατόρθωμα της θανάτωσης του Γολιάθ είχε αποδοθεί στον Ελχανάν, αλλά όταν άρχισε να γίνεται δημοφιλής η φιγούρα του Δαβίδ, οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης τού απέδωσαν τη νίκη εναντίον του Γολιάθ.

Και ένα ακόμα ερώτημα. Θίγουν την υποτιθέμενη θεοπνευστία της Βίβλου τέτοιες αντιφάσεις;

O Δαβιδ, ο Ηρακλης και πολλες ακομη φιγουρες ηρωων αρχαιων μυθολογιων που κατανικησαν γιγαντες ειναι διαφορετικα ονοματα ενος κεντρικου ηρωα που πρωταγωνιστησε στη Γιγαντομαχια και που στον Τολκιν εκπροσωπειται απο αυτη τη φιγουρα:



https://lotr.fandom.com/wiki/Elendil

.

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

[AlienWay]

O Δαβιδ, ο Ηρακλης και πολλες ακομη φιγουρες ηρωων αρχαιων μυθολογιων που κατανικησαν γιγαντες ειναι διαφορετικα ονοματα ενος κεντρικου ηρωα που πρωταγωνιστησε στη Γιγαντομαχια και που στον Τολκιν εκπροσωπειται απο αυτη τη φιγουρα:



https://lotr.fandom.com/wiki/Elendil

.

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

Οι αμαζόνες και οι μαινάδες ήταν μια χαρά θνητές.

[Καραμελίτσα]

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

Οι αμαζόνες και οι μαινάδες ήταν μια χαρά θνητές.

Ναι, αλλά δε σκότωναν γίγαντες. Για να μην αναφερθώ, ότι ήταν η εξωτερίκευση των φόβων των αντρών, για το τί θα τους κάνουν οι γυναίκες με ισχύ.

[Stalker]

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

Δεν ήταν αρχέτυπα, ήταν ή ίδια η πατριαρχική επιβολή μιλάμε για εποχές που ο κοινωνικός ρόλος της γυναίκας ήταν κάτι σαν οικιακή συσκευή with benefits, το να τις βάλεις κεντρικούς χαρακτήρες σε επικό κύκλο θα ήταν ακραίο avant-garde, πολιτιστικά αναπάντεχο. Τι άλλο θα ακούσουμε, αρχαίο έπος με ήρωα κανένα σκλάβο;

[Καραμελίτσα]

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

Δεν ήταν αρχέτυπα, ήταν ή ίδια η πατριαρχική επιβολή μιλάμε για εποχές που ο κοινωνικός ρόλος της γυναίκας ήταν κάτι σαν οικιακή συσκευή with benefits, το να τις βάλεις κεντρικούς χαρακτήρες σε επικό κύκλο θα ήταν ακραίο avant-garde, πολιτιστικά αναπάντεχο. Τι άλλο θα ακούσουμε, αρχαίο έπος με ήρωα κανένα σκλάβο;

Μα και σήμερα, αυτούς τους μύθους δεν τους αγγίζει κανείς. Έχεις δει γυναικα να σφάζει γίγαντες σε ταινία; Το χόλυγουντ δεν έχει τολμήσει να βγάλει ταινία όπου ο Γολιάθ σφάζεται από τη Δαβιδά.

[Λοξίας]

Στο στίχο 20 - 21-22 και 30 του 1ου κεφ. της Γένεσης δεν αναφέρονται άλογα ζώα του Παραδείσου
Από τους στίχους 19 - 20 του 2ου κεφ. της Γένεσης δεν αναφέρονται ζώα μέσα στον Παράδεισο, παρά αναφέρονται μόνο ζώα που ζούσαν σε αγρούς (μη επιθετικά προς τον άνθρωπο) και πτηνά του ουρανού.
Άρα ά-λογα ζώα δεν φτιάχτηκαν για Παράδεισο. Ούτε ο όφις φαίνεται να κάνει διάλογο, ευρισκόμενος εντός του Παραδείσου.
Οι αδαμικοί είχαν την άνεση να τρών απ' όλα τα φαγώσιμα του Παραδείσου, εκτός...
Το υπογραμμμισμένο έχει σχέση με το "θέση αθάνατο" κι όχι με τις απεκκρίσεις, ή την αφαγία (πώς κατέληξε σ' αυτό... )
ΥΓ
Το υλικό πάρθηκε από
Ε ΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ (ΘΕΟΛΟΓΟΥ) "ΜΙΚΡΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ"

Σε κάποιους στίχους που αναφέρεις, ναι μεν δεν γίνεται σαφής αναφορά για ζώα μέσα στον Παράδεισο, αλλά δεν γίνεται και σαφης αναφορά πως δεν υπήρχαν. Ήξεις αφίξεις δηλαδή, ανάλογα την ερμηνευτική σου οπτική. Και αν εσύ επιλέγεις το "δεν υπήρχαν", κάποιοι άλλοι έχουν διαφορετική άποψη. Και στους στίχους 1,29-30 βλέπουν άλλα πράγματα.

