ΣΟΒΑΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

[AlienWay]

Ο Moroder είναι υποτιμημένος λόγω ελλειμματικής πληροφόρησης. Ενώ επινόησε τα τέκνο και house πριν καν υπάρξουν (μαζί με τους kraftwerk), δεν του αποδόθηκε η πατρότητά τους, επειδή δεν ήταν επαρκώς underground (απευθυνόταν σε "άλλο" κοινό). Δεν νομίζω ότι τον σνομπάρανε στο Ντητρόιτ, απλώς η φάση που φτιάξανε εκεί θεωρούνταν κάτι διαφορετικό.

Αρα έχουμε την περίπτωση ενός καινοτόμου, πρωτοπόρου, οραματιστή, που αυτό που δημιούργησε ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του, ώστε να το αντιλαμβανόμαστε καλύτερα σήμερα.

Εννοείται ότι το πιο μνημειώδες κομμάτι του, ήταν το "εξπρές του μεσονυκτίου".

Σωστότατο σχόλιο.

Το δικό μου προσωπικό αγαπημένο από Moroder το έβγαλε σχετικά πρόσφατα, το 2013 και είναι αυτό

[Jolly Roger]

Ο Moroder είναι υποτιμημένος λόγω ελλειμματικής πληροφόρησης. Ενώ επινόησε τα τέκνο και house πριν καν υπάρξουν (μαζί με τους kraftwerk), δεν του αποδόθηκε η πατρότητά τους, επειδή δεν ήταν επαρκώς underground (απευθυνόταν σε "άλλο" κοινό). Δεν νομίζω ότι τον σνομπάρανε στο Ντητρόιτ, απλώς η φάση που φτιάξανε εκεί θεωρούνταν κάτι διαφορετικό.

Αρα έχουμε την περίπτωση ενός καινοτόμου, πρωτοπόρου, οραματιστή, που αυτό που δημιούργησε ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του, ώστε να το αντιλαμβανόμαστε καλύτερα σήμερα.

Εννοείται ότι το πιο μνημειώδες κομμάτι του, ήταν το "εξπρές του μεσονυκτίου".

Σωστότατο σχόλιο.

Το δικό μου προσωπικό αγαπημένο από Moroder το έβγαλε σχετικά πρόσφατα, το 2013 και είναι αυτό

για τον Giorgio είχα ανεβάσει ένα greatest hits compilation πριν 6 χρόνια στο YT, είχε φτάσει τα 1 εκ. views αλλά νομοτελειακά το κατέβασε το YT για κοπιράιτ.

να προστεθεί ότι ο Eno εκεί πάνω που έφτιαχνε την Τριλογία του Βερολίνου, ακούει το synth riff του I Feel Love, γυρνάει στον Μπάουι και του λέει "αυτό που ακούς είναι η μουσική του μέλλοντος".

o Moroder είναι περίπτωση ανάλογη με του Φιλ Σπέκτορ. Έφτιαξε ήχο ρηξικέλευθο για την εποχή του, που κόπιαραν άπειροι mainstream παραγωγοί και καλλιτέχνες - ο Cerrone στο Supernature, ο Chapman στα δυο μεγάλα άλμπουμ των Blondie, ο Faltermeyer (άλλοτε ενορχηστρωτής του Moroder στο Εξπρές), οι ίδιοι οι Kraftwerk στο Model (μπασογραμμή από Chase theme του Εξπρές), ο Dowd στο Baby Jane του Rod Stewart, ο Phil Ramone στο Maniac που ακόμα όλοι νομίζουν ότι είναι του Moroder - αλλά είχε την "ατυχία" (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια) ο ήχος του να γίνει απίστευτα γρήγορα (1977 ήδη) ο mainstream ήχος στην εμπορική ηλεκτρονική μουσική, οπότε οι νεότεροι καλλιτέχνες να βρεθούν εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αναζητήσουν την πρωτοπορία ακριβώς στην υπέρβαση-άρνηση του ήχου του Moroder. Ήταν μέσα από αυτή την προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του εμπορικού, που προέκυψε ο μετέπειτα ήχος του Ντιτρόιτ, όπως ανάλογα, ήταν η προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του "ηχότoιχου" του Σπέκτορ που γέννησε τον ήχο της Motown.

