nik_killthemall έγραψε: ↑01 Μάιος 2022, 22:33
taxalata xalasa έγραψε: ↑01 Μάιος 2022, 21:49
ο ταχας γραφει οτι «βλεπει»... στεγνα και οσο πιο ωμα γινεται.... και οπου δεν ειναι αρκετα ωμα να με διορθωσεις προς το ωμοτερο...
ο Σαουλ ηταν πολυγλωσσος κατασκοπος του ανωτατου ιερατειου, σε συγκριση με τα σημερινα δεδομενα.
Ελληνομαθης οπως πολλοι ιουδαιοι που ασπαστηκαν τον ελληνισμο και εφυγαν απο τον ιουδαισμο απο προ χριστου εποχη...
το να μιλας ελληνικα το 100 π.Χ. δεν σημαινε αυτοματως πως η γενεα σου ηταν ελληνορωμαικη....
το ανοιγμα στα ελληνικα εγινε για τους ελληνοτροπους ιουδαιους που ησαν οι πρωτοι που επρεπε να φυγουν απο το μαντρι του δια και γυρισουν στο μαντρι του αβρααμ...
Πιθανότατα όντως αυτός ήταν ο ρόλος του Παύλακα.
Όσο για τους Ιουδαίους που ελλήνισαν ήταν αρκετά περισσότεροι απόσοι νομίζουμε ! Σχεδόν 1,5 αιώνες πριν τον τζιζας στην περιοχή εκείνη υπήρξε ένας Αντίοχος Επιφανής (γαμω τα παιδια) που δια της βίας επιχείρησε να εξελληνίσει τους φανατισμένους του γιαχβέ γιατί του είχαν πρήξει τις μπάλες όσο δεν παει με θρησκευτικο φανατισμο και εμφυλιους.
Κατάφερε και εξελλήνισε πάρα πολλούς εβραιους (αν θυμάμαι καλά κάθε Ιουδαίος ήταν υποχρεωμένος δίπλα στο εβραϊκό του όνομα να έχει και ένα ελληνικό όνομα, εξού και πολλά ελληνικά ονόματα την εποχή του τζιζας) αλλά μια μεγαλη ομάδα εβραίων έμεινε ανυπότακτη, οι Μακκαβαίοι με την γνωστή επανάσταση.
Εκτοτε η επανασταση των Μακκαβαιων έγινε μερος της θρησκειας τους και γιορτάζεται μέχρι σήμερα, είναι η γνωστή Χανουκα.
Την Ελληνο-Ιουδαϊκη συγκρουση, διαδέχτηκε στη συνεχεια η Ρωμαιο-Ιουδαϊκη με τους 3 μεγάλους Ιουδαϊκους πολέμους 66 - 135 μ.Χ. Για να φανταστεί κανείς το μεγεθος της Ιουδαϊκης
διασποράς, ο 2ος Ρωμαιο-Ιουδαϊκος πόλεμος (115-117μ.Χ.) δεν εγινε στο Ισραηλ αλλα στην Κυρηνη, την Αιγυπτο και την Κύπρο ! Στην Κύπρο π.χ. σκοτώθηκαν πάνω από 200 χιλιάδες (Ιουδαίοι και μη) και απαγορεύτηκε από τους Ρωμαίους να εγκατασταθούν εκεί ξανά Ιουδαίοι !
καπελωσε και διαστρεβλωσε τις εννοιες με αβρααμικο πεπλο
ανδρεία σε δειλία
σωφροσύνη σε παραφροσύνη
δικαιοσύνη σε αδικία επί γης για δικαιώση μετα θάνατο...
φρόνησις σε αφρονες και παραφρονες...
Η πολιτική αρετή («αριστεία») των Ελλήνων συνίστατο στην καλλιέργεια τριών συγκεκριμένων αρετών:
ανδρεία ("ανδρεία" - "ανδρισμός")
σωφροσύνη («καλή λογική, μέτρον»)
δικαιοσύνη («δικαιοσύνη»)
Αυτές οι αρετές διαμόρφωσαν τον σχετικό, χρήσιμο και τέλειο πολίτη.
Αλλά στη Δημοκρατία, ο Πλάτων πρόσθεσε ένα τέταρτο, τη Σύνεση η Φρόνησις.
Χωρίς να τους δώσει το συγκεκριμένο όνομα των «πρωταρχικών αρετών», τις περιέγραψε ως:
Δικαιοσύνη (ιδρυτική/διατήρηση της αρετής) - γνωρίστε τον εαυτό σας - • iustitia
Σύνεση (υπολογιστική) - δείτε το σύνολο • prudentia
Σθένος (ενεργητικό) - διατηρήστε το σύνολο • fortis
Αυτοέλεγχος (ορεκτικό) - υπηρετήστε τον σύνολο . temperantia
Ο Πλάτωνας
περιγράφει τη δικαιοσύνη ως θεμελιώδη και συντηρητική αρετή γιατί μόνο όταν κάποιος κατανοεί τη δικαιοσύνη μπορεί να επιτύχει τις άλλες τρεις αρετές και όταν κάποιος κατέχει πλήρως και τις τέσσερις αρετές είναι η δικαιοσύνη που τις συγκρατεί όλες μαζί.
Ο Πλάτωνας ορίζει πώς ένα άτομο μπορεί να επιτύχει αυτές τις αρετές: η σύνεση προέρχεται από την άσκηση της λογικής, η δύναμη από την άσκηση των συναισθημάτων ή του πνεύματος, η εγκράτεια από το να αφήνει τη λογική να υπερισχύει των επιθυμιών, και από αυτές προέρχεται η δικαιοσύνη, μια κατάσταση στην οποία κάθε στοιχείο του νου συμφωνεί με άλλο.
Βρίσκονται επίσης διατυπωμένες στον Σίσερο-Κικέρωνα, στην πραγματεία του De officiis (δηλαδή «Περί υποχρεώσεων») και από τον φιλόσοφο-αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο στους Διαλογισμούς του.
Ο Πατερικος Χριστιανισμός πρόσθεσε σε αυτές τις αρετές τις λεγόμενες Θεολογικές Αρετές: Πίστη, Ελπίδα και Φιλανθρωπία.
Ο Σαουλ που χωράει σε όλα αυτά που συνέθεσαν την θρησκεία πολύ αργότερα;
η Ιερά Παράδοση...... αυτό μας μάρανε και εμάς και την θρησκεία που κουβαλάει βάρη που την πλακώνουν και την συντρίβουν...