Η χριστιανική θεολογική σκέψη πιστεύει ότι υπήρχε μια εποχή, σύμφωνα με την αφήγηση περί παραδείσου, που ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν εν ειρήνη με τα ζώα μέσα στον κήπο της Εδέμ. Την αρμονία αυτή κατέστρεψε ακριβώς η δική μας αμαρτία, η αστοχία και η παράβαση των θείων εντολών.

Στην εσχατολογική Βασιλεία όμως, η αρχική αρμονία θα αποκατασταθεί: «και συμβοσκηθήεται λύκος μετ' αρνός, και πάρδαλις συναναπαύσεται ερίφω, και μοσχάριον και ταύρος και λέων άμα βοσκηθήσονται, και παιδάριον μικρόν άξει αυτούς» (Ησ. 11,6).
Στον παράδεισο οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα, τρέφονταν μόνο από τα φυτά (Γεν. 1,29-30), έτσι λοιπόν θα αποκατασταθούν τα πράγματα και πάλι.

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... ile=23.htm

Σύμφωνα λοιπόν με την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία, οι πρωτόπλαστοι και τα ζώα, τρέφονταν μόνον από φυτά και ζούσαν αρμονικά στον Παράδεισο.
Τώρα αν ο κύριος Καραγκούνης αμφισβητεί τα λεγόμενα της Αποστολικής Διακονίας (τον επίσημο Εκκλησιαστικό Οργανισμό που τελεί υπό την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος), είναι άλλου ιερέως ευαγγέλιο.

[AlienWay]

Ε, ναι όλοι οι ουρ-ήρωες αυτού του τυπου ήταν αρχέτυπα πατριαρχικής επιβολής. Ακόμα και η Αθηνά, η μόνη γυναίκα που έσφαζε γίγαντες, ήταν θεά, όχι θνητή.

Οι αμαζόνες και οι μαινάδες ήταν μια χαρά θνητές.

Ναι, αλλά δε σκότωναν γίγαντες. Για να μην αναφερθώ, ότι ήταν η εξωτερίκευση των φόβων των αντρών, για το τί θα τους κάνουν οι γυναίκες με ισχύ.

Μπορεί να σκότωναν και γίγαντες. Δεν είναι ανάγκη να τα λέει όλα η μυθολογία.

[Δημοκρατικός]

[jey_pap]

Στο στίχο 20 - 21-22 και 30 του 1ου κεφ. της Γένεσης δεν αναφέρονται άλογα ζώα του Παραδείσου
Από τους στίχους 19 - 20 του 2ου κεφ. της Γένεσης δεν αναφέρονται ζώα μέσα στον Παράδεισο, παρά αναφέρονται μόνο ζώα που ζούσαν σε αγρούς (μη επιθετικά προς τον άνθρωπο) και πτηνά του ουρανού.
Άρα ά-λογα ζώα δεν φτιάχτηκαν για Παράδεισο. Ούτε ο όφις φαίνεται να κάνει διάλογο, ευρισκόμενος εντός του Παραδείσου.
Οι αδαμικοί είχαν την άνεση να τρών απ' όλα τα φαγώσιμα του Παραδείσου, εκτός...
Το υπογραμμμισμένο έχει σχέση με το "θέση αθάνατο" κι όχι με τις απεκκρίσεις, ή την αφαγία (πώς κατέληξε σ' αυτό... )
ΥΓ
Το υλικό πάρθηκε από
Ε ΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ (ΘΕΟΛΟΓΟΥ) "ΜΙΚΡΗ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ"

Σε κάποιους στίχους που αναφέρεις, ναι μεν δεν γίνεται σαφής αναφορά για ζώα μέσα στον Παράδεισο, αλλά δεν γίνεται και σαφης αναφορά πως δεν υπήρχαν. Ήξεις αφίξεις δηλαδή, ανάλογα την ερμηνευτική σου οπτική. Και αν εσύ επιλέγεις το "δεν υπήρχαν", κάποιοι άλλοι έχουν διαφορετική άποψη. Και στους στίχους 1,29-30 βλέπουν άλλα πράγματα.