[AlienWay]

Σωστότατο σχόλιο.

Το δικό μου προσωπικό αγαπημένο από Moroder το έβγαλε σχετικά πρόσφατα, το 2013 και είναι αυτό

για τον Giorgio είχα ανεβάσει ένα greatest hits compilation πριν 6 χρόνια στο YT, είχε φτάσει τα 1 εκ. views αλλά νομοτελειακά το κατέβασε το YT για κοπιράιτ.

να προστεθεί ότι ο Eno εκεί πάνω που έφτιαχνε την Τριλογία του Βερολίνου, ακούει το synth riff του I Feel Love, γυρνάει στον Μπάουι και του λέει "αυτό που ακούς είναι η μουσική του μέλλοντος".

o Moroder είναι περίπτωση ανάλογη με του Φιλ Σπέκτορ. Έφτιαξε ήχο ρηξικέλευθο για την εποχή του, που κόπιαραν άπειροι mainstream παραγωγοί και καλλιτέχνες - ο Cerrone στο Supernature, ο Chapman στα δυο μεγάλα άλμπουμ των Blondie, ο Faltermeyer (άλλοτε ενορχηστρωτής του Moroder στο Εξπρές), οι ίδιοι οι Kraftwerk στο Model (μπασογραμμή από Chase theme του Εξπρές), ο Dowd στο Baby Jane του Rod Stewart, ο Phil Ramone στο Maniac που ακόμα όλοι νομίζουν ότι είναι του Moroder - αλλά είχε την "ατυχία" (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια) ο ήχος του να γίνει απίστευτα γρήγορα (1977 ήδη) ο mainstream ήχος στην εμπορική ηλεκτρονική μουσική, οπότε οι νεότεροι καλλιτέχνες να βρεθούν εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αναζητήσουν την πρωτοπορία ακριβώς στην υπέρβαση-άρνηση του ήχου του Moroder. Ήταν μέσα από αυτή την προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του εμπορικού, που προέκυψε ο μετέπειτα ήχος του Ντιτρόιτ, όπως ανάλογα, ήταν η προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του "ηχότoιχου" του Σπέκτορ που γέννησε τον ήχο της Motown.

Αυτό ακριβώς. Και τώρα αναγνωρίστηκε πραγματικά η αξία του, γιατί μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής και edm σκηνής δεν θεωρεί πλέον πρωτοποριακό τον θόρυβο και τα πολλά bpm, αλλά επανέρχεται σε πιο ήπιες φόρμουλες.

[Jolly Roger]

Το δικό μου προσωπικό αγαπημένο από Moroder το έβγαλε σχετικά πρόσφατα, το 2013 και είναι αυτό

για τον Giorgio είχα ανεβάσει ένα greatest hits compilation πριν 6 χρόνια στο YT, είχε φτάσει τα 1 εκ. views αλλά νομοτελειακά το κατέβασε το YT για κοπιράιτ.

να προστεθεί ότι ο Eno εκεί πάνω που έφτιαχνε την Τριλογία του Βερολίνου, ακούει το synth riff του I Feel Love, γυρνάει στον Μπάουι και του λέει "αυτό που ακούς είναι η μουσική του μέλλοντος".

