Δεν είπε κανένας πως δεν είστε μπουνταλάδες.George_V έγραψε: ↑05 Νοέμ 2021, 11:20Δεν ξερω αν τον συμπαθησαν οι πελατες του γραφειου ομως.Gherschaagk έγραψε: ↑05 Νοέμ 2021, 11:17Το να μπορείς να ισορροπήσεις πάνω σε 10-12 πόντους, με κρύο, βροχή, αέρα, γλιτσερό πεζοδρόμιο/οδόστρωμα, χορτάρι στο οποίο το τακούνι χώνεται ολόκληρο μέσα και μετά μοιάζει σαν σκατωμένο, δεν είναι εύκολο και κάποιες φορές είναι και επώδυνο. Έχω πάει παντού με γόβες και έχω κάνει αποστάσεις πάνω τους και έχω πονέσει αλλά μετά από λίγες μέρες, αφού ο πόνος πέρασε, τις ξαναφόρεσα. Και φτου και πάλι από την αρχή. Και είμαι άνθρωπος που έχει λεπτό πέλμα, που σημαίνει πως με ενοχλούν τα 8 από τα 10 παπούτσια που θα φορέσω. Δεν έχω τα φυσικά μαξιλαράκια από κρέας που έχουν κάποιες γυναίκες οι οποίες λένε πως δεν ενοχλούνται από τις γόβες. Για να μου κάτσει καλά γόβα είναι σπάνιο. Εννοείται πως δεν είναι πατούμενο για βολτάρισμα και δεν είναι για πολύωρη ορθοστασία και είναι φυσικό πως από την στιγμή που ο μικρός περπάτησε να τις χρησιμοποιώ λιγότερο αλλά συνεχίζω να τις απολαμβάνω.George_V έγραψε: ↑05 Νοέμ 2021, 10:59
Καπου διαβασα πως πριν 2-3 χρονια μια δικηγορικη εταιρεια στην Νεα Υορκη επεβαλλε στο dress code της καθε Δευτέρα οι αντρες εργαζομενοι στη φιρμα να προσέρχονται στην εργασια τους φορώντας γοβες.
Και οταν ρωτησαν το αφεντικο γιατι το κανει αυτο, τους ειπε "για να καταλαβουν και οι αντρες πως νιωθουν οι γυναικες που πρεπει να τις φοράνε ολη τη βδομαδα"
Παντως εγω αν πηγαινα σε δικηγορικο γραφειο και εβλεπα αντρες δικηγορους με γοβες θα εκανα μεταβολη και θα πηγαινα σε αλλη φιρμα.
Δεν τις απολαμβάνω όμως μόνο εγώ.
Προσωπικά αυτό το αφεντικό το συμπάθησα.
Ειχε 10% πτωση τζιρου λογω του οτι ο κοσμος εβλεπε μαντραχαλαδες δικηγορους με γοβες.
Σας αρέσει να περιτριγυρίζεστε από αιθέριες υπάρξεις που χορεύουν πάνω σε δωδεκάποντα γιατί νομίζετε πως οποιαδήποτε γυναίκα φοράει γόβες αυτόματα αψηφά την βαρύτητα.
Από τη μία είναι το try walking in my shoes, που όταν γίνεται πράξη στην κυριολεξία το αποστρέφεστε όλοι. Από την άλλη είναι ο φετιχισμός που κάνει τη ζωή μας πιο spicy, γιατί, ας μην κρυβόμαστε, φετίχ είναι, και γίνεται αποδεκτό σε τέτοιο σημείο που λες χαλάλι και ο πόνος και το ζόρι και η φουσκάλα και η κατηφόρα που παραλίγο να την κατέβω τσουλώντας.
Ευτυχώς, ευτυχώς λέγω, που όταν μου πρότεινε να κάνουμε μια συλλογή με γόβες για εντός του σπιτιού, αρνήθηκα και όσες έχω, έχουν γδαρμένες σόλες. Αυτά.