Η χριστιανική θεολογική σκέψη πιστεύει ότι υπήρχε μια εποχή, σύμφωνα με την αφήγηση περί παραδείσου, που ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν εν ειρήνη με τα ζώα μέσα στον κήπο της Εδέμ. Την αρμονία αυτή κατέστρεψε ακριβώς η δική μας αμαρτία, η αστοχία και η παράβαση των θείων εντολών.

Στην εσχατολογική Βασιλεία όμως, η αρχική αρμονία θα αποκατασταθεί: «και συμβοσκηθήεται λύκος μετ' αρνός, και πάρδαλις συναναπαύσεται ερίφω, και μοσχάριον και ταύρος και λέων άμα βοσκηθήσονται, και παιδάριον μικρόν άξει αυτούς» (Ησ. 11,6).
Στον παράδεισο οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα, τρέφονταν μόνο από τα φυτά (Γεν. 1,29-30), έτσι λοιπόν θα αποκατασταθούν τα πράγματα και πάλι.

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_ma ... ile=23.htm

Σύμφωνα λοιπόν με την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία, οι πρωτόπλαστοι και τα ζώα, τρέφονταν μόνον από φυτά και ζούσαν αρμονικά στον Παράδεισο.
Τώρα αν ο κύριος Καραγκούνης αμφισβητεί τα λεγόμενα της Αποστολικής Διακονίας (τον επίσημο Εκκλησιαστικό Οργανισμό που τελεί υπό την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος), είναι άλλου ιερέως ευαγγέλιο.

Στα πρωτότυπα κείμενα (Γεν. 1:29-30, όπως προέγραψα) δεν υφίσταται ο όρος "Παράδεισος", όπως και στον πρ. Ησαΐα (11:6). Ο Ησαΐας προφητεύει για μια ειρηνική κατάσταση στη γη (κι όχι στον Παράδεισο) , παρουσιάζοντας μια άλλη σχέση θηραμάτων-θηρευτών ζώων και τίποτε παραπάνω.
Ωστόσο, ο Παράδεισος αφορά τόπο επιβράβευσης ελλόγων όντων. Ως όντα έλλογα θαρρώ πως υπονοούνται και "ζώα" πρωτοφανή για τα δεδομένα μας, όπως περιγράφονται στην Αποκάλυψη.

[Αρίστος]

Δεν έχουν νόημα τόσο αφηρημένα τσουβαλιάσματα. Λίγο παραπέρα αν το πήγαινες θα μας έλεγες ότι όλοι οι μυθικοί-παραμυθικοί ήρωες που είναι άντρες είναι αντανακλάσεις ενός κεντρικού ουρ-ήρωα που είχε πουλί και όρχεις.

Κανενα τσουβαλιασμα δεν υπαρχει οταν κατσεις και μελετησεις συγκριτικα τους αρχαιους μυθους.

Τοτε θα δεις οτι σε ολες τις σοβαρες αρχαιες παραδοσεις υπαρχουν κοινα κομματια διηγησεων με το ιδιο ακριβως μοτιβο που παραπεμπουν σε αυτο που στην ελληνικη παραδοση ονομαζεται Γιγαντομαχια.

Κατσε και διαβασε ιρλανδικη μυθολογια, αρχαια ελληνικη και Παλαια Διαθηκη για αρχη. Μεταφερουν περιστατικα της Γιγαντομαχιας και τα προβαλουν σε νεοτερους χρονους. Πιχι υπαρχει περιστατικο της Γιγαντομαχιας ακομη και στην Ιλιαδα.

.

[Αρίστος]

Και για να σε απαλλαξω απο τον κοπο δες εναν αλλον Γολιαθ:

In Irish mythology, Balor or Balar was a leader of the Fomorians, a group of malevolent supernatural beings. He is often described as a giant with a large eye that wreaks destruction when opened. Balor takes part in the Battle of Mag Tuired, and is primarily known from the tale in which he is killed by his grandson Lugh of the Tuatha Dé Danann. He has been interpreted as a personification of the scorching sun, and has also been likened to figures from other mythologies, such as the Welsh Ysbaddaden and Greek Cyclops.

Ο Λουγκ εκτοξευσε μια πετρα και σκοτωσε τον γιγαντα Μπαλορ πετυχαινοντας τον στο ματι.

Θυμιζει Δαβιδ και Γολιαθ;

Θυμιζει Οδυσσεα και Κυκλωπα Πολυφημο;

.

[nemo]

Πέρα από το διάβασμα κάθε περιόδου χρειάζεται ο συγχρονισμός όπως τα λέει ο Αρίστος
ένα παράδειγμα προς αποφυγή είναι ο σενέκας υποτίθεται οτι εξετάζει τις περιόδους αλλά δεν μπορεί να ακολουθήσει την αλληλουχία των γεγονότων με τις αλληλένδετες αντιδράσεις