o Moroder είναι περίπτωση ανάλογη με του Φιλ Σπέκτορ. Έφτιαξε ήχο ρηξικέλευθο για την εποχή του, που κόπιαραν άπειροι mainstream παραγωγοί και καλλιτέχνες - ο Cerrone στο Supernature, ο Chapman στα δυο μεγάλα άλμπουμ των Blondie, ο Faltermeyer (άλλοτε ενορχηστρωτής του Moroder στο Εξπρές), οι ίδιοι οι Kraftwerk στο Model (μπασογραμμή από Chase theme του Εξπρές), ο Dowd στο Baby Jane του Rod Stewart, ο Phil Ramone στο Maniac που ακόμα όλοι νομίζουν ότι είναι του Moroder - αλλά είχε την "ατυχία" (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια) ο ήχος του να γίνει απίστευτα γρήγορα (1977 ήδη) ο mainstream ήχος στην εμπορική ηλεκτρονική μουσική, οπότε οι νεότεροι καλλιτέχνες να βρεθούν εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αναζητήσουν την πρωτοπορία ακριβώς στην υπέρβαση-άρνηση του ήχου του Moroder. Ήταν μέσα από αυτή την προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του εμπορικού, που προέκυψε ο μετέπειτα ήχος του Ντιτρόιτ, όπως ανάλογα, ήταν η προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του "ηχότoιχου" του Σπέκτορ που γέννησε τον ήχο της Motown.

Αυτό ακριβώς. Και τώρα αναγνωρίστηκε πραγματικά η αξία του, γιατί μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής και edm σκηνής δεν θεωρεί πλέον πρωτοποριακό τον θόρυβο και τα πολλά bpm, αλλά επανέρχεται σε πιο ήπιες φόρμουλες.

ε ναι, του Μορόντερ ο ήχος δεν ήταν αρκετά industrial για το Ντιτρόιτ εκείνης της εποχής.

πλάκα-πλάκα, κι αυτό του Μορόντερ είναι:

[AlienWay]

για τον Giorgio είχα ανεβάσει ένα greatest hits compilation πριν 6 χρόνια στο YT, είχε φτάσει τα 1 εκ. views αλλά νομοτελειακά το κατέβασε το YT για κοπιράιτ.

να προστεθεί ότι ο Eno εκεί πάνω που έφτιαχνε την Τριλογία του Βερολίνου, ακούει το synth riff του I Feel Love, γυρνάει στον Μπάουι και του λέει "αυτό που ακούς είναι η μουσική του μέλλοντος".

o Moroder είναι περίπτωση ανάλογη με του Φιλ Σπέκτορ. Έφτιαξε ήχο ρηξικέλευθο για την εποχή του, που κόπιαραν άπειροι mainstream παραγωγοί και καλλιτέχνες - ο Cerrone στο Supernature, ο Chapman στα δυο μεγάλα άλμπουμ των Blondie, ο Faltermeyer (άλλοτε ενορχηστρωτής του Moroder στο Εξπρές), οι ίδιοι οι Kraftwerk στο Model (μπασογραμμή από Chase theme του Εξπρές), ο Dowd στο Baby Jane του Rod Stewart, ο Phil Ramone στο Maniac που ακόμα όλοι νομίζουν ότι είναι του Moroder - αλλά είχε την "ατυχία" (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια) ο ήχος του να γίνει απίστευτα γρήγορα (1977 ήδη) ο mainstream ήχος στην εμπορική ηλεκτρονική μουσική, οπότε οι νεότεροι καλλιτέχνες να βρεθούν εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αναζητήσουν την πρωτοπορία ακριβώς στην υπέρβαση-άρνηση του ήχου του Moroder. Ήταν μέσα από αυτή την προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του εμπορικού, που προέκυψε ο μετέπειτα ήχος του Ντιτρόιτ, όπως ανάλογα, ήταν η προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του "ηχότoιχου" του Σπέκτορ που γέννησε τον ήχο της Motown.

Αυτό ακριβώς. Και τώρα αναγνωρίστηκε πραγματικά η αξία του, γιατί μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής και edm σκηνής δεν θεωρεί πλέον πρωτοποριακό τον θόρυβο και τα πολλά bpm, αλλά επανέρχεται σε πιο ήπιες φόρμουλες.

ε ναι, του Μορόντερ ο ήχος δεν ήταν αρκετά industrial για το Ντιτρόιτ εκείνης της εποχής.

πλάκα-πλάκα, κι αυτό του Μορόντερ είναι:

Αλλη ταλεντάρα ο Μπάουι! Πολύπλευρη κιόλας.

Εγώ για περιπτώσεις σαν του Moroder είπα προηγουμένως στον ST ότι πρέπει η επίδραση των underground ρευμάτων να εξεταστεί χωριστά και όχι μαζί με τα δημοφιλή. Γιατί παίζουν καθοριστικό ρόλο, είτε παρέχοντας αρκετούς πρωτοπόρους, είτε υποτιμώντας πρωτοπόρους μόνο και μόνο γιατί είναι υπερβολικά δημοφιλείς.

[sys3x]

Ο Moroder είναι υποτιμημένος λόγω ελλειμματικής πληροφόρησης. Ενώ επινόησε τα τέκνο και house πριν καν υπάρξουν (μαζί με τους kraftwerk), δεν του αποδόθηκε η πατρότητά τους, επειδή δεν ήταν επαρκώς underground (απευθυνόταν σε "άλλο" κοινό). Δεν νομίζω ότι τον σνομπάρανε στο Ντητρόιτ, απλώς η φάση που φτιάξανε εκεί θεωρούνταν κάτι διαφορετικό.

Αρα έχουμε την περίπτωση ενός καινοτόμου, πρωτοπόρου, οραματιστή, που αυτό που δημιούργησε ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του, ώστε να το αντιλαμβανόμαστε καλύτερα σήμερα.

Εννοείται ότι το πιο μνημειώδες κομμάτι του, ήταν το "εξπρές του μεσονυκτίου".

Σωστότατο σχόλιο.

να προστεθεί ότι ο Eno εκεί πάνω που έφτιαχνε την Τριλογία του Βερολίνου, ακούει το synth riff του I Feel Love, γυρνάει στον Μπάουι και του λέει "αυτό που ακούς είναι η μουσική του μέλλοντος".

o Moroder είναι περίπτωση ανάλογη με του Φιλ Σπέκτορ. Έφτιαξε ήχο ρηξικέλευθο για την εποχή του, που κόπιαραν άπειροι παραγωγοί και καλλιτέχνες - ο Cerrone στο Supernature, ο Chapman στα δυο μεγάλα άλμπουμ των Blondie, ο Faltermeyer (άλλοτε ενορχηστρωτής του Moroder στο Εξπρές), οι ίδιοι οι Kraftwerk στο Model (μπασογραμμή από Chase theme του Εξπρές), ο Dowd στο Baby Jane του Rod Stewart, ο Phil Ramone στο Maniac που ακόμα όλοι νομίζουν ότι είναι του Moroder - αλλά είχε την "ατυχία" (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια) ο ήχος του να γίνει απίστευτα γρήγορα (1977 ήδη) ο mainstream ήχος στην εμπορική ηλεκτρονική μουσική, οπότε οι νεότεροι καλλιτέχνες να βρεθούν εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αναζητήσουν την πρωτοπορία ακριβώς στην υπέρβαση-άρνηση του ήχου του Moroder. Ήταν μέσα από αυτή την προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του εμπορικού, που προέκυψε ο μετέπειτα ήχος του Ντιτρόιτ, όπως ανάλογα, ήταν η προσπάθεια άρνησης-υπέρβασης του "ηχότειχου" του Σπέκτορ που γέννησε τον ήχο της Motown.

Σπασικλάρες μου.


Καλά κάνετε πάντως και τα γράφετε εσείς γιατί άμα περιμένετε από εμένα.. , εγώ βαριέμαι πολλές φορές μέχρι και να τα διαβάζω ακόμη κι όταν τα γράφω εγώ.

[sys3x]

Αυτό ακριβώς. Και τώρα αναγνωρίστηκε πραγματικά η αξία του, γιατί μεγάλο μέρος της ηλεκτρονικής και edm σκηνής δεν θεωρεί πλέον πρωτοποριακό τον θόρυβο και τα πολλά bpm, αλλά επανέρχεται σε πιο ήπιες φόρμουλες.

ε ναι, του Μορόντερ ο ήχος δεν ήταν αρκετά industrial για το Ντιτρόιτ εκείνης της εποχής.

πλάκα-πλάκα, κι αυτό του Μορόντερ είναι:

Αλλη ταλεντάρα ο Μπάουι! Πολύπλευρη κιόλας.

Εγώ για περιπτώσεις σαν του Moroder είπα προηγουμένως στον ST ότι πρέπει η επίδραση των underground ρευμάτων να εξεταστεί χωριστά και όχι μαζί με τα δημοφιλή. Γιατί παίζουν καθοριστικό ρόλο, είτε παρέχοντας αρκετούς πρωτοπόρους, είτε υποτιμώντας πρωτοπόρους μόνο και μόνο γιατί είναι υπερβολικά δημοφιλείς.

τελευταία φορά το γράφω , ο Στάθης μιλάει σε ένα διαφορετικό ακαδημαϊκό επίπεδο το οποίο έχει επιβιώσει στην σημερινή εποχή και συνυπάρχει παρ'όλες τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συμβεί, με κυριότερη όλων την πρόσβαση στην μουσική παραγωγή και "παιδεία" ανθρώπων που προηγουμένως δεν θα είχαν την παραμικρή ευκαιρία να αποκτήσουν τέτοιου είδους πρόσβαση.
Είναι μεγάλη συζήτηση αυτό όμως.

[AlienWay]

ε ναι, του Μορόντερ ο ήχος δεν ήταν αρκετά industrial για το Ντιτρόιτ εκείνης της εποχής.

πλάκα-πλάκα, κι αυτό του Μορόντερ είναι:

Αλλη ταλεντάρα ο Μπάουι! Πολύπλευρη κιόλας.

Εγώ για περιπτώσεις σαν του Moroder είπα προηγουμένως στον ST ότι πρέπει η επίδραση των underground ρευμάτων να εξεταστεί χωριστά και όχι μαζί με τα δημοφιλή. Γιατί παίζουν καθοριστικό ρόλο, είτε παρέχοντας αρκετούς πρωτοπόρους, είτε υποτιμώντας πρωτοπόρους μόνο και μόνο γιατί είναι υπερβολικά δημοφιλείς.

τελευταία φορά το γράφω , ο Στάθης μιλάει σε ένα διαφορετικό ακαδημαϊκό επίπεδο το οποίο έχει επιβιώσει στην σημερινή εποχή και συνυπάρχει παρ'όλες τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συμβεί, με κυριότερη όλων την πρόσβαση στην μουσική παραγωγή και "παιδεία" ανθρώπων που προηγουμένως δεν θα είχαν την παραμικρή ευκαιρία να αποκτήσουν τέτοιου είδους πρόσβαση.
Είναι μεγάλη συζήτηση αυτό όμως.

Είναι η διαφορά της θέασης της τέχνης από το πρίσμα των φιλοσοφικών ρευμάτων του modernism και postmodernism, με αυτής που πρόκειται να υπάρξει τώρα που έχουμε περάσει στον metamodernism.

(Ο οποίος metamodernism επιχειρεί να γεφυρώσει τις αντιθέσεις των δύο προηγούμενων ρευμάτων).

[Jolly Roger]

πώς θα μεταφραστεί ο μεταμόντερνισμ στην ελληνική γραμματεία;
μιας και το μεταμοντερνισμός είναι πιασμένο από τον ποστμόντερνισμ
μήπως μεταμεταμοντερνισμός;

[sys3x]

Sid Vicious σε έχουνε φάει λάχανο.

[The Rebel]

[sys3x]

Σωστός ο παίχτης.

Στάθη, πλέον η παραδοσιακή ινδική μουσική αν και δεν είναι συνήθως γραμμένη θεωρείται πλέον και αυτή "σοβαρή" ή "λόγια" καθώς τα ράγκα είναι αρκετά αυστηρά στην εκτέλεση τους σε συγκεκριμένες φόρμες λόγου - μουσικής (πολλά από αυτά δηλαδή είναι σαν να είναι γραμμένα και μερικά είναι κιόλας), πλέον, από πολλούς.

[AlienWay]

Εμένα μου άρεσε.

[sys3x]

Είσαι φαν της σοβαρής μουσικής, γι' αφτό.

[The Rebel]

Είσαι φαν της σοβαρής μουσικής, γι' αφτό.